บทที่17 เจออันตราย

ที่อยู่ในเหตุการณ์ เป็นพนักงานของ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป ทั้งหมด พวกเขาเคยได้ยินหมด ว่า หลีซึ่งเขียนมีสามีลึกลับคน หนึ่ง บริษัทก็มีข่าวลือชุบซิบเกี่ยวกับสามีของ หลีซึ่งเขียน แต่ เมื่อ เฉินเป่ย ได้ปรากฏตัวขึ้นจริงๆ กลับทำให้หลายคนไม่อยาก

จะเชื่อ

“นี่คือสามีของ ประธานหลีจริงๆ หรือ? ตระกูลหลี ยังไงก็เป็น ตระกูลร่ำรวยใน เมืองให้ แต่เขากลับดูโทรมทรามมากขนาด

“เกรงว่า นี่จะเป็นลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ที่สุดของตระกูลหลีแล้ว

มั้ง?”

หลายคนแอบพูดในใจ แต่ เฉินเป่ยเพิกเฉยไม่สนใจต่อ สายตาที่เลือกเหยียดหยามเหล่านั้น มองไปที่ หลีซึ่งเขียน

หลีชิงเขียน จ้องเขม็ง เฉินเบี้ยอย่างเย็นชา ดวงตาที่สวยงาม เต็มไปด้วยความโกรธเกี้ยว!

ก่อนหน้านี้เธอก็เคยเตือนไอ้หมอนี่แล้ว ให้เขาอย่าออกจาก คฤหาสน์ แต่สุดท้ายแล้ว เขาดันมาที่บริษัทของตัวเองจริงๆ

ประธานหลีเขาบอกว่าเขาเป็นสามีของคุณ ดังนั้นอยากจะ เข้าไป ฉันกำลังสอบประวัติของเขาอยู่ตลอด….. พนักงาน หญิงต้องรับที่อยู่ด้านข้าง พูดจาเสียงเบา ไม่กล้าที่จะหายใจดังด้วยซ้ำ

หลีซึ่งเขียน เหลือบมองไปพนักงานหญิงต้อนรับอย่างเชือก เย็น จากนั้นก็ทิ้งประโยคหนึ่ง ให้เงินเป่ย อย่างเย็นชา “ตามฉัน มา” จากนั้นก็หันกลับไป เหยียบรองเท้าส้นสูงไว้เดินเข้าไปที่ห้อง ทํางานอย่างสง่า

เฉินเป่ยเหลือบมองไปที่พนักงานหญิงต้อนรับ พนักงานหญิง ต้อนรับสับสนมึนงง ตกตะลึงอย่างยิ่ง

แม้ว่าหลีซึ่งเขียนจะไม่ได้อธิบายโดยตรง แต่ปฏิกิริยาของ เธอ ในเมื่อครู่ ก็อธิบายทุกอย่างได้แล้ว

ผู้ชายที่เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง สกปรกเลอะเทอะคนนั้น เป็นสามีของ ประธานหลี จริงๆด้วย……

ตระกูลหลีคือหาลูกเขยไม่เจอแล้วหรือไง?

ฝูงชนค่อยๆแยกย้ายกันไป แต่พายุฝนที่เกิดขึ้น ก็ไม่สามารถ สงบเป็นเวลานาน และในไม่ช้า คำพรรณนาที่เกี่ยวกับ เฉินเป่ย ก็แพร่กระจายไปทั่วทั้งบริษัท

แม้ว่าพนักงานหลายคนภายนอกจะไม่กล้าพูดอะไร แต่ลับ หลังก็พูดวิพากษ์วิจารณ์ถึงเฉินเป่ย สายตาประชดประชัน

หลีชิงเขียน ประธานของ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป ที่ชื่อเสียงโด่ง ตั้ง กลับหาสามีที่ไร้ประโยชน์แบบนี้ ได้ยินมาว่ายังเป็นแค่พ่อ บ้านคนหนึ่ง อ่อนแอไร้ความสามารถ

ไม่แปลกใจที่ หลีซึ่งเขียนไม่พาเขาออกมา สามีที่ไร้ประโยชน์เช่นนี้ ใครจะอยากให้คนอื่นได้รับรู้

หลีชิงเขียน สองมือกอดอก เดินไปทางห้องทำงานอย่างโกรธ เกี๊ยว รองเท้าส้นสูงกระแทกใส่พื้น เสียงดังคมชัด

