บทที่ 15 ของเหล่านี้คุณเป็นคนจ่าย

“ปะ…..ประธานเจียง คุณเป็นอะไรไป? ทำไมถึงคำนับไอ้หมอ

นี่ล่ะครับ?”

เหอกวงจ้าวพูดติดอ่าง เขาหวังอย่างมากว่าเงี่ยงเสี่ยนเพียง แค่เกิดอาการลมชักจนผิดปกติชั่วคราวเท่านั้นถึงได้แสดง พฤติกรรมนี้ออกมา แต่เหงื่อที่ออกจนท่วม กลับแสดงให้เห็น ถึงความผิดที่ตัวเองก่อขึ้นได้อย่างชัดเจน

“เพิยะ!” “เพียะ!”

เสียงตบที่ดังขึ้นนั้นก้องจนราวกับดังไปถึงขอบฟ้าได้ เจี่ยง เสี่ยนมองเขาอย่างเย็นชา เหอกวงจ้าว! คุณถูกไล่ออกจาก ตำแหน่งผู้รับผิดชอบดูแลร้านค้าของอ้าวซือกู่เล่อสาขาเมือง เมืองเทียนไห่ อย่างเป็นทางการนับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป รีบ เก็บข้าวของแล้วออกไปจากอ้าวซือกู่เล่อ!

“ไม่นะครับ ประธานเจี่ยง ผมอยู่บริษัทนี้มาสิบกว่าปีแล้ว ถึง ไม่มีคุณงามความดีแต่ก็ทำงานหนัก คุณจะไล่ผมออกเพราะ ไอ้ยาจกคนนี้เหรอครับ? ผมไม่ยอม!”

“ไอ้ยาจกงั้นเหรอ?!”

บนหน้าของเจี่ยงเสี่ยนแสดงความโกรธอย่างเห็นได้ชัด “เปิด ตาสุนัขของคุณดูซะ คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าของคุณ เป็นเจ้าของ การ์ดมังกรทองที่ได้รับอนุญาตจากธนาคารโลกเป็นการส่วน ตัว เป็นแขกVIPที่มีเกียรติสูงสุดของอ้าวซือกู่เล่อ!”

“ประธานเจียง! คุณน่าจะตาพร่าไปแล้วล่ะ!

เหอกวงจ้าวชี้ไปที่บัตรใบนั้น “ใครไม่รู้บ้าง บนตัวการ์ดของ การ์ดมังกรทองทั่วโลกจะมีมังกรสีทองสลักอยู่ แต่บัตรใบนี้น่ะ เห็นได้ชัดว่าเป็นมังกรสีแดงเข้ม!”

เจียงเสี่ยนทำเสียงดูถูกเหยียดหยามอย่างเย็นชา “คุณ รู้เพียงแค่การ์ดมังกรทองเก้าสิบเก้าใบ แต่คุณไม่รู้ว่า ธนาคารโลกได้เอาบัตรเก้าใบจากเก้าสิบเก้าใบนั้นท่าเป็น มังกรสีแดงเข้ม แสดงถึงผู้ที่ได้รับความเคารพสูงสุดในหมู่ผู้ มีเกียรติ หากพูดว่าคุณได้ครอบครองการ์ดมังกรทอง มันก็ แสดงถึงการอยู่บนจุดสูงๆของโลกใบนี้และการครอบครอง การ์ดมังกรแดง ใบนั้น ก็แสดงถึงจุดสุดยอดของสุดยอด!”

สีหน้าของเหอกวงจ้าวเปลี่ยนเป็นซีดเผือดในทันใด ราวกับไม่ อยากเชื่อแต่ยังคงต่อสู้ดิ้นรนครั้งสุดท้าย “ถ้าหากบัตรใบนั้น เป็นของจริง แล้วทำไมตอนที่รูดถึงได้แสดงความผิดปกติได้ ล่ะครับ?”

“ฮี! วงเงินคงเหลือภายในการ์ดมังกรทองทั้งหมดนั้นเป็น เพราะว่าธนาคารโลกรู้ว่าไม่ว่าพวกเขาจะใช้จ่ายเงินไปเท่า ไหร่ เจ้าของการ์ดมังกรทองล้วนมีทุนทรัพย์ในการชำระคืน แต่ว่าจะพูดยังไง เมื่อพวกเขาซื้อของก็ยังจะต้องจ่ายเงิน!”

