บทที่ 3 หนึ่งร้อยล้านซื้อชีวิตพวกแก
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในตอนที่รถหยุดลง หม่าเหลียงไปยัง ซูเปอร์มาร์เก็ตเล็กๆด้านข้างร้านหนึ่งพลางพูดขึ้นมาว่า
“ท่านนายพลครับ ประตูทางเข้าของห้างประมูลตระกูลเฉิน อยู่ ด้านในซูเปอร์มาร์เก็ตร้านนี้ครับ ท่านกรุณาออกคำสั่งด้วยครับ ผมจะพาคนเข้าไป คนที่กล้ารังแกองค์หญิงน้อย จะต้องจัดการ มันให้หมด”
“ไม่ต้องหรอก นั่นเป็นลูกสาวของฉัน ตอนนี้เธอ ต้องการพ่อ
หลังจากที่เปิดประตู เดินเข้าไปในซูเปอร์มาร์เก็ต ฉู่เทียนเจียง ก็มองไปที่วัยรุ่นคนหนึ่งที่กำลังก้มหน้าเล่นมือถืออยู่ตรง เคาน์เตอร์แคชเชียร์ด้านหลังแวบหนึ่ง
“เปิดประตูของร้านประมูลให้หน่อย
วัยรุ่นคนนั้นไม่แม้แต่จะมองฉู่เทียนเจียงแม้แต่น้อย เขาพูด ออกไปอย่างไม่ใส่ใจ
“แสดงบัตรสมาชิกด้วย
ปิ้ง!
เทียนเจียงตบไปที่โต๊ะหนึ่งครั้ง จนทำให้เคาน์เตอร์แตกเป็น ริ้ว เด็กหนุ่มจ้องมองตาค้าง มือยังกุมมือถืออยู่
“นี่ก็คือบัตรสมาชิก”
หลังจากที่กลืนน้ำลายลงคอไป เด็กหนุ่มก็รีบกดปุ่มหนึ่งทันที กำแพงทางทิศเหนือมีประตูลับบานหนึ่งถูกเปิดออก
เทียนเจียงเดินเข้าไปในประตูลับบานนั้น อย่างไม่สนใจเด็ก หนุ่มที่วิ่งหนีไปแล้ว เดินจนไปถึงขั้นสุดท้าย ห้องโถงที่มีไฟเปิด
สว่างปรากฏขึ้นในทันที
“เคาะราคาที่หนึ่งล้าน ต่อไปขอเชิญของประมูลชิ้นที่แปดขึ้น มา”
ด้านล่างเวที สิ้นเสียงของพิธีกรเปิดประมูล ชายชุดดำสองคน ก็ลากกรงเหล็กเดินออกมา
ภายในกรงนั้น มีเด็กหญิงคนหนึ่งรูปร่างดุจดั่งตุ๊กตา อายุอา นามน่าจะประมาณสามขวบ ขดตัวเป็นก้อนอยู่ในนั้น หวาดกลัว จนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้
“เป็นหญิงสาวที่ดีเอ็นเอดีมากคนหนึ่ง อายุสองขวบสิบเด็ด เดือน ได้รับการอนุญาตจากคนที่บ้านแล้ว ไม่มีโรคติดต่ออะไร คนประมูลซื้อไปสามารถนำไปเป็นลูกสาวของตัวเองได้ จะไป เป็นทาส หรือเป็นเพื่อนเล่นกับคุณชายที่บ้านของท่านก็ได้ แน่นอนว่า สามารถตอบสนองความชอบส่วนตัวของเถ้าแก่บาง คนได้อีกด้วย หีๆ”
“ราคาประมูลเริ่มที่หนึ่งแสน ต่ำสุดไม่เกินหนึ่งแสนครับ”
มองดูเด็กหญิงคนนั้น ความรู้สึกที่เลือดข้นกว่าน้ำก็พรั่งพรูเข้า มาสู่ร่างกาย ไม่จำเป็นต้องใช้รูปถ่ายใดๆทั้งสิ้น นั่นเป็นลูกสาว ของเขา
