บทที่ 6 เอากระจกตาให้บีมชะ

ครืนพิงไว้ที่หน้าอกของแบมที่กว้างแน่น น้ำตาไหล ลงเรื่อยๆไม่เคยหยุด

แบมอุ่นเธอเข้าไปที่ห้อง จากนั้นก็เรียกหมอทำแผลที่

มือให้

จู่ๆเขาก็อ่อนโยนจนครีนไม่กล้าจะเชื่อ เหมือนเป็นฝัน สวยงามที่เธอไม่กล้าจะคาดหวัง

ของร้องเถอะ อย่าบอกกับเธอว่านี้เป็นเพียงแค่ฝัน

เลย

“แบม ฉันถามนาย นายอยากให้ลูกคนนี้คลอดออก มาใช่ไหมค้า?”

ริมฝีปากบางของแบมมีการขยับบ้าง

แบมรีบพยักหน้าโดยไม่ได้นาน แต่ใครจะไปรู้ว่าคำ พูดต่อมาของเขาคือ “ถ้างั้นเธอก็เอากระจกให้บีมซะ แล้ว ผมจะให้เธอคลอดเด็กคนนี้ออกมา

เขาพูด……อะไรนะ?

ครีนตกใจจนตาค้าง เธอกำลังสงสัยว่าตัวเองฟังผิด หรือเปล่า?
“นายบอกกระจกตาอะไรนะ?บีมต้องการกระจกตาเห รอ ทั้งๆที่ตาเขาก็สว่างมองเห็นได้

นี่เป็นแผนไหนของนางอีกหล่ะ?

ครีมกลัวจนมือขาเย็น เธอก็รู้ว่าแบมไม่มีทางที่จะดีกับ เธอแบบนี้อยู่แล้วแน่นอน

“นี่เธอยังกล้าจะมาพูดอีก เป็นเพราะเธอที่ดันบีมตก บันได เสียเลือดมากจนเรื้อรัง ตอนนี้ตาทั้งสองข้างมองไม่ เห็นแล้ว”

“ฉะนั้นแล้วนายเลยจะให้ฉันเอาตาให้เขาเหรอ?”

“ใช่ นี่เป็นสิ่งที่เธอติดบีมไว้”

“ไม่ ฉันไม่ติดอะไรเขาทั้งนั้น เขาเป็นคนทำตัวเอง อุบัติเหตุครั้งนั้นก็เหมือนกัน ตกบันไดครั้งนั้นก็เช่นกัน”

ครีนอารมณ์แตกอย่างรุนแรง

แต่ก่อนเธอคิดว่าเพียงแค่อยู่ข้างแบมแบบเงียบๆดู เขาห่างๆ สักวันหนึ่งเขาจะเชื่อเธอตั้งแต่แรกจนจบเธอ ต่างหากที่ถูกบีมใส่ร้าย

แต่สำหรับในใจขอแบบขั้นบีเพียบต่ความเงี้ยวโกรธที่ลุกไหม้อย่างไม่สิ้น

“ครีน เมื่อไหร่จะยอมรับสักที เธออยากบอกว่าสมัย ที่เรียนมหาลัยเธอไม่ได้แอบโน้มน้าวบีมให้ไปหลังมอ เธอ ไม่ได้ดันเขาลงที่หนองน้ำโดยที่เขาไม่ได้ตั้งตัวเลยหรือ ไง?ทั้งๆที่เธอรู้ว่าเขาไหว้น้ำไม่เป็น เธออยากให้เขาจม ตายทั้งเป็นในตอนนั้นใช่ไหม”

แบมไม่กล้าจะคิดเลย

ถ้าวันนั้นเขาไม่ได้เดินผ่านแถวนั้นพอดี แล้วช่วยทีม ไว้ได้ บีมคงจะตายไปนานาแล้ว

ความโหดไร้ของครีนมันได้ซึมเข้าไปในไขกระดูก

แล้ว

เธอจำวันนั้นได้อยู่แล้ว นั่นเป็นจุดเริ่มต้นความย่ำแย่ ของชีวิตเธอ

ตั้งแต่เด็กบีมจะชอบทำตัวน่าสงสารต่อน่าปู่อยู่ตลอด

ครีนมองเขาในฐานะที่ไม่มีพ่อแม่แล้ว และในฐานะที่ ตัวเองเป็นน้องสาวก็จะยอมพี่สาวอยู่ตลอด

และแล้วสันดันในตัวเขาก็ไม่เคยเปลี่ยนแต่ยังคงมากกว่าเดิม กลับคิดแผนนี้แล้วเพื่อจะได้แต่งงานกับแบม

เช่นเคยกับวันนั้นทั้งๆที่เขาเป็นคนตกบันไดเอง เช่น เคยกับที่หลัง ทั้งที่บีมเป็นคนจับมือเธอก่อน จากนั้นเขาก็ เป็นคนปล่อยมือแล้วตกลงไปที่หนองน้ำเอง

เขาได้คิดไว้เรียบร้อยว่าในเวลานั้นแบมจะเดินผ่าน ตรงนั้น การแอ๊ดติ่งของเขาช่างดีเกินไป หลอกแบมได้ อีก ทั้งหลอกคุณปู่ไปได้สักอีก

แม้แต่ปู่ยังไม่เชื่อตัวเอง เพราะเรื่องนี้ ปู่ก็ได้เปลี่ยน คนที่จะได้รับสืบทอดมรดก อีกทั้งยังไล่เธอออกจากบ้าน แล้วตัดเงินทุกช่องทางของเธออีก

“ฉันถูกเขาใส่ร้ายนะแบม นายจะให้ฉันพูดกี่ครั้ง ตั้งแต่ต้นจนจบทุกอย่างเป็นบีมได้วางแผนไว้แล้ว ทำไม นายไม่เชื่อฉัน?นายเคยบอกว่าขอแค่นายอยู่ จะไม่มีใคร รังแกฉันได้ไม่ใช่หรือไง?นายลืมแล้วเหรอฉันคือครีนของ นายอ่ะ”

ครีนของผม……….?

“พี่แบม พี่แบมชอบครีนไหม?”

“พี่แบม พี่แบมต้องรอครีนของพี่แบมโตนะ ห้ามไปชอบผู้หญิงคนอื่นหล่ะ

ในหัวสมองของแบมเต็มไปด้วยเสียงที่หวานใสของ ครีมในสมัยก่อน

ให้ตายสิ เสียงนั้นทำให้ใจของเขาสับสนมากเหลือ

เกิน

เขาจำได้ทุกอย่าง เขายังจำได้เขาที่มีผู้ชายคนหนึ่ง ที่มารังแกเธอ แล้วจูงมืออันเล็กน้อยเธอแล้วพูดขึ้น “มีผม อยู่ ใครก็ไม่สามรถรังแกครีนได้

“อย่าเอาเรื่องตอนเด็กมายั่วเย้าใจผม ครีน คำพูดที่ เธอบอกมา ผมไม่เชื่อเลยสักคำ เข้าใจยัง?ผมให้เธอสอง ทั้งเลือก หนึ่งเอากระจกให้บีมซะ ไม่งั้นก็ทางเลือกที่สอง เอาเด็กสวะในท้องเธอออก