บทที่ 18 สิ่งนี้ถึงจะเรียกว่าสมเหตุสมผล

การปะทะกันที่มองไม่เห็น จึงไม่เกิดระลอกคลื่นมากนัก

ต่างเป็นหนึ่งในสาวงามของเมืองเทียนไห่เหมือนกัน ในแง่ของ รูปร่างหน้าตา แต่ก็มีข้อดีต่างกันไป ถ้าอย่างนั้น คนที่สามารถ ได้ร่วมงานกับมาสเตอร์คาเรน ในคืนนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าผู้ นั้นเป็นผู้ได้รับชัยชนะ!

“คุณหนูเถา ดูเหมือนว่าคุณจะไม่ค่อยมีความสุขนะครับ?”

ในตอนนี้ มีหนุ่มน้อยหน้าหวานเดินถือแก้วไวน์มาตรงอยู่ด้าน หน้าเธอ เถาซิ่งเอ๋อมองไปที่ใบหน้าที่แต่งหน้าเจิดจ้าไปกว่าผู้ หญิงแล้วยังดูตุ้งติ้งอย่างมาก คิ้วก็ขมวดแล้วมีประกายของ ความขยะแขยง

ลู่หานเป็นไอดอลยอดนิยมที่กำลังได้รับความนิยมและมี แฟนๆจำนวนนับไม่ถ้วน แต่ในสายตาของผู้ประกอบการระดับ ยักษ์ใหญ่อย่างเถาซิ่งเอ๋อ ไอดอลเหล่านี้เป็นเพียงแค่โชคดีที่มี ฐานแฟนคลับอย่างถล่มทลายเท่านั้นเอง!

สำหรับผู้ประกอบการอย่างเถาซิ่งเอ๋อแล้ว ขอเพียงเงินถึง ตามที่กำหนด อยากจะทำให้ดัง คนนั้นสามารถดังได้ อยากจะ ทำให้ใครร่วง นั่นก็ใช้คำพูดเดียวกันในประโยค

แต่สำหรับไอดอลตัวเล็กๆที่ถลำลึกอยู่กับชื่อเสียงกลับหลง คิดว่านี่คือสิ่งที่ตนเองสมควรได้รับอยู่แล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ลู่หานที่คิดว่าตัวเองมีแฟนคลับร้อยล้านคนและกำลังยืนอยู่บนยอดปิรามิด เขากลับไปวอแวเถาซิ่งเอ่อผู้สูงส่งโดยไม่รู้ ตัว ถ้าหากเป็นเวลาปกติ เถาซิ่งเอ๋อจะไม่สนใจเขาเลย แต่เมื่อ สายตาของเธอเหลือบไปเห็นอวิ๋นเสบู่เหยน ทันใดนั้นมุมปาก ของเธอก็ยกขึ้นเล็กน้อย

“คุณลู่พูดได้ถูกต้อง เห็นคนที่ตัวเองเกลียด อารมณ์ก็ต้อง เปลี่ยนเป็นไม่ดีอยู่แล้วล่ะ!”

เห็นว่าเทพธิดาที่เขาเลื่อมใสศรัทธาจู่ๆก็กระตือรือร้นกับตัว เองขึ้นมา ลู่หานก็รู้สึกยินดีอย่างคาดไม่ถึงแล้วรีบพูดอย่าง รวดเร็วว่า “ใครที่มันตาไม่มีแววกล้าทำให้คุณหนูเถาโกรธ ผม ลู่หานจะทำให้เธอต้องขายหน้า!”

เถาซิ่งเอ๋อมีรอยยิ้มที่ประสบความสำเร็จปรากฏขึ้นแล้วชี้ไป ที่อวิ๋นเสบู่เหยน “ผู้คนต่างพากันเดินเข้ามาทักทาย แต่นึกไม่ ถึงเลยว่าเธอกลับอาศัยการสนับสนุนของบริษัทมู่ซือกรุปมา เสียดสีเหน็บแนมฉัน มันทำให้ฉันเจ็บปวดใจจริงๆ!

