บทที่18 พวกตัวตลก

ดูเห็นว่าเทียนเจียงไม่ได้พูดล้อเล่น ฮัวจีนถึงทำอะไรไม่ถูก

“คุณยังมีเงินอีกเหรอ? คุณมีเงินเยอะขนาดนั้นเลยเหรอ งั้น ช่วยเปิดบริษัทให้ฉันหน่อยสิ”

“ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว ที่รักอยากจะเป็นท่านประธานใช่ไหม?

ฮัวจิ๋นถึงมองบนและไม่อยากสนใจ เดินออกนอกประตูไป การ พูดโอ้อวดก็ควรมีขอบเขต นั้นไม่ใช่รถของเล่นนะ แค่พูดว่าจะซื้อ ก็สามารถซื้อได้?

เหมือนนึกอะไรบางอย่างออก ก็รีบหันหัวกลับไปมองเทียน เจียง

“วันนี้คุณห้ามออกไปไหน ไม่งั้นเงินที่คุณเก็บหอมรอมริบได้

มาอันน้อยนิด คงจะใช้จนหมดภายในไม่กี่วัน ถ้าคุณอยากได้

หน้าได้ตาก็ต้องรู้จักประมาณตน เข้าใจไหม? ”

รับทราบ!

ความคิดของฉู่เทียนเจียงที่จะออกไปซื้อรถคันใหม่ก็พังทลาย ลง เขาคิดว่า รถ A4 ก็พอที่จะพาครอบครัวเขาทั้งหมด ไปร่วม งานฉลองวันเกิดของอีอีในวันพรุ่งนี้ งั้นก็เลื่อนการซื้อรถไปก่อน

นั่งดูโทรทัศน์เป็นเพื่อนอีอีแป๊บนึง ทันใดนั้นฮัวจนถึงมองเห็น ของเล่นชิ้นหนึ่งที่ยังมีป้ายราคาอยู่บนมืออีอี เธอลังเลชั่วครู่ และพูดเบาๆว่า

“อีอี ของเล่น ในมือลูก เป็นของขวัญที่เมื่อวานแม่ซื้อให้พี่หลิน เฉินเนื่องในวันเกิด ตอนนี้ลูกให้แม่ได้ไหม? ” อีอีขมิบปาก ดูเหมือนเธอจะชอบของเล่นตัวนี้มาก แต่สุดท้าย

เธอใช้สองมือยื่นของเล่นให้แม่

ก็ได้ คุณแม่เคยพูด ต้องรู้จักแบ่งปัน หนูเต็มใจให้พี่หลินเฉิน

เพราะเขาก็เคยให้รถถังกับหนู ลูบหัว ด้วยความเอ็นดู ฮวจีนถึงรีบยื่นของเล่นให้เทียน

เจียงที่นั่งดูPeppa Pig ด้วยความเพลิดเพลินอยู่ข้างๆ

“ไม่ต้องดูแล้ว เอาของเล่นไปให้หลินเฉิน เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ฉันรู้สึกไม่ดีจริงๆ ฝากขอโทษแทนฉันด้วย

“ได้ครับ”

มาถึงข้างบ้าน กดกริ่งที่หน้าประตู เมื่อเดินเข้าลานหน้าบ้าน

เห็นใบหน้าที่สับสนของเฉินหว่าน

“พี่เฉิน เมื่อคืนของขวัญที่จะให้หลินเฉิน ลืมให้ไป ต้องขอโทษ ด้วยจริงๆ”

เฉินหว่านกัดที่ริมฝีปาก แล้วเธอก็หลีกทางให้

“เชิญเข้ามาก่อนฉู่เทียนเจียง ฉันมีบางเรื่องอยากคุยกับคุณ

เมื่อเดินเข้ามาแล้ว เห็นหลินเฉินกำลังดูการ์ตูนอยู่ เมื่อเทียน เจียงมอบของขวัญให้ หลินเฉินก็รีบกล่าวคำขอบคุณ
หลังจากนั้น เฉินหว่านเชิญเทียนเจียงมานั่งที่โต๊ะทานอาหาร ลังเลชั่วครู่แล้วพูดว่า

“เมื่อคืนกลับมาบ้านได้ไม่นาน คุณปู่ของได้โทรศัพท์มาหา

ฉัน”

ฉู่เทียนเจียงไม่ได้พูดอะไร เพราะนี่คือสิ่งที่เขาได้คาดการณ์ไว้

แล้ว

นั่งอยู่ตรงข้ามกัน ทำให้เทียนเจียงมองเห็นชุดนอนลาย ลูกไม้เซ็กซี่ที่เฉินหว่านใส่อยู่ เขารีบชี้ไปที่ชุดนอนและพูดว่า

“พี่เฉิน คุณไปเปลี่ยนเสื้อผ้าได้ไหม? ผมกลัวภรรยาของผมจะ เข้าใจผิด”

