บทที่ 8 เพชรสีฟ้าสังเคราะห์ ขยะ

บทที่ 8 เพชรสีฟ้าสังเคราะห์ ขยะ

“ก้อนหินก้อนหนึ่ง?

ทุกคนมองไปที่สร้อยคอเส้นนั้น มันเป็นเชือกสีแดง ธรรมดา ที่ร้อยด้วยหินไข่ห่านธรรมดา ถ้าจะบอกว่าแตก ต่างจากหินไข่ห่านทั่วไปตรงไหน

ก็คือส่วนด้านบนของมันเป็นหลุม เหมือนแม่น้ำที่ เหือดแห้ง

“ฮ่าฮ่า ฉันก็คิดว่ามันคืออะไรสักอย่าง? ท่าทางจริงจัง ขนาดนี้ ที่แท้ก็เป็นหินก้อนแตกๆก้อนหนึ่ง ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าขำ จะตายแล้วๆ

ทีแรกฟางเย้นจริงจังมาก แต่พอเขาดูดีๆอีกรอบ ก็พบว่า มันยังคงเป็นก้อนกรวดธรรมดาๆ และไม่ได้มีค่าอะไร เขา ก็หัวเราะออกมาทันที

ก็นึกว่าจะเป็นคู่แข่งคนหนึ่งคิดไม่ถึงว่าจะเป็นแค่พวกขยะยังคงเป็นเจ้าพวกขยะที่โง่เง่า
“ฉินเฟิง ฉันก็นึกว่านายจะพัฒนา ให้ของที่มันดูมีค่า หน่อย คิดไม่ถึงว่าจะเป็นก้อนหินธรรมดาๆแบบนี้ เทียบ กับฟางเย้นแล้ว ฟ้ากับเหวชัดๆ ในช่วงเวลาตอนนั้น ลูกสาวของฉันซวยจริงๆเลยที่มาเจอผู้ชายอย่างนาย

จางลี่ส่ายหัว แล้วมองมาที่ฟางเย้นยิ่งมองก็ยิ่งถูกชะตา

ฉินเฟิงมองไปที่หินก้อนนั้นแล้วครุ่นคิด

ในปีนั้นเขาไปทำสงครามครั้งแรก ได้เก็บหินก้อนเล็กๆ ก้อนนี้บนทะเลทรายโกบี เพื่อเป็นระลึก สงครามในครั้ง นั้นอันตรายมากผู้คนต่างตายกันหมด เขาคือคนเดียวที่ รอดชีวิต

เพียงเพราะว่าเขาใส่หินนั้นในกระเป๋าหน้าอกของเขา

แล้วมันก็กันกระสุนที่พุงเข้ามาได้พอดี

หลังจากนั้น หินก้อนนี้ก็อยู่กับฉินเฟิงมาตลอดไม่ว่าจะ เป็นการสู้รบที่ใหญ่หรือเล็ก เป็นสักขีพยานว่าฉินเฟิงทำ อะไรในช่วงเจ็ดปีที่ผ่านมา และยังเป็นสักขีพยานว่าฉัน เฟิงจากทหารตัวเล็กๆคนหนึ่ง กลายเป็นบุคคลสุดยอดที่ ไม่มีใครเทียบได้ในยุคนี้

ฉินเฟิง เรียกอีกอย่างว่าเทพเจ้าแห่งสงคราม
ดังนั้น หินก้อนนี้จึงสำคัญมากสำหรับฉินเฟิง ตลอดเจ็ด ปีไม่เคยห่างจากตัวเลย

“เก็บดีๆนะ นี่คือสิ่งที่มีค่าที่สุดสำหรับพ่อนอกเหนือจาก ลูกและแม่ของลูก” ฉินเฟิงพูด

“ได้ค่ะคุณพ่อ หนูชอบมัน ขอบคุณนะคะ”

ฉินกั๋วถั่วพยักหน้า ดีใจ

“ฉินเฟิง นี่คือสิ่งที่นายเก็บมาจากทะเลทรายโกบีใช่มั้ย? แล้วนายยังจะเอาให้ทั่วกั่ว? ช่างน่าสมเพชจริงๆ ”

เมื่อฟางเย้นเห็นฉินกั๋วกั๋วกำลังเล่นกับหินก้อนนั้นอย่างมี ความสุข และไม่ได้สนใจเพชรสีฟ้า(บลูไดมอนด์)ของเขา เขารู้สึกโกรธมาก

ฉินเฟิงหันหน้าไปมองฟางเย้น ดวงตาของเขาไม่เป็น มิตรเอาซะเลย “หินก้อนนี้ผมเก็บมาจากทะเลทรายโกบี จริง แต่ถ้าเทียบกับสร้อยคอที่ต้องแลกกับชีวิตคนเส้นนั้น ของคุณ มันดีกว่าหมื่นเท่าเลยล่ะครับ

ประโยคนี้ราวกับก้อนหินก้อนใหญ่ที่ตกลงมาบนผิว ทะเลสาบ แล้วทำให้เกิดคลื่นซัดกระเพื่อมขึ้น
ปั๊ว !

