บทที่ 15 งานเลี้ยง
ในช่วงบ่าย จางไม่ยังคงอยู่ในห้องทำงานของผู้อำนวย การกำลังตั้งใจจัดการเอกสารของโครงการ World King อย่างจริงจัง
หลินยิ่งได้รับข้อความ เขาก็ทักทาย นีโม่ และลงจากลิฟต์
เมื่อมาถึงทางเข้าอาคารเป่ายิ่ง มีรถเบนท์ลีย์สีดำคันหนึ่ง ได้จอดรอเขาที่ฝั่งตรงข้ามของถนน
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป
โรงแรมชิงหยูน ชั้นที่26
ภายใต้การนําทางของพ่อบ้านคนเก่า หลินนิ่ง เดินเข้าไป ในห้องทํางานขนาดใหญ่
เหอกนั่งเอนหลังพิงเก้าอี้ตัวใหญ่อยู่คนเดียว โดยไม่ แสดงสีหน้าอะไรเลย บนใบหน้าของเขามีศักดิ์ศรีและสง่า งามของผู้ที่เหนือกว่าอยู่ตลอดเวลา
หลินยิ่งดึงเก้าอี้ออก แล้วนั่งลงและพูดเบา ๆ ว่า “มั่นใจ มากไม่ใช่เหรอว่าฉันจะมาขอร้องนาย? ทำไมเริ่มตามหาฉัน ก่อนล่ะ รอไม่ไหวแล้วเหรอ?”
ฉีเหอดูสงบและพูดว่า “ดูเหมือนว่า ไม่ว่ายังไงนายก็จะ ไม่เต็มใจที่จะกลับมาตระกูลแล้ว
“ฉันพูดไปตั้งแต่ฉันอายุ8ขวบแล้ว ว่าต่อไปนี้ตระกูลนี้จะ ไม่เกี่ยวข้องกับฉันอีก” หลินยิ่งกล่าวเบา ๆ
“นายไม่อยากกลับมาที่ตระกูล ฉันจะไม่บังคับนาย ก็ เหมือนกับตอน8ขวบที่นายจะออกจากบ้าน ฉันไม่ได้บังคับ ให้นายอยู่” เหอพูดอย่างใจเย็น “การหย่ากับแม่ของนาย เป็นหนึ่งในความผิดไม่กี่อย่างในชีวิตที่ฉันทำ และเป็นเรื่อง ในไม่กี่สิ่งที่ฉันเจ็บปวดและหมดหนทางที่สุด แต่ฉันจะไม่มี วันยอมรับความผิดพลาดของด้วยปากของตัวเอง”
“” หลินยิ่งหัวเราะเยาะเย้ย แล้ววันนี้คุณเรียกฉันมา อยากพูดอะไร?”
“ที่ฉันให้นายมาในวันนี้ เพราะฉันอยากจะบอกนายว่า ฉัน จะกลับไปที่ จึง” เธอถูกล่าว
ฉันซื้อคฤหาสน์ในพื้นที่มีระดับดีที่สุดของคฤหาสน์ใน “ วิลล่าหิมะมังกร ที่เมืองชิงหยูนมา1ชุด และเก็บรถสปอร์ตสิบ คันไว้ในโรงรถใต้ดิน นอกจากนี้ ในบัญชีธนาคารของสวิส มีเงิน 100 ล้านดอลลาร์สหรัฐ” เหอถูกล่าวช้าๆ ” นายเอา ไปหมดเถอะ แม้ว่านายจะไม่ยอมรับพ่อคนนี้ แต่ลูกของเธอ ถูถูกรังแกและมีชีวิตที่ไร้ประโยชน์แบบนี้ไม่ได้!”
“ ผมไม่ต้องการ” หลินยิ่งพูดเบา ๆ
“นายจะคิดว่าฉันสงสารนายหรือคิดว่ามันเป็นความรู้สึก
ผิดของฉันก็แล้วแต่เธอ สิ่งที่ฉันเหอเคยให้ไป ฉันไม่เคย เอากลับมา” ฉีเหอถูกล่าวอย่างองอาจ “และฉันจะไม่ยุ่งกับชีวิตนายอีกต่อไป ฉันซื้อโรงแรมซึ่งห
ยูนนี้แล้วทั้งตึก ของทั้งหมดที่ให้นายจะถูกเก็บไว้ในตู้เซฟ ของห้องประชุมชั้นนี้ รหัสผ่านคือวันเกิดของนาย” เหอพูด
ช้าๆ
“นายจำเป็นต้องใช้ของเหล่านี้เมื่อไหร่ นายก็มาเอาไปเอง ได้ ถ้านายรู้สึกโกรธนายก็ทุบมันทิ้งทั้งหมดก็ได้ หรือนาย เลือกที่จะเพิกเฉยต่อของพวกนี้ก็ได้ อย่างไรก็ตาม ทุกอย่าง ขึ้นอยู่กับนาย”
หลินยิ่งส่ายหน้าและหัวเราะเยาะเย้ย
สไตล์การทำตัวของเหอ ยังคงเป็นเหมือนในทรงจำ ความหยิ่งผยอง และคิดว่าตัวเองสามารถควบคุมทุกสิ่งทุก อย่างของคนอื่นได้
“แต่ว่า ในใจของนาย มันจะดูถูกฉันเหอกมากเกินไป ใบหน้าของเทอแสดงความมั่นใจในตัวเองอย่างมาก “นายคิดว่าฉันต้องพึ่งพาลูกชาย เพื่อตั้งหลักในตระกูลใน ตี้จิงงั้นเหรอ?”
