บทที่ 5 จะเป็นนายไร้ค่านี้ได้ยังไง

เฉินเปียกดสายออก พูดประโยคสั้น “ฉันไม่สนใจว่านายจะใช้ วิธีอะไร ฉันจะให้บริษัทตระกูลเยกรุ๊ป หายไปภายในหนึ่งนาที

“วางใจได้เลย พี่ใหญ่” เสียงทางปลายสาย ก็คือชายหนุ่ม ที่มาคฤหาสน์ในบ่ายวันนี้ รอ เฉินเปียเก็บโทรศัพท์ไว้ และ เย่ โจ วก็เหลือทนตั้งนานแล้ว เขาไม่คาดคิดว่า เฉินเป่ย จะเสแสร้งเก่ง ขนาดนี้!

เย่โจวหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา กำลังจะเตรียมโทรหาเจ้า หน้าที่รักษาความปลอดภัยของโรงแรมแชงกรีลา ขึ้นมาสั่งสอน คนตรงหน้าที่ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินคนนี้ และในขณะนี้เอง โทรศัพท์มือถือตั้งขึ้นในทันใด

เย่โจวตกตะลึง กวาดมองไปที่หน้าจอโทรศัพท์ สีหน้าเปลี่ยน

ไปอย่างสิ้นเชิง!

คนที่โทรคือ ประธานเงิน ซึ่งเป็นหุ้นส่วนที่สำคัญที่สุดของ บริษัทตระกูลเยกรุ๊ป ร่วมมือได้รับผลประโยชน์ร่วมกันกับ บริษัท ตระกูลเยกรุ๊ปเป็นเวลาห้าปี ไม่มี ประธานเงิน ผลกำไรประจำปี ของ บริษัทตระกูลเยกรุ๊ปจะลดลงอย่างมาก
ตอนที่เยโจวเพิ่งรับโทรศัพท์ เสียงที่โกรธเกรี้ยวของ ประธาน เริ่ม ก็ยังมาจากปลายสาย “นามสกุลเย่! นายหมายความว่า อะไร! ไปล่วงเกินคนอื่นก็ไม่บอกฉัน ความร่วมมือของเราจะยุติ

สีหน้า เยโจว นิ่งอึ้ง ไม่มีการตอบสนองอยู่สัก เขาไม่เข้าใจ ทำไมจู่ๆ ประธานเงิน ถึงต้องการยุติความร่วมมือกับเขา ยัง บอกว่าเขาทําให้ไปล่วงเกินคนอื่น แต่เขาไปล่วงเกินเมื่อใด?

ยังไม่ทันได้ เยโจวรู้สึกตัว อีกข้อความหนึ่งก็ได้ส่งเข้ามา “ประธานโจว เซิร์ฟเวอร์ของบริษัท เมื่อกี้เพิ่งถูกแฮ็กเกอร์ลึกลับ โจมตี เซิร์ฟเวอร์ขัดข้องหยุดทำงาน และความลับของบริษัท มากกว่ารั่วไหล หากถูกควบคุมโดยบริษัทคู่แข่ง นั้นโครงการ ทั้งหมดในความร่วมมือในช่วงหลายปีของบริษัทจะเป็นโมฆะ หมด!”

หัวสมองของเย่โจว ระเบิดวูบ ข้อความและสายโทรศัพท์ มากมายนับไม่ถ้วนเข้ามากระหน่ำ

เยโจวรับโทรศัพท์อีกครั้งด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ทางปลาย สายเป็นเสียงร้อนรนของเลขาหญิงในบริษัท “ประธานเย หุ้น ของบริษัทถูกผู้เล่นลึกลับโจมตี หุ้นถูกขายออกในราคาต่ำอย่าง ดุเดือด ไม่ถึงครึ่งนาที บริษัทก็ได้สูญเสียไปพันกว่าล้านแล้ว!
“ประธานเย่ บริษัทต้องถูกคนเล่นงานแน่นอน! ต้องไปล่วง เป็นถึงคนใหญ่คนโตแน่ๆ!

