บทที่ 6 อย่าแตะต้องเขา

บทที่ 6 อย่าแตะต้องเขา

พอชิวมู่เฉิงพูดเช่นนี้ออกไป ทำให้ทุกคนในงานต่างอ้า ปากค้าง

คุณนายใหญ่ชิวยิ่งโมโหหนักขึ้น: “ฉันว่าเธอหน้ามืดตา มัวแล้ว ! เจ้าหนุ่มยาจกนี่ไม่รู้ใส่เสน่ห์ยาแฝดอะไรให้เธอ กิน ทำให้เธอทิ้งเกียรติของวงศ์ตระกูล ! พวกเธอยังยืน ที่ออะไรอยู่ ! ลงมือเร็ว !”

พอบอดี้การ์ดสองสามนายได้รับคำสั่ง ก็บุกเข้าไปใน พริบตา เพื่อจะสั่งสอนเนี่ยเฟิง

แต่พวกเขาแตะไม่ได้แม้แต่ชายเสื้อของเนี่ยเฟิง แล้วยัง

ถูกชิวมู่เฉิงสวิงเตะ ลอยละลิ่วไปไกล !

บอดี้การ์ดอีกสองนายคิดไม่ถึงว่าฝีมือต่อสู้ของชิวมู่เฉิง จะดีเช่นนี้ ถูกซัดจนรับมือไม่ทัน !

เท่ห์มาก ! เนี่ยเฟิงเห็นฉากกล้าหาญชาญชัยของพี่ใหญ่ อดอุทานในใจไม่ได้ ไม่เสียแรงที่ตอนนั้นได้ประลองกับ พี่ใหญ่ หลายปีผ่านมาแล้ว ฝีมือการต่อสู้ยังคงไม่ตกเลย !
“ฉันว่าพวกเธอไม่ใส่ใจคำพูดของฉัน”

สีหน้าของชิวมู่เฉิงเข้มข้นขึ้น “ใครกล้าลงมือ ฉันรับรอง ว่าเขาอยู่ไม่พ้นวันนี้แน่

พอเธอพูดจบ เสียงดัง”แคว่ก” จากการฉีกชุดเจ้าสาวที่ เป็นภาระบนตัวก็ดังขึ้น

“ชิวมู่เฉิง เธอใจแข็งที่จะเป็นศัตรูกับตระกูลชิวใช่ไหม ?”

คุณนายใหญ่ชิวโมโหจนกัดฟันกรอด ๆ จ้องมองชิวมู่ เฉิงอย่างเอาเป็นเอาตาย วันนี้เธอต้องขายหน้าทั้งวงศ์ ตระกูลแล้ว !

ทั้งที่ปกติชิวมู่เฉิงเป็นเด็กที่เชื่อฟัง สั่งให้เธอไปทาง ตะวันออกเธอจะไม่กล้าไปทางตะวันตก แต่ตอนนี้เพื่อ ชายหนุ่มป่าเถื่อนโผล่มาจากไหนไม่รู้ เธอถึงกับทรยศ ตระกูลชิว ทรยศท่านย่า !

“หนูไม่ได้จะเป็นศัตรูกับตระกูลชิว หนูแค่ทำในสิ่งที่หนู คิดว่าถูกต้อง หนูจะทิ้งฐานะในตอนนี้ของหนู ต่อไปหนู ไม่ใช่คนตระกูลชิวอีกต่อไป”

เธอรู้สึกว่าถูกต้อง ที่ต้องปกป้องน้องชายไม่ให้ถูก ทําร้าย !
“ขอโทษค่ะ พิธีแต่งงานครั้งนี้ถือเป็นโมฆะ !”

ชิวมู่เฉิงประกาศเสร็จ ก็หันกลับไป ดวงตาที่เยือกเย็นทั้ง คู่เต็มไปด้วยคำว่าอ่อนโยน

เธอพูดกับเนี่ยเฟิงด้วยความอ่อนโยนว่า: “น้องชาย พวก เราไปกัน พี่ยังมีเรื่องอีกมากจะบอกกับเธอ”

เหล่าแขกเหรื่อได้เห็นฉากนี้ อดไม่ได้ที่จะซุบซิบกัน

เป็นที่รู้กัน ตระกูลฟางกับตระกูลชิวทั้งสองตระกูลผูก ดองกัน เป็นที่ครึกโครมไปทั่วเมืองตงไห่

ฟางซื่อเหาก็นึกไม่ถึงว่าจะมีเหตุการณ์ไม่คาดฝัน ตระกูลฟางของพวกเขาเสียหน้ากันหมดแล้ว !

