อดีตแค่เอื้อมแพ้รักที่ยาวไกล

บทที่ 13 เธอเอากรรไกร งเข้ามาหาฉัน



บทที่ 13 เธอเอากรรไกร งเข้ามาหาฉัน

เจ็บ

ครีนเจ็บจนมือไม่สามารถจับราวบันไดไว้ได้ ทั้งคน หงายหน้ากลิ้งลงบันได

ท้องที่พองโตนั้นได้กระแทกโดนบันไดที่แข็งจนตี ลังกาไปหลายที มือทั้งสองข้างของเธอกุมท้องปกป้องไว้ หันไปชนกับกำแพงชั้นล่างบันไดอย่างรุนแรง

เลือดสีแดงสดไหลลงมาระหว่างขา……

ความเจ็บที่ไม่อาจอธิบายออกมาได้ทำให้เธอจุกไป

ทั้งตัว

ลูก……..

ลูกในท้องเธอ…….

“ช่วยด้วย……ช่วยด้วย……ช่วยลูกฉันที……

ครีนเจ็บจนหดตัว เธอร้องขอให้ช่วยเหลือ แต่ก็เจ็บ จนร้องให้เสียงดังออกมาไม่ได้ บีมค่อยๆเดินมาใกล้เธอ ทีละก้าว เขายังไม่สมดั่งใจ ถีบลงที่ท้องของครีนแล้ว เหยียบไว้แรงๆ

“ไม่ บีม แกมันยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน……
ครีนร้องอย่างเจ็บร้าวแต่บีมกลับหัวเราะ “แกร้องให้ เสียงดังอีกหน่อยสิ ดูว่าจะมีคนมาช่วยแกหรือเปล่า?”

“บีม เวรกรรมจะตามทันแกแน่นอน……แกทําเรื่อง ชั่วๆไว้ขนาดนี้ แกต้องได้รับกรรมแน่นอน”

“ทําเรื่อง วอะไรเหรอ?ใส่ร้ายแกผลักฉันลงหนอง นํา? ใส่ร้ายแกลงมือทำกับรถฉัน?ใส่ร้ายแกผลักฉันตก บันได ฮ่าๆๆๆ เอ่อ แกลืมว่าแกช่วยแบมแล้วได้รับลูกกระ ศูนเรื่องนั้นแล้วเหรอ?แต่เขาเชื่อมาตลอดคนที่ช่วยเขาคน นั้นคือฉันนะ……

ครีมจ้องบีมด้วยความเกลียดแค้น

เรื่องเลวชั่วที่เขาเคยทำกับเธอมันนับไม่ถ้วน

ตอนมหาลัยปีหนึ่ง แบบถูกลักพาตัว

คนร้ายตีแบมจนสลบไป ตอนที่กำลังจะยิ่งแบม ครีนก็ พุ่งเข้าไปบางแล้วตัวเองได้รับลูกกระสุนนั้น ช่วยแบมไว้ ได้

แต่เมื่อบีมตื่นขึ้นมา คนที่เฝ้าอยู่ข้างๆเตียงเธอเป็น แบม เขาพูดกับบีมขึ้น “บีมคุณช่วยชีวิตผมไว้ ผมจะรับผิด ชอบต่อคุณ”
บีมได้พูดโกหก โฉยโอกาสที่แบมยังไม่ตื่นขึ้นอย่างมี สติ แล้วบอกกับแบมว่าคนที่ช่วยแบมไว้คือเธอ

“ครีน ชาตินี้แกนะฉันไม่ได้หรอก แกรู้ไหมที่จริงฉัน ไม่ได้บอด อุบัติเหตุครั้งนั้นก็ไม่ได้สาหัสขนาดนั้น ตั้งแต่ ต้นจนจบหมอใหญ่ได้ช่วยฉันแสดงไปด้วยกัน แต่คิดไม่ถึง ว่าแบมจะคิดว่ามันเป็นจริง เลยควักกระจกตาแกมาให้ฉัน

“บีม แกมันชั่ว”

ครีมอยากจะบีบปากเขาแล้วดึงผมมากระชักแรงๆ แต่ เธอหดตัวอยู่กับพื้น ท้องมันปวดจนเธอไม่สามารถทำอะไร ได้

“ดูสภาพแกในตอนี้สิ แกทำอะไรฉันได้บ้าง แกไปลง นรกกับเด็กสวะในท้องแกดีกว่าครีน

บีมเหยียบท้องเธออีกครั้ง

เธอเหยียบครั้งแล้วครั้งเล่า จนครีนเรื่องมึนกับเลือด ที่กองอยู่ที่ล่างท้องตัวเอง……

แบม นี่เหรอท่าแท้ผู้หญิงที่นายรักที่สุด……

ภายใต้การมองไม่เห็นอะไรทั้งนั้นของครีน ครีนเหมือนจะเห็นบีมยืนอยู่ตรงนั้น เอามือถือออกมาอย่างนิ่งๆ แล้วโทรไปหาแบบ

เขาทำเป็นดี้ดร้องขึ้นมา “แบม ช่วยฉันด้วย ครีน จะฆ่าลูกของเรา……เจ็บมากเลย……ลูกของเราไม่อยู่ แล้ว……”

จู่ๆสายของบีมก็ถูกตัดไป

เมื่ออแบมรีบไปถึงโรงพยาบาล บีมถูกนำตัวออกมา จากห้องผ่าตัดพอดี หมอบอกกับเขาว่า บีมแท้งแล้ว บีม องไห้แล้วพูดกับเขา “ขอโทษค่ะแบม ฉันไม่ได้ปกป้องลูก ของเราให้อยู่ได้.………….”

“ไม่ร้องนะครับบีม บอกผมมา เกิดอะไรขึ้น?ครีนอีก แล้วใช่ไหมครับ?”

“ขอโทษค่ะ ฉันก็ไม่คิดว่าเขายังเกลียดฉันมากขนาด นั้น ฉันเจอเขาโดยบังเอิญ เลยเดินขึ้นไปทักทายเขา แต่ เมื่อฉันบอกเรื่องที่ฉันท้องให้เขาแล้ว เขาก็เอากรรไกรพุ่ง เข้ามาหาฉันอย่างคนบ้า ตอนที่ฉันรีบวิ่งออกไปข้างนอก เขาก็ตามฉัน ฉันเลยตกลงบันไดมาแบบนี้..……..
แบมเชื่อทุกคำพูดของบีม

“ชั่ว ผมจะไม่ปล่อยมันไปง่ายๆแน่นอน”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