บทที่ 8 สารเลวที่รักตัวกลัวตาย
คนในชุด ชกที่หน้าอกของ เฉินเป่ย โดยตรง เฉินเป่ย กลับไม่ ขยับเลยแม้แต่เล็กน้อย !
ต้องรู้ว่า หมัดของคนในชุดต่ครั้งนี้ ถ้าเป็นคนปกติ กระดูก หน้าอกได้แตกหักไปนานแล้ว!
และคนในชุดดำยิ่งรู้สึกเหลือเชื่อ หมัดเขาชกเข้าที่หน้าอก ของ เฉินเป่ย ราวกับซกที่แผ่นเหล็ก! ทำให้ทั้งแขนของคนใน ชุดตา สะเทือนจนซาด้านไปหมด!
สมรรถภาพทางกายของ เฉินเป่ย เกินจินตนาการของคนใน ชุดด่ายิ่งนัก เฉินเป่ย มีประสบการณ์การฝึกฝนขีดจํากัดของ ร่างกายที่น่าสยอง แม้แต่ใบมีดธรรมดา ก็โดนแค่เนื้อที่ตายด้าน อย่างหนาบังไว้เท่านั้น!
เป็นไปได้อย่างไร คน ในชุดดำยังไม่ทันรู้สึกตัว เฉินเป่ย ก็ยก เท้าขึ้น ถีบกระแทกไปที่หัวไหล่ของคนชุดอย่างแรง
พลังมหาศาลที่ไม่อาจจินตนาการได้ ทำให้คนในชุดด่ายากที่ จะพยุงใต้ เข่ากระแทกกับพื้นอย่างเต็มแรง กระดูกหัวเข่าแทบจะ แตก…..
“นายรนหาที่ตาย! ” คนในชุดคำสั่นเทาไปทั้งตัว นั่นคือไฟ โกรธ ไอสังหารที่น่าสยดสยอง เยือกเย็นจนเกือบจะทำให้อากาศแข็งตัว!
“รนหาที่ตายคือพวกนาย!” เฉินเป่ย พูดอย่างเย็นชา แขนของ คนในชุด ส่งความเจ็บปวดที่ทรมานถึงหัวใจ เจ็บปวดจน คนในชุด าเหงื่อแตกไม่หยุด!
“เสียงฉีกขาด!”
สองแขนของคนในชุดด่าถูก เฉินเปียดึงหัก!
ในวินาทีต่อมา คนในชุดหายใจเข้าลึกๆอย่างตกตะลึง
ดวงตาภายใต้แว่นดำ ถึงกับเผยให้เห็นถึงความหวาดกลัว เพราะ……. เฉินเป่ย หักขาของคนในชุดต่า
แขนขาทั้งสองข้างของคนในชุดด่าถูกดึงหัก เขาล้มลงกับพื้น อย่างอ่อนแรง เขาอยากจะลุกขึ้น แต่แขนขาทั้งสองข้าง ไม่ฟังคำ สั่งของเขาเลย ราวกับว่าไม่ได้อยู่บนตัวเขา
ความเคร่งขรึมบนใบหน้าของเขา ในที่สุดก็กลายเป็นความ หวาดกลัวสยดสยอง หยดเหงื่อ……แตกออกจากหน้าผากของ
เขา!
“นายเป็นใครกันแน่!” คนในชุดด่าเอ่ยขึ้นอย่างตื่นตระหนก เขาไม่กล้าที่จะเชื่อ เขากระหายเลือดในต่างประเทศมานับไม่ ถ้วน กลับล้มเหลวครั้งแรกที่หัวเซีย!