หลังจากที่ หลีซิงเยียนพุ่งเข้าไปในห้องทำงาน เฉินเป่ย ก็เดิน ตามเข้าไปและทันทีที่เข้าไป ก็เห็น ได้ห้าวหนานที่นั่งอยู่บนโซฟา หนังแท้

“ชิงเยียน คุณเฉิน มาได้ยังไง?” ได้ห้าวหนานได้เห็นเงินเป่ย ชะงักเล็กน้อย

“ฉันก็อยากถามเหมือนกัน ฉันไม่ได้นายมาที่บริษัทไม่ใช่ หรือ?” หลีชิงเขียนถามอย่างเย็นชา

“ประธานหลี ก็ฉันเป็นห่วงร่างกายของคุณไง?” เฉินเบี้ยยิ้ม อย่างเก้อเขิน

“ฉันขอบคุณความหวังดีของนาย ไม่จำเป็น!” หลีชิงเขียนหยิบ กล่องใส่ปากกาขึ้นมา เหวี่ยงมันไปทางเฉินเปยอย่างกะทันหัน

เฉินเปียหลบหลีกไม่ทัน โดนกล่องปากกาฟาดโดน น่าสมเพช ยิ่งนัก

ได้ห้าวหนานเหลือบมองไปที่เฉินเป่ย ส่วนลึกในแววตา ความเหยียดหยามอย่างลึกซึ้ง ค่อยๆกลั่นกรองออกมา……เขา ลุกขึ้น พูดยิ้มกับหลีชิงเทียน

“ซิงเยียน ในเมื่อได้คุยกันเกือบจะเสร็จแล้ว ฉันก็ขอตัวก่อน แล้วกัน คืนนี้ฉันเป็นเจ้าภาพจัดงานเลี้ยง เรียนเชิญคุณทั้งสอง
หลีชิงเขียนมุมปากยกขึ้น ยกเป็นส่วนโค้งอื่นๆ รอยยิ้มที่มี

เสน่ห์

หลังจากส่ง ไต้ห้าวหนานออกไป หลงเขียนก็นั่งลงบนเก้าอี้ ทำงานโดยตรง สองมือกอดอกไว้ จ้องมองเฉินเบี้ยที่นั่งอยู่ ห้อง บนโซฟา ด้วยใบหน้าที่เย็นเฉียบ

เฉินเปยยิ้มประจบรินน้ำให้หลีชิงเทียนแก้วหนึ่ง แล้วพูดว่า

“ประธานหลี ใจเย็น

หลีซึ่งเขียน เงยหน้าขึ้น ใบหน้าที่งดงามประณีตราวกับแกะ สลัก จ้องมองท่าทางที่กะล่อนปลิ้นปล้อนของเฉินเป่ย ความรู้สึก เล็กน้อย ที่เกิดขึ้นในใจพังทลายจางหายในทันที เธอในตอนนี้ อยากจะถีบ เฉินเปียออกจากอาคารอาคารตระกูลหลีแทบตาย!

คําเตือนของเธอ ใช้ไม่ได้ผลกับเฉินเปียเลยสักนิด ไอ้หมอน ล้วนแต่เรื่องให้ตัวเองอับอายขายหน้า ต่อไปเธอจะอยู่ใน บริษัทได้อย่างไร!

วันนี้พนักงานจำนวนมากในบริษัท ก็ได้รู้ถึงความสัมพันธ์ของ พวกเธอหมด

ต่อไปข่าวลือซุบซิบนินทา จะไม่น้อยอย่างแน่นอน…………. เขียนพูดด้วยท่าทางรังเกียจ “วางกระติกน้ำร้อนไว้ที่นั่น รีบไปให้ พัน!”