ในดวงตาของลู่หานมีประกายแห่งความดูแคลนเกิดขึ้น “ผม เป็นใคร! ผู้หญิงที่พูดจาไม่อายปากคนหนึ่ง

พออยู่ใกล้กับบริษัทมู่ซือกรุปก็คิดว่าตัวเองสง่างามยิ่งใหญ่ ที่สุด คุณหนูเถาวางใจเถอะครับ แล้วดูว่าผมจะระบายความ โกรธให้คุณอย่างไร!”

ขณะที่พูด ดวงตาของลู่หานก็มีประกายเย็นวาบ แล้วถือแก้วไวน์เดินเข้าไปทางอวิ๋นเสวีเหยนเพลง!

เสียงแก้วไวน์ที่ตกลงพื้น ได้ดึงดูดสายตาของทุกคนให้มอง

“คุณตาบอดหรือไง! ไม่เห็นหรือไงถึงได้มาชนผม?!”

“ขอโทษด้วยค่ะ ขอโทษ! ฉันไม่ได้ตั้งใจ!”อวิ๋นเสวีเหยนรีบก ล่าวขอโทษทันที

“ไม่ตั้งใจงั้นเหรอ?! ผมเห็นอยู่ว่าคุณตั้งใจ!”

ลู่หานมองดูเธอด้วยใบหน้าที่เย่อหยิ่ง “ผู้หญิงอย่างคุณผม เห็นมาเยอะแล้ว คิดจะใช้วิธีนี้เข้าใกล้ผมเพื่อดึงดูดความ สนใจจากผมสินะ? ฮี! พอมองเห็นว่าเป็นผู้ชายมีเงินมีอำนาจก็ รีบทําเป็นใสซื่อแต่ก็คิดแผนการอยู่ในใจ!”

“คนที่มีสถานะอย่างผม ก็เป็นแบบที่ผู้หญิงอย่างคุณอยากได้ ใช่ไหม?”

“คุณพูดแบบนี้ได้ยังไง!” มีประกายความโกรธฉายอยู่บน หน้าของอวิ๋นเสบู่เหยนอย่างเห็นได้ชัด “เห็นอยู่ชัดๆว่าคุณเข้า มาใกล้ฉัน เมื่อฉันหันหลังกลับฉันถึงได้ทำเครื่องดื่มหกใส่คุณ ยิ่งไปกว่านั้นฉันเองก็ขอโทษแล้ว คุณยังต้องการอะไร?

“คุณยังกล้าต่อปากต่อคำอีกเหรอ?!”
ลู่หานยกมือขึ้นและในตอนที่กำลังจะตบลงไป ทันใดนั้นข้อ มือก็รัดแน่น ก่อนที่จะมองเห็นได้ชัดเจน ก็ได้ยินเสียงตบดัง เจี๊ยะแล้วเจ็บที่แก้มขวา เขามองดูแก้มที่รู้สึกแปลกๆและคนที่ อยู่ตรงหน้าด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ “แก ….แกกล้า ฉันเห รอ?”

เซี่ยงเส้าหลงดึงอวิ๋นเสบู่เหยนไปไว้ข้างหลัง แล้วมองดูเขา อย่างเย็นชา “คุณคิดจะทำร้ายภรรยาผม ทำไมผมจะไม่กล้า ตีคุณ? เพียงแค่เพราะคุณหน้าตาเหมือนคนงั้นเหรอ?”

“อ้า!”

ลู่หานกรีดร้องเสียงแหลมออกมาแล้วชี้ไปที่เขา “แก …..แก

ไหมว่าฉันเป็นใคร?! ฉันเป็นดารา!!!”

“เชื่อหรือไม่ฉันพูดคำเดียว แค่แฟนคลับของฉันถ่มน้ำลาย ออกมาคนละครั้งแกก็จมน้ำตายได้แล้ว!”

เซี่ยงเส้าหลงเหลือบมองเขาอย่างดูถูกเหยียดหยาม “แฟน คลับของคุณจะทำให้ผมจมน้ำตายได้หรือเปล่าผมไม่รู้หรอก นะ แต่ผมรู้ว่าถ้าคุณกล้าส่งเสียงโวยวายอีกคำเดียว คุณจะไม่ สามารถรักษาใบหน้าอีกครึ่งหนึ่งของคุณไว้ได้!”

