บทที่ 14 ใช้งานดียิ่งกว่าคนรับใช้
“แฟนคนแรก?” หัวใจของ เฉินเป่ย กระตุกวูบ เกิดความอิจฉา ขึ้นมาในทันที ในใจเจ็บปวดเล็กน้อย
“นายอยากรู้ว่าเขาเป็นใครไม่ใช่หรือ? ฉันบอกนายแล้ว ตอน มัธยมเขาเคยจีบฉัน” หลีชิงเขียน พูดประโยคหนึ่งอย่างเรียบ ง่ายชัดเจน ก็วางสายเลย
ความจริงแล้วสมัยมัธยม หลีซึ่งเขียนไม่เคยมีความรัก คำพูด ตอนเมื่อกี้ ก็เพื่อจงใจยั่วโมโห เฉินเบี้ยเท่านั้น
เฉินเป่ย ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง มุมปากยกโค้งขึ้นลึกลับ พูด พิมพา “”แฟนคนแรก น่าสนใจ.
สนามบินนานาชาติเมืองไห้ตอนใต้ ชายในชุดสูทสีเทา คอลเลคชั่นสะสมของเวอร์ซาเช เดินออกจากสนามบิน พร้อม กับกระเป๋าเดินทาง เขาถอดแว่นกันแดดออก สายตานิ่งสงบ กวาดมองไปรอบๆ ส่ายหัวเบาๆ “หัวเซีย ยังคงด้อยพัฒนาแบบ
เมื่อชายหนุ่มมาถึงประตูสนามบิน ที่ไม่ไกล รถMaybach สีดำ คันหนึ่งค่อยๆขยับเข้ามาหา คนขับรถคนหนึ่งเดินลงมา ดู พิจารณาชายหนุ่ม แล้วพูดด้วยความเคารพ “คือคุณได้ห้าว ทนาน ใช่ไหมครับ?”
“ฉันเอง” ชายหนุ่มเหลือบมองคนขับรถ และถามว่า “นายคือ คนของคุณหลี?”
“คุณหลี ได้รออยู่ที่บริษัทนานแล้ว” คนขับรถรับสัมภาระมา ใส่ไว้ท้ายรถ แล้วเปิดประตูออกอีกครั้ง เชิญได้ห้าวหนานนั่ง เข้าไป
เครื่องยนต์ส่งเสียงคำราม รถMaybachพุ่งตรงไปยังอาคาร ตระกูลหลีอย่างรวดเร็ว…….
“ไม่ได้กลับมาที่หัวเซียนานแล้ว ไม่คาดคิดว่า ในครั้งนี้ จะได้ พบกับคุณหลี อีกครั้ง” ไต้ห้าวหนานซึ่งนั่งอยู่แถวหลัง มองไปที่ ทิวทัศน์นอกกระจกรถ ที่ถอยห่างอย่างรวดเร็ว สารพัดความรู้สึก
“คุณได้ คุณรู้จักกับประธานหลีหรือ?” คนขับรถของ หลีชิง เยียนช่างพูดช่างจา เมื่อได้ยินคำพูดของ ไต้ห้าวหนาน ก็สงสัย ยิ่งนัก”
แน่นอน ฉันกับ ซึ่งเรียนรู้จักกันตั้งแต่สมัยมัธยมปลายปลาย แล้ว ในตอนนั้น ชิงเขียน ก็ได้เป็นดาวประจำโรงเรียนแล้ว……. ตอนนี้นึกถึง ช่างคิดถึงเวลาในตอนนั้นจริงๆเลย” ได้ห้าวหนาน พูดขึ้น
“คุณใต้ ถ้าเป็นไปได้ ผมเชื่อว่าด้วยความสามารถและบุคลิก ของคุณ จะสามารถดึงดูดประธานหลีได้อย่างแน่นอน แต่น่า เสียดาย….. คนขับรถพูดกลางคัน ทันใดนั้น ก็ไม่รู้จะพูดออก ไปยังไง แสดงสีหน้าลำบากใจ
“แต่น่าเสียดายอะไร?” ได้ห้าวหนาน มองไปที่คนขับ เลิกคิ้วเล็กน้อย
“น่าเสียดาย ที่ประธานหลีดอกไม้ชื่อดัง ได้มีเจ้าของแล้ว คน ขับรถเอ่ยขึ้น ทำให้ได้ห้าวหนานสีหน้านิ่งอึ้ง แววตาคมเฉียบ เยือกเย็น ในทันที
“ฉันไม่คาดคิดว่า ในหัวเซียนี้ จะยังมีคนที่คู่ควรกับ ชิง ” ได้ห้าวหนานค่อยๆพูดขึ้นน้ำเสียงมีความทุ้มลึกเล็ก
เขียน .……..
