บทที่7 การกลับมาของใครคนนั้น

ทุกคนตั้งตารอเจ้าของร้านจนรู้สึกหิวขึ้นมา

“อารีย์มีอะไรที่พวกพี่จะกินได้บ้างนี่”

สิริเอ่ยถามอารีย์เพราะทนหิวคงไม่ไหว

“อ่อมีขนมจีบค่ะพี่นิตาทำมาเมื่อเข้ามีขนมถ้วยด้วยน่ะ ค่ะ”อารีย์ตอบ

มีนาจึงถามทุกคนต่อว่า “จะรับประทานก่อนมั้ยค่ะเดี๋ยว มีนาชงชาร้อนไปให้

“โอ้โห้มีขนาดนี้ไม่บอกพี่รีบเอามาเลยจ้ะพี่จะกินช้างได้ ทั้งตัวล่ะ”สมชายกล่าว

“ได้ค่ะ…รอสักครู่น่ะค่ะ”มีนารีบเดินไปเตรียมอาหารหลัง

ร้านทันที

ส่วนอารีย์ต้อนรับลูกค้าที่มาหน้าร้านอย่างไม่ขาดสาย ถ้าจะว่าไปแล้วร้านของนิตาถึงจะเป็นร้านเล็กๆในชุมชน ตลาดแต่ก็สามารถรองรับฐานลูกค้าได้ทุกระดับเลยที เดียว

“อ้าวสวัสดีค่ะป่าแช่มวันนี้มีอะไรให้รับใช้ค่ะ”อารีย์พูดกับลูกค้าที่มาเยือนด้วยความเป็นกันเองและอ่อนน้อม

ถ่อมตนมาก

“อ้อป่ามาเอาชุดเอาผ้ามาตัดผ้าถุงสำเร็จกับหนูนิตาไว้ เมื่ออาทิตย์ที่แล้วน่ะจ้ะ”ป่าแช่มตอบ

“งั้นป้ารอสักครู่น่ะค่ะเดี๋ยวหนูไปถามพี่นิตาให้ค่ะ…เชิญ นั่งรอด้านนี้ค่ะ “อารีย์ต้อนรับเป็นอย่างดี

“อ้าวสวัสดีค่ะป่าแช่มมารับชุดเหรอค่ะ”

เสียงนิตาที่กำลังเดินลงมาจากชั้น2ดังขึ้นมาทันที

ทุกๆคนร่วมทั้งกลุ่มเพื่อนต่างมองไปตามเจ้าของเสียง ทันที และทุกคนต่างก็ล่ะสายตาจากเจ้าของเสียงนั้นไม่ ได้เช่นกัน

นิตาในวันนี้ดูสง่ากว่าทุกครั้งด้วยชุดผ้าชีฟองสีเขียว ใบไม้ที่ช่วยขับสีผิวของเธอให้ดูขาวผ่องมากขึ้น พร้อม ด้วยสะรีระที่สะดุดตาผู้มาเยือนทำให้ทุกคนไม่สามารถ ล่ะสายตาจากเธอได้

“อ่อจ้ะหนูนิเสร็จรึยังลูก”ป้าแช่มตอบนิตาด้วยสีหน้าที่ ยิ้มแย้มแจ่มใสของเธอ
“เสร็จแล้วค่ะป้ารอสักครู่น่ะค่ะเดี๋ยวนให้เด็กเอาชุดมาให้

ลองค่ะ “นิตาพูดจากับป้าแชมแบบเป็นกันเอง

“อ๋อจะไม่ต้องรีบป้ารอได้”ป้าแช่มตอบ

“ค่ะเดี๋ยวนิขอตัวส่งลูกค้าแป๊บนะค่ะ”

นิตาเอ่ยกับป้าแซมและหันมาทางทรงยศคนที่ยืนอยู่ข้าง

เธอ

“คุณทรงยศค่ะงั้นนิขออนุญาตส่งคุณตรงนี้เลยน่ะค่ะ พอดีงานนิล้นมือมาก”นิตาบอกกับทรงยศ

“อ๋อไม่เป็นไรครับแค่นี้ผมเดินไปเองได้แต่ที่ไม่ได้คือ โอกาสหน้าคุณต้องไปทานข้าวกับผมสักมื้อน่ะครับ”ทรง ยศตอบนิตา

“ได้ค่ะถ้ามีเวลานี้ไม่มีปัญหา….แล้วนิจะรันวันไปวัดตัว พนักงานคุณที่โรงแรมน่ะค่ะ”นิตาพูดกับทรงยศด้วยเรื่อง งานทุกคําตอบ

“ได้ครับผมจะรอว่าแต่คุณนิมีlin

eหรือเบอร์ส่วนตัวที่ไม่ใช่เบอร์ร้านมั้ยครับเผื่อมีอะไร ด่วนผมจะได้ติต่อโดยตรง”ทรงยศพูดขึ้นในเชิงขอนิตา
“อ๋อ!!คือ…”นิตา อึ้ง

วิพลซึ่งฟังที่ทรงยศคุยกับนิตาเขาสามารถรู้ได้ว่าผู้ชาย คนนี้ไม่ใช่แค่ลูกค้าแต่คือคนที่จะมาจีบเมียของเขาอยู่ เขายืนจ้องด้วยตาที่ไม่ชอบใจมากนักแต่พอย้อนไปมองที่ นิตาวีพลยิ่งคิดตำหนินิตาในใจว่าท่าไมนิตาเธออัธยาศัย ดีเกินไปมั้ยเธอมีผัวแล้วน่ะ

ฝ่ายชิดชัยที่เห็นอาการไม่พอใจของวิพลแต่เขาก็รู้ว่าวิ พลคงไม่กล้าขัดจังหวะระหว่างนิตาและทรงยศแน่ๆ

ชัดชัยจึงเดินไปยังนิตาแล้วตอบทรงยศแทนนิตาว่า “นิ ตาคงไม่สะดวกครับผมว่าเอาเบอร์ผมไปมั้ยครับมีอะไร เดี๋ยวผมคุยกับเมียเพื่อนผมเอง”

นิตาถึงกับอึ้งกับการกระทำที่ชิดชัยเดินมากอดตัวเอง และยังตอบทรงยศออกไปแบบนั้น

“เอ่อคุณทรงยศค่ะนี้ชิดชัยค่ะเป็นเพื่อนของนิและเป็น สามีของอรเพื่อนสนิทนิค่ะ”

นิตารีบบอกทรงยศเพื่อให้บรรยากาศตอนนี้ดีขึ้น

“เห้อตกใจหมดป่าคิดว่าสามีหนูนิซะอีกค่ะเพราะมาทีไร ก็เห็นโสดตลอด”ป่าแช่มรีบเอ่ยขึ้น
“นั่นสิครับเพราะคุณแม่ผมบอกคุณโสดและยังอยากได้ คุณเป็นสะใภ้

ทรงยศพูดขึ้น

“นิคาวาคุณทรงยศกลับก่อนดีกว่าค่ะนิตามีงานต้องทำ อีกหลายอย่างเลย…สวัสดีน่ะค่ะ”

นิตาพูดกับทรงยศแล้วรีบหันไปทางป่าแซมแล้วบอกว่า “ป้าแซมรอสักครู่น่ะค่ะเดี๋ยวนิมาค่ะ” พูดจบนิตาเดินไป ด้านหลังร้านทันที