ลู่หานปิดใบหน้าอีกครึ่งหนึ่งเอาไว้โดยไม่รู้ตัว เขาอ้าปากค้าง แต่กลับตะลึงงันจนไม่กล้าพูดอะไรอีก

ในขณะที่เซี่ยงเส้าหลงเตรียมจะพาตัวอวิ๋นเสบู่เหยนออกไปก็มีเสียงที่เย็นชาดังขึ้น “รอเดี๋ยว!”

เถาซิ่งเอ๋อก้าวเท้าเดินเข้าช้าๆ ทั้งคิ้วและตานั้นแสดงความ เย่อหยิ่ง “ทำไวน์หกใส่เสื้อผ้าคนอื่นแล้วก็ยังมีคนอีก จะไป แบบนี้เลยเหรอ?”

เซี่ยงเส้าหลงมองดูเธอด้วยสายตาเย็นชา “ไม่อย่างนั้น คุณ จะให้ทำอะไรล่ะ?”

เถาซิ่งเอ๋อเปิดปากพูดด้วยความสนใจ “คุณลู่คือเพื่อนของฉัน คุณหนูอวิ๋นทำไวน์หกใส่ตัวเขา ทำให้เสื้อผ้าราคาแพงของเขา มีสภาพแย่จนดูไม่ได้ เพราะฉะนั้นพวกคุณจะต้องชดใช้!”

“เห็นอยู่ชัดๆว่าเขา …………

อวิ๋นเสบู่เหยนกำลังจะแก้ตัว แต่ถูกเซี่ยงเส้าหลงขัดจังหวะ เขาพยักหน้าไปทางเถาซิ่งเอ๋อเบาๆ “พูดได้ถูกต้อง สมเหตุสม ผล”

ลู่หานมองไปที่เซี่ยงเส้าหลงด้วยใบหน้าที่หม่นมืดแล้วเอ่ย ปากพูดว่า “เสื้อผ้าชุดนี้เป็นงาน Handmadeรุ่นใหม่ล่าสุดของ แบรนด์ระดับโลกที่ออกแบบโดยมาสเตอร์แคตี้แลน ชอนร์ตี้ มีมูลค่าหนึ่งล้านหยวน แต่ว่างาน Handmadeทุกชิ้นของแค ตี้แลน ชอนร์ตี้มีเพียงชิ้นเดียวบนโลกเพราะฉะนั้นมูลค่าของ เสื้อผ้าชุดนี้ไม่สามารถวัดได้ด้วยตัวเงินเพียงอย่างเดียว”
“ถ้างั้นคุณจะให้พวกเราชดเชยให้พวกคุณหนึ่งล้านใช่ไหม?”

ที่หว่างคิ้วของเซี่ยงเส้าหลงก็มีร่องรอยของรอยยิ้มบางๆ

ลู่หานกำลังจะเอ่ยปากพูด เสียงของเถาซิ่งเอ๋อได้ดังขึ้นมา ก่อน “ไม่ๆๆ เงินคือสิ่งที่ไม่มีจุดสิ้นสุด แต่ว่าสิ่งของที่สวยงามมี เพียงชิ้นเดียวเท่านั้น!”

“เพราะฉะนั้นคุณจะต้องชดใช้ให้กับเพื่อนของฉันด้วยเสื้อผ้า แบบเดียวกันทุกอย่าง!

ลู่หานคล้อยตามด้วยทันทีราวกับเป็นสุนัขรับใช้ “ถูกต้องแล้ว ต้องชดใช้ด้วยเสื้อผ้าที่เหมือนกันทุกอย่าง!”

เซี่ยงเส้าหลงถอนใจเบาๆ แล้วใช้มือขวาถูที่หว่างคิ้ว “มันเป็น เรื่องยากจริงๆที่จะทำได้ ….