“แต่การ์ดมังกรแดงนั้นต่างออกไป ผู้ที่เป็นเจ้าของการ์ดมังกรแดง ไม่ว่าจะซื้ออะไร ไม่จำเป็นต้องใช้เงินเลย เพราะ ธนาคารโลกจะเป็นผู้ชำระทั้งหมด!”

“เพราะว่า……”

เจียงเสี่ยนเหลือบมองลึกลงไปบนใบหน้าที่เรียบเฉยของ เซี่ยงเส้าหลง ภายในดวงตาปรากฏร่องรอยความหวาดกลัว อย่างนอบน้อม “คนอื่นๆจะรู้สึกภาคภูมิใจในตนเองที่ได้ครอบ ครองการ์ดมังกรทอง แต่การที่ธนาคารได้เป็นผู้ชำระเงินให้ กับเจ้าของการ์ดมังกรแดง คือสิ่งที่ธนาคารโลกภาคภูมิใจ!”

“ดังนั้น เจ้าของการ์ดมังกรแดงจึงไม่ต้องรูดบัตรเพื่อซื้อของ เลย เพราะธนาคารโลกจะจ่ายบิลทั้งหมดเอง!”

คำนี้ทำให้ทุกคนตกใจ!

ทุกคนไม่ได้โง่ย่อมเข้าใจความหมายในคำพูดของเจี่ยงเสี่ยน อย่างแน่นอน

ธนาคารโลกมีสถานะอะไร เป็นที่ซึ่งความมั่งคั่งของโลกมา รวมตัวกัน แต่ว่า การที่คนคนหนึ่ง แม้แต่ธนาคารโลกยังภาค ภูมิใจเมื่อได้ชำระเงินให้กับเขา ถ้าอย่างนั้นสถานะของคนผู้ นั้นจะต้องมีเกียรติถึงระดับไหนกันแน่?

เหอกวงจ้าวตกตะลึงอยู่ตรงนั้นอย่างสมบูรณ์ สำหรับ พนักงานขายคนนั้นตัวสั่นเทาไปทั้งตัวนานแล้ว และอ่อนยวบลงไปบนพื้น

มุมปากของเซี่ยงเส้าหลงยกขึ้นเล็กน้อยเมื่อมองไปทางเหอก วงจ้าว ก็ชี้ไปที่อวิ๋นเสบู่เหยน “เสื้อผ้าชุดนี้ ผมใส่ไปได้เลยใช่ ไหม?”

เหอกวงจ้าวฝืนยิ้มที่น่าเกลียดยิ่งกว่าร้องไห้ออกมา “ท่าน…. แน่นอนครับว่าท่านสามารถใส่ไปได้เลย”

“ถ้าอย่างนั้นผมยังต้องจ่ายค่าเสียหายอยู่หรือเปล่า?”

“ไม่….ไม่ต้องแน่นอน! เป็นผมที่มีตาหามีแววไม่ …………. อย่าได้ใส่ใจเลยนะครับ

เหอกวงจ้าวในเวลานี้อยากจะตบตัวเองสักสองสามครั้ง คน ที่แม้แต่ธนาคารโลกก็ยังอยากประจบประแจง แล้วแกคือตัว อะไร ยังกล้าทําตัวเย่อหยิ่งจองหองต่อหน้าเขาอีก?

ถ้าบุคคลนี้ต้องลงมือกำจัดเขา มันง่ายเสียยิ่งกว่าการฆ่ามด เสียอีก!

ในขณะที่เขารู้สึกกระสับกระส่ายอยู่ในใจ เซี่ยงเส้าหลงก็ยิ้ม ออกมา ยิ่งไปกว่านั้น รอยยิ้มนั้นยังอ่อนโยนมาก “ผมน่ะ แต่ ไหนแต่ไรก็เป็นคนที่ใจดีมากนะ ……

ทันทีที่พูดประโยคนี้ออกมา ในใจของเหอกวงจ้าวก็ผ่อน คลาย แต่คำพูดถัดมากลับทำให้ตกลงไปในหุบเขาน้ำแข็งชั่วพริบตา “ชื้อของโดยไม่จ่ายเงินมันไม่ใช่สไตล์ของผมเลย แต่ว่าทั้งตัวของผมไม่มีบัตรใบนี้ก็ไม่มีเงินอย่างอื่นแล้ว คุณว่า ควรจะทำยังไงดีล่ะ?”

