สายเปย์เบอร์หนึ่ง

บทที่ 18 มาสายไปแล้ว



บทที่ 18 มาสายไปแล้ว

กระโปรงมือทํางานของ หลีซึ่งเขียนกลายเป็นเศษผ้า ตกลงไปที่ พื้น ทันใดนั้น ถุงน่องสีดำของ หลีซึ่งเขียนก็ถูกชายฉกรรจ์คน หนึ่งจับไว้ออกแรงฉีกกระชากทันที ทันใดนั้น ถุงน่องสีดำก็ถูก ฉีกขาดเป็นสองท่อน ในทันที ขายาวที่ยั่วยวนดั่งหิมะ ได้เผยอ อกมา

หลีซึ่งเขียนพยายามดิ้นร่างกายสุดขีด ดวงตาที่สวยงาม ประกายความโกรธเกี๊ยวและตื่นตระหนก!

เธอไม่เคยคิดเลยว่า สักวันหนึ่ง เธอจะถูกพวกชายฉกรรจ์ ล่วงละเมิดอย่างป่าเถื่อนใน

“อย่า ขอร้องนาย พวกนายจะเอาอะไร ฉันก็ให้พวกนายได้ หมด” ผมยาวของ หลีซึ่งเขียนยุ่งเหยิง ใบหน้าที่บอบบาง งดงาม เต็มไปด้วยความตื่นตระหนกหวาดกลัว

“ฉันต้องการให้เธอเรียกฉันว่าพ่อ เธอทําได้ไหม?” ชาย ฉกรรจ์คนหนึ่งบีบคางบอบบางของหลีซึ่งเขียนไว้ รอยยิ้มเต็มไป ด้วยความเจ้าเล่ห์

“ใต้ห้าวหนานล่ะ เขาอยู่ที่ไหน?” หลีชิงเขียนถามด้วยเสียงสั่น ชายฉกรรจ์ทั้งหลายหัวเราะเสียงดัง สายตาที่มองหลีซึ่งเขียน

เต็มไปด้วยความเร่าร้อนและเย้าแหย่

ใต้ห้าวหนาน? ได้ห้าวหนานกำลังอยู่ห้องข้างๆ รอเทพธิดาที่ถูกทรมานจนอ่อนแอไร้เรี่ยวแรงส่งเข้าไป กลายเป็นของเล่นของ

เขา!

พวกนายถูกส่งมาจากใครกันแน่?” หลีซิงเขียน มองไปที่ชาย ฉกรรจ์ ไอ้หัวสมองนึกถึงการลอบสังหารเมื่อไม่กี่วันก่อนโดย อัตโนมัติ

หลีซิงเยียนรู้สึกเสียใจขึ้นมาในทันที เมื่อกี้ถ้าเธอเรียก ซูเหล ยมาด้วย จะไม่ตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้แน่นอน

เสียงฉีกขาดดังขึ้น ชุดทำงานสีขาวของหลีซึ่งเขียน ถูกมือ

ใหญ่หยาบคายคู่หนึ่งฉีกขาด

เรือนร่างขาวดั่งหยกหิมะ ใต้แสงไฟสีขาว เปล่าประกายแสง

แวววาว

หลีชิงเขียนหลับตาลง หางตามีน้ำตาที่เจ็บปวดใสกระจ่างไหล

ออกมา

ในเวลานี้ เฉินเป่ยอยู่ในคฤหาสน์ แต่ในใจมีลางสังหรณ์ที่ไม่ ดีอย่างรุนแรงบางอย่าง

เขามักจะรู้สึกว่า มีบางอย่างผิดปกติ แต่ก็นึกไม่ออกว่าผิด ปก ตรงไหน

ทันใดนั้น ภายนอกคฤหาสน์ มีเงา สองสามร่าง พลิก กําแพงมาย่างคล่องแคล่วว่องไว

ในตอนนี้เอง ในที่สุด เฉินเป่ย ก็แววตาแน่วแน่ ใต้ดวงตามี แสงเยือกเย็นส่องผ่าน
พวกเราทั้งหลาย ฝีมือคล่องแคล่วว่องไว เหวี่ยงเหล็กเกี่ยว ออกมาอย่างรวดเร็ว คว้าเชือกไว้แล้วปีนตามกำแพง คลานขึ้น กำแพงเหมือนดั่งตุ๊กแก รวดเร็วยิ่งนัก!

