บทที่14 คนเดิมและมือที่สาม

จู่ๆฉันก็รู้สึกหลงในความสุขสั้นๆนี้ เมื่อหมอดึงเข็มออกมาให้ฉัน ทันใดนั้นรู้สึกถึงความสูญเสียอย่างหนัก ฉันซ่อนสีหน้าของฉันแล้วมองหวงหยุนหนูนด้วยรอยยิ้ม “จะ

กินอะไรก่อนกลับไหม

“ไม่กินแล้ว ตอนนี้ดึกมากแล้ว! หวงหยินหยูนพูดจบ ฉันก็ได้ ยินเสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น

“แม่คะ หนูบอกแม่แล้วว่าตอนกลางคืนจะตัวหนังสือให้เพื่อน หนูจะกลับเดี๋ยวนี้ โอเคค่ะ ไม่ต้องเร่งแล้ว หนูจะกลับแล้วค่ะ

สงสัยคงที่โทรมาคงจะเป็นแม่ของหวงหยูนหยูน พอคิดถึง ท่าทีของเธอที่เฝ้าฉันที่โรงพยาบาล ในใจฉันก็รู้สึกตื้นตัน

“ฉันจะกลับแล้ว?” หวงหยินหยูนวางสาย มองมาที่ฉันแล้วพูด อย่างจริงจัง ในความเป็นจริง เธอทำงานหนักเพื่อธุรกิจของฉัน และบางครั้งก็รู้สึกเศร้า

“ฉันไปส่งเธอ”พอฉันพูดจบ ตรงอกก็เหมือนมีอะไรมาโดน ความรู้สึกเจ็บก็พุ่งมาหาฉัน ฉันจับตรงอก มองหวงหยูนหยูนแล้ว พูด “ฉันไปส่งเธอเอง

“หะ! ไม่ต้อง”

หวงหยืนหยูนคงไม่คิดว่าฉันจะพูดว่าไปส่งเธอ เธอตกใจเล็กน้อย

“เธอดูตอนนี้สามสี่ทุ่มแล้ว เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวมันไม่ ปลอดภัย ถ้าถึงกลางแล้วเจอกับพวกขี้เมาเข้า ฉันคงช่วยเธอไม่ ไหว”

“พูดมากหน่า ฉันสามารถขึ้นแท็กซี่ได้” หวงหยืนหยืนมองมา ที่ฉัน อาจเป็นเพราะรู้ว่าฉันหวังดี เลยไม่ค่อยว่าฉัน

“เธอผู้หญิงคนเดียวจะขึ้นแท็กซี่? ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้ คนขับรถที่ ไม่ดีตอนนี้มันมีทุกที่ ไม่กี่วันก่อนมีรายงานข่าวเกี่ยวกับเด็กผู้ หญิงคนหนึ่งที่หายตัวไป เธอแน่ใจนะว่าจะขึ้นแท็กซี่คนเดียว? ” จริงๆแล้วย่านนี้ค่อนข้างปลอดภัย แต่ไม่มีใครรู้หรอก เมื่อไหร่จะ โดนทําร้าย.

“นี่! “หวงหยุนหนลังเลอย่างชัดเจน เห็นได้ชัดว่าถูกตกใจ กับสิ่งที่ฉันพูด.

“ฉันไปส่งเธอดีกว่า! ยังไงฉันก็เป็นผู้ชาย ไม่มีอะไรน่ากลัว หรอก.” ฉันตบลงที่อก แต่ไม่คิดว่าตรงอกมันจะเจ็บขึ้นมาอีก

“ไม่ได้ ถ้าแม่ฉันเห็นเข้าจะทำยังไง?”

เฮ้อ! ! ! ฉันหมดหนทางอีกครั้ง ฉันแค่จะไปส่งบ้านที่เธอ มันต้องขนาดนี้เลยเหรอ? แต่ในพริบตา ก็หมายความว่าแม่ของ หวงหยืนหยูนเข้มงวดกับเธอมาก คิดได้แบบนี้ ฉันก็รู้สึกดีใจ

“ฉันจะอยู่บนแท็กซี่ไม่ลงไป เธอคิดว่ายังไง? “จริงๆแล้วฉัน ยังมีความคิดอื่นที่จะส่งหวงหยูนหยูนในครั้งนี้ รู้จักเธอในฐานะดาวประจำโรงเรียนมาหลายปีแล้ว ฉันยังไม่รู้ว่าบ้านเธออยู่ ที่ไหน.

“งั้น ก็ได้! “หวงหยินหยูนลังเลอยู่พักหนึ่งแล้วก็ยังเห็นด้วย กับข้อเสนอของฉัน คิดๆดู ฉันน่าจะปลอดภัยกว่า

ฉันโบกมือเรียกรถ คนขับรถมองเราด้วยรอยยิ้ม “หนุ่มน้อย ดึกขนาดนี้แล้วจะพาแฟนไปไหน!!

