บทที่ 70 ตระกูลมงคลวัชรกุลยอมปล่อยเธอไป เป็นคุณชายที่จะทำร้ายเธอ

ในหัวของธิชาก็ได้สับสนไป เสียงที่แหลมของไพลินที่ได้ส่งมา

ก็ได้แสบแก้วหูเธอ เธอนั้นถึงขั้นสงสัยว่าตัวได้ไปฟังผิดไปแล้ว

หรือว่า………ไพลินกำลังหลอกเธอ

แต่ว่าความเจ็บของท้องน้อยนั้นก็ได้มากขึ้นทำให้เธอรู้ว่าสิ่งที่ ไพลินพูดเป็นไปได้สูงว่าเป็นความจริง……..

ความเจ็บที่เหมือนว่าได้เอามีดเข้าไปแล้วก็ชำแหละเนื้อข้าง ในนั้นไม่ได้น้อยไปว่าเธอที่ทำการผ่าตัดแท้งในตอนนั้นเลย

เจ็บก็เจ็บจริง ความเจ็บที่ท้องนั้นสามารถที่จะลามมาที่หัวใจได้

ขนาดใจก็ได้กระตุกจนเจ็บ

ไพลินหัวเราะสะใจมากๆ จากนั้นเธอก็ได้ยื่นมือไปปลดเชือก ในลอนที่ได้มัดมือของเธอไว้

“ก่อนไปบางเรื่องฉันต้องอธิบายกับเธอให้ชัดเจน เมื่อกี้ฉันตบ เธอไปทีหนึ่ง ไม่ได้เป็นการล้างแค้นเป็นการส่วนตัว แต่เป็น เพราะว่าเอาคืนเธอที่ตบฉันเมื่อคราวก่อนเท่านั้น เขาเรียกเอาคืน กับสิ่งที่เคยได้รับ ต่อให้อยู่ตรงหน้าคุณชาย ฉันก็ไม่มีอะไรที่ไม่กล้ายอมรับ”

“เธอเป็นคนของคุณชาย ต่อให้เป็นกะหรี่ ก็ไม่ได้เป็นคนที่ฉัน

ทําอะไรตามใจชอบได้ เพราะงั้นนอกจากตบนั้นแล้ว ฉันไม่ได้ แตะต้องเธอแม้แต่ทีเดียวเลยนะ” ไพลินพูดไป แล้วก็ลุกขึ้นยืน ตบฝุ่นบนเข้าออก จากนั้นก็ได้

ยิ้มให้เธออ่อนๆ

ผู้หญิงที่โหดร้ายอย่างกับงูพิษคนนี้ยิ้มออกมาแล้วก็มีเสน่ห์ เหมือนกัน

ธิชามองเธอ ความเจ็บของท้องนั้นทำให้เธออดคิดไม่ได้ว่า เป็นเพราะว่าธาวินรู้สึกว่าไพลินยิ้มออกมาแล้วสวย ถึงได้เก็บเธอ อยู่ข้างๆ ตลอดละมั้ง

ไพลินก็ได้พูดต่อว่า “ถึงแม้ว่าฉันเกลียดเธอจริงๆ อยากให้เธอ นั้นตายๆ ไปเร็วๆ แต่ว่าสำหรับผู้หญิงด้วยกัน ฉันก็ได้เห็นใจเธอ เล็กน้อย ไม่ว่ายังไงวันหนึ่งผู้หญิงก็ต้องเป็นแม่คนจริงไหม นี่เป็น สิทธิ์ที่ผู้หญิงได้มีมาตั้งแต่เกิด มดลูกของเธอก็ได้ถูกทำให้พังไป แล้ว ก็น่าสงสารพอควร เพราะงั้นเห็นแก่ที่เธอมีสภาพน่าสมเพช แบบนี้ งั้นฉันก็บอกความจริงกับเธออีกเรื่องละกัน”