ในขณะ ที่พวกเขากำลังจะปีนเข้าไปในห้องนอนบนชั้นสอง ทันใดนั้น ในห้องที่มืดสนิท มีเสียงสังหารอันเยือกเย็น ดังเข้ามา ในหูของพวกเขา “ใครส่งพวกนายมา?”

เงาร่างหนึ่ง ค่อยๆเดินออกมาจากมุมห้องนอน

“ตาย!” เงาดำเหล่านี้ สะบัดมือทั้งสองข้าง มีดแต่ละด้าน ถูก เหวี่ยงไปที่ เฉินเป่ย! มีดสั้นเหล่านี้ มีพลังที่น่าสะพรึงกลัวอย่าง ยิ่ง หากถูกแทงเข้าที่ร่างกายจะต้องตายอย่างแน่นอน!

“ฉีก! เงาร่างนั้น ก็หายไปจากที่เดิมกะทันหัน มีดสั้นก็ร่วงลง

ไป

“พวกนาย…… เหยียบพื้นสกปรกแล้ว!!” เสียงที่เยือนเย็น หนาวเหน็บ ดังขึ้นจากด้านหลังพวกเขา อุณหภูมิในห้องนอน ลดลงอย่างรวดเร็ว เกือบจะถึงจุดเยือกแข็ง

เงาดำทั้งหลายหันกลับ แม้แต่การเคลื่อนไหวของร่างนั้นยัง เห็นไม่ชัด ต่างก็ถูกโจมตีอย่างรุนแรงด้วยขายาว เตะออกไป ไกล!

เงาเหล่านั้นไม่รู้เลยด้วยซ้ำ ตอนที่พวกเขามาในคฤหาสน์ กระทําสิ่งต้องห้ามที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ซึ่งก็คือเหยียบพื้นที่นี่! พวก เขาไม่รู้ว่า ในการเช็ดสะอาดพื้นเหล่านี้ให้แวววาวเหมือนใหม่ ทุกวัน ต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหน สุดท้ายแล้ว โดนพวกเขาเหยียบ ทุกอย่าง ก็ล้มเหลวหมด!

“ตูม”

เงา ทั้งหลาย บินพุ่งออกมาจากหน้าต่างชั้นสอง กระแทกลง กับพื้นอย่างรุนแรง น่าอนาถสิ้นดี!

“ใครส่งพวกนายมา?” น้ำเสียงของเฉินเปยสงบและลึกล้ำ

เงาเหล่านั้นนิ่งเงียบไม่ส่งเสียง พวกเขาอยากจะหลบหนีไป แต่พวกเขากลับพบว่า ขาของพวกเขา สะเทือนของชายคนนี้ 1 ถูกบดขยี้จากพลังแรงสั่น

“ไม่บอก?” มุมปากของ เฉินเปียยกขึ้นอย่างเยือกเย็น แสงสี พุ่งออกมาจากมือ เกือบจะในทันที เสียงกรีดร้องโหยหวนดัง ขึ้นออกมาจากคนคนหนึ่ง

แขนซ้ายของชายคนนั้น ปรากฏรอยเลือด จากนั้น แขนของ เขาก็ดูเหมือนจะไม่เป็นของเขาอีกต่อไป

แขนของเขาถูกตัดออกอย่างง่ายดายด้วยแสงสีดำนั่น!

“พูด ใครเป็นคนส่งพวกนายมา! ส่วนลึก ในดวงตาของ เฉินเป่ย มีความเย็นเฉียบและดุร้าย นี่คือบ้านของ หลีซึ่งเขียน เงินเป่ย ไม่คาดคิดว่า นักฆ่ามือสังหารเหล่านี้ จะวางแผนมาถึงที่

“คือ…..คือคุณได้!” ชายคนนั้นกุมแขนไว้เจ็บปวดทรมานจน

กระดุกไปทั้งตัว
“ไต้ห้าวหนาน!” ดวงตาของ เฉินเปียประกายแสงคมเฉียบ เขาเกือบจะเข้าใจเจตนาของ ไ ห้าวหนาน ในทันที!