น้อย
“ประธานหลีแต่งงานมาได้หลายเดือนแล้ว แต่เราไม่เคยเห็น สามีเธอเลย” คนขับรถนิ่งไปชั่วคราว น้ำเสียงเพิ่มความไม่สุภาพ และดูถูกเล็กน้อย
“ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ประธานหลีไม่เคยพาเขาออกมา แสดงตัวต่อหน้าสาธารณะ สื่อหลายสำนักที่อยากหาเรื่องขุด คุ้ย เรื่องเปลี่ยนแปลงแม้เพียงน้อยนิด ยังจับไม่ได้เลย มีคนบอก ว่า เขาไม่ออกนอกประตูใหญ่ ไม่ล่วงข้ามประตูสอง คือคน เกียจคร้านที่เสื้อมาค่อยมือ ข้าวมาค่อยอ้าปาก ทำอะไรเองไม่ เป็นเลย
“คนทั้งบริษัท ก็ไม่เข้าใจ คนที่เพียบพร้อมอย่างประธานหล ทำไมถึงแต่งงานสามีที่ไร้ประโยชน์แบบนี้เข้าบ้านนะ?” คนขับ พูดพล่ามไม่หยุด ส่วนใต้ห้าวหนานหรี่ตาลง พึมพำ “น่าสนใจ เดี๋ยวฉันจะไปพบปะกับเขาหน่อย
ที่ทางเข้า อาคารตระกูลหลี วันนี้ หลีซิงเยียน ได้แต่งตัวอย่าง
เป็นทางการมาก
ไม่เหมือนกระโปรงยาวเช่นวันปกติ วันนี้มีความสำคัญมาก เกี่ยวข้องกับผลกําไรของทั้งบริษัทในไม่กี่ปีข้างหน้านี้ ไม่ สามารถประมาทได้แม้แต่น้อย
ผมยาวสีดำที่นุ่มสลวยของ หลีซึ่งเขียนพาดไว้ตรงบ่า มองไป ที่ระยะไกล กำลังคิดว่า จะหาข้ออ้างอย่างไร ในการจัดงานเลี้ยง ต้อนรับให้กับไต้ห้าวหนานที่โรงแรม
เดิมที หลีซึ่งเขียนคิดว่าจะจัดงานเลี้ยงต้อนรับให้ได้ห้าวหนาน ในโรงแรม แต่ใครจะรู้ว่า ในระหว่างทางที่มาบริษัท ไต้ห้าว หนานได้เสนอเอง ว่าจะไปทานข้าวที่บ้านของหลีซึ่งเขียนโดย บอกว่าเขามีความต่อต้านกับงานเลี้ยงธุรกิจมาก อยากจะสัมผัส บรรยากาศที่อบอุ่นเหมือนอยู่บ้าน
หลีหยางพ่อของ หลีชิงเขียน ได้กำชับเธอแล้วว่า ความร่วม มือในครั้งนี้ สำคัญยิ่งนัก จะต้องเอาโครงการนี้มาให้ได้
ในขณะนี้เอง รถMaybachค่อยๆปรากฏต่อสายตาของทุกคน รถMaybach จอดลงอย่างช้าๆ ประตูรถเปิดออก ได้ห้าวหนาน ได้เห็นทันทีว่าหลีซิงเยียนยืนอยู่ที่ประตูอาคาร ของ Li เทพธิดาที่ เปล่งเสน่ห์น่าหลงใหลไปทั้งตัว
“ชิงเขียน ไม่ได้เจอกันนาน” ได้ห้าวหนาน ก้าวออกจากรถ ยื่นมือออกไปอย่างกระตือรือร้น จับมือกับ หลีซึ่งเขียน
