บทที่ 1 รามือ

“ราชาหลง ที่ทำให้โลกแห่งความมืดทางตะวันตกสั่นสะเทือน กลับรามือแล้ว!”

“ในฐานะตำนานเทพนิยายของต่างแดน เขาถึงกับยอมทิ้งทุก สิ่งทุกอย่าง ที่ดรรชนีเดียวขวางฟ้า เลือกที่จะสละทิ้ง

โลกแห่งความมืดทางตะวันตก ข่าวเรื่องหนึ่งเสมือนระเบิด ปรมาณูขนาดใหญ่ ระเบิดออกอย่างรวดเร็ว! ทุกฝ่ายต่างตก ตะลึง สงสัย เสียงมากมายนับไม่ถ้วนต่างวิพากษ์วิจารณ์…….

เขตกเป่ย เป็นย่านที่อยู่อาศัยที่ดีที่สุดในเมืองไห้ในทำนอง เดียวกัน ราคาที่อยู่อาศัยในเขตเปีย ก็แพงที่สุดในเมืองให เช่นกัน

ในชุมชนระดับสุดหรูหรา คฤหาสน์หรูขนาดห้าร้อยตาราง เมตร ได้กลายเป็นทิวทัศน์ที่โดดเด่นที่สุดในชุมชน

ในคฤหาสน์ เฉินเซีย กำลังถือผ้าขี้ริ้วผืนหนึ่ง ยืนอยู่ตรงหน้า หญิงสาวที่สวยงามไร้ที่ติ

หญิงสาวที่สวยงามไร้ที่ติ นั่งอยู่บนโซฟา ขายาวที่มีเสน่ห์เย้ายวนสองข้างไขว้หากัน ช่องว่างแคบๆ ทำให้คน อดจินตนาการไปไกลอย่างช่วยไม่ได้

บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป ประธานสาวสวยชื่อดัง หลีซึ่งเขียน

หลีซิงเยียนในเวลานี้ จ้องมองเฉินเป่ย อย่างเย็นชา ใบหน้าที่ สวยสดงดงาม ปกคลุมไปด้วยความเยือกเย็น ราวกับว่ากำลัง สอบสวน เงินเป่ย

“ตกลงจะเอาเงื่อนไขอะไร? ถึงจะตกลง?” หลีซึ่งเขียนอาริม ฝีปากสีแดงเล็กน้อย แล้วพูดขึ้นน้ำเสียงที่ไพเราะเต็มไปด้วย ความเย็นชา ทำให้ผู้คนฟังแล้วรู้สึกกระตุกวูบในใจ

“คุณภรรยา…… ประธานหลี นี่ไม่ใช่สิ่งที่ฉันสามารถตัดสินใจ ได้ แต่เป็น คุณพ่อหลีที่สามารถตัดสินใจได้” เฉินเป่ยยิ้มกริ่ม เขากำลังจะอ้าปากเรียกว่าภรรยา แต่ถูกหลีซิงเยียน จ้องเขม็ง อย่างรุนแรง เลยเปลี่ยนคำว่าภรรยาที่กำลังจะพูดออกไป กลาย เป็นประธานห

ในฐานะสามีของ หลีซึ่งเขียน ตามเหตุผลแล้ว เขาควรจะโดน คนมากมายอิจฉาริษยา เขาไม่เพียงแต่เป็นลูกเขยของตระกูล มหาเศรษฐี ยังเป็นสามีของเทพธิดาในฝันของผู้คนอีกนับไม่ถ้วน

ฐานะทั้งสองนี้ แต่ละอย่าง ก็เป็นความปรารถนาแต่ไม่สามารถเอื้อมถึง ของผู้คนนับไม่ถ้วน แต่ เฉินเปียได้รับทั้ง สองอย่าง

แต่ความจริงกลับข้างตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง ในช่วงหลาย เดือนที่แต่งงานเข้ามาในบ้านหลี เฉินเป่ยไม่เพียงแต่จะไม่ได้รับ การปฏิบัติอย่างที่ตระกูลมหาเศรษฐีควรจะได้รับ ยิ่งไม่เคยได้ขึ้น ไปบนเตียงนอนขอ หลีชิงเขียน ยิ่งไปกว่าอยู่ในบ้านหลี เขาได้ ทำงานของคนใช้ทั้งหมด

