บทที่4 ไม่ธรรมดา
เงินเปยชะงัก จากนั้นก็ยิ้มขึ้น แล้วพูดว่า “ประธานหลี คุณไม่ ต้องกังวล ฉันไม่เห็นอะไรเลย”
หลีซึ่งเขียนก้มหน้า มองเห็นยอดปทุมที่กระเพื่อมของตัวเอง มุมมองชัดเจนไร้ปกปิด ไฟโกรธ ในใจรุนแรงยิ่งขึ้น ไอ้เลวที่ สมควรตายคนนี้ ตัวเองถูกเขาถอดโจรเหลือแค่เพียงชุดชั้นใน สีชมพูนั่นแล้ว ยังมาพูดอย่างไร้ยางอายว่า ตัวเองไม่เห็นอะไร เลย!
หลีชิงเขียนเงยหน้าขึ้น จ้องเขม็ง เฉินเปยอย่างเย็นชา กัดฟัน แน่น ในใจมีไฟนิรนามกำลังลุกโชน ไอ้หมอนี่ ไม่เพียงแต่อุ้มตัว เอง แต่ยังถอดเสื้อผ้าของตัวเองอีกด้วย ที่สำคัญที่สุดคือ เมื่อ คืนตัวเองเผลอหลับไปเพราะเหนื่อยเกินไป ไม่รู้เลยว่าเกิดอะไร ขึ้น ไอ้หมอนี่ ทำอะไรไปจริงๆ ตัวเองไม่ได้เลยแม้แต่น้อย
“ประธานหลี ทําอาหารเช้าให้คุณเรียบร้อยแล้ว” เฉินเป่ยเห็น ว่าใบหน้าของ หลีซิงเขียนปกคลุมไปด้วยความเยือกเย็น จึงรีบ พูดขึ้น
“ไสหัวออกไป ฉันจะเปลี่ยนเสื้อผ้า” หลีซึ่งเขียน พูดขับไล่
อย่างเย็นชา
“ได้เลย! ” เฉินเปียยิ้มด้วยความเอาใจ เดินออกจากห้องนอน
“ไอ้ทะลึ่งคนนี้” หลียงเขียน พึมพำเสียงต่ำ เธอไม่มีสักวินาทีที่ไม่อยากขับไล่ ชายหนุ่มออกไป แต่ไอ้หมอนี้ไม่ให้โอกาสเธอ ในการจับผิดสักนิดเลย ทำให้เธอมีไฟโกรธ แต่ไม่มีที่ระบาย
ในไม่ช้า หลีซึ่งเขียน ก็สวมชุดเดรสผ้าชีฟองบางเบา เดินลง ไปชั้นล่างด้วยเท้าเปล่าที่สวมรองเท้าแตะ
รูปร่างของ หลีซิงเขียนนั้นดูดีมาก ภายใต้ชุดเดรส ขายาว กระชับละเอียดอ่อนคู่หนึ่ง เล่นเป็นสิบปีก็ไม่รู้จะเบื่ออย่าง แน่นอน!!