นี่น่าความอัปยศ คนในชุดดำทำผิดพลาดครั้งแรกในชีวิต
นายไม่มีสิทธิ์รับรู้” พูดเรียบเฉย
นายกล้าฆ่าฉัน ฉันสาบานด้วยชีวิตของฉัน นายก็จะมีชีวิตอยู่ ได้อีกไม่นาน
คนในองค์กรของเรา จะไม่ปล่อยนายไปแน่!” คน ในชุด พูด อย่างเผ็ดร้อน น้ำเสียงเยือกเย็น
“นายอยู่ในองค์กรอะไร?” เฉินเปียสอบถาม
“ฐานะอย่างนายจะรู้ได้ยังไง บอกกับนายก็ไร้ปัญหา ยังไง นายก็เป็นคนใกล้จะตายแล้ว…………คำว่าเขาเงิน ให้ดีอีกไม่กี่ วัน คุณจะต้องโดนองค์กรของเราแก้แค้นอย่างแน่นอน!” คนใน ชุด ยิ้มแสยะ ดวงตาภายใต้แว่นตา เปล่งประกายด้วยความ เย่อหยิ่ง
“ที่แท้คือเชว์เรน นี่เอง………..คิดว่าเป็นอิทธิพลน่าเกรงขาม อะไรเสียอีก…… ” ผลที่ได้เกินความคาดคิดของคนในชุดด่า เฉินเป่ย หัวเราะเยาะออกมาทันที ทำให้คนในชุดดำท่าทีแข็งที่อ ในทันใด
องค์กรนักฆ่ามือสังหารในต่างแดนที่นับไม่ถ้วน ถึงคราวที่ พวกแกเชว่าเริ่มมาตอแหล โอ้อวดตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?” เฉินเบี้ย พูดด้วยความเยือกเย็น
“นายรู้จักเชว่า น?” คนในชุดชะงักเขาเริ่มได้ทำภารกิจ ลอบสังหารมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน แต่ก็มีความเก็บตัวเงียบมา โดยตลอด แม้แต่ในต่างประเทศ คนที่รู้จักชื่อองค์กร ก็มีไม่มาก นะ คนหัวเซียตรงหน้านี้ จะรู้ได้อย่างไร
“ถ้าฉันจำไม่ผิด หัวหน้าของเขาเริ่มของพวกนาย มีชื่อว่าเขาเพิ่งใช่ไหม?”
“ชื่อของท่านเชว์เฟิง อย่างนายมีสิทธิ์ที่จะเรียกชื่อหรือ?” คนในชุดต่าหัวเราะเสียงดัง “ในเมื่อ นายก็รู้ว่าเรามี เซเฟิง ยัง กล้ามเรนหาที่ตายใน
“ดูเหมือนว่าค่าสาบาน ในตอนนั้นที่เขาเคยให้ไว้ ลืมไปหมด แล้ว……. เฉินเบี้ยพ่นควันออกมาเบาๆ เลิกคิ้วขึ้น “ตอนนั้น เชว์เฟิง เคยสาบานต่อหน้าฉัน โดยบอกว่านับจากนั้นเขาเริ่มจะ ไม่เป็นศัตรูของฉัน ทำไม ตอนนี้จะผิดสัญญาหรือ?
คนในชุดด่ายิ้มอย่างเยาะเย้ย “นายถือว่าเป็นตัวอะไรกัน ท่าน เชว์เฟิง ยังจะสาบานต่อหน้านาย…..” คนในชุด ยังพูดไม่ทัน จบ รอยยิ้มที่แดกดันก็นั่งค้างในทันที
แสงสีดำแวบผ่าน กริชสีดำด้านหนึ่ง ก็ไว้ที่คอของคนในชุด
ค่า!
คอของคนที่สวมชุดดำ สัมผัสถึงความเย็นของใบมีดได้อย่าง ชัดเจน ทำให้เขาหนาวสั่นไปทั้งตัว
“ขึ้นอยู่กับมัน!” เฉินเป่ยมือจับกริชไว้ แล้วพูดขึ้น
คนในชุด ก้มหน้าลง เมื่อได้เห็นกริชประหลาดนั้น ทันใดนั้น ก็สั่นสะท้านไปทั้งตัว! รูม่านตาหดขยายอย่างรุนแรง!!
กริชนี้ไม่เหมือนกับกริชทั่วไปเลย บนใบมีดของกรีซ เต็มไป ด้วยฟันคนที่ดุร้ายนับไม่ถ้วน ราวกับเขี้ยวของมังกร
กริบบางเฉียบราวบอบบางดั่งปักจักจั่น มีสีดำสนิท ทำให้ดูแปลกตายิ่งนัก!
คนชุดด่ามองไปที่กริชเล่มนี้ ตัวสั่นสะเทือนอย่างควบคุมไม่
ได้!
กริชเล่มนี้ สมาชิกทุกคนของเขาเป็นก็เคยเห็นมัน เขาเพิ่งเคย เพื่อนสมาชิกทุกคนของเซาเงินกริชเล่มนี้อยู่ในต่างประเทศ มี เพียงด้านเดียว แม้แต่ของปลอม ด้วยเหตุผลทางเทคนิค ก็ไม่ สามารถเลียนแบบได้
และเจ้าของกริชนี้ เป็นคนที่เซาเงินไม่สามารถที่จะล่วงเกินได้ เจ้าของของมัน ถูกเรียกว่าราชาหลง
คนในชุดดำมองดูกริชเล่มนี้ ดวงตาภายใต้แว่นดำเบิกกว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัวเหลือเชื่อ!