ในช่วงไม่กี่เดือนนี้ ไม่ใช่คนธรรมดาที่สามารถทนได้ หลีชิง เขียน ดูถูกเขา พยายามใช้วิธีต่างๆ เพื่อขับไล่เขาออกไป มากมายหลายครั้งจนนับไม่ถ้วน

วันนี้ หลีชิงเขียน เจรจากับเขาอีกครั้ง เพียงแค่เฉินเบี้ย สามารถออกไปจากที่นี่ได้ หลีซึ่งเขียนสามารถทำให้ได้ทุกข้อ เรียกร้อง

หลีซิงเยียน จ้องมองเฉินเบี้ยอย่างเย็นชา คิ้วขมวดมุ่น เธอพูด ขึ้น “ค่าใช้จ่ายในแต่ละเดือนของคุณในตอนนี้ คือสองหมื่น หยวน ฉันให้คุณยี่สิบล้าน รวมทั้งบ้านหลังหนึ่ง ในทำเลทองที่ เมืองหูไห่ รถปอร์เชอีกคันหนึ่ง เพียงแค่คุณออกไป ทุกอย่าง เจรจากันได้ทั้งนั้น

หลีชิงเขียนไม่มีความรู้สึกดีๆ เฉินเป่ย ต่อสักนิดเลย ถ้าหากว่าเขาไม่ใช่สามีที่ถูกต้องตามกฎหมายของตัว เอง หลีซึ่งเขียนได้ไล่เขาออกจากบ้านไปตั้งนานแล้ว!

คนที่เอ้อระเหยลอยชายอย่างเฉินเป่ย ในสายตาของหลีซึ่ง เยียม จะคู่ควรกับเธอได้อย่างไร!

สิ่งที่หลีชิงเขียน ยิ่งคิดไม่เข้าใจก็คือ ทำไมอยู่ดีๆ พ่อและ ของตัวเอง ถึงได้หาลูกเขยให้กับตัวเองอย่างกะทันหัน และยัง เป็นคนเกียจคร้านอย่างเฉินเปียด้วย ใช้วิธีแต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิง อยากจะมีชีวิตที่ดียิ่งขึ้น โดยไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆเลย

หลีซึ่งเยียนประท้วงกับพ่อของตัวเองนับครั้งไม่ถ้วน แต่คุณพ่อ หลี ที่ไม่เคร่งครัด สบายๆมาโดยตลอด ในเรื่องนี้ ท่าทีจุดยืน กลับแน่วแน่ผิดปกติ บอกว่าเป็นคนที่คุณปู่ของเธอเลือกไว้ไม่ สามารถเปลี่ยนแปลงได้

ดังนั้น หลีซิงเยียนจึงพยายามทุกวิถีทาง เพื่อให้เฉินเป่ย เป็น ฝ่ายพูดขึ้นว่าจะออกไป เธอยังเลิกจ้างแม่บ้านทั้งหมด โดย เฉพาะ โยนงานสกปรกงานบ้านงานเรือนทั้งหมด ในบ้าน ให้ เฉินเบี้ยทา ทุกครั้งที่ไปออกงาน ไปสังสรรค์ ก็จะไม่พา เฉินเป่ย ไปด้วย แต่ท้ายที่สุดแล้ว
ไม่คาดคิดว่า เงินเป่ย ไม่มีการบ่น แม้แต่คำเดียว

หลีซึ่งเขียน ไม่สามารถจินตนาการได้ว่า เพื่อค่าครองชีพ สองหมื่นหยวนนั่น เฉินเบี้ยได้อดทนสามเดือนที่ผ่านมาได้ อย่างไร

ด้วยความจนปัญญา หลีซึ่งเขียน จึงต้องประจันหน้ากับ เฉินเป่ย แล้ว เงื่อนไขที่น่าดึงดูดเช่นนี้ ต่อหน้าคนปกติ จะต้อง ตกลงในทันที โดยไม่คิดเลยแน่นอน

แต่ใครจะคิดว่า เฉินเป่ยยิ้มพูดอย่างเอาใจ “ประธานหลี คือ ฉันทําอะไรผิดพลาดไปหรือเปล่า คุณบอก ฉันแก้ไข……เรา แต่งงานกันอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ทะเบียนสมรสก็จดแล้ว ยังจะพูดถึงเรื่องเงินทำไมกัน

