บทที่ 61 ขอบคุณคุณน้องที่ช่วยฉันปรนนิบัติวิน

ได้ยินแบบนั้น ป้าจันกับธิชามองหน้ากัน ไม่มีคนคิดที่จะไป

เปิดประตู

แต่ว่าเสียงเคาะประตูก็ได้ดังขึ้นต่อเนื่องไม่อยู่ ทำเอาในใจ ของธิชาก็ได้หงุดหงิดยิ่งกว่าเดิม

เธอก็ได้ส่งสายตาให้ป้าจัน ป้าจันก็ได้รีบเก็บกวาดไปสักพัก แล้วก็ไปเปิดประตู

ญาณินยิ้มให้ป้ากันได้อย่างเป็นมิตรมาก “ป้าฉันก็อยู่เหรอคะ ธิชายังไม่ได้นอนใช่ไหม?”

“วันนี้คุณหนูรู้สึกไม่ค่อยสบายค่ะ ตอนนี้กำลังเตรียมตัวพัก ผ่อนแล้ว”

ญาณินก็ได้เข้าไปอย่างว่าไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น จากนั้นก็ได้ยิ้ม แล้วสั่งว่า “ป้าจันถ้าไม่มีอะไรละก็ก็ลงไปก่อนเถอะ ฉันขอคุยกับ ชาหน่อย ไม่กินเวลาพักผ่อนเธอหรอก”

ธิชารู้สึกถึงการไม่ได้มาดีของเธออย่างชัดเจน ก็ได้ลุกขึ้นนั่ง บนเตียง มองเธอด้วยสายตาที่เฉยชา

ป้าฉันไม่วางใจเล็กน้อย แต่ก็คิดว่าญาณินก็ไม่ได้มีนิสัยที่ทำ อะไรไปเลื่อย น่าจะไม่มีเรื่องใหญ่อะไรก็ได้ปิดประตูแล้วก็ลงตึก ไป
ญาณินก็ได้ยื่นท้องของตัวเองอย่างอวดดี มือซ้ายก็ได้เอาวาง ที่หลังของตน ท้องที่ได้โตขึ้นเล็กน้อยของเธอนั้นก็ได้โผล่ออกมา อย่างชัดเจน ฝีเท้าได้ค่อยๆ ก้าวมาที่เตียงของชา แล้วก็นั่งลง บนเตียงของเธออย่างไม่เกรงใจ

ชามองการแสดงของเธอ ก็รู้สึกเหนื่อยใจอย่างช่วยไม่ได้ แต่ว่าญาณินอยากจะแสดง เธอจะไม่ให้ความร่วมมือก็ไม่ได้ เธอก็ได้ยิ้ม “พี่สะใภ้คะตอนนี้ก็มองออกแล้วว่าท้อง จะสี่เดือน แล้วใช่ไหม?”

ญาณินพูด “ใช่ เรื่องท้องนะยิ่งนานก็ยิ่งเหนื่อย ท้องนี้ยังไม่ ถึงว่าใหญ่ แต่ว่าก็ได้หนักจนฉันเหนื่อยมากเลยล่ะ

“ไหนๆ ก็เหนื่อยแล้ว ทำไมไม่รีบไปพักผ่อนล่ะคะ?”

ญาณินเหมือนยิ้มแต่ก็ไม่ รอยโค้งของริมฝีปากนั้นเห็นได้ชัด ว่ากำลังเยาะเย้ย อยู่ๆ เธอก็ได้ยื่นมือ ออกแรงกระชากผ้าห่มบน ตัวของธิชา ทำให้มีลมเข้ามา

ธิชาขมวดคิ้ว “เธอทำอะไร?

“ทำอะไร? แน่นอนว่าต้องมาขอบคุณคุณน้องไงคะ” สายตาที่ แหลมคมของญาณินก็ได้มีไฟเล็กน้อย ก็ได้กวาดมองธิชาที่ได้ สวมเสื้อนอนสายเดี่ยวอย่างไม่ปิดบัง

แน่นอนว่าธิชารู้สึกไม่ดีมากๆ แต่ก็ยังอดทนแล้วถาม “ขอบคุณอะไร?”
ญาณินก็ได้ขยับสะโพกของตนอย่างเงียบๆ ค่อยๆ ขยับเข้า ใกล้เธอ อยู่ๆ ก็ได้ใช้สองนิ้วมาจับสายเดี่ยวบนไหล่ของเธอ จาก นั้นก็ได้ออกแรงดึง ฉีกชุดนอนของเธอออกครึ่งหนึ่ง

ในตอนที่เขาไม่รู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นนั้น เธอก็ได้ได้ใจกว่า เดิม “อย่าทำเป็นถามทั้งๆ ที่รู้อยู่แก่ใจแล้วได้ไหม แน่นอนว่า ต้องขอบคุณคุณน้องที่พยายามปรนนิบัติพี่ชายของเธอแทนฉัน ไงจ๊ะ!”