ดวงตาของ เฉินเป่ย เหลือบมอง ชุดเดรสที่เบาบางดั่งปีก จักจั่นหลีซิงเยียนนี้ ทำให้ เฉินเบี้ยที่สายตาดีเยี่ยม อดไม่ได้ที่จะ ลอยไปที่ภูเขาลูกคลื่นนั่น
“นายมองอะไร!” หลีชิงเยียนสังเกตเห็นว่า เฉินเป่ย กำลังมอง ตัวเองด้วยสายตาแปลกๆ และอดไม่ได้ที่จะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ต่าด้วยเสียงเย็นชา
“ประธานหลี ฉันพบว่าตอนที่คุณไม่แต่งหน้า ดูสวยกว่าอีก เฉินเบี้ยยิ้มเบาๆทำให้ หลีซึ่งเขียน จ้องเขม็งอย่างเยือกเย็น ความรังเกียจที่มีต่อไอ้หมอนี่ ยิ่งทำให้คลื่นไส้มากขึ้น
หลีซึ่งเขียน เหลือบมองไปที่อาหารเช้า เฉินเป่ยเตรียมไว้อุดม สมบูรณ์มาก บนโต๊ะยาวมีแซนวิช ไข่ดาว โจ๊กเนื้อไข่เยี่ยวม้า เกือบจะทําอาหารเช้าที่รู้จักทั้งหมดแล้ว
เพื่อตั้งใจทําอาหารเช้านี้ เฉินเป่ยนตั้งแต่ตีห้ากว่า ใช้เวลา เตรียมหนึ่งชั่วโมงเต็มๆ ถ้าเป็นในโลกใต้ดินแห่งความมืดทาง ตะวันตก คนที่สามารถได้กินอาหารเช้าที่ทําโดย ท่านราชาหลงเอง มีน้อยมากจนนิ้วในมือข้างเดียวก็นับได้หมดได้ว่าโชคดีสาม
ภพสามชาติ
และอยู่ในตะวันตก เฉินเป่ยได้ว่าจ้างเซฟระดับสูงของมิชลิน สองสามคน เพื่อทําอาหารสามมื้อ ในแต่ละวัน ให้กับพวกลูกน้อง
เจตนาที่ดีของ เฉินเป่ย กลับยิ่งทำให้ หลีซึ่งเขียน ดูถูกมาก ขึ้น ในมุมมองของ หลีซิงเขียนแล้ว ผู้ชายก็ควรให้ความสำคัญ กับหน้าที่การงาน ต่อสู้อยู่ข้างนอก แต่ไม่ใช่เป็นอย่าง เฉินเป่ย เพื่อเงินเดือนสองหมื่นหยวนต่อเดือน เต็มใจเป็นพ่อบ้านใน ตระกูลร่ำรวย !”
สองขาที่สวยงามของ หลีซึ่งเขียนไขว้เข้าหากัน ในขณะที่ทาน อาหารเช้าอยู่ ก็พูดเตือนอย่างเย็นชา “ต่อไปห้ามแตะต้องฉัน อีก!”
“ได้เลย” เฉินเป่ยพยักหน้า ทั้งหน้าเต็มไปด้วยความประจบ
ประแจง
หลีชิงเขียนคํารามอย่างเย็นชา กำลังกินอาหารเช้า แต่เธอ
ไม่มีความอยากอาหารเลย
ปัญหาของ บริษัทตระกูลเยกรุ๊ป ยังไม่ได้รับการแก้ไข จะให้ เธออยากกินอาหารได้อย่างไร เกือบจะกลายเป็นความทุกข์ใน ใจของเธอแล้ว
หลังจากทานอาหารแค่ไม่กี่คำ หลีซึ่งเขียนก็ได้วางถ้วยลงค่อยๆลุกขึ้น ทิ้งไว้ประโยคหนึ่ง “กลางคืนมีนัดทานข้าว กลับมา อีกหน่อย ไม่ต้องทำอาหารเย็นแล้ว
“น้อมรับทั้งสั่ง” เฉินเป่ย เฝ้าดูเงาที่สวยงามได้ที่หายไปใน ทางเดินชั้นสอง รอยยิ้มที่ประจบประแจงหายไป มุมปากยกขึ้น ความหมายที่ลึกซึ้ง
กลางคืนสามทุ่ม เยโจวกำลังนั่งอยู่ในห้องส่วนตัวของโรงแรม แชงกรีล่า วางขาไว้บนโต๊ะเหล้า มองดูรูปถ่ายแต่ละใบของ หลี ชิงเขียน ในโทรศัพท์มือถือ มุมปากปรากฏรอยยิ้มที่มีเลศนัย