จางลี่ตบมือลงบนโต๊ะและพูดอย่างดุดันว่า ฉินเฟิง นาย พูดเรื่องไร้สาระอะไร? แลกกับชีวิตคน? นายให้ของขวัญ ที่ดีไม่ได้ แล้วยังจะมาใส่ร้ายฟางเย้นอีก ช่างต่ำช้าไร้ยาง อายจริงๆ”

“ฉินเฟิง นายมันเลวกว่าที่ฉันคิดไว้เยอะเลย”

พ่อของอินซินหันหน้าไปอีกทาง ไม่อยากแม้แต่จะ ชายตาแลฉินเฟิง

นัยน์ตาของอินซินเต็มไปด้วยความผิดหวัง เธอคิดว่าถึง แม้ฉินเฟิงจะยังไม่ประสบความสําเร็จ ไม่มีรสนิยมก็ยังพอ รับได้ แต่คิดไม่ถึงว่ารสนิยมจะแย่ได้ขนาดนี้

ไม่มีเงินพอที่จะซื้อของขวัญ เธอก็ไม่คิดโทษฉินเฟิง แต่ ไม่มีเงินพอที่จะซื้อของขวัญ แล้วยังไปว่าร้ายของขวัญ ของคนอื่น

คนแบบนี้ เลวจริงๆ

“ฮ่าฮ่า ฉินเฟิง นายมันไม่มีเงินจนบ้าไปแล้วเหรอ ตัวเอง จน ให้ก้อนหินที่แตกๆนั่นเป็นของขวัญก็ว่าหนักแล้วนะ ยังจะมาหาว่าของขวัญของฉันมีปัญหาอีก”
ฟางเหยียนชี้ไปที่ฉินเฟิงและหัวเราะออกมา

วินาทีต่อตัวของเขาแข็งที่อเพราะฉินเฟิงพูดออกมา ว่า “ถ้าเป็นของจริงแน่นอนว่ามันบำรุงรักษาพลังระบบ ประสาทและช่วยในการนอนหลับ แต่ถ้าเป็นของปลอมก็ คงจะไม่มีสรรพคุณพวกนี้

“ฉินเฟิง นายหมายความว่ายังไง!”

ดวงตาของฟางเย้นเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก เขาชี้ ไปที่ฉินเฟิง “นายมีสิทธิ์อะไรมาบอกว่าของชั้นปลอม? สิทธิ์ที่ว่านายไม่สามารถให้ของขวัญที่ราคาแพงแบบนี้ได้ น่ะหรอ?”

เพชรสีฟ้า (บลูไดมอนด์) หายากที่สุดในตลาด หา ยากจนไม่มีราคาคงที่ในตลาด ในท้องตลาดทั่วไปจะ มองไม่เห็นแม้แต่เงาของมันเลย มีเพียงการประมูลที่มีชื่อ เสียงเท่านั้นจึงจะปรากฏ

“บริษัท LV ในการประมูลเมื่อปีก่อนใช้เงินสิบล้านซื้อ เพชรสีฟ้า(บลูไดมอนด์) ที่มีรอยร้าวนั้น จากนั้นแยกมัน ออกเพื่อสร้างแบรนด์ ASD ทั้งหมด 500 แบรนด์ เพชรรุ่น หัวใจสีฟ้าจะมีรอยแตกในแต่ละชิ้น และเพื่อเป็นที่ระลึก ถึงเพชรสีฟ้า(บลูไดมอนด์) ที่มีรอยแตกร้าว และก็เพื่อให้ เพชรชุดนี้มีราคาสูงขึ้น เพชรรุ่นหัวใจสีฟ้าจะมีรอยแตก อยู่ระหว่างกลางของแต่ละชิ้น”
“ขอถามหน่อยว่า เพชรรุ่นหัวใจสีฟ้าของคุณ มีรอยแตก ที่ส่วนไหน?”