“ธิชา เธอก็คงแปลกใจใช่ไหมว่าทำไมคราวนี้คุณชายถึงได้ใจ ร้ายกับเธอแบบนี้? เพราะว่าตระกูลมงคลวัชรกุลก็ได้จับจุดอ่อนข องคุณชายได้พอดีไงล่ะ ธุรกิจกว่าหมื่นล้านเลยนะ เธอน่าจะยัง ไม่รู้ใช่ไหม ช่วงนี้ตระกูลมงคลวัชรกุลกับตระกูลธนาภูวนัตถ์ของ พวกเราได้ร่วมมือกันลงทุนสร้างกาสิโนขนาดใหญ่ที่เมือง คาสิโนGun Lake โครงการขนาดใหญ่หลายหมื่นล้าน ถึงแม้ว่า เมือง เป็นมหานครนานาชาติ แต่ก็ไม่ใช่ท่าเรือ ไม่ได้มีทะเลติด อยู่ ก็ไม่ได้สมบูรณ์แบบ คุณชายที่ได้ถูกใจกับเมืองที่จะเป็นตัว สร้างกำไรให้ไม่ใช่วันสองวันแล้ว”

“เธอนั้นเป็นเสี้ยนหนามของญาณิน ขอแค่ตระกูลมงคลวัชรกุล ไม่ยอมที่จะหยุด การร่วมงานของเมืองก็ต้องเจอวิกฤติไปด้วย เธอนั้นเทียบโครงขนาดใหญ่หลายหมื่นล้านไม่ได้จริงๆ เพราะงั้น ก็ถือว่าเธอซวยไป ก็ได้เจอเข้ากับเรื่องนี้พอดี ขนาดฉันก็ไม่ สามารถเดาได้เลยว่าเรื่องคราวนี้จะกำจัดเธอไปได้ง่ายขนาดนี้

ธิชาเจ็บจนหายใจอย่างเร็ว มือที่ถูกปลดออกนั้นก็ได้ไปกดที่ ท้องของตัวเอง

การมองเธอนั้นยิ่งอยู่ก็ยิ่งมืดมัว

แต่ว่าเธอนั้นอยากที่จะฟังที่ไพลินพูดพวกนี้ให้จบเอามากๆ

เพราะงั้นก็ได้ฝืนทนไม่หลับตา

ไพลินมองเธอที่ทรมานขนาดนี้ก็ต้องสะใจมากๆ อยู่แล้ว พอเธออารมณ์ดีก็พูดได้อย่างมีความสุขกว่าเดิม

“ตระกูลมงคลวัชรกุลรู้อยู่แท้ๆ ว่าคนที่คุณชายนอนด้วยไม่ได้ มีเธอคนเดียว แต่ก็จับตามองเธอ กลัวว่าเธอนั้นจะได้รับผล ประโยชน์เพราะสนิทเกินไปแล้วจะเกิดปัญหา คราวนี้เธอไม่ สามารถมีลูกได้แล้ว ถึงขั้นนับว่าไม่ได้เป็นผู้หญิงที่แท้จริงคนหนึ่ง ต่อให้ต่อไปเธออยู่ข้างๆ คุณชายต่อ ตระกูลมงคลวัชรกุลก็ไม่ได้ กลัวว่ามีวันหนึ่งเธอนั้นมีลูกขึ้นมาแล้วก็มาแย่งตำแหน่งของญาณินแล้ว การแต่งงานของตระกูลมงคลวัชรกุลกับตระกูลธนา ภูวนัตถ์ก็ได้มั่นคง เธอก็ถือว่าได้ตายดีแล้ว

“ความเป็นมาของเรื่องนี้ก็เป็นแบบนี้ แล้วก็มีอีกเรื่องที่ฉันแอบ ไม่บอกเธอไม่ได้ เธอน่าจะรู้แล้วว่าพงศ์พนาส่งเธอมาแล้ว คน ของตระกูลมงคลวัชรกุลก็ไม่โผล่หน้ามาสักทีใช่ไหม ที่จริง ตระกูลมงคลวัชรกุลก็ยังกลัวอำนาจของคุณชายอยู่ก็ได้ให้ เกียรติคุณชาย บอกว่าเธอนั้นอายุน้อยไม่รู้เรื่อง ก็ได้ให้อภัยเธอ ที่ทำผิดครั้งแรก ยังไงซะญาณินยังอายุน้อย ต่อไปสามารถที่จะมี ลูกได้ พวกเขานั้นไม่อยากที่จะมีความบาดหมางกับคุณชาย เพราะว่านางแพศยาอย่างเธอ เพราะงั้นก็ได้ปล่อยเธอไป เพราะ งั้นยาถ้วยนี้…….เป็นคุณชายที่ได้ให้ฉันส่งมาให้เอง ตระกูลมงคล วัชรกุลยอมปล่อยเธอไป คุณชายกลับที่จะเอาเธอมาแสดงให้ เห็นถึงจุดยืน ยืนยันว่าความจริงใจของเขาที่มีให้ตระกูลมงคล วัชรกุล”