“ได้เลย” เฉินเป่ยเดินออกจากอาคารอาคารตระกูลหลี จักรยาน ค่อยๆออกห่างไป ไม่ได้สังเกตเลยสักนิด ในรถสีดำ ไม่ไกลจากจักรยาน ได้ห้าวหนานสวมแว่นกันแดดไว้ จ้องมองเฉินเบี้ยอย่างเย็นชา มุมปากยกขึ้นอย่างลึกซึ้ง

“พ่อ คืนนี้ฉันก็จะส่งคนไปจัดการเขา มอบให้กับราชวงศ์ ประเทศฝรั่งเศษ……..สําหรับ หลีชิงเขียน…..” ในหัวสมองของ ใต้ห้าวหนานปรากฏร่างที่สวยงามไร้ที่ติ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์มีเลศนัย เขาจะปล่อย หลีซิงเขียน ไปได้อย่างไร

เขายังคงจําได้เสมอว่า ในสมัยมัธยมปลาย หลีซิงเยียนทำให้ เขาเป็นกลายเป็นตัวตลกของทั้งโรงเรียน ปัจจุบันกลายเป็นสาว สวยลำดับหนึ่งที่โด่งดังในวงการธุรกิจแห่ง เมืองหูไห่ จะต้อง เป็นตัวเลือก าดับแรกในการเป็นของเล่นของเขา

เมื่อเขาจินตนาการถึงผู้หญิงที่เซ็กซี่สุดๆ ในคืนนี้จะกลายเป็น ของเล่นของเขา ปล่อยให้เขาเล่นตามอำเภอใจ ในแววตาของ เขา ประกายความเร่าร้อน

แน่นอนว่า เขาจะให้ เฉินเป่ย ผู้เป็นสามีที่ไร้ประโยชน์คนนี้ ได้เห็นด้วยตาตัวเอง หลีซิงเยียนในฝ่ามือของตัวเอง จะค่อยๆ ตกไปอยู่ในความเลวร้ายได้อย่างไร

ในค่ำคืน หลีซึ่งเขียนกลับไปที่คฤหาสน์ ด้วยใบหน้าที่เต็มไป ด้วยเยือกเย็น โดยไม่ได้สนใจ เฉินเป่ย สักคำเดียว ทําให้ความ กระตือรือร้นของเฉินเป่ยได้รับแต่ความเย็นชากลับมา

หลีซึ่งเขียน ใช้เวลาอยู่ในห้องนอนบนชั้นสองเป็นเวลานาน ก็ เปลี่ยนเป็นชุดรัดรูป ทำให้เงินเป่ย มองแทบจะอึ้งทิ้งไปเลย
“มองอะไรกัน!” หลังจากที่ หลีซิงเยียนสังเกตเห็นว่า เฉินเปี่ยม องจนตาแทบจะทะลัก ตำหนิขึ้นเสียงดัง ดึงชายกระโปรงอย่าง แรง ปิดกั้นแววตาที่

ลุกเป็นไฟอย่างโจ่งแจ้งของเฉินเบี้ยเงินเป่ยถึงได้ดึงสายตา กลับมา ยิ้ม

เล็กน้อย “ประธานหลีจะกลับมาเมื่อไหร่?”

“ไม่แน่ใจ” หลีชิงเขียน ทิ้งประโยชน์หนึ่งยังรีบร้อน ก็ได้เดิน ออกจากคฤหาสน์เลย

งานเลี้ยงครั้งนี้ มีความสำคัญยิ่งนัก หลีซึ่งเขียนไม่กล้าที่จะ ล่าช้าเสียเวลา ความร่วมมือระหว่าง บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปกับ ใต้ ห้าวหนานได้มาถึงช่วงเวลาที่สำคัญมากที่สุดแล้ว ห้ามมีความ ประมาทแม้แต่น้อย

หลีชิงเขียน ต้องการใช้อาหารมื้อนี้ เพื่อบรรลุความร่วมมือ กับไต้ห้าวหนานให้สําเร็จ

เฉินเป่ย เดินไปที่ข้างหน้าต่าง มองดู หลีซึ่งเขียน มุดเข้าไป

ใน รถMaybach

รถMaybach ส่งเสียงคำราม ออกจากคฤหาสน์

ตั้งแต่ซูเหลยกลายเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของหลีซึ่งเขียนคน ขับรถส่วนตัวของ หลีซิงเขียนก็ถูกไล่ออกแล้ว เปลี่ยนเป็น ซู เหลย ขับรถตลอด

ทักษะการขับรถของซูเหลยดีมาก ไม่ด้อยไปกว่าคนขับรถส่วนตัวก่อนหน้านี้เลยแม้แต่น้อย

หลังจาก รถMaybach มาถึงโรงแรม ซูเหลยต้องการ ติดตามข้างๆ หลีซิงเขียน แต่ถูก หลีซึ่งเขียน ห้ามไว้ “นิสัย คุณสมบัติจอง ไต้ห้าวหนานฉันไว้ใจมาก มีบุคคลที่สามอยู่ ฉัน กลัวว่าจะกระทบต่องาน เธอรออยู่ในรถก็พอได้