หลีซิงเขียน จ้องเขม็งเฉินเป่ย แทบจะเป็นบ้า

เธอไม่มีวิธีจัดการกับเฉินเป่ยเลย ผู้ชายคนนี้ เกาะติดอยู่ที่ บ้านของเธอแล้วชัดๆ เพื่อที่จะได้แบ่งทรัพย์สินเท่ากันในอนาคต เงื่อนไขอะไร ก็ไม่ยอมรับทั้งนั้น!

หลีซึ่งเขียนขบฟันไว้แน่น ทนไม่ไหวอีกแล้ว เหยียบรองเท้าส้น สูง ก้าวเดินออกไปนอกคฤหาสน์โดยตรง
“ก่อนที่ฉันจะกลับมาในตอนเย็น ทำงานบ้านทั้งหมดให้ เรียบร้อย เพียงแค่ฉันเห็นฝุ่นเม็ดหนึ่ง ตัวเอง ก็รู้ผลที่ตามมาดี! หลีซึ่งเขียน ไม่แม้แต่จะหันกลับ ประโยคที่เย็นชา ดังก้องใน

คฤหาสน์

“ได้เลย”

เฉินเปี่ยมองร่างที่สวยงามนั้นค่อยๆออกไปไกล รองเท้าส้นสูง ใต้เท้าเหยียบลงบนพื้นอย่างรุนแรง ราวกับกำลังระบายความ โกรธทีไร้ขีดจํากัด

แววตาที่ลึกล้ำของ เฉินเซีย ประกายรอยยิ้มที่เอ็นดู หยิบผ้า ริ้วก้มลง เช็ดพื้นอย่างละเอียด

ทันใดนั้น ห่างออกไปจากคฤหาสน์ มีรถหรูคันหนึ่ง ขับเคลื่อน มาจากที่ไกล

การเลื่อนลอยที่สวยงามและสมบูรณ์แบบ Rolls-Royce จอด อยู่ตรงหน้าคฤหาสน์อย่างแม่นยำ

รถRolls-Royce Phantom แบบดัดแปลง ป้ายสีขาวคันนี้ ทอดสายตามองไปทั่วเมืองหูไห่ มีเพียงคนเดียว ไม่มีใคร สามารถเป็นเจ้าของรถคันนี้ได้ แม้แต่ ตระกูลหลีก็ตาม

สามารถเป็นเจ้าของ รถRolls-Royce Phantom คันนี้ ไม่ เพียงแต่เป็นการแสดงให้เห็นถึงความร่ำรวยเท่านั้น ซึ่งเป็น สัญลักษณ์ของฐานะอีกด้วย ฐานะของเจ้าของรถ ทอดสายตามองไปทั่วประเทศ ก็เป็นตำแหน่งที่ สําคัญไม่น้อย

ประตูรถเปิดออก ขาข้างหนึ่งก้าวออกไป รองเท้าหนังเหยียบ ลงพื้น ส่งเสียงดังชัดเจน

ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา สวมชุด Armani Limited Edition เดินเข้าไปที่คฤหาสน์

ทันทีที่ชายหนุ่มเดินเข้ามา ผ่านหน้าต่างบานใหญ่ ก็เห็น เงินเบี้ยที่กำลังก้มอยู่บนพื้น เช็ดพื้นอย่างละเอียด

ชายหนุ่มกระตุกมุมปาก “พี่ใหญ่ คุณจะไม่กลับไปตะวันตกกับ ฉันจริงๆเหรอ?”