ธิชาบอกดูใบหน้าที่ได้ใจของไพลิน แต่กลับพูดอะไรออกไปไม่

ได้

เธอก็ได้ล้มไปกับพื้นราวกับซากศพ อาการเจ็บท้องของเธอนั้น ก็ได้ทำให้เธอมีเหงื่อไหลออกมามาก ราวกับได้ถูกน้ำสาดอย่าง นั้น

เธอก็ได้นอนกับไปเหงื่อที่ได้ไหลลงมาตรงพื้น ในอากาศก็ได้ ค่อยๆ มีกลิ่นคาวที่แสบจมูกขึ้น
เป็นกลิ่นเลือด

เลือดปริมาณมากก็ได้ไหลออกมาจากส่วนล่างของเธอ

ในที่สุดเธอก็ได้หลับตา เจ็บจนสลบไป

เธอไม่รู้ว่าตัวเองสลบไปนานเท่าไหร่ ตอนที่ตื่นมานั้นท้องก็ไม่ ได้เจ็บขนาดนั้นแล้ว แต่ว่าก็ได้หนาวไปทั้งตัว ข้างล่างก็ได้เย็น เปียกกว่าเดิม

เธอก็ได้ลุกขึ้นมาจากพื้น ก้มหน้ามองกางเกงยีนที่ได้ย้อมไป ด้วยสีเลือดสด

รอให้เธอนึกขึ้นได้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นก่อนที่จะสลบไปนั้น มุม ปากก็ได้ชี้ขึ้นมาอย่างอดไม่ได้

เมื่อวานธาวินยังกอดเธอ บอกให้เธอไม่ต้องร้องไห้

ขนาดที่คิดว่ามันมีความจริงใจเล็กน้อย จะส่งเธอไปต่าง

ประเทศอย่างทำใจไม่ได้

ธิชาเกือบที่จะคิดว่าเป็นความจริงแล้ว ถึงแม้ว่าเธอปฏิเสธมัน

แต่ว่าเธอคิดว่า ธาวินอยากที่จะปกป้องเธอจริงๆ ……

ไป

อย่างน้อยเขาน่าจะไม่คาดหวังตระกูลมงคลวัชรกุลมาเอาชีวิต ของเธอแต่ว่าตอนนี้เวลานี้ เธอได้รักษาชีวิตไว้ได้ก็จริง
แต่กลับถูกธาวินทำลายสิทธิ์ที่จะเป็นแม่คนของเธอไป

เป็นการล้างแค้นเหรอ?

หรือว่าเป็นการเหยียดหยาม?

เอาคืนที่เธอนั้นปฏิเสธที่จะท้องลูกของเขา แล้วก็ตัดสินใจไป ฉีดยาคุมเอง?

ธีชาก็ได้มองสองขาที่ได้เต็มไปด้วยเลือดของตัวเองอย่าง สับสน

ไร้หนทางจนจะร้องไห้ก็ร้องไห้ไม่ออก ชาติก่อนเธอได้สร้างกรรมอะไรขึ้นมากันแน่ สวรรค์ถึงได้ให้เธอนั้นเจอกับธาวิน

ไม่เพียงแค่เจอ ยังทำให้เธอเข้าใจผิดไปว่าผู้ชายคนนี้จะเป็น อัศวินที่ช่วยเธอออกมาจากความโดดเดี่ยวไร้หนทางแบบนี้

เธอจะไปคิดได้ยังไงว่า ผู้ชายคนนี้เป็นปีศาจในคาบอัศวินเท่านั้น