ตอนที่ 1 แฟนสาวผู้บูชาเงิน

ตอนที่ 1 แฟนสาวผู้บูชาเงิน

กรี๊ด!

ได้ยินเสียงร้องที่ตื่นตระหนกตกใจปะทุขึ้นมาจากฝูงชนอย่างฉับ พลัน จักรชัยแค่รู้สึกว่าสมองของตนเองว่างเปล่า ของเหลวอุ่นๆ ไหลลงมาอาบแก้ม จากนั้นก็จมลึกลงไปในความมืดมนทันที

ตอนที่เขาฟื้นขึ้นมา หมอที่สวมชุดกาวน์สีขาวสามคนยืนล้อม รอบอยู่ข้างเตียง ในสายตามีความเบื่อหน่ายอยู่เล็กน้อย

“ในเมื่อฟื้นแล้ว ก็โทรหาคนในครอบครัวก่อน รีบให้พวกเขาจ่าย เงินมา ศีรษะของคุณได้รับบาดเจ็บ ต้องได้รับการรักษาอย่างเร่ง ด่วน

จักรชัยยังไม่ได้สติสักเท่าไหร่ ก็ได้ยินพยาบาลคนหนึ่งที่ยืนอยู่ ข้างๆหมอกำลังบ่นอยู่ตลอด

จักรชัย เป็นนักศึกษาที่เพิ่งเรียนจบ ไม่ง่ายเลยกว่าจะหางานได้ มีแฟนแล้ว เห็นว่าใกล้จะถึงวันวาเลนไทน์ จึงอยากจะใช้เงินที่เก็บ ออมเอาไว้ไปซื้อของขวัญให้เธอ แต่กลับไม่คิดว่าระหว่างทางจะ เกิดอุบัติเหตุที่ไม่คาดฝัน ตอนที่เดินผ่านไซต์งานก่อสร้างแห่งหนึ่ง ก็โดนก้อนหินที่ตกลงมาจากด้านบน กระแทกใส่หัว

ตอนที่เขาโดนนําตัวส่งโรงพยาบาล เนื่องจากสถานการณ์น่า เป็นห่วง จึงทําการตรวจสอบเบื้องต้นแล้วครั้งหนึ่ง ก็พบว่าสมอง ของเขามีเลือดคั่ง แต่มือถือของเขาพังไปแล้ว ติดต่อคนใน ครอบครัวไม่ได้ ไม่มีคนจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้เขา หมอจึงต้อง รอให้เขาฟื้นขึ้นมาแล้วเรียกคนมาจ่ายเงินก่อน

หมอไม่กี่คนนั้นพูดจบ เมื่อเห็นเขาไม่ตอบสนอง ก็วางใบเสร็จ รับเงินไว้บนตัวของเขาโดยตรง จักรชัยอดทนจากความเจ็บปวด ที่ศีรษะพอประมาณประเมินค่าใช้จ่ายคร่าวๆ ไม่คิดว่าจะตั้งเจ็ดพัน กว่า ตกตะลึงอยู่บนเตียงอย่างฉับพลัน

เพราะเขาเป็นแค่นักศึกษาที่เพิ่งเรียนจบ ไม่มีประสบการณ์การ ทํางาน ไม่ง่ายเลยที่จะมีบริษัทรับเขาเอาไว้ เงินเดือนที่ได้ก็เพียง แค่ถูไถให้ไม่ต้องนอนริมถนนเท่านั้น

จักรชัยนึกถึงพ่อแม่ของตนเอง ที่หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน เพราะต้อง เพาะปลูกตลอดปี จึงทั้งดำทั้งผอม เงินที่เขาเรียนมหาวิทยาลัยก็ เป็นเงินที่คนในครอบครัวเก็บเล็กผสมน้อยเอาไว้

ถ้าไม่มีเงินรักษาอาการป่วย ก็จะเป็นเขาคนเดียวที่ล้มลง แต่ถ้า ทำให้คนในครอบครัวรู้ว่าค่ารักษาพยาบาลตั้งเจ็ดพันกว่ากลัวว่าคนที่ล้มจะไม่ใช่เขาคนเดียวแล้ว

คิดอยู่พักใหญ่ จึงเพิ่งนึกถึงคนๆหนึ่ง บางทีอาจจะช่วยเขาได้

“ขอยืมมือถือของพวกคุณสักหน่อยได้ไหม? ผมจะโทรหาคนที่ บ้าน!”

พยาบาลคนที่พูดเมื่อครู่หยิบมือถือออกมาจากกระเป๋าอย่างค่อน ข้างเบื่อหน่าย ให้ไว้บนมือของจักรชัย จักรชัยเห็นการกระทำ ทั้งหมด แต่เขาก็พูดอะไรไม่ได้ ทำได้เพียงเก็บกดความโมโหเอา ไว้

“ใคร?” ต่อสายโทรศัพท์ เสียงผู้หญิงคนหนึ่งที่มีความรำคาญใน อยู่เล็กน้อยลอยออกมา

จักรชัยเลียริมฝีปากที่ค่อนข้างแห้งผาก ด้วยความกลัวว่าอีกฝ่าย จะวางสาย จึงรีบเอ่ยปากขึ้น

“อลินดา ฉันเอง จักรชัย”

“อ้อ มีอะไรหรือ?”

“ฉันได้รับบาดเจ็บตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว ให้ฉันยืมเงินรักษาตัวหน่อยได้ไหม?”

จักรชัยพูดจบ อีกฝ่ายเงียบไปพักใหญ่ไม่พูดอะไรเลย ตอนที่เขา กําลังจะเอ่ยปากอีกครั้ง อลินดาก็ส่งเสียงที่เย็นชาออกมา

“เฮอะ จักรชัยตั้งแต่เมื่อไหร่ที่คุณปัญญาอ่อนขนาดนี้ ไม่มีเงินไม่ อยากซื้อของขวัญให้ฉันก็ช่างเถอะ ยังจะใช้วิธีอย่างนี้มาหลอก เอาเงินจากฉันอีก ฝันไปเถอะ! ต่อไปก็ไม่ต้องมาหาฉันบ่อยๆนะ คนอย่างคุณ ตายคาโรงพยาบาลไปเลยจริงๆก็คงจะดี”

พูดจบ อลินดาก็ตัดสายโทรศัพท์ทันที ไม่ให้โอกาสจักรชัยเอ่ย ปากอธิบายอย่างสิ้นเชิง ได้ยินเสียงสายไม่ว่างของปลายสาย ลอยออกมา ใจของจักรชัยก็ตกลงไปถึงจุดต่ำสุดอีกครั้ง

เงินเดือนก่อนหน้านี้ของเขานอกจากเก็บไว้เพื่อค่าเช่าห้องและ ค่าอาหารที่จําเป็น ที่เหลือก็ให้อลินดาเป็นคนดูแลทั้งหมด แม้ว่า จะไม่มากเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยก็มีถึงเจ็ดแปดพัน ไม่นึกเลยว่าอ ลินดาจะเมินเฉยขนาดนี้