นี่คือจะผ่ากวาดเรียบเขากับ หลีชิงเขียน

เงินเป่ยหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา รีบโทรออกอย่างรวดเร็ว

“ภรรยาของฉันตกอยู่ในอันตราย ตอนนี้นายรีบให้ ซูเหลยหา ภรรยาฉันในทันที!” เฉินเป่ย พูดเสียงเคร่ง แววตาสงบสุดขีด แต่กำลังฉายไอสังหารที่น่าหวาดกลัวสยดสยอง!

เขารู้จัก หลีชิงเยียนดี ตามนิสัยใจคอของเธอ เป็นไปไม่ได้ที่จะ ให้ ซูเหลยอยู่เคียงข้างเธอตลอดเวลา

“รู้แล้ว พี่ใหญ่ฉันจะแจ้งให้เธอทราบทันที” ชายหนุ่มทาง ปลายสาย ก็รู้ถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้ วางสายลงทันที ส่วน เฉินเป่ย ในตอนนี้ได้พุ่งเข้าไปในโรงรถแล้ว

ขี่จักรยานที่ทรุดโทรมคันนั้น ขับพุ่งไปทางข้างหน้าอย่างบ้า

คลั่ง!

ความเร็วของ เฉินเบียรวดเร็วเกินไป ยางของจักรยานกับพื้น อย่างรวดเร็ว มีประกายไฟกะพริบเลือนราง เพียงพริบตา ก็ได้ ทิ้งรถจํานวนมากมายไว้ข้างหลัง

คนขับจํานวนมาก เพียงรู้สึกว่า ข้างๆ มีลมพัดผ่าน จากนั้นก็ เบิกตากว้าง มองไปที่ชายหนุ่มขี่จักรยาน ขับเคลื่อนไปอย่าง รุนแรงดั่งเช่นพายุ! ด้วยความเหลือเชื่อ!

……….มากเกินไป ความเร็วนี้ ทำให้รถสปอร์ตที่ส่งเสียงคํารามหลายคัน ยังต้องถอนหายใจด้วยความละอาย !

หัวใจของ เฉินเป่ย รู้สึกร้อนรนกระวนกระวาย เขากังวลว่า ถ้าซูเหลยตามกลับช้าไป……….งเขียนไม่เคยประสบกับ อันตรายในชีวิต วิกฤตความเป็นความตาย เลยไม่มีความตื่นตัว ระมัดระวังใดๆ เชื่อคนอื่นง่ายเกินไป

ส่วนลึกในดวงตาของเงินเป่ย มีไอสังหารที่เยือกเย็นไร้ขีด จำกัด กำลังเกิดขึ้น ถ้าหากหลีซึ่งเขียนเกิดเรื่องไม่คาดคิด อะไร….. ขอให้เขาจะต้องขึ้นฟ้าหรือลงดิน ก็จะไม่ปล่อย เฉินเบี้ย ไปแน่นอน!

ในโรงแรม มือของหหลีซิงเขียนถูกมัดด้วยเชือก ขาทั้งสอง ข้าง ก็ถูกชายฉกรรจ์สองคนควบคุมไว้อย่างแน่นหนา ส่วนชาย ฉกรรจ์คนหนึ่ง กำลังจ้องมองหลีซึ่งเขียน อย่างสนุก เตรียมที่จะ ทะลุเส้นสุดท้าย……..

“ปัง!”

ในขณะนี้เอง ประตูห้องส่วนตัวถูกถีบออกอย่างกะทันหัน เงาที่ สวยงามร่างหนึ่ง ปรากฏขึ้นที่หน้าประตู

“ใคร!”

ชายฉกรรจ์ทั้งห้าหกคนเงยหน้าขึ้น เปลือยกายท่อนบนไว้ เมื่อ เห็นผู้หญิงที่ยืนอยู่หน้าประตู ก็ยิ้มแสยะขึ้นมาในทันที

“ดีมาก รู้ว่าพวกเราไม่พอเล่น เลยมาให้อีกคน

“อีหนูนี้ไม่ค่อยเต่งตึง แต่เด้งกระชับพอ
“ดูเหมือนว่าหุ่นจะไม่เลว น่าจะร้อนแรงพอ ขาชอบพิชิตมาป่า”

พวกชายฉกรรจ์หน้าน่าหวาดกลัว แต่ละสายตา เต็มไปด้วย ความปรารถนาอย่างแรงกล้า !


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