ใช้เวลาอีกไม่นาน หลีซิงเยียน สาวน้อยคนนี้ ก็จะมาตามนัด เย่โจว ได้ตั้งใจจัดเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว มาไม้อ่อนก่อน ถ้า หาก หลีชิงเขียน ไม่ยอมตกลงค้างกับตัวเองคืนหนึ่ง ก็ค่อย วางยาสลบ หลีชิงเขียน พาขึ้นไปห้องที่เตรียมไว้ชั้นบน ปล่อย ให้ตัวเองเล่นตามอำเภอใจ เยโจว อยากได้ หลีซิงเยียนมานาน แล้ว ตามจริง หลีซิงเขียนอย่างเปิดเผยก่อน แต่ใครจะรู้ว่าหลีชิง เขียนไม่แม้แต่จะชายตามองเขาเลย เพียงเพราะว่ามีความร่วม มือทางธุรกิจ จึงยังมีการติดต่อกับเขาอยู่
เยโจว จ้องที่หน้าจอโทรศัพท์ ร่างที่สง่างามของ หลีซึ่งเขียน พร้อมกับยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ที่มุมปาก วันนี้ เขามีความมั่นใจเต็ม ร้อย ที่จะได้ตัวของ หลีชิงเขียนมาครอบครอง
ได้ยินมาว่าเธอยังแต่งงานแล้วด้วย แต่ดูเหมือนว่าจะหาได้ สามีที่ไม่เอาไหน เยโจวไม่เคยเห็น หลียงเขียน พาสามีของเธอออกมา คาดว่าน่าจะเป็นพ่อบ้านที่ไร้ประโยชน์
เยโจวกำลังคิดอยู่ว่า พอตัวเองเล่น หลีซิงเขียน เสร็จ จะถ่าย รูปส่งให้สามีที่ไม่เอาไหนคนนั้นดูหน่อยดีไหม ดูว่าเขากล้าทำ อะไรตัวเองหรือเปล่า
และในขณะนี้เอง ประตูห้องส่วนตัวถูกเปิดออก เลขาหญิงคน หนึ่งยืนอยู่ที่หน้าประตู พูดกับ เย่ โจวว่า “ประธานเย่ ประธานหล มาแล้ว”
“ให้เธอเข้ามา” เยโจวยืนขึ้นและพูด
ทันใดนั้น นอกทางเดินก็มีเสียงของรองเท้าส้นสูง ที่เหยียบลง
บนพื้นดังขึ้น ร่างที่สวยงามไร้ที่ติ ก็ปรากฏขึ้นที่ประตูห้องส่วน
หลีชิงเขียน สวมรองเท้าส้นสูงสีเงินประณีตสวยงาม เดินเข้า มาจากนอกห้องส่วนตัว ดวงตาเยโจว นิ่งอึ้ง แววตาลึกล้ำ ประกายเปลวไฟปรารถนาของสัญชาตญาณดั้งเดิม
ชุดเดรสยาวลูกไม้สีดำ ผิวพรรณขาวราวกับหิมะ ใต้ลูกไม้ บางๆ เหมือนปีกจักจั่น เผยออกเลือนรางขาเรียวยาวที่ละเอียด อ่อนและกระชับคู่นั้น เป็นการเย้ายวนใจที่สุดยอดแน่นอน
“ประธานหลี ในที่สุดคุณก็มาถึงแล้ว รีบนั่งเร็ว” เย่โจวเมือ ไปมา ดวงตาคู่นั้น แทบจะแนบติดที่ขายาวคู่นั้นของ หลีซึ่งเขียน
แล้ว
หลงเขียนค่อยๆเดินเข้ามา ทั้งตัวเปล่งประกายเสน่ห์ของเทพธิดา ทำให้เยโจว เกือบจะยอมศิโรราบใต้กระโปรงในทันที
“ประธานเย วันนี้หาฉันมาทำอะไร?” เสียงไพเราะของหลีซิง เขียน เอ่ยถึง
“ประธานหลี รอคุณมานานแล้ว นั่ง นั่ง” เยโจว ส่งเสียง หัวเราะ สายตากวาดมองไปยังยอดปทุมที่สูงตระหง่านทรงเสน่ห์ มุมปากยกขึ้นอย่างมีเลศนัย
“ได้ยินชื่อเสียงที่โด่งดังของ ประธานหลี ในเมืองให้มานาน แล้ว ในที่สุดวันนี้ก็ได้มีโอกาสพบเจอด้วยตัวเอง” หลังจากที่ทั้ง สองนั่งลง แววตาที่ล่อนจ้อน ของ เยโจวทำให้ หลีซึ่งเขียน รู้สึก อึดอัดไปทั้งตัว
“อันที่จริงต้องการหารือกับ ประธานหลี เกี่ยวกับความร่วมมือ ระหว่าง ประธาน และ ประธานหลี หวังว่าจะได้ผลประโยชน์ กับบริษัทของคุณด้วยกัน
เยโจวพูดขึ้น “ถ้าหากเราทั้งสองตระกูลที่แข็งแกร่งร่วมมือ ด้วยกัน ประมูลพื้นที่ CBD ที่เมืองหูไห่สร้างโครงการพัฒนา ด้วยกัน……..ประธานหลี อนาคตกำลังศักยภาพไร้ขีดจํากัด