เทียนเจียงพยายามสงบสติอารมณ์ แล้วก้าวเดินที่เวที
หนึ่งแสน”
“หนึ่งแสนสองหมื่น
หนึ่งแสนห้าหมื่น”
เสียงเรียกขานประมูลค่อยดังขึ้น เทียนเจียงจำใบหน้าของ คนที่
แสนห้า ยังสูงกว่าหนึ่งแสนหมื่นไหมครับ”
พิธีกรเปิดประมูลกำลังของสำนักเงินเข้าร่วมด้วย พวกเล่นนะ ชอบใช้ร่างกาย ของเด็กน้อยพวกไปทดลองใหม่ๆ สิ่งก็แต่เงินเท่านั้น แหละ
“สองล้าน”
เป็นไปตามราคานี้ไปทั้งห้องโถง พิธีกรเปิดประมูล ดีใจมาก ในขณะกำลังจะเปิดปากพูด ทันใดนั้นเห็นเทียน เจียงกำลังเดินเข้ามาใกล้กับเวทีแล้ว
คุณผู้ชายท่านกรุณาด้วยครับ อย่าทำให้กฎระเบียบ ของห้าง
“หนึ่งล้าน ซื้อชีวิตคนนั่งอยู่ใน ณ แห่งทุกคน
พอเห็นฉู่เทียนเจียงไม่ท่าจะหยุดลง ยังพูดจาด้วยเสียง เกรี้ยวกราด รปภอยู่ตัว
“หยุดนะ!
ยังไม่ทันได้เข้าใกล้ ฉู่เทียนเจียงก้าวเท้าออกไป ในตอนที่ตก ถึงพื้นนั้นตัวเขาก็ได้มาถึงด้านข้างของกรงเหล็กแล้ว
“ลูก พ่อ……ขอโทษนะคะ”
มองดูท่าทางเด็กหญิงหวาดกลัว ฉู่เทียนเจียงรู้สึกผิดเป็นอย่าง มาก ปีศาจร้ายที่อยู่ในกายของเขายิ่งคำรามอย่างบ้าคลั่ง
สองมือของเขาขยับเล็กน้อย เหล็กเส้นก็ค่อยๆแตกหักเป็น ท่อนๆ รปภ.ที่กำลังวิ่งเขามาหลายคนยืนนิ่งอยู่กับที่อย่างตก ตะลึง
นี่มันแรงบ้าอะไรเนี่ย
“มาสิคะ เดี๋ยวพ่อจะพากลับบ้านนะ
มือขวายื่นออกไป เสียงของเทียนเจียงพูดขึ้นอย่างสั่นเทา
เด็กหญิงมองไปที่ดวงตาคู่นั้นของเขา เหมือนกับจะรับรู้ได้ว่า คุณลุงคนนี้ไม่ได้มีเจตนาร้าย หลังจากที่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง มือเล็กๆ ก็คว้าจับไปที่มือของฉู่เทียนเจียง
ในตอนที่ถูกสัมผัสนั้น น้ำตาของเทียนเจียงก็รินไหลออกมา ราวกับว่าเขาได้ครอบครองทั้งโลกไว้แล้ว
“คุณพ่อคะ? คุณแม่บอกว่า ไม่มีพ่อนิคะ คุณจะยอมเป็นพ่อ ของอีอีไหมคะ?
ฉู่เทียนเจียงพยักหน้าอย่างแรง
“ครับ นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป นี่เป็นพ่อของนะครับ หลัง
จากนี้จะไม่มีคนรังแกหนูอีกต่อไป ที่อยู่ในอ้อมกอดท่าท่าดีใจเป็นอย่างมาก ร้องเข้มีความสุข อย่างยากที่จะอธิบาย
“เย้! อีมีคุณพ่อแล้ว อีมีคุณพ่อแล้ว ดูสิว่าพวกเขายังจะ กล้าด่าหนูอีกไหมว่าหนูเป็นเด็กไม่มีพ่อ หึๆ!
