บทที่ 7 ล้มลงเข้าวงศ์แขนของเขา
“ผมชอบาส”
บาสบอกชื่อเต็ม เมื่อก่อนเคยเกิดปัญหาเพราะฐานะ ของเขา แล้วหลังจากนี้ คงไม่มีโอกาสเจอกับผู้หญิงคนนี้ อีกแล้ว
“วันนี้ขอบคุณมากค่ะ….……ฟางพูด
บาสพยักหน้า:“ครับ”
พูดน้อยจัง เงียบอีกแล้ว……..
ฟางก็เงียบตามเขา
ทั้งสามคนถึงร้านซุกกี้ ฟางเข้าก่อน แล้วหันหน้า มาบอกให้อีกสองคนเข้ามา
ลูกต้นรีบตามมามี้เข้าไป
บาสยืนอยู่ข้างหน้า และขมวดคิ้ว แล้วมองรอบๆร้าน
เล็กๆ
เขาไม่อยากเข้าร้านเล็กๆอย่างนี้ เขายอมตามฟางมา แค่เพราะอยากหนีคุณตา
จริงๆแล้วเขาอยากกลับบ้าน แต่ลูกต้นจับมือเขาตลอด เขาหนีไม่รอด
เพิ่งบอกว่าจะกลับก่ เด็กน้อยก็มองเขาอย่างน้อยใจ เหมือนจะร้องไห้ ดูหน้าสงสัยจังเลย
เขาไม่อยากให้เด็กน้อยผิดหวัง เลยตามมา
“ลุง~~ลุ~~เข้ามาครับ อร่อยจริงๆ
ลูกต้นเห็นบาสไม่เข้ามา ก็รีบออกไปรับ
เด็กน้อยใช้มือเล็กๆจับนิ้วมือบาส และเงยหน้าขึ้นมา มองเขา สายตาเด็กน้อยเต็มไปด้วยความหวัง
บาสเลยเข้าไป
ร้านนี้ไม่ใหญ่ แต่ก็ตกแต่งได้ดี เหมือนร้านสมัย
โบราณ
บาสตัวสูง เมื่อนั่งอยู่ที่โต๊ะเล็กๆดูตลกมาก
ฟางรีบสั่งข้าวให้เสร็จ ตอนนี้อาหารอร่อยเต็มโต๊ะ
แล้ว
เธอหิวมาทั้งวัน พอเห็นอาหารอร่อย เธอก็รีบกินเลย
ลูกค้นก็ทำตามแม่ กินอย่างสนุก
ลูกคนเห็นลุงนั่งเงียบๆ เขาเลยตัดลูกชิ้นปลาใส่เข้า ปากบาลลูกหนึ่ง
บาสโดนลูกขึ้นใส่เข้าปาก เขาขมวดคิ้วและโกรธ
เพิ่งจะพูดอะไร ก็เห็นลูกต้นใช้มือเล็กๆจับซ้อน เบิก ตาโตๆและมองมาทางเขาอย่างจริงใจ
เขารีบหายโกรธ
บาสลองเคี้ยวของที่อยู่ในปากซึ่งไม่รู้ว่าเรียกว่า อาหารได้หรือเปล่า
ลูกต้นถามอย่างตื่นเต้นว่า “อร่อยไหมครับ ? อร่อย ไหมครับ ? ลูกต้นชอบมากเลยครับ
“อร่อยครับ บาสตอบ เขาเป็นคนที่นิสัยเย็นชา แต่ ต่อหน้าลูกต้นเขาจะอุ่นขึ้น
แต่อันนี้ อร่อยจริง……..
ได้คําตอบที่อยากฟัง ลูกต้นดีใจมาก แล้วตัดลูกชิ้น ปลาและลูกชิ้นกุ้งให้บาส
บาสกินอย่างเรียบร้อย
ฟางเห็นทั้งสองคนกินอย่างสนุก เลยถาม: ลูกชิ้น อร่อยขนาดนั้นเลยหรือคะ ?”
เธอไม่ค่อยชอบกินลูกชิ้น แต่ลูกต้นสั่งประจำ แต่เธอ ไม่ได้คิดว่าบาสก็ชอบเหมือนกัน
ทุกคนอิ่ม ฟางพาลูกต้นกลับ เด็กน้อยจับมือบาสไม่ ยอมปล่อย
“ผมอยากอยู่กับคุณลุง…. “ลูกต้นเสียใจ
“มืดแล้ว ลุงต้องกลับบ้านแล้วค่ะ เชื่อฟังนะคะ”ฟาง
บอก
บาสก้มหน้าลงและเห็นลูกต้นกำลังกอดขาเขา และ กำลังเถียงกับฟาง เขาไม่รู้ว่าทำยังไงดี
เขาไม่รู้ทำยังไงดี
เวลาที่ตกลงสัญญา เขาก็ไม่เคยสับสนขนาดนี้
“ไม่เอา ไม่เอา ผมอยากอยู่กับลุงครับ เด็กน้อยไม่ ยอม และหนีไปยืนอยู่ข้างหลังบาส แล้วมองมา
“ลูกต้น ความอดทนของฉันมีจำกัดนะคะ ! “พูดดีๆ ไม่ได้ผล ฟางเลยพูดแบบนี้
ทุกครั้งที่ฟางโกรธ ลูกต้นก็เงียบแล้ว
“ไม่เอา ! “แต่ครั้งนี้ ลูกต้นไม่ยอม และหนีไปอยู่ ข้างหลังมาส
ฟางโกรธจริงๆ !