หลีซิงเขียน ตกอยู่ในความครุ่นคิดชั่วคราว พยักหน้า หากได้ ร่วมมือกับ บริษัทตระกูลเยกรุ๊ปจริงๆ สามารถนำมาผล ประโยชน์สู่ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปมหาศาลจริงๆ
“ได้เลย รายละเอียดของความร่วมมือ พูดคุยกันในวันอื่น มุมปากของ หลียงเขียน ยกขึ้นเล็กน้อย รอยยิ้มมีเสน่ห์อ่อนไหว “ถ้าหากทั้งสองตระกูล สามารถเปลี่ยนจากสงครามการต่อสู้เป็นสันติภาพใต้ ก็จะดีที่สุด”
“ประธานหลี ดื่มแก้วหนึ่ง” เย่โจว ยกแก้วขึ้น แววตาค่อยๆ มองจาก ใบหน้าที่สวยสดงดงามของ หลีซิงเยียน เลื่อนลงข้าง ล่าง จมอยู่กับภูเขาลูกคลื่นนั้น หลังจากดื่มกันสักพัก ใบหน้าที่ ชาวราวกับหิมะของ หลีซึ่งเขียน ก็ค่อยๆแดงขึ้นโดยไม่รู้ตัว โดน เยโจวมอมเหล้าไม่น้อย
“ประธานหลี ถ้าต้องการที่จะร่วมมือในทันที ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็น ไปไม่ได้ แต่คุณเพียงแค่ต้องเสียสละเล็กน้อย” เยโจว ถือ โอกาส มือลวนลามปีนขึ้นไปบนภูเขาทันที เสน่ห์เทพธิดาที่เปล่ง ประกายออกจากตัวหลีซิงเขียนกำลังจะทำให้เขาคลุ้มคลั่งแล้ว
เพียงแค่คืนนี้คุณค้างกับฉันคืนหนึ่ง ข้อเสนอแล้วแต่คุณ
เรียก”
“ฝันไปเถอะ!” หลังจากที่ หลีซึ่งเขียน ได้ยินคําพูดของ เยโจว ทันใดนั้นก็สร่างเมาไปไม่น้อย ดวงตาที่สวยงาม พาดผ่านความ เยือกเย็น
ยาคุณก็ได้ดื่มเข้าไปแล้ว ยังบอกว่าฝันไปเถอะ” เย่โจว
หัวเราะเยาะ
ไม่นานนัก ภายในห้องนอน เยโจว ก็มอง หลีซิงเยียน ที่นอน สลบอยู่บนเตียงซิมมอนส์ หัวเราะเยาะอย่างได้ใจ หลีซิงเซียนใน เวลานี้ หมดสติไม่รู้ตัวอย่างสิ้นเชิง
ราวกับเจ้าหญิงนิทรา
ภายในหัวใจเยโจวแอบตื่นเต้นเล็กน้อย ในค่ำคืนนี้ หลีซิง เยียนถูกลิขิตให้เป็นของเล่นของเขาอย่างแน่นอน ปล่อยให้เขา กระทําตามอำเภอใจ
เสียงดัง “ปัง” ดึง เยโจว ออกมาจากจินตนาการ
เยโจวหันหน้าไปดู เห็นผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ที่ประตูห้อง ประตู ห้องถูกเขาถีบออก!
เสียงดังครั้งนี้ ทำให้ เยโจว ตกใจก่อน ไม่ช้า เขาตั้งใจจับ จ้อง เห็นชายหนุ่มที่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวแต่สกปรกยิ่งนัก แววตา เยือกเย็น ไอสังหารแผ่กระจาย!
เย่โจวโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เรื่องดีๆของตัวเองยังไม่ได้ลงมือ ทํา ก็ถูกรบกวน ทำให้เขาตะโกนด่าว่าในทันที “นายเป็นใคร ใสหัวออกไปเดี๋ยวนี้!” “คนที่จะมาเอาชีวิตของแก!” เฉินเป่ยพูด ขึ้นอย่างเย็นชา เดินก้าวออกไป เคลื่อนตัวไปย่างรวดเร็ว เพียง พริบตาก็ปรากฏตัวตรงหน้า เยโจว! เยโจวตาลายทันที ตั้งตัว ไม่ทันเลย เฉินเปียก็ได้ยกขาขึ้น โจมตีออกดั่งแส้เหล็ก เตะตรง ท้องสวของ เยโจว!!