“ชาเป็นน้องสาวที่เชื่อฟังจริงๆ รู้ว่าฉันท้องอยู่ไม่สะดวกแท้ๆ แต่ก็ยอมที่จะเสียสละตัวเอง ปรนนิบัติพี่ชายเธอทั้งวันทั้ง คืน….นต้องขอบคุณคุณน้องจริงๆ ยังไงซะก็ได้เลี้ยงมาใน บ้านเอง อย่างน้อยก็สะอาดกว่าข้างนอกมาก

ที่แท้ญาณินขึ้นมาก็เพื่อที่จะทำให้เธออับอายต่อหน้าโดย เฉพาะ

เห็นเรื่องตอนสระว่ายน้ำของบ่ายวันนี้นั้น เป็นไปได้สูงว่าเธอ ได้เห็นกับตาตัวเองแล้ว ไม่อย่างนั้นเธอก็คงไม่มีปฏิกิริยารุนแรง แบบนี้

ต่อให้ธิชาได้ทําใจมาบ้างแล้ว แต่ไม่ว่ายังไงก็เป็นสาวน้อย ถูกเธอเอาไปเปรียบเทียบแบบนี้ สีหน้าก็แดงอย่างควบคุมไม่ได้ อยู่ดี

เธอก็ได้เม้มปาก พูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ว่า “อ้อ นอกจากที่จะ มาขอบคุณฉันแล้ว พี่สะใภ้ยังมีธุระอื่นไหมคะ?” เห็นได้ชัดว่าญาณินไม่พอใจกับปฏิกิริยาที่นั่งเรียบของเธอมาก

เธอก็ได้กระตุกมุมปาก พูดประชดต่อว่า ถึงแม้พวกเราเคย เป็นเพื่อนมาก่อน ได้แปลกๆ และไม่ต้องรู้สึกผิดกับฉัน ……….จริงความเป็นอยู่ ของเธอ สำหรับแล้วเป็นเรื่องมากๆ ผู้ชายเล่นบ้าน ก็กว่าเล่นกับผู้หญิงที่พวกข้างนอก พวกตระกูลใหญ่ใน อดีตก็เธอปรนนิบัติชายเธออยากสบายใจเถอะ ยังไงยาได้ ฉีดแล้ว เลี่ยงปัญหาเกิดอนาคต หลีกเลี่ยงเรื่องพี่เธอ ไปทำใครข้างท้อง ฉันไม่สะดวกจะเก็บกวาด เธอจริง ไหม”

สีหน้าของธิชาได้ไม่เล็กน้อย ก็แปลก ว่าสามารถ จะ

แท้เธอเรื่องที่เธอฉีดยากำเนิดมาไหนไม่รู้ แน่นอนก็ได้ว่าเป็นความคิดของธาวิน เพราะเอาท้องที่ กำลังท้อง

ญาณินในสายตาของธิชา ได้กลายเป็นคนที่ไม่คุ้นเคยแล้วน่าสงสาร

พี่สะใภ้ใจกว้างขนาดนี้ แน่นอนฉันดีใจแทนชายจริงๆ แต่ฉันขอบอกกับสะใภ้ให้ไปคุมชายฉันว่าเขายังหนุ่ม แต่ผู้ชายมีเพศสัมพันธ์มากเกินไปมันต่อร่างกาย ได้ยินมาว่าผู้ชายทุกคนทั้งชีวิตก็ได้มีขีดจำกัดของ มันอยู่ ถ้าเกิดเกินไปกว่านี้ อายุมากขึ้นก็กลัวว่าจะไม่ไหว เอา……เพื่อความสุขของพวกพี่สามีภรรยา ในอนาคต ทางที่ดี เตือนเขาหน่อย ให้เขาเก็บตัวหน่อย กดความอยากของตัวเอง

ญาณินได้ประชดเธอว่าเป็นนางบำเรอที่เลี้ยงในบ้านก็ยังไม่ สามารถทำเธอโมโหได้ กลับกันก็ยังถูกเธอเยาะเย้ยกลับ

แน่นอนว่าเธอนั้นโมโห ก็ได้ลุกขึ้นแล้วก็ประคองเอวของตัว เอง ก็ได้พูดอย่างหงุดหงิดว่า “โสเภณีที่ผิดศีลธรรม! ฉันรู้จักกับ เธอมาหลายปี วันนี้ก็ถือว่ามองธาตุแท้เธอออกอย่างชัดเจนแล้ว จริงๆ คิดไม่ถึงว่าโลกนี้จะมีผู้หญิงที่แรดต่ำต้อยอย่างเธออยู่บน โลก ทำให้คนขยะแขยง