เหอตะคอกอย่างเย็นชา แล้วเปลี่ยนการสนทนาทันที และพูดว่า “ฉันจะบอกให้ คราวนี้นายจะไม่กลับไปตระกูล กับฉัน ถ้าอย่างนั้น ก็รอสามเดือนผ่านไป ฉันจะแจ้งข่าวให้ นายทราบ ถึงตอนนั้นนายค่อยกลับไปหาคุณปู่ของนาย อย่า ไปที่จิงโดยไม่ได้รับอนุญาต
ถ้าสามเดือนผ่านไป ฉันไม่ได้แจ้งข่าวอะไรให้นายฟัง … จำให้ดีนะว่า ตลอดชีวิตของนายต่อไปนี้ อย่าบอกภูมิหลัง ของนายให้กับใคร และห้ามก้าวเข้าไปที่จึงเด็ดขาด และ ลืมทุกอย่างในอดีต ให้หมด เข้าใจไหม ?”
หลินยิ่งกล่าวว่า “แค่นี้เหรอ?”
ฉีเหอถูกล่าวว่า: “นายจำไว้อย่าลืม
หลินยิ่งลุกขึ้นและจากไป พอเดินไปถึงครึ่งทาง เขาก็ขมวด คิ้วเล็กน้อย เขารู้สึกว่าวันนี้ เหอ ผิดปกติไปเล็กน้อย
ดูเหมือนว่า เรื่องของตระกูลที่จึงจะซับซ้อนกว่าที่คิด …
หลินยิ่งลังเลเล็กน้อย และมองย้อนกลับไป
บังเอิญไปสบตากับเพื่อ
“นายมีเรื่องอะไรอีกหรือ?” เหอถามด้วยสีหน้าปกติ
ดวงตาของหลินยิ่งขยับเล็กน้อย แต่ไม่ได้พูดอะไร จากนั้น ก็หันกลับไปและออกจากโรงแรมชิงหยูนไป
ไม่มีเสียงใด ๆ ในห้องประชุม เหอมองไปที่ประตูที่ หลิน งเดินออกไป เขาเงียบเป็นเวลานานและถอนหายใจ ออกมายาวๆ
“นายท่าน ท่าน……….” พ่อบ้านที่ยืนอยู่ข้างๆก็เงียบลง
“ตอนแรกฉันคิดว่าสายอื่น ๆ ของตระกูลของเรา ต้องการเดินไปในทางที่ถูกต้อง ก็เลยเอากฎของตระกูลและ ยึดอำนาจของสายของเราไป และชิงนั่งตำแหน่งหัวหน้า ครอบครัวอย่างมีสมเหตุสมผลนั่นคือเหตุผลที่ฉันต้องการจะ พานิ่งเอ๋อกลับไป กลับไปอุดปากพวกมัน” เหอพูดช้าๆ
ไม่คาดคิดว่า พวกเขาไม่มีกฎแล้ว และยังยืมอำนาจจาก ภายนอกมา โดยไม่คำนึงถึงความรู้สึกของคนในตระกูล น พวกเขากำลังเตรียมที่จะต่อสู้เอาให้เลือดออกเลยหรือ… พา คนธรรมดาอย่างยิ่งเอ๋อกลับไป ก็เหมือนเอาแพะไปเข้าปาก เสือ…