“คนใหญ่คนโต…… สีหน้า เยโจว ล่องลอย ทันใดนั้นสายตา ก็ลบเข้ากับ เฉินเปียทีท่าทีเยาะเย้ยเย็นชา

จ้องมอง เฉินเปียที่สัพยอก เย่โจว ก็เข้าใจอะไรบางอย่างใน

ทันที

หนึ่งนาทีที่แล้ว ทั้งหมดนี้ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น นาทีต่อมา บริษัท ก็ตกอยู่ในภาวะวิกฤต

เยโจว ชี้ไปที่ เฉินเป่ย ตัวสั่นเทาไปทั่ว พูดว่าเสียงสั่น “นาย เป็นคนทํา?”

รอยยิ้มที่เยาะเย้ยของ เฉินเป่ย ทำให้หัวใจของ เย่ โจวเกิด ความหมดหวังอย่างหมดหนทาง

สายโทรเข้าและข้อความในมือพุ่งกระฉูด โทรศัพท์ของ เ โจว จะโดนโทรเข้าโจรระเบิดแล้ว!

เย่โจว เหงื่อแตกไปทั่วตัว สันหลังเย็นเฉียบ! เขามองไปที่ เฉินเป่ย แววตาตกตะลึง!

เงินเป่ย ในสายตาของเขา เป็นปีศาจที่มาจากนรกชัดๆ เพียง แค่โทรศัพท์สายหนึ่ง ก็สามารถทำให้บริษัทตระกูลเยกรุ๊ปล่ม สลายได้

ตอนนี้ เยโอวย็นเฉียบไปทั้งตัว เมื่อนึกถึงเรื่องทั้งหมดนี้ด้วยความกลัวสุดขีดชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเขาคือ อะไร? เรื่องทั้งหมดนี้ ถ้าคิดอย่างละเอียด ก็จะรู้สึกน่ากลัวมาก ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า มีฐานะคืออะไรกันแน่? คนเช่นนี้ ทอด สายตามองไปทั้งประเทศ ก็ไม่พบสักคน…….. บริษัทตระกูลหล กรุ๊ปถึงกับสามารถขอให้คนใหญ่คนโตแบบนี้ช่วยเหลือได้

เงินเบี้ยหันหน้าเหลือบมอง หลีซึ่งเขียน ที่นอนหมดสติใน เตียงซิมมอนส์ ดวงตาเย็นเฉียบ จ้องมองไปที่ เยโจว “จากนี้ไป ถ้าฉันรู้ว่านายยังอยู่ในเมืองหูไห่ ฉันจะทำให้นายตายทั้งเป็น!

เยโจวตัวสั่นสะท้าน แววตาของ เฉินเป่ย เปลี่ยนไปอย่าง กะทันหัน จ้องเขม็ง ราวกับสัตว์ร้าย! เยโจว ดูเหมือนว่าจะเห็น ซากศพกองเป็นภูเขา เลือดนองเป็นทะเล ไอสังหารมหึมา

ในที่สุด เยโจวก็เชื่อในสิ่งที่ เฉินเป่ย พูดก่อนหน้านี้แล้ว เขา ทำได้จริงๆ ผู้ชายตรงหน้า มือเปื้อนเลือดมามากขนาดไหน ถึงได้ ปรากฏแววตาที่น่าสยดสยองกลัวเช่นนี้

“ฉันผิดไปแล้ว คือฉันเองที่มีตาหามีแววไม่……………… เป็นผู้ใหญ่ใจกว้างไม่ถือสา ปล่อยฉันไปเถอะ!” เยโจว คุกเข่า ลงทันที ขอร้องอ้อนวอน
“เครื่องดักฟัง คือคําสั่งการของนาย?” เฉินเป่ย ค่อยๆพูดขึ้น

“ใช่ แต่ฉันแค่ทําตามคำสั่ง คือมีพัสดุลึกลับ ส่งเครื่องดักฟัง มาให้ฉัน ให้ฉันสั่งคนใส่เครื่องดักฟังที่ตัวของ หลซึ่งเขียน โดย บอกว่ามันช่วยฉันได้” เยโจวพูดขึ้นตะกุกตะกัก โดยไม่ปิดบัง อะไรใดๆ “พัสดุลึกลับ?” เฉินเป่ย ถามด้วยความหมายที่ลึกซึ้ง เหมือนว่าแผนการนี้ ไม่เพียงแค่เยโจววางแผนเท่านั้น แต่ยังมี อิทธิพลที่ลึกล้ำเข้ามาแทรกแซง…….