เมื่อเผชิญหน้ากับการล้อของเขา ฉันโพล่งออกมา “กลับ บ้าน! ” พอฉันพูดคำนี้เสร็จ ฉันเห็นหน้าของหวงหยุนหนูนแดง เหมือนมะเขือเทศ แดงมากๆ แต่น่ารักดี

“ที่ไหนล่ะ?”

ฉันใช้ไหล่แตะที่หวงหยืนหยูน เธอก็รีบตอบ “ย่านเขตส่วนจื่อเวย”

“ได้เลย ”

พี่ชายของคนขับรถยิ้มมาที่ฉันหลังจากได้ยินเรื่องนั้น ฉันตบ สมองที่นั่ง ย่านเขตส่วนจื่อเวยเป็นพื้นที่ที่มีคนร่ำรวยและมี อำนาจอาศัยอยู่ ไม่แปลกใจเลยที่คนขับให้การแสดงออกว่าฉัน โชคดีมาก.

ฉันขอให้คนขับจอดรถในชุมชน แม้ว่าชุมชนระดับไฮเอนด์นี้ จะมีการดูแลที่เข้มงวด ขอแค่ลงทะเบียนก็ได้แล้ว เพราะสถานที่ ระดับสูงขนาดนี้ คนที่จิตใจไม่ดีจ้องมอง และแน่นอนว่าฉันเองก็ มีความเห็นแก่ตัว
ทำตามคำชี้แนะของหวงหยินหยูน คนขับรถขับรถไปที่หยุดที่ วิลล่า ฉันรู้สึกหมดหวัง บ้านของดาวโรงเรียนยังเป็นวิลล่าอีก ทำให้ฉันรู้สึกต่ำต้อย

“ฉันกลับบ้านละนะ!” หวงหยินหยุนหันมายิ้มให้ฉัน ตอนที่เธอ กำลังจะจ่ายเงินฉันก็ดันมือเธอออก

“พอเลยเธอรีบกลับบ้านเถอะ เดี๋ยวคุณป้าเป็นห่วง

หลังจากที่มองหวงหยูนหยูนลงรถ หญิงวัยกลางคนก็ปรากฏ ตัวที่หน้าประตู ไม่เพียงเท่านั้น ท่าทางก็มีความสง่างามเช่น กัน เธอเดินเข้าหาและจับแขนของหวงหยินหยูน ใบหน้าเต็มไป ด้วยความดีใจ.

เมื่อฉันเห็นฉากนี้ ฉันต้นขาไปที่นึง แน่นอนว่ามีแม่ยังไงก็มี ลูกสาวอย่างนั้น การถ่ายทอดทางพันธุกรรมก็ดีเช่นกัน

“หนุ่มน้อย ที่แท้นายมาส่งคนเองเหรอ

ได้ยินเสียงเยาะเย้ยของเขา ที่จริงฉันจะสวนกลับ คิดถึงแผล บนตัว ฉันเดาว่าตอนนี้ฉันไม่สามารถเอาชนะเด็กได้

ฉันบอกที่อยู่ของบ้านเช่า และคนขับเหยียบคันเร่ง และออก อย่างรวดเร็ว.

พอหลังจากกลับถึงบ้านเช่า ฉันเห็นแสงไฟข้างบ้านของพี่หยิ่ง เปิดไว้ แล้วก็มองห้องข้างล่างของหวางเพิ่งว่ายังเปิดไฟอยู่ไหม แต่สิ่งที่ฉันเห็นคือความมืดสนิท

ฉันลากร่างอันหนักอึ้งของฉันไปที่ห้องเช่าของตัวเอง เมื่อกี้ตอนอยู่ที่รถฉันทําท่าเหมือนกับว่าสบายดีมาตลอด แต่ตอนนี้ลง จากรถแล้ว ทั้งร่างเหมือนกับหมดแรงไปเลย

พอเดินหนึ่งก้าว ก็รู้สึกว่าที่เท้าไม่มีแรง แต่พอมองแล้วว่าใกล้ จะถึงแล้ว ฉันก็กัดฟันอดทนไปต่อ ไม่คิดว่าร่างกายจะล้มลงตอน อยู่ที่หน้าห้องของพี่หยิ่ง และตอนนี้เองก็ได้ยินเสียงของพี่หยิ่ง จากในห้อง “อีผี ดื่มหนักกลับมาอีกแล้วใช่ไหม! นายดีไม่ดีไม่ ต้องกลับมา ดื่ม ให้ตายอยู่ข้างนอกไปเลย

แม้ว่าพี่หยิ่งจะดุด่า แต่ก็เป็นคนที่ปากร้ายแต่ใจดี ก็เปิดประตู ให้อย่างใจดี.

ฉันเห็นแล้ว ตอนเธอเห็นความรู้สึกของฉัน และความ ประหลาดใจ มันทำให้ฉันตกใจ

“น้องชายทําไมเป็นนาย? นายกำลังทำอะไรอยู่ที่หน้าประตู ของฉัน.