ความรู้สึกที่หนาวเย็นราวกับหยก ทำให้หัวใจของ ไต้ห้าว หนานกระตุกวูบเล็กน้อย นิ้วเรียวเนียนนุ่มละมุนของ หลีซึ่งเขียน ราวกับหยกสวยงามไร้ที่ติ ทำให้ได้ห้าวหนานก้มมองอย่างหลงใหล จับมือของ หลีซึ่งเขียน ไว้โดยไม่สามารถควบคุม อารมณ์ได้ ไม่อยากปล่อยออก
หลีซิงเขียน ขมวดคิ้วเล็กน้อย มือเรียวค่อยๆดึงออกจากมือ ของ ไต้ห้าวหนาน เสียงที่ไพเราะ ยิ้มพูดอย่างสุภาพ “ห้าวหนาน ไม่ได้เจอมาหลายปี คุณกระตือรือร้นมาเลย
ใต้ห้าวหนานยิ้มอย่างเก้อเขิน ซึ่งเขียน ไม่คิดว่า ตอนนี้คุณ ได้สวยมากขนาดนี้แล้ว ฉันไม่เคยเห็นผู้หญิงที่สวยกว่าคุณใน ต่างประเทศเลย
“ห้าวหนาน เดินทางมาเหนื่อย ฉันได้จัดงานเลี้ยงต้อนรับคุณที่ โรงแรมแล้ว” หลีซิงเขียนกล่าวทักทายด้วยรอยยิ้ม
ไต้ห้าวหนานชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็หัวเราะเบาๆ “ชิงเขียน คุณได้ฟังสิ่งที่ฉันพูดในโทรศัพท์ผิดไปหรือ? ฉันไม่สนใจงาน เลี้ยงธุรกิจเหล่านี้ในโรงแรมเลย
“นั้นก็ได้” ใบหน้าของหลีซิงเยียนแข็งที่อเล็กน้อย จึงทำได้ เพียงพา ได้ห้าวหนาน นั่งเข้า รถMaybach รีบไปที่คฤหาสน์ของ ตัวเอง
ในระหว่างทาง หลีซึ่งเขียนได้ส่งข้อความถึง เฉินเป่ย ให้เขา รีบไปที่โรงแรมเพื่อซื้ออาหารดีๆ เตรียมไว้ หากไม่ได้ดูแล ไต้ห้าว หนาน ให้ดี ใต้ห้าวหนานหันไปร่วมมือกับคู่แข่งของบริษัท ตระกูลหลีกรุ๊ป ซึ่งนั่นจะเป็นความสูญเสียของ บริษัทตระกูลหลี กรุ๊ปอย่างแน่นอน!
เงินเป่ย เหลือบมองที่หน้าจอโทรศัพท์ พูดพิมพา “ให้ข้าทำอาหารให้รักครั้งแรกของคุณ? ถ้าอย่างนั้นฉันก็กลายเป็นหมา ประจบที่ซื่อสัตย์แล้ว ไม่ใช่หรือ?
ระหว่างทาง หลีซึ่งเรียนรู้สึกประหม่ายิ่งนัก แม้ว่าจะเตือน เฉินเป่ย หลายครั้งแล้ว แต่เธอรู้ดีว่า ไอ้หมอนี่มือไม่พายเอาเท้า ราน ถ้าไอ้หมอนี่ทำเรื่องนี้ฟัง เธอต้องยื่นเรื่องกับพ่ออีกครั้ง เป็นไปไม่ได้ที่ตัวเธอเองจะใช้ชีวิตร่วมกับผู้ชายที่ไร้ประโยชน์ เช่นนี้ต่อไปได้!