“ตอนนี้ทางตะวันตกไม่มีคุณ โลกใต้ดินทั้งหมด ก็ตกอยู่ใน ความสับสนวุ่นวาย”

เฉินเบี้ยไม่แม้แต่จะหันหน้า ยังคงเช็ดพื้นต่อไป พูดพึมพำกับ ตัวเอง “ตั้งแต่ตอนที่ฉันวางมือ ก็ได้พูดแล้ว จะไม่ถามถึงเรื่อง ของโลกใต้ดินอีกต่อไป ตอนนี้ฉันมีชีวิตของตัวเอง นายกลับไป เถอะ”

ชายหนุ่มยิ้มอย่างขมขื่น จุดซิกา คิวบาCohiba ซึ่งหาได้ยาก แม้แต่ในต่างประเทศ กลิ่นหอมที่เข้มข้น ไม่ช้าก็ได้ล่องลอยใน คฤหาสน์

จ้องมองเฉินเบียบงานบ้าน โดยไม่มีภาพลักษณ์เลย ชายหนุ่มพูดถอนหายใจ “พี่ใหญ่ คุณเป็นถึงเทพเจ้าแห่ง สงครามตะวันตก นั่งอยู่บนทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของโลก ทำไมถึง ได้สละทิ้งทุกสิ่ง ที่เพียงปลายนิ้วสัมผัส ก็สามารถได้มาครอบ ครองมาทำงานบ้าน

“ตระกูลหลีมีบุญคุณกับ ตอนนี้ฉันแค่อยากจะตอบแทนบุญ คุณนี้ ฉันไม่ชอบที่จะเป็นหนี้บุญคุณคนอื่น

“แต่ว่าพี่ใหญ่ คุณจะไม่สนใจต่างประเทศเลยสักนิดจริงๆหรือ ไม่มีคุณ โลกใต้ดินช่วงนี้ไม่สงบสุขเลย” ชายหนุ่มยืนพิงกรอบ ประตู มือกอดอกไว้

“มีพวกนายไม่ใช่หรือ? ฉันให้นายบอกกับพวกพี่น้องแล้ว ไม่ใช่หรือ? รักษาความสงบเรียบร้อยในต่างประเทศ เฉินเบี้ย พูดโดยไม่หันกลับมามอง

แต่ไม่มีคุณนั่งบัญชาการ อิทธิพลต่างประเทศจำนวนมาก กำลังกระเหี้ยนกระหือรือ มีเพียงการกลับมาของราชาหลงเท่านั้น ถึงจะสามารถยับยั้งพวกเขาได้

“ต้องยับยั้งด้วยหรือ?” ส่วนลึกในแววตาของเฉินห้าวประกาย ด้วยความเย็นเยียบ “ผู้เป็นกบฏ ฆ่าโดยไม่ปรานี

ชายหนุ่มถอนหายใจอย่างจนปัญญา สายหัวเบาๆเดินออกไปนอกคฤหาสน์ “ถือว่าคุณแน่จริง ดูเหมือนว่ามีผู้หญิง แล้วจะลืมพี่น้อง ไม่สนใจความเป็นความตายของพวกเราแล้ว นั้นก็เท่านี้ก่อน พี่ใหญ่ มีเวลาว่าง อย่าลืมติดต่อพวกพี่น้อง ฉัน ไปก่อน

ชายหนุ่มเดินออกจากประตูคฤหาสน์ ทันใดนั้นก็หยุดชะงัก นึกอะไรบางอย่างได้ หันหน้ามองไปที่เสื้อเชิ้ตสกปรกบนตัวของ เฉินเปยแล้วยิ้มอย่างมีความหมาย “พี่ใหญ่ คุณทำเสื้อเชิ้ตแฮนด์ เมดระดับหรู แบบสั่งทําจากอิตาลี สกปรกมากขนาดนี้ ถ้าหาก ให้มาสเตอร์ปีเตอร์สรู้เข้า คาดว่าต้องโกรธจนกระอักเลือดแน่?”

เงินเปียก้มหน้าเหลือบมอง เสื้อผ้า เสื้อผ้าที่ใช้สำหรับสวม ใส่ไม่ใช่หรือ สำคัญกว่าพื้นที่พึ่งเช็ดเสร็จพวกนี้เหรอ?”