“บูม!”
เย่โจวตัวลอยออกไป ดั่งว่าวที่เส้นขาด ขนกระแทกเข้ากับ กําแพง ความเจ็บปวดที่เกือบจะทําให้เขาเป็นลมหมดสติ ทำให้ ดวงดาของเขาแดงเข้ม!
กําแพงเกิดเสียงแตกร้าว รอยแตกคล้ายใยแมงมุม น่าหวาด กลัวตกตะลึง ยิ่งนัก!
เยโจวกุมท้องไว้ การเตะของ เฉินเป่ย ครั้งนี้ ทำให้เขาเจ็บ ปวดจนแทบคลั่ง!
เฉินเปียกระชากคอเสื้อของเยโจวไว้ทันที เฉินเป่ย ที่ตัวผอม แห้ง กระชากตัว เยโจวที่น้ำหนักเกือบร้อยกว่า ขึ้นมาได้อย่าง ง่ายดาย ราวกับนกอินทรีจับลูกไก่
นายเป็นใคร?” เย่โจว จ้องเขม็ง เฉินเป่ย เอย่างดุดัน ใบหน้าบึ้งตึงมืดมน ตั้งแต่เขาเกิดมา ไม่มีใครกล้าทำกับตัวเอง ด้วยอย่างนี้!
“ฉันบอกแล้ว คนที่จะเอาชีวิตของแก” เฉินเป่ย ค่อยๆพูดขึ้น ในแววตาเขาเต็มไปด้วยไอสังหารที่หนาวเหน็บ
“เจ้าหนุ่ม นายจะเอาชีวิตฉัน?” เยโจวซะงักไปก่อน จากนั้นก็ ยิ้มอย่างเหี้ยมโหด “นายรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? ในเมืองหูไห่ ไม่มี ใครกล้าจองหองกับแบบนี้ นายคิดว่านายฆ่าฉันแล้ว นายจะ ปลอดภัยหรือ?”
“ถ้ายังแตะต้องฉันแม้แต่ขนเส้นเดียว! เพียงแค่ฉันโทรออกไป สายหนึ่ง ก็สามารถทำให้นายจมแม่น้ำในพรุ่งนี้เช้า! อย่างโหดเหี้ยม ” เยโจวพูด
“จมแม่น้ำ แววตาของ เฉินเป่ย ลีก เยือกเย็น ภายใต้ พาดผ่านความเยาะเย้ยไม่แยแส
“ตอนนี้ฉันให้ทางเลือกสองทางแก่นาย พรุ่งนี้เข้าไปขอโทษที่ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป ด้วยตัวเอง เก็บวิธีการที่ไร้ประโยชน์ของ ….. ถ้าไม่อย่างนั้น ฉันให้แก่ บริษัทตระกูลเยีกรุ๊ป หาย ไปในเมืองหูไห่ตอนนี้เลย
และหลังจากได้ยินสิ่งที่ เฉินเบี้ยพูด เยโจว ก็หัวเราะเยาะ ออกมา ที่แท้ก็เป็นคนที่ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปหามา
เยโจว หัวเราะเยาะ “ให้ บริษัทตระกูลเยกรุ๊ป หายไป แค่นาย เนี่ยนะ? นายไม่รู้แม้แต่ ฐานะของบริษัทตระกูลเยกรุ๊ป ที่อยู่ใน เมืองไห้ด้วยซ้ำ ยังฝันที่จะให้บริษัทตระกูลเยกรุ๊ป หายไป! ล้อ เล่นอะไรกัน!”
เย่โจว มองพิจารณาที่ เฉินเป่ย เสื้อเชิ้ตสีขาวที่สกปรกยิ่งนัก ของ เฉินเป่ย
และยังมีเสื้อแจ็คเก็ตหนังที่เต็มไปด้วยรูพรุน…..แบบนี้ ยัง กล้าพูดออกมาว่าจะทำลาย บริษัทตระกูลเยกรุ๊ป
เขาดันจะดูว่า เฉินเป่ย จะเสแสร้งไปถึงไหน
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