เฉินหว่านก้มลงไปมองและหัวเราะออกมา

“ฮ่าๆ คุณเป็นคนกลัวเมียจริงๆ งั้นคุณรอสักครู่

เมื่อเดินเข้าห้องนอน เฉินหว่านรู้สึกสับสนและงุนงงมากๆ เมื่อ คืนที่คุณปู่โทรศัพท์มา คำพูดทุกคำบ่งบอกว่าเขารู้สึกผิดต่อเธอ มาก และยังรับปากว่า เธอสามารถกลับเข้าตระกูลได้ทุกเมื่อ และ สามารถให้เธอเป็นผู้จัดการใหญ่ของบริษัทใดก็ได้ที่เป็นของ ตระกูล ถ้าลูกชายของเธอจะเปลี่ยนมาใช้นามสกุลเฉิน ก็ไม่มี ปัญหา

ด้วยเงื่อนไขที่ดีขนาดนี้ ต่างกับเมื่อก่อนราวฟ้ากับดิน เฉิน หว่านรู้ว่า ทั้งหมดนี้เป็นเพราะฉู่เทียนเจียง ลูกเขยที่พึ่งกลับมา คนนี้ ไม่รู้ว่าเขามีฐานะทางสังคมยังไง แต่มันน่าเหลือเชื่อจริงๆ
เมื่อรอเธอเปลี่ยนเสื้อผ้าจนเสร็จ เทียนเจียงก็ไม่อยู่นี่นั่นแล้ว หลินเฉินพูดว่า

“คุณแม่ พ่อของอีอีบอกว่ามีธุระต้องกลับไปก่อน เขาฝากผม บอกแม่”

“แม่รู้แล้ว”

มองไปยังเก้าอี้ที่ฉู่เทียนเจียงเคยนั่ง มือขวาของเฉินหว่านลูบ ผ่าน และพูดเบาๆว่า

“ฉัน ยังไม่ได้กล่าวคำขอบคุณเลย

ตอนดึกคืนนั้น ฮัวจนถึงสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาจะไปเข้าห้องน้ำ หลังจากที่เธอขยับตัว แสงจากพระจันทร์ส่องเข้ามา เธอเห็นดวง ตาโตๆคู่หนึ่งกำลังจ้องมองมาที่เธอ ทำให้เธอตกใจมากๆจน เกือบจะกรีดร้องออกมา

เมื่อเธอเห็นชัดเจนแล้วว่าเป็นเทียนเจียงที่นั่งอยู่บนเก้าอี้

กำลังจ้องมองเธอ เธอโกรธจนแทบจะบ้า

“คุณเป็นบ้าหรือไง”

“เงียบๆหน่อย พูดเบาๆหน่อย เดียวทำลูกตื่น”

เธอมองเขาด้วยความโกรธ ดูไปที่นาฬิกา ฮัวจนถึงลุกจาก

เตียง

“ตีห้า คุณทำไมไม่นอนแล้วมานั่งทำอะไรตรงนี้? ” เมื่อเห็นสีหน้าของภรรยาที่เป็นห่วงเขา ใบหน้าฉู่เทียนเจียงมีรอยยิ้ม และเป็นรอยยิ้มที่มีแต่ความสุข

“ผมจะหลับลงได้ไง วันนี้เป็นวันเกิดของลูกสาว ผมรอวันนี้ เหมือนรอมานานหลายปี

เมื่อฟังคำแก้ตัวของเขา ฮัวจีนถึงก็ไม่รู้จะพูดอะไร

“อย่างน้อยคุณก็ยังมีจิตสำนึก

ตอนสายสิบโมงครึ่ง หลังจากที่ตัวจนถึงอาบน้ำให้ออีจนเสร็จ ฉู่เทียนเจียงรับลูกมาทันที

“อีอี ดีใจไหม? วันนี้พ่อจะฉลองวันเกิดให้หนู หนูจะได้กินเค้ก วันเกิดของตัวเองแล้ว”

เด็กน้อยดีใจมากๆ แต่ผ่านไปชั่วครู่เธอมองไปที่ฮัวจนถึงด้วย ความรู้สึกน้อยใจ

“คุณแม่ ที่คุณพ่อพูดเรื่องจริงใช่ไหม? หนูฉลองวันเกิดได้ใช่

ไหม สามารถกินเค้กวันเกิดที่อร่อยได้ใช่ไหม?