เธอก็ได้หันหลังแล้วก็เดินออกไป อาจเป็นเพราะว่ายังด่าไม่ สะใจ ก่อนออกประตูก็ได้พูดออกมาอีกว่า “ธิชาท่าที่ดีเธอก็อวด เก่งแบบนี้ไปให้ได้ตลอด ฉันอยากจะรู้จริงๆ ว่าเธอจะอวดเก่งได้ กี่วัน ธาวินไม่อนุญาตให้เธอท้อง ก็แค่คิดว่าเธอนั้นเป็นโสเภณีที่ ไม่ต้องจ่ายเท่านั้น รอให้ผ่านไปปีสองปีก่อน รอให้เขาเบื่อเธอ แล้ว ฉันอยากจะดูจริงๆ ว่าเธอที่ถูกไล่ออกไปจากตระกูลธนาภูว นัตถ์จะอยู่ยังไง เธอแรดขนาดนี้ ทำไมไม่ไปรับแขกที่ย่านโคม แดงล่ะ!”

“ขอแค่มีฉันอยู่วันหนึ่ง สมบัติของตระกูลธนาภูวนัตถ์เธอก็ อย่าหวังที่จะได้มันไป!”
ธิชาก็ได้แบมือด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก “อ้อ เธอคิดว่าฉันแคร์ เหรอ?”

ญาณินก็ได้ออกจากห้องไปด้วยสีหน้าที่ดำเขียว

หลังจากนั้นสองวัน ญาณินก็ได้ไปตรวจอัลตร้าซาวด์ด้วย ความดีใจ แต่ว่าผลตรวจนั้นทำให้เธอซึมไปเลย

ตอนที่ผลพุ่งออกมานั้นเธอได้ตกใจเกินไป ถึงขั้นไม่กล้าที่จะ เอาข่าวร้ายนี้ไปบอกกับพ่อแม่

ตอนนี้ความสัมพันธ์ของเธอแล้วก็ไพลินดีมากขึ้น ชอบพูดคุย กับไพลินมากๆ แล้วก็ได้ชินกับการที่จะต่าธิชานั่งหน้าด้านคนนั้น กับไพลิน

เธอก็ได้ทําผลตรวจครรภ์ ในมือก็ได้เต็มไปด้วยเหงื่อ

“ไพลิน ทำไมถึงได้เกิดเรื่องแบบนี้ ฉันไม่เชื่อ ฉันไม่อยากที่จะ เชื่อจริงๆ ว่าเรื่องนี้เป็นความจริง…….

ไพลินก็ได้ลูบหลังเธอเป็นการปลอบ แล้วก็เอาผลตรวจในมือ ของเธอมาอ่านอย่างละเอียด

ในผลได้บอกว่าภูมิคุ้มกันของทั้งแม่และลูกในครรภ์ได้เกิด การต่อต้านกัน แล้วก็ได้มีวี่แววว่าจะแท้ง สามารถที่จะแท้งได้ ตลอดเวลา หมอแนะนำว่าให้ผ่าตัดทำแท้งเลยทันที ถ้าท้องเกิน ห้าเดือนละก็ ไม่เพียงต้องชักนำให้คลอด อีกอย่างที่เป็นอันตราย มากขึ้นกับคนท้อง

สีหน้าของไพลินก็ได้เครียดมาก เธอก็ทำหน้าที่เหมือนเพื่อนสนิททั่วไป จับมือของญาณินแน่น พูดอย่างจริงจัง เพื่อความ ปลอดภัยของเธอ ยืดเยื้อต่อไม่ได้ ต้องรีบทำการผ่าตัดถึงจะถูก เลี้ยงเด็กในท้องยิ่งอยู่ยิ่งใหญ่ขึ้น……

เห็นได้ชัดว่าญาณินรับความจริงนี้ไม่ได้ เธอก็ได้ร้องไห้จนไม่ เป็นผู้เป็นคน “ไม่ได้ เด็กคนนี้สำคัญกว่าชีวิตของฉัน ฉันทิ้งเขา ได้ยังไง….………..

ไพลินก็ได้กลอกตา น้ำเสียงก็ได้จริงจัง “คุณนาย คุณใจเย็น หน่อยค่ะ ไหนๆ เด็กก็ได้ถูกกำหนดมาแล้วว่ารอดไม่ได้ แต่ว่าเขา ก็ยังเป็นของขวัญที่ฟ้าประทานมาให้คุณ งั้นเขาก็ต้องแท้งไป ด้วยวิธีที่มีค่ามากที่สุด กลายเป็นอาวุธที่ทำให้ได้ผลประโยชน์ กับคุณ”