และเมื่อรถMaybachจอดที่ประตูคฤหาสน์ หลีชิงเขียน ใจ กระดอนขึ้นมาถึงลำคอ อกสั่นขวัญแขวน
เฉินเป่ย ได้ยินเสียงคำรามของเครื่องยนต์ รีบออกมาต้อนรับ ด้วยความกระตือรือร้น หลีซิงเยียน Li ได้ เห็นเงินเป่ยหัวใจก็ เต้นแรง
หลังจากที่ได้ห้าวหนานเดินเข้าไปในคฤหาสน์ หลีซึ่งเขียน
และ เฉินเป่ย ตามอยู่ข้างหลัง หลีซึ่งเขียนถามด้วยเสียงต่ำ
เตรียมได้ยังไงบ้าง? ไปซื้ออาหารอะไรบ้างที่โรงแรม บะหมี่กุ้ง มังกรอบชีสที่ ได้ห้าวหนานชอบมากที่สุด ซื้อมาหรือยัง?” เงินเปยชะงัก ถามขึ้นว่า “ประธานหลี ตอนที่ฉันได้เห็น ข้อความ ไม่ทันไปที่โรงแรมแล้ว ดังนั้นจึงทำอาหารที่ธรรมดา
มาก.
ภายในใจของ หลีซิงเขียน กระตุกวูบ แววตาที่งดงาม พูดขึ้น อย่างโกรธเกรี้ยวเยือกเย็น “ถ้าครั้งนี้ทำพัง นายรู้ผลที่ตามมา เอฟ
หลังจากพูดจบ ก็ได้ทิ้ง เฉินเป่ย ไว้ข้าง ๆ เหยียบรองเท้าส้น สูงไว้ ก้าวขึ้นไป “ตึกๆ” ด้วยความโกรธ
เฉินเปี่ยมองดูหลีซิงเขียน กระแทกรองเท้าส้นสูงลงพื้น เพื่อ ระบายความโกรธ เงาที่สวยงามได้ที่มีเสน่ห์น่าหลงใหล
เฉินเป่ย จ้องมองไปที่ด้านหลังของ หลีซิงเขียน พร้อมกับรอย ยิ้มที่มุมปาก อย่างน่ามีความหมายลึกซึ้ง………
หาหลังจากที่ หลีชิงเขียน พา ได้ห้าวหนานเดินเล่นที่คฤหาสน์ ไปรอบหนึ่ง ได้ห้าวหนานได้เห็นเฉินเบี้ยที่เดินเข้ามา รอยยิ้มอัน สงบ ฉายผ่านมา ร่องรอยความเจ้าเล่ห์อยู่ลึกล้ำ
“คุณก็เป็นสามีของ หลีชิงเขียนที่ลือกัน?