“นายท่าน ท่านไม่ต้องมองจึงในแง่ร้ายเกินไป เราไม่ใช่ ไม่มีโอกาสชนะเลย แม้ว่าอำนาจของนายท่านสามจะพัง ทลายอย่างสิ้นสุดเมื่อสองวันก่อน แต่ก็ยังมีตระกูลที่ซ่อนอยู่ ใต้ท่าน สามหรือสี่ตระกูลที่ท่านสามารถระดมพลได้ กองกำ ลังลับๆยังคงรักษาได้สมบูรณ์เช่นกัน และยังมีความ แข็งแกร่งในการสู้รบอยู่ ” พ่อบ้านกล่าว
** ตอนนี้น้องชายคนที่สามตายไปแล้ว พวกเขาต้องการรวบตระกูลไปทั้งหมด เว้นแต่จะข้ามศพของฉันไป ….. เหล่านายรออยู่ที่เมืองตุงไห่และรอข่าวจากฉัน
หลินวิ่งออกจากโรงแรมชิงหยูนไป มุ่งตรงไปที่ อาคารเป่า ติ่ง และหยุดนึกถึงเรื่องของตระกูล
พอตกเย็น
จางนีโม่และหลินอิ่ง ได้เลิกงานจาก บริษัท พอลงจากลิฟต์ และมาถึงหน้าอาคารเป่าสิ่ง
อู่เจิ้งเอารถมาจอดรอข้างทางแล้ว
หลินยิ่ง” จางโมสีหน้าลังเล เขาอยากจะพูดอะไรบาง อย่างแต่ก็หยุด
” มีอะไรหรือ?” หลินยิ่งถาม
“คืนนี้ฉันมีงานเลี้ยงเพื่อนร่วมชั้น นาย นายไปกับฉันได้ ไหม?” จาง ไม่ถาม
“งานเลี้ยงคืนสู่เหย้า?”
หลินยิ่งขมวดคิ้วเล็กน้อย ช่วงสองปีตั้งแต่เข้ามาอยู่ ครอบครัวจางตัวเขายังไม่เคยได้รู้จักกับกลุ่มเพื่อนของ โม่
เลย
“มีแมลงวันสองสามตัวอยู่ในวงเพื่อน น่ารำคาญมากจาง ไม่มองความสงสัยของหลินวิ่งออก และรีบอธิบายทันที
“งั้นไป” หลินยิ่งพยักหน้า
ทั้งสองขึ้นรถไปด้วยกัน อู่เจิ้งสตาร์ทรถและตรงไปที่ผ่าน ใจกลางเมืองที่รุ่งเรืองที่สุด
สิบนาทีต่อมา
รถขับไปถึงถนนสายอาหารที่มีชื่อเสียงในเมืองชิงหยูน ข้างถนนเต็มไปด้วยร้านอาหารขนาดใหญ่ร้านหม้อไฟ ร้าน ขายขนม และสถานบันเทิงต่างๆ ผู้คนมากมายเดินไปมา ทั้ง ถนนดูแสงสีเต็มไปหมด
จื่อจินKTV ห้องพิเศษหมายเลข 888 เป็นสถานที่นัดพบ ของพวกเขา
ทันทีที่ จางนีโม่เข้ามา ก็มีสายตาจ้องมองมามากมาย
“นีโม่ นานแล้วที่ไม่ได้เจอ! ฉันได้ยินมาว่าเธอเพิ่งได้เลื่อน ตำแหน่งเป็นผู้อำนวยการฝ่ายออกแบบของ จางซื่อกรุ๊ปขอ แสดงความยินดีด้วยนะ!”
“ใช่สิ สมัยที่เราเรียนมหาลัยนีโม่ก็เคยได้รับรางวัลการ ออกแบบเครื่องประดับเพชรพลอยมาแล้ว เป็นผู้เชี่ยวชาญ ในด้านนี้เลยแหละ!”