อะไรนะ? เด็กไม่มีพ่อ? รังสีที่แผ่ออกมาจากเทียนเจียง เปลี่ยนไป พื้นที่อยู่ด้านล่างใต้ฝ่าเท้าของเขาแตกเป็นเสี่ยงๆ ถ้า หากไม่ใช่เพราะลูกสาวเขาอยู่ในอ้อมกอดแล้วล่ะก็ เขาคงไม่เป็น แบบนี้แน่
เขาเงยหน้าขึ้น เทียนเจียงมองไปที่ใบหน้าของคนพวกนั้นที่ อยู่ด้านล่างเวที
“คนที่เรียกราคาจะซื้อลูกสาวฉัน ไสหัวออกมาคำนับขอโทษ เธอเดี๋ยวนี้”
ถ้าไม่ได้เป็นเพราะลูกสาวเขาอยู่ในอ้อมกอดไม่สะดวกที่จะฆ่า คนล่ะก็ คนที่เรียกราคามาพวกนั้นจะยังสามารถมีชีวิตรอดอย่าง งั้นเหรอ?
ไม่มีใครพูดอะไรออกมา ส่วนมากต่างพากันหัวเราะอย่างเย้ย หยัน ห้างประมูลแห่งนี้เป็นถึงกิจการของตระกูลเฉินผู้ร่ำรวยแห่ง เมืองหนิงเชียวนะ ไม่อย่างนั้นแม้แต่มนุษย์จะกล้าขายได้อย่างไร
“คุณพ่อคะ ทำแบบนี้ไม่ได้นะคะ ตอนที่มาที่นี่คุณลุงบอกว่าให้อีอีเชื่อฟัง ไม่อย่างงั้นพวกคุณลุงคุณป้าที่นี่จะไม่ชอบ ไม่ชอบ ก็จะไม่มีใครซื้อ นะคะ” พอได้ยินคำพูดของผู้เป็นลูกสาวแล้ว เทียนเจียงพยายาม
ควบคุมความโกรธที่อยู่ภายในใจ แล้วเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มไปว่า
“มีคุณพ่ออยู่ด้วย หลังจากนี้จะทำอะไรก็ได้ครับ ตอนนี้คน พวกนี้ คุณพ่อจะให้พวกเขาขอโทษหนูก่อนนะ พวกเขาจะต้องทำ ตามครับ”
อีอีที่พ่นจมูกเล็กๆอยู่ ช่างน่าน่ารักน่าชังเหลือเกิน เหมือนจะ
ฟังเข้าใจ แต่ก็เหมือนจะไม่เข้าใจ
“ไอ้บ้าที่ไหนเนี่ย กล้ามาวุ่นวายที่นี่ รนหาที่ตายใช่ไหม!
ในเวลานี้เอง มีร่างหนึ่งกระโดดลงมาจากชั้นสอง ก้าวเท้าบน
อากาศเพียงไม่กี่ก้าวก็พุ่งขึ้นมาบนเวทีแล้ว
“เป็นท่านเหลิ่งยอดฝีมือของตระกูลเฉิน”
“ในตอนที่เป็นวัยรุ่นนั้นท่านเหลิ่งเคยเป็นทหารรับจ้างที่เมือง นอกมาก่อน ฆ่าคนมานับไม่ถ้วน ลำพังแค่สายตาไม่เพียงแต่ ทำให้เด็กร้องไห้ได้ ถ้าเขาได้ลงมือ รับรองไอ้หนุ่มที่มีกำลังนิด หน่อยคนนี้ต้องตายแน่
ปิ้ง!
มองดูศัตรูก่อนลงมือ หลังจากนั้นเทียนเจียงก็ใช้เท้าถีบออก ไป ทำให้ร่างของท่านเหลิงปลิวออกไป กรงเล็บจิกเสียดสีไปกับ พื้นจนมีประกายแสงออกมา แต่มันกลับเปล่าประโยชน์ ร่างของเขากระเด็นออกไปกระแทกกับพื้นอย่างแรง
มองด้วยสายตา หน้าอกของท่านเหลิงเป็นรอยบุ๋มขนาดใหญ่ เขาตายจนไม่สามารถตายได้อีกแล้ว
เสียงซี้ด!