ชายหนุ่มยิ้มแห้งๆ ไม่พูดอะไรอีกสักคำ ความเป็นจริงแล้ว ชายหนุ่ม รู้มูลค่าของชุดนี้ในการประมูลดี พื้นเหล่านี้ไม่สามารถ เทียบได้อย่างแน่นอน

แต่ เฉินเป่ย ก็มีกำลังทรัพย์ที่จะฟุ่มเฟือยเช่นนี้ เสื้อเชิ้ตแฮนด์ เมดแบบนี้ ชายหนุ่มรู้ว่า เฉินเป่ย มีเต็มตู้เสื้อผ้าขนาดใหญ่ รถRolls-Royce Phantom เสียงคำรามของมอเตอร์ดังขึ้น หายไปที่หน้าประตูคฤหาสน์

สําหรับ เฉินเป่ย ถอดเสื้อแฮนด์เมดตัวนี้ออก โยนทิ้งไปข้างๆ

โทรศัพท์มือถือ ในกระเป๋าก็ดังขึ้น

เงินเป่ยหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา หมายเลขที่โทรมา มา

จากต่างประเทศ

หลังจากที่เฉินเป่ย รับสาย ทางปลายสาย ก็ได้มีภาษาต่าง ประเทศที่คล่องแคล่วดังขึ้น “ท่านราชาหลง ที่เคารพ เราขอ เชิญให้คุณ ปกป้องความปลอดภัยของนายพลเราเป็นการส่วน ตัว ในระหว่างการทูต มูลค่าของค่าตอบแทน ยอมยกครึ่งดิน แดนแก่คุณ นั่งบนบัลลังก์ที่เท่าเทียมกันในออสเตรเลียกับท่าน นายพล!”

เฉินเป่ยไม่ได้ฟังสายนี้จบด้วยซ้ำ ก็วางสายโทรศัพท์เลย พูด อย่างไม่แยแส “แค่เพียงพลทหารต่างประเทศตัวเล็กๆ ถึงกับ หน้าด้านมาขอให้ฉันปกป้อง ข้าเคยเห็นที่เท่าแมวดิ้นตายของ นายอยู่ในสายตา?”

หลังจากที่ลากเบอร์นี้เข้าบัญชีดำ เฉินเป่ย ยัด โทรศัพท์มือถือ กลับเข้าไปในกระเป๋ากางเกง ก้มลงบนพื้นต่อ เช็ดพื้นอย่าง ละเอียด

และในต่างประเทศที่ห่างไกลออกไป ในห้องทำงานที่เงียบสงบและเคร่งขรึม รัฐมนตรีคนหนึ่งถือโทรศัพท์ไว้ ยิ้ม อย่างขมขื่น “ท่านรองนายกรัฐมนตรี ลากเข้าบัญชีดำอีก แล้ว…… นิสัยของเขา โด่งดังในต่างประเทศจริงๆ

รองนายกรัฐมนตรีสีหน้าตามปกติ “อย่าท้อถอย ตามฐานะ ของเขาแล้ว ถ้าเขาสามมากให้เขามาปกป้องท่านนายพลได้ นั้น ก็ไม่จำเป็นต้องมีกองกำลังคุ้มครอง บอดี้การ์ดใดๆทั้งนั้น มีเขา คนเดียว ก็เพียงพอแล้ว”

“ครับ” ท่านรัฐมนตรีคนนั้นพยักหน้าอย่างเคารพ ไม่กล้า ฝ่าฝืนคำพูดของรองนายกรัฐมนตรีหน้าแม้แต่น้อย

หลังจากที่เฉินเป่ย ได้ทำความสะอาดในคฤหาสน์ทั้งหมดจน เสร็จเรียบร้อย ก็เป็นเวลาหนึ่งทุ่ม ตอนกลางคืนแล้ว

ยามราตรีมาถึง

รถMaybach S-Class สีดำสนิทคนหนึ่ง ได้แล่นมาในยาม ราตรี อยู่หน้าประตูคฤหาสน์

เฉินเป่ยได้ยินเสียงของเครื่องยนต์ รีบเดินออกไปคฤหาสน์
ประตูรถเปิดออก จากนั้น รองเท้าส้นสูงสีแดงที่สวยงาม ประณีตและมีเสน่ห์ ก็เหยียบลงบนพื้น นั่นคือขายาวขาวละเอียด อ่อนที่เย้ายวนใจ ต่อจากนั้น หญิงสาวสวยสดงดงามคนหนึ่ง ก็ ก้าวออกจาก รถMaybach

วินาทีที่เธอปรากฏตัว ทำให้ทุกอย่างรอบตัวหมดสีสันในทันที เพราะเธอสวยมากเกินไป แม้แต่แชมป์ประกวดนางแบบในเมือง หูไห่ อยู่ต่อหน้าเธอ ก็กลายเป็นเพียงตัวประกอบเท่านั้น