มีสาวสวยหลายคนยืนขึ้นทักทาย ต่างก็ยิ้มพร้อมพูดว่า
“ไม่ คนที่อยู่ข้างๆเธอคือใครเหรอ?” ชายในชุดสูทสี ม่วงเข้ม ถามอย่างสงสัยพลางมองไปที่ หลินยิ่งด้วยท่าทีที่ได้ ความปรานีเล็กน้อย
“เขาคือ …” จาง ไม่กำลังจะพูด
“เขาเป็นผู้ช่วยของผู้อำนวยการโม่ ผู้ช่วยหลิน” หญิง สาวมัดผมหางม้าและสวมชุดที่มีสไตล์ยิ้มและช่วย จางไม่ ตอบคําถามไป
หลินอิ่งยิ้มเบา ๆ โดยไม่ได้พูดอะไร
เขารู้จักหญิงสาวที่มัดผมหางม้าคนนี้ เธอเป็นเพื่อนสนิท ของนีโม่ ชื่อ หลี่เสงี่ยนเอ๋อ
“โอ้? ผู้ช่วยหลินสวัสดีครับ” ชายในชุดสูทยิ้ม และยื่น นามบัตรไป “ผมเป็นผู้จัดการใหญ่ของ บริษัทก่อสร้าง หยาง ชื่อหลี่ฮุยครับ”
หลินยิ่งพยักหน้าเล็กน้อย “สวัสดีค่ะ”
“นีโม่ เก่งจริงๆนะเนี่ย บริษัทหาผู้ช่วยให้ด้วย!” หญิงสาว ที่มีเสน่ห์และสวมชุดสีดำ กล่าวด้วยความอิจฉา
” ผู้ช่วยแค่นี้เอง เธอไม่รู้หรอว่า โม่ของเราถอยรถ BMW ซีรีส์ 5 ด้วยนะ บริษัท ยังให้คนขับรถประจำตำแหน่ง มาด้วย” สีหน้าของหลี่เสงี่ยนเอ๋อ ภูมิใจอย่างมาก พูด เหมือนกำลังอวดตัวเอง
“สุดยอดจริงๆ! ประสบความสำเร็จตั้งแต่ยังสาวเลยนะ
“นีโม่ เธอกลายเป็นผู้หญิง ที่แข็งแกร่งไปแล้ว
สาว ๆ ทุกคนต่างแสดงสีหน้าที่อิจฉาออกมา
“พอแล้ว เสงี่ยนเอ๋อถ่อมตัวหน่อย ทุกคนก็เก่งไม่แพ้ฉัน หรอก” จางฉีโม่ กล่าวด้วยรอยยิ้มและให้ความพึงพอใจกับ ตัวเองหน่อย ถึงยังไงหลายปีที่ผ่านนี้ เธอไม่เคยได้รู้สึกถึง ความรู้สึกที่ถูกทุกคนให้ความสำคัญมาก่อน
ทุกคนพูดคุยกัน หลินยิ่งและจางโม่นั่งลงบนโซฟา
ขณะนั้น หลีเสงี่ยนเอ๋อก็โน้มตัวไปหาหลินนิ่ง สีหน้าของ เธอไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่
“หลินยิ่งวันนี้ ไม่อุตส่าห์ได้ออกหน้าออกตาสักครั้ง นาย อย่าไปทำให้เธอเสียหน้านะหลีเสงี่ยนเอ๋อเตือนเขา “นาย อย่าบอกพวกเขานะว่านายเป็นสามีของนีโม่ เข้าใจไหม?”
หลินยิ่งยิ้ม แต่ไม่ได้พูดอะไร
“โม่ เธอก็เหมือนกัน พาหลินยิ่งมาทําอะไร เธอก็รู้ว่าฉัน อายเธอไว้เยอะ เธอแทบจะกลายเป็นไอดอลของเพื่อนร่วม ชั้นไปแล้ว” หลีเสงี่ยนเอ๋อนั่งอยู่ข้างๆ จาง โม่ พูดเกลี้ย กล่อมอย่างพยายาม “อย่าให้หลินยิ่งมาทำลายภาพลักษณ์
ไอดอลของเธอนะ”
หลีเสงี่ยนเอ๋อพยายามยุยงจางโม่และไม่สนใจ หลินยิ่ง ที่นั่งข้างๆเลย
“พอแล้ว เสงี่ยนเอ๋อ วันนี้เป็นงานคืนสู่เหย้าของพวกเรา เราจะไม่พูดถึงเรื่องนี้แล้ว” จางฉีโม่ กล่าวอย่างเคร่งเครียด
ในเวลาเดียวกัน มีผู้หญิงคนหนึ่งแนะนำว่า “งานคืนสู่ เหย้าของเราในวันนี้ ก็ถือเป็นการเฉลิมฉลอง ให้กับโม่ เหมือนกัน มา ทุกคนมาดื่มด้วยกันเถอะ”
“ชนแก้ว!”
“มีความสุข!
คนทั้งกลุ่มต่างก็ลุกขึ้นดื่มเบียร์ไป1แก้ว
หลังจากที่ทุกคนนั่งลง จู่ๆ หลี่ฮุย ก็หยิบกล่องของขวัญ ขนาดเล็กที่สวยงามออกมาจากกระเป๋า เปิดกล่องของขวัญ ออกมา ข้างในนั้นเป็นสร้อยคอหยกแวววาวและมีคุณภาพระ ดับเฟิร์สคลาส
“นีโม่ ขอแสดงความยินดีกับการเลื่อนตำแหน่งของเธอนะ นี่เป็นของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ จากผม ผมหวังว่าคุณจะรับมัน ไว้” หลี่ฮุย เดินไปหน้า จางฉีโม่ และยื่นกล่องของขวัญไปให้
เธอ
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