บนหน้าของลู่หานมีประกายของความโอหังอวดดีปรากฏขึ้น มา ในดวงตาได้ฉายให้เห็นถึงความชั่วร้ายอยู่ด้านใน โดย เฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมองไปทางอวิ๋นเสบู่เหยน และใช้คำพูดที่ เลวทรามยิ่งกว่าเดิมร้อยเท่า “ถ้าพวกคุณชดใช้ไม่ไหว งั้นก็ให้ นังสารเลวคนนี้ถอดชุดบนตัวออกมาแล้วออกไปจากที่นี่ซะ!”

เซี่ยงเส้าหลงเงยหน้าขึ้นมองลู่หาน บนหน้าของปรากฏรอย ยิ้มขี้เล่นและคิ้วขมวดเล็กน้อย “รอสักครู่ ขอผมโทรศัพท์ก่อน!”

เนื้อหาของการโทรนั้นง่ายมาก อย่างไรก็ตามหลังจากนั้นไม่ กี่นาที หลังจากที่วางสายแล้ว เซี่ยงเส้าหลงก็พูดกับพวกเขาว่า “ดูเหมือนว่า ผมจะทำในสิ่งที่พวกคุณต้องการไม่ได้!

เถาซิ่งเอ๋อเลิกคิ้วขึ้น ในเวลานี้เอง มีร่างหนึ่งรีบร้อนวิ่งเข้ามา พร้อมกับถือโทรศัพท์ สีหน้ากังวลใจ

“คุณเข้ามาทำไม?”

เมื่อเห็นใบหน้าตื่นตกใจของเอเจนซี่ผู้ดูแล ลู่หานก็พูดอย่าง ไม่พอใจ

“เมื่อสักครู่นี้มาสเตอร์แคตี้แลน ชอนร์ตี้โทรมาหาที่นี่ด้วย ตนเอง บอกว่าเสื้อผ้าที่ทำให้คุณก่อนหน้านี้จะมีการทำเพิ่ม ให้อีกชุดเป็นพิเศษ จะส่งมาถึงมือผมอย่างช้าที่สุดคืนนี้ ยิ่งไป กว่านั้น …..ยิ่งไปกว่านั้น……….….

พูดมาถึงตรงนี้น้ำเสียงของเอเจนซี่ดูตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ ชัด “มาสเตอร์แคตี้แลนยังบอกด้วยว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายใน การทำเสื้อให้กับคุณ และงาน Brand Ambassadorที่สัญญา ไว้ก็ยกเลิกด้วยเช่นกัน ลู่หาน คุณทำอะไรลงไปกันแน่? แม้แต่ มาสเตอร์แคตี้แลนก็ยังขุ่นเคือง?”

ในฐานะดารายอดนิยม บริษัทคอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังลู่ หาน ต้องใช้จ่ายเงินและพลังงานเป็นจำนวนนับไม่ถ้วน ถึงยกตัวเขามาอยู่ตำแหน่งในทุกวันนี้ได้ และในฐานะผู้ เชี่ยวชาญด้านแฟชั่นระดับโลก ผลงานใหม่ของแคดี้แลน ใน ปีนี้ ก็ได้ให้ลู่หานเป็นBrand Ambassador ไม่ต้องสงสัยเลย ว่าชื่อเสียงที่ก้าวกระโดดเกินกว่าคุณภาพของเขา บริษัทไม่ เสียดายเลยว่าจะต้องจ่ายไปในราคาที่สูงแค่ไหน ขอเพียงแต่ ให้ลู่หานสามารถเป็นผู้นำกระแสแฟชั่นได้ เพื่อสร้างรายได้ให้ กับบริษัทอีกครั้ง แต่ทั้งหมดนี้กลับกลายเป็นความว่างเปล่าใน ชั่วพริบตา!

“ไม่ต้องรีบร้อนนะ เรื่องเซอร์ไพรส์ ยังมาไม่ถึง!”