เด็กน้อย เถียงแม่ต่อหน้าคนอื่น เดี๋ยวคอยดูว่าจะ
จัดการยังไง !
เธออยากไปจับลูกต้น
แต่บาสยืนอยู่ตอนกลาง ฟางตัวเล็กๆ เธอจับไม่ได้ เลยแค่ไล่เด็กน้อยรอบๆบาส
บาสไม่ชอบให้คนแปลกหน้าเข้าใกล้ๆตัวเขา พอเห็น เธอเข้ามา ก็รีบถอยหลัง
ทันไดนั้นฟางล้มลงเข้าวงศ์แขนของเขา
หน้าอกแข็งแรงและกว้าง ฟางเห็นผิวเขาและคาง
“อ้า ! ”
วินาทีที่ผ่านไปยังโดนผู้ชายหล่อๆกอด ในวินาทีต่อ มาฟางก็ตกลงมาบนพื้นและส่งเสียงครวญครา
“ทำอะไรคะ ! เจ็บมากเลย !
อยู่ดีๆบาสปล่อยมือ ฟางขมวดคิ้ว หน้าเธอแดง และ พูดอย่างไม่พอใจ
“อย่าอยู่ใกล้ผมบาสเตือน และเกลียดเธอ
ฟางกลัว แล้วบ่นว่า “ฉันไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย”
เธอนั่งบนพื้นและคิดในใจว่า กลัวทำไม ตั้งแต่เด็กมา ก็ไม่เคยกลัวใคร ทำไมเห็นหน้าเขาก็กลัวขึ้น
บาสก้มหน้า เห็นลูกต้นมองฟางด้วยสายตาเป็นห่วง และกลัวโดนจับ
รู้ว่าเด็กน้อยอยากไปช่วยแม่ แต่กลัวแม่บังคับให้กลับ บ้าน ตัวเขากำปั้น หน้าเขาแดงมาก
บาสถอนหายใจ แล้วขึ้นไปช่วยฟาง เขาพูดว่า “ลุก
ขึ้นครับ”
การกระทำของเขาทำให้ฟางแปลกใจ
เธอจับมือเขา นิ้วเขาเย็นๆ ทำให้เธออยากจับนานๆ
“ปล่อยได้หรือยังคะ ? “เขาพูดเย็นๆ
ฟางปล่อย หลงหน้าหล่ออย่างนี้ได้ยังไงนะ!
บาสสัมผัสหัวลูกต้นและพูดว่า “กลับเถอะครับ เดี๋ยว พรุ่งนี้ไปดูคุณตาของลุงด้วยกันครับ
เขาพูดอบอุ่นกว่าปกติ
ลูกต้นรีบสนับสนุน
เด็กน้อยพยักหน้าและจับมือฟาง มา เรารีบกลับ บ้านนะครับ ลูกต้นต้องรีบนอน จะได้ให้พรุ่งนี้มาเร็วๆ !
อะไรวะ ?
ไม่ว่าเธอพูดอะไรก็ไม่มีประโยชน์ แต่เขาพูดแค่นี้ลูก ต้นก็เชื่อฟังแล้วหรือ ?
เธอโกรธและจับมือี้ลูกต้น แล้วพูดว่า “ลูกต้น กลับ บ้าน”
เธอไม่สนใจมาส แต่ลูกต้นไม่อยากจากบาสไป
เด็กนี้ !
วันรุ่งขึ้นตอนเช้า ฟางพาลูกต้นมาฉีดยาที่โรง
พยาบาล
หมอบอกว่า เด็กน้อยดีขึ้นแล้ว วันนี้แค่ฉีดยาแก้ อากาศอักเสบ
ฟางก็ไว้ใจได้แล้ว พอดีว่าพรุ่งนี้ต้องเข้างานที่ บริษัทLY
ในช่วงเวลาที่ฉีดยา ลูกต้นตื่นเต้น เขาอยากไปเจอ คุณลุงที่ห้องคนไข้ของตา ดูไม่เหมือนเด็กที่เป็นหวัด
ฟางโกรธด้วยและขำด้วย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
ฉีดยาเสร็จแล้ว ลูกต้นรีบใส่รองเท้าเสร็จ แล้วจับมือ แม่ไปตึกนั้น
มาสคงบอกยามก่อนแล้ว ครั้งนี้ไม่มีใครมาห้าม
คุณตาครับ คุณตาครับ ! “ยังไม่เข้าไป ลูกต้นก็
เรียก
คุณตากำลังรดน้ำต้นไม้เล็ก ๆ บนขอบหน้าต่าง ก็ เห็นลูกต้นวิ่งมา เขายิ้มและกอดเด็กน้อย
ในห้องสะอาดสว่าง
ฟางว่างผลไม้ แล้วยิ้ม: “ขอโทษค่ะ มารบกวนอีกแล้วลูกต้นอยากมาค่ะ”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