ฉินเฟิงถามฟางเย้นทีละประโยคๆ จนทำให้สีหน้าของ ฟางเย้นซีดเผือด

พออิ่นชินได้ยินดังนั้น ก็หยิบโทรศัพท์ออกมาและรีบไป ตรวจดู แล้วเงยหน้าขึ้นพูดอย่างซับซ้อนว่า “นี่เป็นเรื่อง จริงค่ะ เพชรรุ่นหัวใจสีฟ้ามีรอยร้าวอยู่ตรงกลาง”

“บริษัทLV เป็นบริษัทสินค้าหรูชั้นนำ ในด้านนี้ไม่มีอะไร ผิดพลาดแน่นอน และสร้อยคอของคุณมีแสงสีฟ้ามาก เกินไป แม้แต่เพชรสีฟ้า(บลูไดมอนด์) ก็ไม่ใช่ เป็นแค่ เพชรสีฟ้าสังเคราะห์เท่านั้น บางทีก็อาจจะแค่สามสิบ หยวน”

“และเพชรสังเคราะห์จะเปลี่ยนสีหลังจากการฉายรังสี เท่านั้น เพชรแบบนี้มีกัมมันตภาพรังสีที่แรงกล้า ถ้าหาก สวมใส่ไปนานๆอาจทำให้เกิดอันตรายอย่างมากต่อ ร่างกาย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงหากสวมใส่บนเด็กอายุหกขวบ ผลที่ตามมาจินตนาการภาพไม่ได้เลย”

“คุณ มีความแค้นกับลูกสาวผมอย่างนั้นเหรอ?”

เมื่อฉินเฟิงพูดจบ ดวงตาของเขาก็ฉายแววดุร้ายออกมา ทำให้ฟางเย้นตกใจจนถอยหลังไปหลายก้าว และก็ล้มลงกับพื้นในที่สุด ส่ายหัวไปมาแล้วพูดว่า “ผมจ่ายเงิน ไปสามพันเพื่อซื้อมันมา ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะเป็นอันตราย”

“คุณ”

เมื่ออิ่นซินเห็นว่าฟางเย้นยอมรับแล้ว เธอโกรธมาก ร่างกายของเด็กเดิมทีก็อ่อนแออยู่แล้ว ถ้าหากป่วยและ บวกกับใส่เพชรสีฟ้าสังเคราะห์นั่นอีก

คงตายแน่ๆ!

ถั่วถั่วเป็นลูกสาวของเธอ!

“ไสหัวไปเลยนะ

แล้วทันใดนั้นอิ่นซินก็ตะโกนด่าฟางเย้น จนฟางเย้นก ลัวแล้วรีบวิ่งออกไป ไม่กล้าอยู่ต่อแม้แต่วินาทีเดียว ไม่ รู้ว่าทำไม ก่อนหน้านี้ที่ฉินเฟิงถามเขา เขารู้สึกว่าตัวเอง หายใจไม่ออกอย่างช้าๆ

มีเพียงตอนที่เขาหนีออกจากบ้านตระกูลอื่นเท่านั้น ที่ได้ หายใจเข้าลึกๆ

หลังจากที่ฟางเย้นไปแล้ว จางลี่ก็มองไปที่เพชรสีฟ้าสังเคราะห์นั้น เห็นชัดเจนว่าเธอทำตัวไม่ถูกอึดอัดใจ มาก ไปกว่านั้นเธอคุยโม้โอ้อวดเพชรนี้มาตลอด คิดมาตลอด ว่าฟางเย้นจะไปได้ดี แล้วนี่ก็เป็นชายหนุ่มประสบความ สำเร็จที่เธอหามาด้วยตัวเอง คิดไม่ถึงว่าจะมาหลอก

จุดนี้สู้ฉินเฟิงไม่ได้เลย

“ฉินเฟิง นายอย่าคิดว่าตัวเองรู้เรื่องเพชรสีฟ้า(บลู ไดมอนด์) แล้วจะเก่งมากนะ สำหรับขยะอย่างนายไม่มี ทางที่เราจะให้เข้าบ้านได้

จางลี่พูดออกมาอย่างเกรี้ยวกราด

สีหน้าของกิ๋นซินดูซับซ้อน หลายปีมานี้ หลังจากที่ฉิน เฟิงจากไป ไม่มีใครรู้ว่าเธอต้องทนทุกข์ทรมานมากแค่ ไหน น้อยใจมากน้อยแค่ไหน เรื่องนี้เธอจะไม่ยอมให้อภัย ฉินเฟิง

อิ่นหยวนไม่ได้พูดอะไร