“ค่าชดเชยที่นายต้องให้ประธานหลี น้อยลงไม่ได้สักนิดเดียว หากพรุ่งนี้ ประธานหลีไม่หายโกรธ นายรู้ผลที่ตามมาดี เฉินเป่ย พูดอย่างมีความหมายลึกซึ้งด้วยน้ำเสียงที่สงบ ราบ เรียบ แต่ก็มีความแข็งแกร่งที่ไม่ต้องสงสัย

เงินเป่ย หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา รอวางโทรศัพท์ลง ไม่ นานนัก โทรศัพท์มือถือของ เยโจวดังขึ้นอีกครั้ง เซิร์ฟเวอร์ที่ ขัดข้องได้รับการซ่อมแซม แฮกเกอร์ได้หายไปแล้ว ผู้เล่นที่โจมตี หุ้นของบริษัท ก็ไม่ลงมือแล้ว……. ความสูญเสียของบริษัทในครั้ง นี้ เป็นหลายพันล้านเต็มๆ!

เฉินเป่ยเดินไปที่เตียง มองไปที่ หลีซึ่งเขียน ที่นอนอยู่บนม มอนส์ สวยงดงามราวกับเจ้าหญิงนิทรา มุมปากยกยิ้มขึ้น โน้มตัวลงค่อยๆอุ้ม หลีซึ่งเขียน ขึ้นมา หายออกไปจากประตูห้องนอนอย่างรวดเร็ว……

หลังจากที่เฉินเป่ย จากไป เยโจว ถึงได้ถอนหายใจยาวๆ ล้ม ตัวลงนอนที่เตียงโดยตรง หอบด้วยความตกใจหวาดผวา เรื่อง ในเมื่อกี้ ให้เขาจดจำไม่รู้ลืมไปตลอดชีวิต

พลังทรงยิ่งใหญ่และความลึกลับของ เฉินเบี้ยทำให้เยโจวไม่ เคยได้ยินมาก่อน

รถMaybachสีดำคันหนึ่ง จอดอยู่ที่ประตูคฤหาสน์ เวลานี้ใกล้ จะสี่ทุ่มยามราตรีแล้ว เฉินเป่ยอม หลีซึ่งเขียน ในท่าราวกับอุ้ม เจ้าหญิง เดินเข้าไปในคฤหาสน์ ค่อยๆขึ้นไปห้องนอนชั้นบน

เมื่อ เฉินเป่ย เดินออกมาจากห้องนอน สีหน้าเยือกเย็น เต็มไป ด้วยไอสังหารเขาหยิบโทรศัพท์ออกมา พูดรับสั่งให้กับชายหนุ่ม ทางปลายสาย “ไปสืบดูว่าคู่แข่งของ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป ยังมี ใครบ้าง บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปตกเป็นเป้าหมายแล้ว

“ครับ พี่ใหญ่”

คืนหนึ่งผ่านไป ก็เป็นเวลาสิบโมงของวันรุ่งขึ้นแล้ว แสงแดดสีทองที่แสบตา พราวส่องเข้ามาจากหน้าต่าง ส่องไปที่ขนตายาวเซ็กซี่ของ หลีซิงเยียน