เหอกวงจ้าวจะไม่เข้าใจความหมายของเซี่ยงเส้าหลงได้ อย่างไร เขาพูดพร้อมกับเหงื่อเย็นเยียบไหลริน “ท่าน …..ท่าน ถูกใจสิ่งของชิ้นนี้ก็เป็นพรของพวกเราแล้วครับ แล้วยังจะให้ ท่านจ่ายเงินได้ที่ไหนกัน!”

“เสื้อผ้าชุดนี้ ผม …..ผมจะชำระบิลเป็นการขอโทษคุณก็แล้ว กันครับ!”

เซี่ยงเส้าหลงพยักหน้าอย่างพึงพอใจ “ร้านค้าร้านหนึ่งเนี่ย การหาเงินไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะฉะนั้นส่วนลดนี่ก็ยกเว้นไป เถอะ!”

เหอกวงจ้าวกัดฟันและพยักหน้า หกแสนหกหมื่นหยวน สามารถหลีกเลี่ยงภัยพิบัตินี้ได้ นั่นก็คุ้มค่าแล้ว!

เดิมทีคิดว่าเรื่องนี้จบลงแล้ว แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเซี่ยงเส้าหลง จะเปลี่ยนหัวข้อการสนทนาของเขาแล้วเอ่ยปากพูดกับเจี่ยง เสี่ยน ว่า “ประธานเจี่ยงครับ คืนนี้ผมกับคนรักของผมจะต้อง เข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำที่สำคัญมาก เพราะฉะนั้นตั้งแต่หัว จรดเท้าจะมีน้อยไม่ได้ถูกไหมล่ะครับ!”

เจี่ยงเสี่ยนเข้าใจความหมายคำพูดของเซี่ยงเส้าหลงทันที เขายิ้มพร้อมกับโค้งคำนับและพูดว่า “เป็นเกียรติของอ้าวซือยู่เล่อที่ได้สร้างสรรค์ผมงานพิเศษเพื่อท่าน!”

ในช่วงเวลาสั้นๆ แบรนด์หรูชั้นนำขั้นสุดของอ้าวซือเล่อ ทั้งหมดได้เรียงแถวนําเสนอสินค้าที่หรูหราที่สุดในร้านออก มา เหมือนกับการสร้างสิ่งที่ยอดเยี่ยมด้วยการร่วมมือกับนัก ออกแบบระดับไฮเอนด์ ใช้เวลาดำเนินการไม่นาน หนุ่มหล่อ สาวสวยที่สง่าและหรูหราได้ปรากฏต่อหน้าทุกคน

โดยเฉพาะอวิ๋นเสบู่เหยน ชุดราตรีราคาหกแสนหกหมื่นหยวน บนตัว จับคู่กับสร้อยคอราคาแปดล้านหยวนของโรเฮสปอและ เพชรราคาสามล้านของVL รวมถึงกำไลหยกราคาห้า ล้านของตาเรฟเป็นการเสริมบุคลิกดั้งเดิมให้โดดเด่นกว่าใครๆ ถึงขีดสุด!

สําหรับเซี่ยงเส้าหลง นอกจากชุดสูทสุดพิเศษราคาสามแสน หยวนแล้ว ที่มีราคาสูงที่สุดคือ นาฬิกาหยกเปตาลมูลค่าสิบ สองล้านบนข้อมือ

เซี่ยงเส้าหลงพยักหน้าอย่างพึงพอใจ จากนั้นจึงยิ้มให้กับเห อกวงจ้าว “ต้องขอขอบคุณอย่างมากสำหรับความใจดีของผู้ จัดการใหญ่เหอ!”

เมื่อพูดประโยคนี้ ทำให้เหอกวงจ้าวตกตะลึงทันที!

เขาเอ่ยอย่างตะกรุดจะกักว่า “ท่าน………หมายความว่ายัง ไงกันครับ? คงจะไม่ได้ให้ผมจ่ายบิลทั้งหมดหรอกนะครับ?”
เซี่ยงเส้าหลงพยักหน้า “ไม่อย่างนั้น คุณคิดว่ายังไงล่ะ?”

ฟุบ!

เหอกวงจ้าวทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้นโดยตรง หกแสนหกหมื่น หยวนน่ะ เขาสามารถจ่ายไหว แต่ของเหล่านี้รวมกันแล้ว มากกว่ายี่สิบล้าน ต่อให้เอาเขาไปขายก็จ่ายไม่ไหวหรอก!

นายพลน้อยของพวกเรา ไม่เคยเป็น “คนดี” ที่จิตใจอ่อนโยน อยู่แล้วนี่นา …..