“แต่ว่า ประธานหลี คุณเพิ่งถูกลอบสังหารเมื่อไม่นานมา นี้….….. ซูเหลย พูดอย่างลังเล

“ไม่เป็นไร ได้ห้าวหนานไม่ใช่คนแบบนั้น ฉันกับเขา รู้จักกัน ตอนมัธยมแล้ว ฉันเชื่อเขา “หลีซึ่งเขียน พูดอย่างไพเราะมีพลัง

หลีชิงเขียน เข้าไปในโรงแรมอย่างสง่า เพิ่งเดินเข้าไปใน ห้องส่วนตัว กลับไม่ได้เห็นได้ห้าวหนานเลย แต่มีชายร่างใหญ่ กํายาห้าหกคน นั่งอยู่ข้างใน

หัวใจของ หลีชิงเขียน กระตุกวูบ มองชายฉกรรจ์ห้าหกคนนี้ หัวใจของเธอก็สั่นสะท้าน พร้อมกับลางสังหรณ์ที่ไม่ดี

“ขอโทษ ฉันเดินเข้าห้องผิด…… ” หลีซึ่งเขียนยังไม่ทันพูดจบ ทันใดนั้น มือข้างหนึ่งก็ปิดปากเธอไว้ จากนั้นชายฉกรรจ์ห้าหก คน ก็กดตัวเธอลงบนโต๊ะ

“พวกนายเป็นใคร?” ใบหน้าที่บอบบางสวยงามของหลีซึ่ง เขียนซีดเผือดเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก

ชายฉกรรจ์ห้าหกคนนั้น ยิ้มแสยะจ้องมองหลีซิงเยียน หยิบ เชือกออกมาเส้นหนึ่ง มัดมือของ หลีซึ่งเขียนเข้าด้วยกัน
หลีชิงเขียนตัวสั่นเทา ตื่นตระหนกตกใจ แต่เธอไม่สามารถทำ อะไรได้เลย!

ในพริบตา กระดุมเม็ดหนึ่ง ก็ถูกดึงออก เสื้อเชิ้ตสีขาวรัดรูป ของ หลิงเขียน

ก็สูญเสียพันธนาการในทันที

ชายฉกรรจ์ทั้งหลาย แววตาเร่าร้อน จ้องมองร่างที่สง่างาม เย้ายวนใจของหลีซิงเขียน อย่างร้อนแรง ทันใดนั้นชายฉกรรจ์ คนนั้น ก็ลงมืออีกครั้งราวกับสายฟ้า ดึงกระดุมออกอีกเม็ดหนึ่ง

ดวงตาที่สวยงามของหลีซิงเยียนเต็มไปด้วยความอับอายและ ความโกรธ ตะโกนพูดเสียงดัง “พวกนายปล่อยฉันไป! นี่พวก นายแบบกำลังทําความผิดอยู่!!

แต่ลุงพวกนั้น กลับไม่สนใจไยดีอะไรเลย รอยยิ้มยิ่งน่ากลัว มากขึ้น

ในห้องถัดไป ได้ห้าวหนานฟังเสียงที่มาจากห้องข้างๆ รอย ยิ้มลึกล้ำเยือกเย็น

เขาในตอนนี้ กำลังยืนอยู่ข้างหน้าต่าง จิบไวน์แดงลาฟิตอย่าง ช้าๆ มองออกไปในยามราตรีที่มืดมิด แววตายังคงทอด

ในครั้งนี้ ไม่มีใครสามารถช่วย หลีซึ่งเขียน ได้ สามีได้ ประโยชน์ของเธอคนนั้น ในเวลานี้ เกรงว่าคงจะถูกคนของใต้ ห้าวหนานต่อยตีจนกระดูกหักในคฤหาสน์แล้ว !
กระโปรงของหลีขิงเขียน ถูกฉีกขาด ตื่นตระหนกยิ่งนัก “อ๊าก! อย่านะ ขอร้องพวกคุณปล่อยฉันไป เฉินเป่ย นายอยู่