หลีขิงเยียนเปลือกตาสั่นไหวเล็กน้อย ค่อยๆลืมดวงตา สวยงาม งัวเงีย แล้วบิดขี้เกียจ

ทันใดนั้น สายตาของเธอก็หยุดลงที่นาฬิกา ใบหน้าสวยงาม

นิ่งอึ้ง

เธอรีบพุ่งออกจากห้องนอน เห็น เฉินเบี้ยที่กำลังทำความ

สะอาดทางเดิน

“มันสิบโมงแล้ว ทำไมไม่เรียกฉัน” หลีซิงเขียน ขมวดคิ้วเล็ก

น้อย

“ประธานหลี เมื่อคืนคุณดื่มมากเกินไป ก็เลยอยากให้คุณนอน นานหน่อย?” เฉินเป่ย ยิ้มเล็กน้อย

“เมื่อคืนฉันอยู่ที่โรงแรมไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงนอนในห้องนอน ได้?” หลีชิงเขียนถามด้วยความสงสัย

เฉินเป่ยยิ้มอย่างเอาใจ “เมื่อคืนคุณดื่มมากเกินไป ก็เลยโทร หาฉันให้ไปรับคุณ

“จริงเหรอ?” หลีซิงเขียน สงสัย สงสัยความเป็นจริงที่ เฉินเป่ย พูด เธอจําได้ลางๆว่า เมื่อคืนเยโจว ดูเหมือนจะพูดสิ่งที่น่า ขยะแขยงกับเธอ

“ประธานหลี ฉันจะโกหกคุณได้อย่างไร?” เฉินเปียกล้วว่า หลีซิงเขียนจะสอบถามอีก จึงรีบพูดขึ้น “ประธานหลี คุณ รีบไปอาบน้ำแต่งตัวเถอะ ผ้าเช็ดตัวและน้ำร้อน ฉันได้เตรียมไว้ เรียบร้อยแล้ว

หลีซิงเยียน แยกแยะได้ว่าเรื่องไหนสำคัญกว่า จ้องเขม็ง เฉินเบี้ยอย่างดุดัน เราได้ก้าวขายาวที่เย้ายวนใจคู่นั้นออก พุ่ง เข้าไปในห้องน้ำ

หลังจากหลีชิงเขียนแต่งตัวเสร็จ สวมชุดทำงาน สวมถุงน่องสี ที่น่ายั่วยวน ผมยาวคลุมไหล่ เหยียบส้นสูงไว้ ค่อยๆเดินออก

จากคฤหาสน์

เฉินเป่ยมองดู รถMaybachคันนั้น ค่อยๆหายไปในระยะไกล ของคฤหาสน์ ถึงได้แสดงสีหน้าที่ลึกล้ำออกมา

โทรศัพท์มือถือดังขึ้น เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา ทาง ปลายสาย ส่งเสียงของชายหนุ่มดึงออกมา

“พี่ใหญ่ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปกำลังตกเป็นเป้าหมายแล้วจริงๆ ช่วงนี้อาจมีนักฆ่าต้องการลงมือกับพี่สะใภ้ แต่ฉันยังไม่มีหลัก ฐานแน่ชัด”

“ฉันรู้แล้ว” เฉินเป่ย วางสายโทรศัพท์อย่างสงบ ดวงตา ลึกล้ำไร้ขอบเขต เมืองให้ข้างนอกดูสงบนิ่ง แต่ที่จริงคลื่นใต้น้ำ เชี่ยวกราก

ใครกล้าลงมือทํา หลีซึ่งเขียน เฉินเป่ยจะไม่มีวันปล่อยไปแน่นอน!

ถ้าผู้ใดล่วงเกินฉัน ฉันให้อภัยได้ ถ้าล่วงเกินภรรยาฉัน ต้อง ฆ่าแน่นอน!!