ฟางซื่อเหาโมโหสุดชีวิต เขาคิดเสมอว่าต้องได้ตัวชิวมู่ เฉิง แต่เธอกลับไปกับชายอื่น

ความแค้นนี้เขาจะยอมได้อย่างไร ?

ตอนที่ตกใจลนลานเขารีบคว้าเก้าอี้ข้าง ๆ โยนใส่ เนี่ยเฟิง !

เนี่ยเฟิงเป็นคนตื่นตัวดีมาตลอด ลูกไม้แค่นี้ของฟางซื่อเหาจะพ้นสายตาของเขาได้อย่างไร ?

เห็นแต่เนี่ยเฟิงเข้ามาปกป้องชิวมู่เฉิงอย่างรวดเร็ว อีกมือ ก็คว้าเก้าอี้ทีฟางซื่อเหาโยนมาใส่เขา เขาหมุนเก้าอี้ตัวนั้น ในมือรอบหนึ่ง แล้วก็วาดเส้นพาราโบล่ากลางอากาศ หัน ไปทางฟางซื่อเหา !

ฟางชื่อเหาเห็นท่าทางไม่ดี เดิมทีคิดจะหนี แต่ความเร็ว ของเขาสู้ความเร็วที่โยนออกมาของเก้าอี้ไม่ได้ !

ฟางซื่อเหาหลบไม่ทน ถูกเก้าอี้กระแทกศีรษะจนเลือด ออก ! ทำเป็นเล่น เมื่อครู่เนี่ยเฟิงจงใจใส่พลังเข้าไป ดัง นั้นเก้าอี้กระแทกลงไปเลยมีไดนามิค

ฟางซื่อเหาถูกกระแทกจนหัวบาน หวิดสลบไปแล้ว

“คุณชายฟาง ! ให้ตายคุณชายฟาง ! ”

คุณนายใหญ่ชิวเห็นสภาพ ตกใจจนเหงื่อท่วมตัว เธอ รีบกระโจนเข้าไป คนที่ไม่รู้อาจจะคิดว่าฟางซื่อเหาเป็น หลานชายของเธอก็ได้

“แก ! ไอ้หมอนี่ ฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่ พวกนายยังยืนที่อ อะไรอยู่ ? ยังไม่รีบไปจัดการอีกหา ! จะรอดูฉันถูกเล่น งานเหรอไง”
ฟาง อเหาเพิ่งหกล้มฟันหัก ฉะนั้นเวลาพูดเลยเสียงลม ออกมาด้วย

“ฟางชื่อเหา ทั้งหมดนี้คุณทำตัวเองทั้งนั้น พวกนายใคร กล้าลงมือ ฉันจะให้มันตาย !”

ชิวมู่เฉิงขวางทางอยู่ด้านหน้าเนี่ยเฟิง เนี่ยเฟิงมองดู พี่ใหญ่ปัจจุบันที่อยู่ในอ้อมอกของเขายังคงปกป้องเขา เหมือนสมัยเด็ก พลันก็รู้สึกอบอุ่นขึ้นมาในหัวใจ

“ชิวมู่เฉิง ! คุณแสดงตัวจะเป็นศัตรูกับผมใช่ไหม ? เขา มันแค่คนมีแต่ตัว ไม่มีอะไรเลย คุณจะไปกับเขาเหรอ ?”

ฟางชื่อเหาโมโหจนไม่ไหว เขาแย่กว่าหมอนี่ตรงไหน

กัน ?

“หุบปาก” ชิวมู่เฉิงมองฟางซื่อเหาด้วยความเย็นชา “ถ้า ฉันยังได้ยินคำประนามเสี่ยวเฟิงจากปากของคุณอีก ฉัน จะไม่ละเว้นคุณ”

ชิวมู่เฉิงพูดจบ ก็จูงมือเนี่ยเฟิง “เสี่ยวเฟิง เราไปกัน !”

เกิดความโกลาหลในงานขึ้น ทุกคนต่างไม่รู้ว่าต้องทำ อย่างไร เวลานี้ก็ไม่ผู้ใดกล้าลุย ได้แต่ยอมเปิดทางให้
สิ่งเร่งด่วนในตอนนี้คือ พาตัวฟางชื่อเหาไปส่งโรง

พยาบาล เรื่องงานแต่งอะไรนั่น จัดต่อไปไม่ได้แล้ว ชิวมู่เฉิงพาเนี่ยเฟิงไปเอารถ ขับออกไปปานสายลม

“ขอโทษด้วยเสี่ยวเฟิง เป็นเพราะความสามารถของพี่ ใหญ่ไม่พอ ได้แต่ให้เธอต้องทนนั่งรถอย่างนี้ พวกเรา กลับไปกันก่อนเถอะ พี่สาวคนอื่นถ้ารู้ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่ ต้องดีใจแน่นอน !