ฮัวจนถึงอ้าปาก แต่พูดอะไรไม่ออก ครอบครัวอารองที่ยิ่งยโส ถึงแม้พวกเราจะขอโทษไปแล้ว ที่เขายอมเพราะเกี่ยวกับเรื่องเงิน กู้ ตอนนี้เรื่องเงินกู้ได้เสร็จสิ้นไปแล้ว บัตรVIPที่เขาถืออยู่คงช่วย อะไรไม่ได้ ถ้าอารองจัดวันเกิดให้หลานแล้วพวกเราปฏิเสธไม่ไป พวกเราจะผิดใจกับเขาอย่างแรง ไม่มีทางให้อภัยกันได้

ตามความคิดของผู้เป็นพ่ออย่างฮัวเหวินฮุย เขาจะใช้โอกาส ในวันนี้ลดความบาดหมางของสองครอบครัวลง
“ที่รัก แต่คุณเป็นแม่ของนะ”

เทียนเจียงขมวดคิ้ว คำถามนี้ไม่ควรใช้เวลาคิดมากขนาด นี้? ไม่เห็นดวงตาที่มองคุณด้วยความคาดหวังเหรอ

ไม่รู้ทำไม ฮัวจีนถึงได้แต่ฝืนยิ้มออกมา

“แน่นอน วันนี้จะไปฉลองวันเกิดกับอีอี

“เย้! ฉันจะเชิญพี่หลินเฉินด้วย”

ออกจากประตู ยืนอยู่สนามหน้าบ้านมองเห็น เข้าไปบ้าน ข้างๆ เทียนเจียงยิ้มอย่างมีความสุข เขาไม่เคยยิ้มแบบมีความ สุขแบบนี้มานานแล้ว

“พวกเราสองคน ไม่ควรโกหกลูกแบบนี้”

หลิวหลานออกมาแล้วถอนหายใจ และพูดกับฮัวเหวินฮุยว่า “ใช่แล้ว วันนี้ยังไงพวกเราก็ฉลองวันเกิดให้อีอีไม่ได้ ใช้ โอกาสครั้งนี้ ลดความบาดหมางกับครอบครัวอารอง ไม่เช่นนั้น ในอนาคตพวกเราคงมีปัญหาแน่ๆ พวกเราต้องคิดถึงส่วนรวม วันเกิดของหลานสาว ค่อยชดเชยให้ทีหลัง

เมื่อได้ยินคำพูดของพ่อแม่ เทียนเจียงค่อยๆหันตัวกลับมา ใบหน้าเย็นชามากๆ

“คุณพ่อคุณแม่ ถ้าพวกท่านยังถือว่าเธอเป็นหลานสาวจริงๆ วันนี้ยังไงก็ต้องอยู่ฉลองวันเกิดให้อีอี พวกท่านไม่ควรปฏิเสธ สิ่ง ที่ครอบครัวอารองทำไว้กับอีอี ทำให้เด็กน้อยคนหนึ่งฝันสลายไม่เคยฉลองวันเกิดและไม่เคยได้กินเค้กวันเกิดของตัวเอง

“วันนี้ผม จะทำให้พวกเขาได้สัมผัสกับความรู้สึกที่ไม่สามารถ ฉลองวันเกิดสักครั้ง” ไม่รู้เป็นเพราะคำพูดอันหนักแน่นของเทียนเจียง หรือเห็นอี

ที่กำลังเล่นกับหลินเฉินอย่างสนุกสนานมีความสุข ทั้งสามคนไม่

ได้พูดอะไรออกมาเลย

ตอนนี้ เสียงโทรศัพท์มือถือของฮัวจนถึงดังขึ้น

“ดูสิ ฮัวว่านถงเป็นคนโทรมา

“เปิดลำโพง”

ฉู่เทียนเจียงพูดจบ ฮัวจิ๋นถึงรับสายแล้วเปิดลำโพง

“ฮัวจนถึง เธอน่าจะรู้วันนี้คือวันอะไร เจอกันที่เดิม ร้านอาหาร จู่ยุ่น พวกเจ้าทั้งครอบครัวต้องมาอวยพรวันเกิดให้ลูกชายของ ฉัน พาคนไร้ประโยชน์อย่างเทียนเจียงมาด้วย ฮ่าๆ พวกเรา ครอบครัวเดียวกัน วันนี้จะให้เกียรติพวกเธอนั่งอยู่ห้องส่วนตัว ใหญ่ เป็นไง ฉันกับพ่อใจดีใช่ไหม”

อีกอย่าง ถ้าพวกเจ้าไม่มาหรือมาสาย ฮัวจิ๋นถึง วันเกิดใน อนาคตของลูกสาวเธอไม่เพียงไม่ได้ฉลองแล้ว เธอยังต้องสูญ เสียคุณสมบัติในการมาร่วมงานวันเกิดของลูกชายฉันด้วย เมื่อโทรศัพท์วางสายไป ทั้งสามคนโกรธมากๆจนตัวสั่น “ดูสิ่งที่ครอบครัวพี่รองทำ ก่อนหน้านี้โค้งคำนับขอโทษตอนนี้เรื่องกู้เงินเสร็จสิ้นก็เปลี่ยนไปเลย ต่อกรกับพวกเขาได้เหรอ?

หลิวหลานถอนหายใจ แต่จู่เทียนเจียงยิ้มออกมา รอยยิ้มของ เขาช่างดูโหดเหี้ยมน่ากลัวจริงๆ

“พวกตัวตลก ไม่ต้องไปสนใจ

“คืนนี้ เป็นการฉลองวันเกิดครั้งแรกของลูกสาว เดียวพวกเขา ก็จะเข้าใจทุกอย่างเอง”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