“ประธานหลี คุณกลับมาแล้ว” เฉินเป่ย พูดขึ้นอย่าง กระตือรือร้น

หลีซิงเยียนไม่ได้สนใจ เฉินเป่ย ไม่แม้แต่จะมองเขาดีๆ เหยียบรองเท้าส้นสูงไว้ เดินเข้าไปในคฤหาสน์โดยตรง

เห็นได้ชัดว่า ความโกรธของเธอยังไม่ลดลง

หลังจากที่ หลีชิงเขียนนั่งลงบนโซฟา เฉินเปียก็รีบยกหลงจิ่งที่ เพิ่งชงเสร็จมาทันที

“ประธานหลี ทำงานมาทั้งวัน คงเหนื่อยแล้ว ดื่มน้ำหน่อย รอยยิ้มของเฉินเป่ยเต็มไปด้วยความเอาอกเอาใจ

หลีซึ่งเขียนเงยหน้าขึ้น แล้วชำเลืองมอง เมื่อเห็น เฉินเป่ย ที่ ยินดีทําตามคำสั่งทุกอย่าง ในใจเกิดความรู้สึกคลื่นไส้ขึ้นมา

ช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา เงินเบี้ยทำงานที่บ้านได้ดีมาก แม้ว่า หลีซึ่งเขียน อยากจะแทะกระดูกในไข่ไก่ เจตนาฟื้นฝอยหาตะเข็บ จงใจจับผิด แต่ก็ไม่สามารถจับผิดอะไรได้แม้แต่น้อย

เธอให้ เฉินเปยคุกเข่าเช็ดพื้น ขัดห้องน้ำ ทำงานบ้าน ไม่ให้ เฉินเป่ย ดื่มเหล้าสูบบุหรี่ รสชาติของอาหารเค็มไปดไปก็ไม่ ได้… สรุปแล้วมีเยอะอยากมากมาย แต่แผนของ หลีซึ่งเขียน ล้มเหลวหมด

เฉินเป่ยสัญญาว่าจะไม่สูบบุหรี่ ก็ไม่สูบบุหรี่แม้แต่มวนเดียว จริงๆด้วย ดื่มยิ่งให้สัมผัสเลยสักหยด มีหลายครั้งที่หลีซิงเยียน ออกจากงานก่อนเวลากลับถึงบ้านอยากจะจับผิด โดยตรง แต่ก็ ไม่ได้กลิ่นบุหรี่เลยสักนิด

เธอให้ เฉินเป่ย คุกเข่าเช็ดพื้น สรุปแล้วทุกวันที่กลับบ้าน พื้น ของคฤหาสน์ห้าร้อยตารางเมตร ราวกับกระจกที่สว่างไสว ไม่มี ร่องรอยของฝุ่นเลยสักนิด

ความสามารถแบบนี้ หลีชิงเขียนไม่เคยเห็นที่แม่บ้านคนไหน

เลย

เงินเปยไม่เหลือจุดอ่อนให้กลับ หลีซึ่งเขียนเลยสักนิด ความผิดพลาดนิดเดียวก็จับผิดไม่ได้ ขับไล่ยังไงก็ไม่

ไป

แววตาที่สวยงามของหลีซึ่งเขียน จ้องมองเฉินเป่ย ที่มีความ ประจบสอพลอเต็มหน้า ท่าที่ยอมรับความลำบากอย่างไม่ขัดขืน ไฟโกรธในใจ ยิ่งรุนแรงมากเรื่อยๆ

นายสามารถทนได้ใช่ไหม? ได้ งั้นก็ทนกับฉันดีๆ

หลีซึ่งเขียนคิดอย่างโกรธแค้น ทันใดนั้นก็เกิดความคิดที่ไม่ดี

ขึ้นมา

หลีซึ่งเขียนมือกอดอกไว้ นั่งอยู่บนโซฟา เตะรองเท้าส้นสูง ราคาแพงออก ริมฝีปากสีแดงที่งดงามเปิดออกเล็กน้อย พ่นออก มาอย่างเย็นชา “เข้ามานวดให้ฉันหน่อย”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