ตอนที่ 18 มีเลศนัย

ตอนที่ 18 มีเลศนัย

ตระกูลม

มู่ชิงทรงเปิดประตูและเข้าไปในห้องเค้ก

“ฉันซื้อมันมาขอโทษที่ให้ฉันพูดว่า shh. มู่ชิงทรงยังคง ต้องการให้ฟู่ฉิงเทียนเล็กน้อยที่โปรดปรานต่อหน้าแม่ของเธอ และกระซิบกับแม่ แหล่งที่มาของเค้ก

“โอ้ฉันสนใจ…ฉันจะกลับมาเมื่อฉันกลับมาสิ่งที่มีค่าใช้จ่าย …” มู่หมู่ไม่สามารถช่วยปิดปากเธอได้

ที่โต๊ะอาหารหมู่มู่เก็บผักไว้สำหรับฟูฉิงเทียนและแม่ใจดีดูความ พึงพอใจของลูกสะใภ้

“ฉิงเทียน นี้คุณอยู่กับชิงทรงมาหลายปีแล้วคุณจะทำไวน์เมื่อ ไหร่ แม่ม่ ถามทันที

ฟู่ฉิงเทียนจับมือกับตะเกียบและพูดเบา ๆ ว่า “ไม่ใช่เวลาหลังจาก เกิดแผ่นดินไหว

การแสดงออกของหมู่บ้านปูนิ่งแล้ว: มันเป็นเวลาสามปีแล้วหลังจากแผ่นดินไหวมันผ่านไปที่ไหนแล้ว? หลังจากที่ลาก ไปโรงร้องคือสามสิบและเด็กคนนี้พลาดช่วงเวลาที่ดีที่สุด”

มู่ชิงทรงที่กินข้าวอยู่ด้านข้างรู้สึกอับอายอย่างมากและกระแทก ข้อศอกของแม่มู่ อย่างรวดเร็ว

“แม่คุณกำลังพูดอยู่ไกลเกินไป … ” เธอแค่ถามแม่ของเธอเพื่อ ช่วยเขาในเรื่องการแต่งงาน แต่ก็ไม่ปล่อยให้เธอพูดถึงเด็ก!

แต่ด้านหมู่มู่พูดอย่างแรงจนเธอไม่เห็นนัยน์ตาของหมู่ชิงรงโรง บอกว่า “มันอยู่ไหนไกลแค่ไหนการแต่งงานและมีลูกได้ทำไป แล้วในคราวเดียวและครอบครัวก็ไม่ได้มีความสุขเป็นเวลานาน

แม่ม่พูดและถามฟู่ฉิงเทียนเฉพาะ: “ฉิงเทียน คุณคิดว่าแม่ถูกมั้ย”

แม้ว่าฟู่ฉิงเทียนยังคงเรียกเธอว่า ‘ป้า’ อย่างสุภาพ แต่แม่ม่ได้ใช้ แม่” ของเธอเพื่อเรียกตัวเอง

ฟู่ฉิงเทียนวางบนโต๊ะอาหารแล้วเช็ดปากด้วยผ้าขนหนูกระดาษ: “ฉันอิ่มแล้วกินช้า ๆ
เขาเลือกที่จะข้ามคำถามของแม่ปู โดยอัตโนมัติและลุกขึ้นยืน จากโต๊ะโดยไม่มีคลื่น

มู่หมู่จับเธอกลับมาและแค่อยากจะถามฟูฉิงเทียนว่าทำไมเธอถึง ไม่ตอบตัวเองและเธอก็ถูกจับได้อย่างรวดเร็วโดยมู่ชิงไหง