ทุกคนต่างพากับสูดหายใจเข้า ยอดฝีมือของตระกูลเฉิน ท่าน เหลิ่งที่คอยเฝ้าดูแลลานประมูลของตระกูลเฉิน กลับถูกเตะจน ตายไปแล้ว
“จะพูดเป็นครั้งสุดท้าย ใครที่เรียกราคาจะซื้อลูกสาวของฉัน ไสหัวออกมายอมรับผิดเดี๋ยวนี้”
เสียงของเทียนเจียงดังขึ้นมาอีกครั้ง มีคนบางส่วนรู้สึกลังเล
อยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็รีบลุกขึ้นมาอย่างกุลีกุจอเดินมายังบนเวที
เนื่องจากแม้แต่ท่านเหลิงยังกล้าฆ่า ไม่กลัวจะผิดใจกับตระกูล เฉิน พวกเขายังจะสามารถทำอะไรได้อีก
หลังจากที่คำนับเสร็จแล้ว อีอีที่อยู่ในอ้อมกอดของเทียน เจียงก็กระโดดลงมาด้วยท่าทางเหมือนกำลังคิดวิเคราะห์คำพูด ของคุณพ่อคนใหม่คนนี้อยู่ ที่ที่เธอเดินผ่าน คนต่างพากันถอย ออกห่างด้วยความหวาดกลัว ยิ่งไม่กล้าเงยหน้าสบตาแม้แต่แอบ เดียว
พอเดินมาถึงแถวสุดท้าย ทันใดนั้นเทียนเจียงก็หยุดเท้าลง มองไปยังวัยรุ่นที่นั่งอยู่กับที่เพียงคนเดียวใบหน้าเต็มไปด้วย ความหยิ่งจองหอง
“แก ไม่ได้ขานเรียกราคางั้นเหรอ? ”
วัยรุ่นคนนั้นหัวเราะขึ้นมาอย่างเย้ยหยัน
“ฉันเป็นคนของสํานักเสิ่น..…………..
เขารีบเอาหัวของลูกสาวซบเข้ามาตรงอกเพื่อไม่ให้เห็นท่าทาง ของเทียนเจียง มีรูของเลือดตรงหน้าผากของวัยรุ่นคนนั้นนั่งพิง อยู่กับพนักเก้าอี้
“แกไม่มีโอกาสนั้นอีกแล้ว
จนกระทั่งเทียนเจียงเดินออกไป ขาสองข้างที่กำลังสั่นพับๆ อยู่ของพิธีกรเปิดประมูลถึงได้ล้มพับลงกับพื้นอย่างขาอ่อน
ในขณะที่ในใจเกิดความหวาดกลัวนั้น กลับยังเต็มไปด้วย
ความมืดนํา
ไม่เพียงแต่ผิดใจกับตระกูลเฉิน ยังฆ่าลูกศิษย์ของสำนักเงิน อีก ไม่ว่าแกจะเป็นใคร ต้องตายอย่างทุกข์ทรมานแน่
หลังจากที่ออกมาจากซูเปอร์มาร์เก็ตแล้ว หม่าเหลียงก็เดินมา ข้างหน้า
“ท่านนายพลครับ ผมจะพาคนไปจัดการที่นี่ให้สิ้นซากครับ”
หม่าเหลียงรู้สึกไม่พอใจจริงๆ เรื่องที่ตัวเองทำพลาดไป จะ ตายก็ตายไม่ได้ จึงทำได้เพียงแค่ทำอะไรบ้างเพื่อชดเชย ฉู่เทียนเจียงหยุดก้าวเท้า แล้วทิ้งไว้ประโยคหนึ่ง
“ไม่ต้องเก็บไว้เถอะ ฉันจะกลับมาที่นี่อีกครั้ง อยากจะแน่ใจ อะไรบางอย่างจากเจ้านายของพวกมัน
เขาก้มหน้าลง มองดูอีที่ขดตัวหลับใหลเข้าสู่ห้วงนิทราอัน หอมหวานเหมือนจะหาที่ปลอดภัยสำหรับตนเองพบแล้ว สายตา
ของเทียนเจียงมีความเยือกเย็นแวบผ่าน
“อีอี ตอนนี้เราจะกลับบ้านกัน พ่อจะทวงความยุติธรรมคืนให้ หนูเอง”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