ชิวมู่เฉิงพูดถึงตรงนี้ น้ำเสียงก็สำลักขึ้นมาก หลายปีมา แล้ว เธอเสียใจมาตลอด ที่ปกป้องเนี่ยเฟิงไม่ได้

เธอตำหนิตัวเองตลอด โทษสวรรค์โทษตัวเอง ที่ไม่มี โอกาสดูแลเนี่ยเฟิงให้ดี

แต่นึกไม่ถึงว่าเนี่ยเฟิงยังมีชีวิตอยู่ !

“พี่ใหญ่ พี่พูดอะไรของพี่ ? รถคันนี้เยี่ยมมาก ผมได้เห็น พวกพี่ผมก็ดีใจนะ !”

เนี่ยเฟิงมองดูรถยนต์ออร์ดี้คันนี้ กล่าวตามที่เป็น

แน่นอน สำหรับเนี่ยเฟิงแล้ว รถหรูก็เท่านั้น รถหรูของ เขามีมากจนเก็บเข้าคลังรถไม่ไหว
แต่รถคันนี้เป็นรถยนต์ของชิวมู่เฉิง พอเขาคิดเช่นนี้ก็ รู้สึกนั่งสบายขึ้นมาอย่างพิเศษ

ใบหน้าของชิวมู่เฉิงเก็บความรู้สึกเอาไว้ เธอดีใจมาก ฉะนั้นความเร็วของรถจึงเร็วขึ้น

ข้างหน้าเพิ่งจะหนีไป ข้างหลังก็มีสาวสวยตามมาติด ๆ เห็นได้ว่าพวกเธอสองคนจะรีบมาให้ทันงาน

“เอะ ? พิธีแต่งงานเสร็จเร็วอย่างนั้นเลยเหรอ ? ไม่มั้ง !”

ค้งเมิ่งหงุดหงิดไม่หยุด ในบัตรเชิญเขียนอยู่ชัด ๆ ว่างาน เริ่ม 12 นาฬิกานี่ ตอนนี้ยังไม่ถึงไม่ใช่เหรอ?

“น้องเจ็ด รอพี่เดี๋ยวนะ”

ผู้ที่ตามคังเมิ่งมาก็คือเย่หรูเสว่ที่เปลี่ยนชุดแล้ว พอเย่หรู เสว่รู้สึกตัวฟื้นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองตัวเหม็นไปทั้งตัว เธอ ได้แต่อาบน้ำด้วยความโมโห ไปส่งมอบเวรที่สังกัดก่อน แล้วค่อยรีบตามมา

“พี่หก ทำอย่างไรดี พวกเรามาช้าไปแล้ว !”

คังเมิ่งมองดูเย่หรูเสว่ด้วยความน่าสงสาร “เธอว่าพี่ใหญ่ จะถือโทษพวกเราไหม ?”
เย่หรูเสวีมองดูสถานที่จัดงานที่เละเทะ ก็รู้สึกประหลาด ใจ งานแต่งไม่เสร็จเร็วอย่างนั้นแน่

ต่อให้พิธีเสร็จไปแล้ว ก็ต้องทานเลี้ยงกันถึงจะถูก อีก อย่างว่าตามขั้นตอนแล้วจะเสร็จเร็วอย่างนั้นได้อย่างไร ?

“เอะ ! พี่หกมาดูนี่เร็ว นั่นอะไรน่ะ ?”

เย่หรูเสบู่มองตามนิ้วที่คังเมิ่งชี้ไป จึงได้เห็นนักข่าวกำลัง ทำข่าวอยู่

พวกเธอสองคนเข้าไปใกล้ขึ้น จึงได้ยินที่นักข่าว รายงาน.

“ดังนั้น คนที่ที่ทำให้นางฟ้าเบอร์หนึ่งแห่งเมืองตงไห่คุณ หนูใหญ่ตระกูลชิวทอดทิ้งทุกอย่างได้ กระทั่งทิ้งคุณชาย ฟางไว้กลางครันไม่ใยดีและหนีตามเขาไปเป็นใครกัน ? ชายปริศนาผู้นี้มีเสน่ห์ที่อะไร ? เราจะติดตามรายงานมา ให้ทราบ !”

“ขอโทษค่ะ คุณตำรวจ ไม่ทราบว่าที่นี่เมื่อครู่เกิดอะไร ขึ้นคะ ?”