“ใช่แล้วล่ะ อย่าลืมที่ผมพูดด้วยนะว่าผมไม่ต้องการของลด ราคา!”

เหอกวงจ้าวนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้น โขกศีรษะดังปึงปัง “คุณ ปล่อยผมไปเถอะนะครับ ของเหล่านี้ ถึงแม้ว่าผมจะขายตัวเอง ก็ยังซื้อไม่ไหวเลย!

เซี่ยงเส้าหลงกล่าวอย่างเฉยชาว่า “นั่นมันเกี่ยวอะไรกับผม ด้วยล่ะ?”

“ยังจําว่าตัวเองพูดอะไรก่อนหน้านี้ได้ไหมล่ะ? จ่ายไม่ไหวก็ สามารถใช้คนชำระหนี้แทนได้!”

“ประธานเจี่ยง เรื่องนี้มอบให้คุณจัดการ ไม่มีปัญหาใช่ไหม?”
เจียงเสี่ยนมองดูเหอกวงจ้าวอย่างเย็นชาและกล่าวด้วยความ เคารพว่า “ขอให้แขกผู้มีเกียรติโปรดวางใจ ก่อนที่เหอกวง จ้าวจะจ่ายเงินจำนวนยี่สิบล้านคืนมา พวกเราจะพยายามทำ ทุกอย่างเพื่อสร้างมูลค่าบนตัวเขา!”

เมื่อมาถึงลานจอดรถของโรงแรมออนเซ็น ท้องฟ้าก็ใกล้จะ มืดแล้ว ที่ลานจอดรถขนาดใหญ่ เมื่อมองดูแล้ว มันเหมือน กับนิทรรศการรถหรู ไม่มีคันราคาต่ำกว่าหนึ่งล้าน ทางตรง กันข้ามรถโฟล์คสวาเกนราคาแสนหยวนของพวกเขาเลยมี เอกลักษณ์เฉพาะตัวไม่เหมือนใคร

“ตรงนั้นมีที่จอดรถอีกคัน!”

“เฮ้ ……เวลาแสดงทักษะของผมมาแล้ว!”

ในเวลานี้ อวิ๋นเสวีเหยนที่เงียบมาตลอด ดูเหมือนจะเพิ่งมี ปฏิกิริยาสนองคืนกลับมาจากความตกใจในช่วงบ่ายวันนี้ ทันใดนั้นก็เอ่ยว่า “เซี่ยงเส้าหลง! การ์ดมังกรแดงใบนั้น เรื่อง มันเป็นมายังไงกันแน่?!”

เซี่ยงเส้าหลงไม่ได้หันหน้ากลับมา เขารีบขับพุ่งเข้าไปในที่ จอดรถ “การ์ดมังกรแดงงั้นเหรอ? ผมเก็บได้น่ะ!”

อวิ๋นเสบู่เหยนย่นจมูกของเธอด้วยความโกรธทันที “นั่นคือ การ์ดมังกรแดงนะ ทั้งโลกยังมีจำกัดเก้าใบด้วย คุณจะโชคดี เก็บมาได้ยังไง? คุณคิดว่าฉันเชื่อ..….……
“อา!”

พูดยังไม่จบ เซี่ยงเส้าหลงก็เหยียบเบรกกะทันหัน และอวิ๋นเส เรียนกรีดร้องออกมา!

เพราะตอนที่เขากำลังจะเข้าไปในที่จอดรถแห่งเดียวนี้ ได้มี รถสปอร์ตคันหนึ่งพุ่งเข้ามาโดยไม่มีการชะลอความเร็วเลย แม้แต่น้อย ถ้าไม่ใช่เพราะเซี่ยงเส้าหลงเบรกกะทันหัน ภายใต้ แรงกระแทกของฝ่ายตรงข้าม ที่นั่งข้างคนขับของตนเองจะ ต้องแตกเป็นเสี่ยงๆอย่างแน่นอน!

สีหน้าของเซี่ยงเส้าหลงมืดมนและน่ากลัวในทันใด!

เพราะตำแหน่งที่นั่งข้างคนขับคืออวิ๋นเสบู่เหยน!

ปัง!

ประตูรถสปอร์ตเปิดออก และมีชายหนุ่มอายุน้อยคนหนึ่งเดิน ลงมา หัวสีม่วงนั้นดูไร้รสนิยม และยกเท้าข้างหนึ่งไว้บนประตู รถโฟล์คสวาเกนดูหยิ่งผยองอย่างมาก “ไสหัวลงมาเลยนะ!”