หลีซิงเขียน ขับรถรถMaybachคันนั้น เมื่อเลขาบอกเธอว่า เย่โจวเพิ่งเข้ามาถึง บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป กำลังรออยู่ในห้อง ประชุม เพื่อหารือเกี่ยวกับโครงการความร่วมมือกับ บริษัท ตระกูลหลีกรุ๊ป

หลีชิงเยียนเกิดความสงสัยในใจ บริษัทตระกูลเอกรุ๊ป และ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป เป็นคู่แข่งกันมาโดยตลอด ทั้งสองฝ่ายได้ ต่อสู้เพื่อแย่งชิงกันในหลายโครงการ สามารถพูดได้ว่า บริษัท ตระกูลเยกรุ๊ป ก็เป็นศัตรูที่ใหญ่ที่สุดของ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป

และเยโจว ยิ่งได้แสดงความคิดที่น่ารังเกียจกับตัวเองหลาย ครั้ง เช่นเมื่อคืน ที่ใช้ในนามของการพูดคุยเรื่องความร่วมมือ ทางธุรกิจ อยากจะล่วงเกินตัวเอง

แต่วันนี้ เยโจวเปลี่ยนจากปกติแบบนี้ ถึงมา บริษัทตระกูลหลี กรุ๊ปตั้งแต่เช้าขนาดนี้ด้วยตัวเอง ซึ่งทำให้หลีชิงเขียน สับสน มึนงงเล็กน้อย

ในห้องรับรองของ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป ท่าทีเยโจวกกังวล เดินวนไปมา ดั่งมดในกะทะร้อน

หลังจากเกิดเรื่องนั้น ในเมื่อคืน เยโจวนอนไม่หลับตลอดทั้งคืน คำพูดของคนเหี้ยมโหดคนนั้น ก็ดังแว่วในหู ทำให้เยโจวนึกถึง ความเหี้ยมโหดของคนคนนั้น รู้สึกหวาดกลัวนัก

หากวันนี้ไม่ได้จัดการเรื่องนี้ให้ดี ตัวเองกับบริษัทตระกูลเย กรุ๊ป คงจะเจอภัยพิบัติแล้ว!

ผู้ชายคนนั้น ไม่ได้พูดเล่นๆ

และในขณะ นี้ ประตูห้องรับรองถูกผลักออก หลีซึ่งเขียน แต่ง ตัวชุดทํางาน OL ผมยาวคลุมไหล่ เหยียบรองเท้าส้นสูงไว้ ค่อยๆเดินเข้ามา ด้านหลังตามด้วยเลขาหญิง ที่ถือกองเอกสาร

ไว้

“ประธานหลี ในที่สุดคุณก็มาแล้ว รอคุณมานาน” เยโจว เห็น หลีชิงเขียนรีบโค้งคำนับให้ท่าทางสุภาพยิ่งนัก

หลีซิงเขียน ตกตะลึงกับปฏิกิริยาของ เยโจว เธอไม่เข้าใจ เล็กน้อย เมื่อคืนยังหยาบคายกับตัวเองมากขนาดนั้น เช้าวันนี้ ท่าที่เปลี่ยนไปร้อยแปดสิบองศาแล้ว

แม้ว่าในใจของ หลีซิงเยียน จะรู้สึกสงสัยและแปลกประหลาด แต่ใบหน้าก็ยังคงปกคลุมไปด้วยความเยือกเย็น แล้วพูดขึ้น ประธานเยถ้าหากคุณมาเรื่องที่เกิดขึ้นในเมื่อคืน นั้นฉันแนะนำให้คุณ ล้มเลิกความหวัง เถอะ เพราะฉัน เป็นไปไม่ได้ที่จะยอมรับเงื่อนไขของคุณแบบ นั้น!”

หลีชิงเยียนเพิ่งพูดจบ เยโจวก็พูดขึ้นอย่างสุภาพยิ่งนัก

“ประธานหลี พูดตลกแล้ว เมื่อวานนี้ เป็นข้าน้อยที่มีตาหามีแวว ไม่ เมื่อวานคุณชายท่านหนึ่ง ได้สั่งสอนฉันอย่างหนักแล้ว ข้า น้อยเพียงหวังว่าคุณจะใช้ท่าทีที่แผ่เมตตา ให้อภัยฉันเถอะ” เช่นนี้ โครงการร่วมมือระหว่าง บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป และ

บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป ผลกำไรทั้งหมดของ จะเป็นของ บริษัท ตระกูลหลีกรุ๊ป พร้อมที่ดินอีกสองแปลงในทำเลทองที่เมืองให หวังเพียงแค่คุณใจกว้างไม่ถือสา อย่าเก็บไว้ใส่ใจเลย ไม่คูล หายโกรธ ทุกอย่างสามารถต่อรองได้!”