“ฉันบอกแล้ว ฉันไม่เด็กแล้ว และฉันก็มีชื่อ ฉันชื่อหลัวจื้อเห วิน” ฉันโกรธเล็กน้อย แม้แต่เสียงพูดก็เพิ่มขึ้น แต่มันก็เป็น เพราะอารมณ์ของฉันไม่สามารถควบคุมได้ในขณะนี้ หลังจาก พูดเสร็จ มีอาการไออย่างกะทันหัน เสียงที่ขยับส่งผลกระทบต่อ ร่างกายของฉัน.

“นายบาดเจ็บหรอ? ” พี่หยิ่งมองหน้าฉัน รีบยื่นมือมาสัมผัส ตัวฉัน มันทำให้ใจฉันแน่นและอาย กับสถานการณ์แบบนี้ เมื่อ ฉันโดนสัมผัส และฉันไม่ได้ต่อต้าน

“ค่อยยังดี! มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ แค่นอนลงสักสองสามวันก็ได้แล้ว” พี่หยิ่งดึงฉันขึ้นมา และปล่อยฉันลงบนเตียง ยังไม่ทันที่เธอ ปล่อยมือ มีผู้หญิงผมสีบลอนด์รีบพุ่งเข้ามา หันหน้าไปตบพี่หนึ่ง

“เซีย เธอคนทำไม? ” ฉันดูผู้หญิงผมบลอนด์ตะโกน ก่อนที่ เธอจะเดินไปเธอเป็นเหมือนเด็กหญิงตัวเล็กๆ ตอนนี้เปลี่ยนเป็น ปีศาจได้อย่างไร.

“ไอ้เด็กน้อย ฉันหลินหยิ่ง มันไม่ใช่เรื่องที่นายจะแทรกได้ เธอพูดอยู่ก็เตรียมดึงผมของพี่หยิ่ง แถมยังด่าด้วย “หลินหยิ่ง เธอแน่มาก เพิ่งจะคบกับพี่ซานจีของฉัน ตอนนี้ก็มาหาไอหน้า ขาวนี่ เธอนี่มีวิธีเยอะเนอะ!!

“เธอ เธอพูดบ้าอะไร

พอเห็นพี่หยิ่งโกรธ ผู้หญิงคนนั้นก็หัวเราะออกมา “ผู้หญิง อย่างเธอกล้าพูดกับฉันแบบนี้ วันนี้ฉันจะสั่งไม่สั่งสอนเธอ คราว หน้าเธอจะยังไปมีความสัมพันธ์กับคนอื่น เห็นได้ชัดเลยว่าผู้ หญิงผมบลอนด์คนนั้นโกรธมาก แต่พี่หญิงก็ต้องกลับเช่นกัน

ตอนที่ผู้หญิงผมบลอนด์ยื่นมือออกมา ฉันก็ลุกออกจากเตียง และเตะที่ท้องของเธอ “เธอนี่ ไม่มีคำพูดดีๆ ในปากเลย พูดๆอยู่ ฉันก็ถอนหายใจใส่เธอ “เห้อ ฉันไม่เคยมีผู้หญิง แต่เธอไม่ได้เป็น ผู้หญิง ในสายตาของฉัน

” ไอ้เด็กน้อยพูดอะไร. ฉันจะไม่ทำให้คุณมีปัญหาใดๆ ยัง ไม่รู้ว่าสกุลกคืออะไรล่ะสิ! ผู้หญิงผมบลอนด์พร้อมที่จะเตะฉัน หลังจากที่เธอยกเท้า และฉันก็ตอบอย่างรวดเร็วและคว้าเท้าของ เธอ ปล่อยให้เธอยืนอยู่คนเดียว
“นาย นายปล่อยฉันนะ” ผู้หญิงผมบลอนด์หน้าแดงทันที เห็น ได้ชัดว่าเธอมีพลังมากเกินไป แต่ฉันก็รู้สึกคุ้มและรีบทำตัวดีๆ และไม่ได้ปล่อยไป แต่ทันใดนั้นก็ใส่เธอเมื่อเธอไม่ได้เตรียม เมื่อ เธอล้มลงกับพื้นอย่างหนัก ฉันเห็นความโกรธ ในดวงตาของเธอ แต่เธอก็ยังไม่ฉลาด ตีกับผู้ชาย ไม่เดือดร้อนก็แปลก

“ฉันขอเตือนเธอว่าให้รีบกลับดีกว่า เดี๋ยวพี่ชานจะกลับมา แล้ว.” ฉันยิ้ม ใส่เธอ “ถ้าเขารู้ว่าเธอมาหาเรื่องพี่หยิ่ง จะมีผลอะไร ตามมา ฉันเองก็ไม่รู้นะ

“นาย พวกนาย พวกนายฝากไว้ก่อน! “เธอรักออกจากพื้น ถ่มน้ำลายใส่พวกเรา วิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

“อุ้ยตาย! “หลังจากผู้หญิงผมบลอนด์จากไป ฉันรู้สึกปวดที่ ขาอีกครั้ง ฉันยอมรับ ฉันใจร้อนอีกแล้ว