มุมปากของเซี่ยงเส้าหลงยกขึ้นเล็กน้อย เมื่อน้ำเสียงสิ้นสุดลง โทรศัพท์ของเอเจนซี่ก็ดังขึ้นอีกครั้ง แต่ทว่าครั้งนี้เมื่อฟังจนจบ สีหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมอย่างมาก “ตกลง! ผมเข้าใจแล้ว! ผมจะจัดการทันที!”

วางสายแล้ว เอเจนซี่ก็มองลู่หานอย่างซีเรียส “ลู่หาน ผมเพิ่ง ได้รับแจ้งล่าสุดจากบริษัท

ตอนนี้ผมขอแจ้งให้คุณทราบอย่างเป็นทางการว่าคุณถูกไล่ ออกแล้ว!”

“Brand Ambassador ทั้งหมดรวมถึงสัญญาเล่นละครก่อน หน้านี้เป็นโมฆะทั้งหมด เพราะว่าคุณสร้างความเสียหายให้กับ บริษัท แล้วจะมีทนายติดต่อคุณไปภายหลัง!”

พูดจบแล้วก็หมุนตัวเดินจากไป
แต่ลู่หานยังคงยืนอึ้งอยู่ที่เดิม บนใบหน้างามเต็มไปด้วย ความตกตะลึง ไม่อยากจะเชื่อ “เป็นไปได้ยังไง เป็นไปได้ยัง ไง!”

ลู่หานตื่นตระหนกขึ้นมาทันที ไม่มีบริษัทคอยให้การ สนับสนุนอยู่เบื้องหลังแล้ว เขาก็เป็นเพียงแค่กากเดนที่แม้แต่ จะล้างจานกวาดพื้นก็ยังทำไม่เป็นเลย!

“คุณหนูเถา! ช่วยผมด้วย! มีคุณเท่าที่ช่วยผมได้!”

เถา งเอ๋อเพิกเฉยต่อคำขอร้องของลู่หานโดยสิ้นเชิง สายตา เธอมองตรงไปที่เซี่ยงเส้าหลง

“คุณทําเรื่องนี้งั้นเหรอ?”

“ทําเสื้อผ้าของเขาเสียหาย ผมก็ชดใช้ให้เหมือนกันทุก ประการ มันก็สมเหตุสมผลแล้ว”

“เขาคิดจะตบผู้หญิงของผม ผมก็ตบเขา มันก็สมเหตุสมผล

ด้วยเช่นกัน”

“แต่ว่าเขาดูหมิ่นภรรยาของผม เหอะๆ ………เราไม่ใช่ หมาบ้า ไม่ดูถูกด่าว่าคนอื่น เพราะฉะนั้น ใช้วิธีตาต่อตาฟันต่อ ฟัน หรือว่าไม่สมเหตุสมผลงั้นเหรอ?”

เถาซิ่งเอ๋อมองดูเขาอย่างลึกซึ้ง ดารายอดนิยมอย่างลู่หาน ด้วยตัวตนของเถาซิ่งเอ๋อก็ยังอยากจะทำให้เขาตกจากแท่นบูชาในชั่วพริบตา แต่ทว่ามันแค่เป็นการพูดเท่านั้นเอง เถาซึ่ง เอ๋อไม่ต้องการต่อสู้กับสิ่งที่ไม่แน่นอน สำหรับสามีของอวิ๋นเส ว่เหยนคนนี้ เธอไม่ได้รู้รายละเอียดพื้นเพก่อนหน้านี้ของเขา มาก่อน แม้กระทั่งดาราคนหนึ่งยังต้องสูญเสียมูลค่าไปแล้ว เรียบร้อยเพราะว่าขัดแย้งกับเขา!

ในช่วงเวลานั้น แสงสปอร์ตไลท์ได้สว่างขึ้นทันใด แล้วโฟกัส ได้รวมอยู่ตรงจุดนั้น จากนั้นร่างที่มีเคราขนาดใหญ่ได้ปรากฏ ขึ้นต่อหน้าทุกคน

คืนนี้ดาวเด่นของงาน ปรมาจารย์ด้านการออกแบบเครื่อง ประดับระดับโลกมาสเตอร์เจมส์ คาเรน ปรากฏตัวกลางสถาน ที่จัดงานแล้ว