เยโจว ไม่เพียงกล่าวขอโทษครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ยังดูต่ำต้อย ยิ่งนัก ต่อหน้า หลีซิงเยียน ไม่มีความเย่อหยิ่งจองหอง ไม่เกรง กลัวใครของเมื่อคืนเลย

ไม่เพียงแค่นั้น แต่สิ่งที่ทำให้ หลีชิงเขียนยิ่งมึนงงก็คือ เยโจว กลับทุ่มสุดตัว เอากําไรจากโครงการร่วมมือออกมาทั้งหมด การกระทำที่ยิ่งใหญ่แบบนี้ ทำให้ หลีชิงเขียน ตั้งตัวไม่ทันเป็นเวลานาน

เห็นใบหน้าที่สวยงามของ หลซึ่งเขียน ท่านั่งอึ้งไป เยโจว พูดยิ้มอย่างเอาอกเอาใจ “ประธานหลี หากคุณมีคำขอใดๆ เพียงแค่ข้าพเจ้า สามารถทำได้ ขอได้ตามสบาย…… หากคุณ พึงพอใจแล้ว โปรดรบกวนพูดกับคุณชายท่านนั้นหน่อย สิ่งที่ ควรจะทํา ฉันได้ทําหมดแล้ว”

เฉินเป่ยมอง เยโจว ที่กำลังฝืนยิ้ม อย่างเหม่อลอย ดวงตาที่ สวยงามเลือนราง แค่รู้สึกเพียงว่า ที่อยู่ตรงหน้าไม่เป็นจริงเลย เธอไม่กล้าจะเชื่อเลย!

“ได้แล้ว สิ่งเหล่านี้ฉันไม่ต้องการทั้งนั้น ฉันหวังเพียงว่า ความ ร่วมมือต่อจากนี้ ระหว่าง บริษัทตระกูลเยกรุ๊ป และ บริษัทตระกูล หลีกรุ๊ป ประธานเย่ไม่เล่นลูกไม้อะไร” หลีซิงเขียน มองออกไป นอกหน้าต่าง มือกอดอก แล้วพูดขึ้น

“ครับๆ แน่นอนๆ” เยโจวฝืนยิ้มแล้วตอบกลับ “คุณชายคนนั้น คือใคร?” หลีซิงเยียนมองไปที่ เยโจว

เยโจวชะงักแล้วถามกลับว่า “ประธานหลี คุณไม่รู้เหรอ? เมื่อ วานคุณท่านคนนั้นบอกกับฉันว่า จะต้องให้คุณยอมรับคำขอ โทษของฉัน หลังจากนั้นยังเป็นเขาที่ส่งคุณกลับบ้านด้วยตัวเอง

“คือเขา?” หลีซิงเขียน สีหน้าท่าที่ดูแปลกประหลาด เมื่อคิด ว่า เมื่อคืนดูเหมือนว่าจะเป็น เฉินเบี้ยรับตัวเองกลับไป แต่ใน วินาทีต่อมาในหัวสมองของ หลีชิงเขียน ก็ปรากฏรอยยิ้มที่ ทะเล้น ใบหน้าที่กะล่อนขึ้น

ในไม่ช้า หลีซึ่งเขียน ก็ส่ายหัวเบาๆ ปฏิเสธความคิดนี้อย่าง เด็ดเดี่ยว

จะเป็นเขาได้ยังไง!

เธอไม่สามารถคิดเชื่อมโยงกับ เฉินเบี้ยผู้ไร้ค่า กับ คำว่า

คุณชายได้จริงๆ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