“หลง………ราชาหลง!” คนในชุดดำ สิ่งที่เชาเชิงพูดกับ เขา ต้องเพิ่งเข้าร่วมเซาเงิน เจ้าของกริชเล่มนี้ ไม่เพียงแต่เขาเพิ่ง เท่านั้นที่ไม่อาจล่วงเกินได้ แต่เขาเพิ่งทั้งหมดอาจจะล่มสลายได้
คนในชุดดำยังไงก็ไม่สามารถนำชายคนตรงนี้กับคนที่ลึกลับ ใน ต่างประเทศเชื่อมโยงด้วยกัน…..ทั้งหมดนี้ ทำให้คนในชุด รู้สึกไม่เป็นความจริงเลย!
“ตอนนั้นฉันไว้ชีวิตของเชว์เฟิง เดิมที คิดว่าเขาจะรักษาค่ สาบาน ดูเหมือนว่าช่วงนี้เซาเงิน ไม่ต้องการที่จะสงบสุข แล้ว……” เงินเป่ย นมือไขว้หลัง อำนาจบนตัวทรงพลังยิ่ง
ใหญ่
“ขอโทษ ฉันไม่รู้ว่าท่านราชาหนึ่ง ที่เคารพนับได้อยู่ในหัวเซีย คือข้าน้อยที่มีตาหามีแววไม่ เรื่องนี้คือฉันท่าโดยพลการ ไม่มี ส่วนเกี่ยวข้องกับองค์กรเซาเงินเลยสักนิด!” คนในชุดคำพูด ด้วยเสียงสั่น เขาไม่กล้าที่จะคิดจริงๆ ท่านนี้หากต้องการโทษถึง หัวเชว่าเริ่มจริงๆ คงจะเป็นหายนะแน่!
“นายจ้างของพวกนายคือใคร?” เฉินเบี้ยถามขึ้นเบาๆ
“แค่คุณสามารถปล่อยเชาเป็นไปได้ ฉันก็จะบอกคุณ!” คนใน ชุด ากัดฟันไว้
“นายไม่มีสิทธิ์ที่จะมาเจรจาเงื่อนไขกับฉัน ฉันให้เวลานาย สามวินาที ไม่บอก พรุ่งนี้ฉันก็จะให้นายและเชาเงิน หายไปจาก โลกนี้ด้วยกัน!” สีหน้าของ เฉินเป่ย สงบเรียบ แต่มีเพียงคนที่ รู้จักเขาเท่านั้นที่รู้ว่า ภายใต้รูปลักษณ์ที่ดูนิ่งสงบ สิ่งที่ซ่อนอยู่ คือไอสังหารที่ไม่สิ้นสุด!
“นายจ้างไม่ได้ให้ข้อมูลเพิ่มเติมไว้มาก เพียงแค่ว่าเป็นคน เยี่ยนจิง” คน ในชุดคำพูดขึ้น
“คนเขียนจิง……..” ดวงตาของเงินเบี้ยลึกล้ำและซับซ้อน เยี่ยนจิง นั่นเป็นพื้นที่ไม่สงบสับสนชุลมุนวุ่นวาย ฆาตกรรมทั่ว ทุกที ซ่อนภัยอันตรายไว้
คนที่ต้องการชีวิตของ หลีซิงเขียน มาจากเขียนจึงหรือ?
“ให้โอกาสนายครั้งสุดท้าย ตัดแขนตัวเอง” เสียงของ เงินเป่ย ค่อยๆจางหายไปที่ประตูห้องส่วนตัว ทำให้คนในชุดดำ ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เสื้อของคน ด า เปียกขึ้นไปด้วยเหงื่อแล้ว เมื่อกี้ เขาประสบ กับช่วงเวลาที่อันตรายที่สุด
เขาไม่เคยคิดด้วยซ้ำว่า สามารถเก็บชีวิตกลับมาได้ จากเงื้อม มือของราชาหลง ผู้ซึ่งเหมือนดั่งเทพเจ้าตะวันตก
ก้มหน้ามองแขนของตัวเอง คนในชุดดำแววตาเผยถึงความ เด็ดขาด เมื่อเทียบกับชีวิตแล้ว แขนของตัวเองถือว่าไม่เท่าไหร่?
หลีซิงเยียนยืนอยู่ที่ประตูอาคารตระกูลหลืมองดูเจ้าหน้าที่ รักษาความปลอดภัยจัดการกับเหตุการณ์วุ่นวายที่ประตู อาคาร ตระกูลหลีในใจยังคงยากที่จะสงบลง
และในขณะนี้เอง ดวงตาที่สวยงามหลีซิงเขียนเหลือบมอง เห็นร่างหนึ่ง เดินมาจากระยะไกล
หลีซึ่งเขียน ขมวดคิ้วมั่น เขายังมีชีวิตอยู่อย่างสบายดี?
ได้คนรักตัวกลัวตาย ยังกล้าที่จะมาหาตัวเองอีก?
เมื่อเห็น เฉินเป่ย ที่เดินเข้ามา หัวใจของ หลีซึ่งเขียนก็เต็มไป ด้วยไฟโกรธ!
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