เธอรู้มากเกินไปว่าการแสดงออกของฟูฉิงเทียนไม่มีความหมาย อะไร

ผู้ชายคนนั้นไม่เคยสัมผัสอารมณ์ของเขา

สงบเขาเป็นมันพิสูจน์ว่าเขาไม่พอใจอย่างมาก

หลังจากรับประทานอาหาร ฟู่ฉิงเทียนก็ออกเดินทางโดยไม่ นาทีโดยบอกว่ายังมีงานให้ทำ

ที่ประตูเขามองผนังรูปภาพบนผนังมีรูปภาพของแม่มู่และแม่ม่ รูปภาพของแม่มู่ และมู่ชิงทรงและรูปภาพของครอบครัวของพวก เขาสามคนที่ใช้เทคโนโลยี PS

มีรูปถ่ายมากมายและพวกเขาก็อบอุ่นมาก

มีมู่เฟยเอ๋อร์เท่านั้น
คุณป้ารูปถ่ายของสมาชิกในครอบครัวทั้งสามคนนั้นอบอุ่นมาก “ทันชิงฉีเทียนเถียนกล่าวด้วยน้ำเสียงไม่ชัดเจน

มู่หมู่ต่างก็หัวเราะแล้ว: “อัลบั้มที่บ้านเกิดแผ่นดินไหวแล้วภาพ เหล่านี้ถูกเก็บไว้ในอินเทอร์เน็ต … ในอนาคตถ้าคุณถ่ายรูปกับโรง รองฉันจะโพสต์ที่นี่ด้วย โพสต์ภาพถ่ายของคุณ”

ฟู่ฉิงเทียนพยักหน้าแล้วจั๊กจี้ริมฝีปากบางของเขา: “มันไม่มีเงา ของมู่เฟยเอ๋อร์”

มู่ชิงทรงแข็งและหน้าแม่ไม่ดีมาก: “ดีพูดถึงสิ่งที่คนตายทำ ปิดบัง!”

ทันทีที่เธอพูดมู่ชิงหรงดึงเธอออก

มู่หมูหมู่ตอบโต้แล้วและเธอก็ไม่ควรพูดกับลูกสาวที่ตายไปต่อ หน้าฟู่ฉิงเทียน

และปูชิงรงรงอธิบายว่างานของเธอไม่ได้รับการจัดการอย่าง เหมาะสม

เธอเม้มริมฝีปากและเสริมว่า: “วันนี้ส่วนใหญ่เกี่ยวกับการ แต่งงานระหว่างคุณสองคนและการพูดถึงสิ่งอื่น ๆ ของคนอื่นส่ง ผลต่ออารมณ์ของคุณมันจำเป็นสำหรับคุณที่จะแต่งงานอย่างรวดเร็ว …

“ฉันไปแล้วทั้งสองจะอยู่ห่าง ๆ ” ฟู่ฉิงเทียนไม่ต้องการฟังเธอต่อ ไปและเปลี่ยนรองเท้าของเขา

แม่มู่ กล่าวอย่างรวดเร็ว: “ฉิงเทียน ขอให้ฉันพบพ่อแม่ของคุณ สักวันหนึ่งและพูดคุยเกี่ยวกับการแต่งงานของคุณกับ ชิงทรง”

“พวกเขายังอยู่ต่างประเทศ” ฟู่ฉิงเทียนกล่าวอย่างกระชับ

“ทักทายพ่อแม่ของคุณเพื่อฉันและถามว่าพวกเขาจะกลับมาเมื่อ ไหร่ … ” มู่บ่อยากจะบอกว่าพวกเขาจะได้พบกันอีกครั้งเมื่อพวก เขากลับมา แต่จำได้ว่าถ้าพวกเขาไม่ได้กลับประเทศจีนเป็นเวลา หลายปี

ฟู่ฉิงเทียนไม่รับสายเขาเปิดประตูแล้วกดลิฟต์

มู่ชิงทรงเปลี่ยนรองเท้าแล้วรีบออกไปแล้วพูดว่า “ฉันจะไปกับ คุณ”

“มาอยู่กับแม่ที่บ้านกันเถอะเธอมีลูกสาวเหมือนคุณ” คำพูดของฟู ฉิงเทียนเต็มไปด้วยการประชดอย่างไม่สะทกสะท้านต