“คือฉันเอง ประธานได้ คุณเชิญนั่ง ฉันชงชาให้คุณสองคน เฉินเปียโค้งคำนับ รอยยิ้มเต็มไปด้วยความประจบ
เฉินเป่ย ก็ได้ยกถ้วยชาสองแก้ว มาวางไว้บนโต๊ะกาแฟตรง หน้า หลีชิงเขียนและได้ห้าวหนานอย่างรวดเร็ว
ได้ห้าวหนาน มองพิจารณาเฉินเป่ย เสื้อเชิ้ตสีขาวสกปรกมอง ไม่ลงของ เฉินเปียหน้าตามอมแมม ทำให้ได้ห้าวหนานยิ้มด้วย ความรังเกียจเหยียดหยาม
ตอนนี้เขาถึงได้เข้าใจว่า ทำไมหลีซึ่งเขียนถึงไม่ยอมพาสามี ของตัวเอง ออกสู่สายตาสาธารณะ ที่แท้ หลีซิงเขียน ไม่ได้มีสามี เพิ่ง แต่มีผู้รับใช้เพิ่มขึ้น
เหอะ ไร้ประโยชน์ถึงระดับนี้ ไม่น่าแปลกใจที่หลีชิงเขียนไม่
ยอมให้คนอื่นรู้ ดูเหมือนว่าจะเหมาะกับการทำงานของคนชั้นต่ำ
มากกว่า
“ประธานหลี คุณได้ฝึกฝนสามีของคุณออกมาดีมาก ดีกว่า พวกคนรับใช้มาก เวลาใช้งาน ต้องคล่องมือแน่นอน” ได้ท้าว หนานค่อยๆพูดขึ้น
หลีซิงเยียน ขมวดคิ้วเล็กน้อย พูดประนีประนอมว่า “ใกล้จะถึง เวลาทานอาหารแล้ว ห้าวหนาน ที่บ้านมีเพียงอาหารทั่วไป คุณ ลองชิมดู…….
หลีชิงเขียนยังไม่ทันจะพูดจบ ได้ห้าวหนานมองไปที่ เฉินเบี้ย พูดอย่างมีความหมายแฝง “ไม่เป็นไร ฉันทำงานที่ต่างประเทศ กับพ่อฉันมานาน ไม่ได้กินอาหารที่บ้านรสชาติดั้งเดิมมานาน แล้ว วันนี้อยากจะทานอาหารที่บ้าน
จนปัญญา หลีชิงเขียนทำได้เพียงแค่ลุกขึ้น ดวงตาที่สวยงาม จ้อง เฉินเป่ยดุดัน แล้วหันกลับ พาไต้ห้าวหนานไปที่ห้องอาหาร หัวใจของ หลีซิงเยียน เต้นรัว เพราะเธอรู้ฝีมือการทำอาหารของ เฉินเป่ยเป็นอย่างดี ไอ้หมอนปกติทำอาหารพูดได้แค่เพียงปาน กลางเท่านั้น ซึ่งต่ำกว่ามาตรฐานของโรงแรมมาก
หลังจากเข้าไปในห้อง หลซึ่งเขียนก็ชะลอตัวลง ใบหน้า สวยงามจ้องมองไปที่อาหารแต่ละจานอย่างประณีต หายใจ อย่างสับสน
ส่วน ได้ห้าวหนานก็ตะลึงไปชั่วขณะ มองไปที่ หลีซิงเยียน “ทั้งหมดนี้ สามีของคุณท่าหมดเลยหรือ?”
“ไม่ ไม่ใช่…… “หลีซึ่งเขียน กำลังจะอธิบาย เฉินเป่ยแย่ง ตอบก่อน ” ใช่ มีเวลาไม่มาก จึงได้ทําอาหารได้แค่สองสาม อย่างนี้ ประธานไต้หวังว่าคุณจะพอใจ
หลังจากที่หลีซิงเยียนนั่งลง เห็นอาหารที่สวยงามประณีตบน โต๊ะ ทั้งสีสันกลิ่นและรสชาติมีครบ หัวใจตกตะลึงมาก อาหาร เหล่านี้สไตล์แปลกประหลาด ผสมผสานระหว่างสไตล์จีนและ ตะวันตก ดูจากภายนอก ไม่ได้ด้อยไปกว่าระดับการปรุงของเชฟ มิชลินสามดาวเลย!
แม้กระทั่งอาหารที่ เฉินเป่ย ทำเหล่านี้ การจัดงาน ยัง สวยงามน่าชื่นชมมากกว่าการจัดของเชฟมิชลินสามดาว
ไอ้หมอน เงยหน้าขึ้น จ้องมอง เฉินเป่ย ดวงตาที่สวยงามฉาย แววความไม่เข้าใจ
ไอ้หมอนี่ ทําอาหารเก่งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