บทที่10 ความชอบของเหล่าหลว

ฉันอึ้งไปพักนึงก่อนที่จะได้สติกลับมา เอื้อมมือไปหยิบกางเกงใน

ลายเสือดาว ความชื้นที่ติดอยู่ที่แก้มของฉันมันคุ้นมาก ฉันรู้สึกจมูกมันร้อนๆ “นี่ อันนั้นเป็นของฉันก็มีเสียงพูดขึ้นมา ทำให้ฉันเบี่ยงความสนใจ

ฉันมองไป และอดทิ้งไม่ได้ เธอเป็นคนที่สวยมาก เธอยืนอยู่ที่ ระเบียง หรือว่าเธอจะเป็นเพื่อนบ้านของฉัน? ฉันก็หยิบกางเกง ใน และวิ่งขึ้นตึกไป

เธอใส่ชุดกระโปรงสีขาว เผยให้เห็นขาขาวๆ ที่ไม่ได้ปิดไว้ ฉัน ตื่นเต้นนิดหน่อย และอีกอย่างฉันก็เป็นผู้ชายขี้อาย พอคิดว่า เพื่อนบ้านของฉันคือคนที่สวยเซ็กซี่ขนาดนี้ เลือดของฉันพลุ่ง พล่าน การเช่าบ้านครั้งนี้มันคุ้มมาก

“อ่ะ” ฉันยื่นให้เธอ

“ขอบคุณนะ” เธอหันมายิ้มให้ฉัน แล้วถามฉัน “นายชื่ออะไร? อยู่ห้องข้างฉันเหรอ?”

“อือๆ ฉันชื่อหลัวจื้อเหวิน เธอล่ะ “ฉันรีบพยักหน้า

“หวางเมิ่งฉี ดูๆแล้วนายน่าจะอายุไม่มาก คงเรียนอยู่หรือ เปล่า?” เธอดูเหมือนจะอยากรู้เกี่ยวกับฉันมาก

ฉันก็ไม่ได้ปิดบัง บอกเธอว่าไม่สะดวกนอนโรงเรียนถึงย้ายออกมา หวางเมิ่งมองเข้าไปที่ห้องของฉันที่เต็มไปด้วยของ สัมภาระ แล้วเดินเข้ามา พูดกับฉัน “มา ฉันช่วยนายเอง”

“ไม่ดีมั้ง ฉันทำเองดีกว่า” ฉันรู้สึกตกใจนิดนึง นี่เราอยู่กันสอง ต่อสอง หวางเมิงไม่กลัวว่าฉันจะทำอะไรเธอเลย?

“นี่ นายยืนอึ้งอะไรอยู่ รีบมาช่วยกันสิ” หวางเพิ่งถือผ้าห่มไว้ ฉันตอบกลับไป แล้ววิ่งไปฝั่งตรงข้าม ความรู้สึกที่ถูกดูแลแบบนี้ มันรู้สึกดีมาก แม่ของฉันจากไปเร็ว พ่อเองก็แต่งงานใหม่ ก็ไม่ได้ มาสนใจอะไรฉัน ถึงเหอเสงี่ยนจะเป็นพี่สาวในนาม แต่ไม่ได้รับ ผิดชอบอะไร ถ้ามีโอกาสก็จะมารังแกฉัน

หวางเพิ่งเรียกฉันมาช่วยสะบัดผ้าห่ม และหน้าอกของเธอก็ เด้งตาม ตาของฉันก็มองตรงอย่างเดียว การกระทำเธอสังเกต เห็น อดไม่ได้ที่จะสั่งสอนฉัน “นายอยากตายเหรอ?”

“เฮเฮ ฉันไม่ได้ตั้งใจ คืนนี้เธอว่างไหม? ช่วยฉันขนาดนี้ ฉัน อยากเลี้ยงข้าวเธอน่ะ” ฉันพูดเสนอ

หวางเมิ่งฉีส่ายหน้า “ตอนกลางคืนฉันมีธุระ คราวหน้าแล้ว กัน”

ฉันรู้สึกผิดหวังนิดหน่อย ส่งหวางเพิ่งกลับไป จากนั้นก็นอน หลับไป ตื่นอีกทีก็หกโมงกว่า แย่แล้ว เหล่าหลิวหาฉันอยู่ ถ้าเขา โทรไปหาพ่อของฉัน เรื่องคงเกิดปัญหาแน่ๆ

ฉันวิ่งตลอดทาง ก็มาถึงร้านขายของชำตรงข้ามโรงเรียน ซื้อ บุหรี่จงหัวหนึ่งกล่อง เพื่อให้บรรลุเป้าหมายเราต้องกล้าที่จะเสี่ยง เหล่าหลิวเหรอ ก็เป็นคนแบบนี้
ฉันบอกให้เจ้านายหยิบถุงสีดำ มันไม่สะดุดตา พอดูเวลา เวลานี้เหล่าหลิวน่าจะอยู่ที่ห้องสำนักงาน

พอฉันเดินถึงหน้าห้องสำนักงาน ก็รู้สึกกังวล จากนั้นก็มองไป ที่หน้าต่าง ก็เห็นแสงที่สว่างสดใส แล้วค่อยๆดันประตูเดินเข้าไป ถึงได้เห็นเหล่าหลิวกำลังเล่นคอมอยู่ เขานั่งไขว่ห้าง ใส่หูฟังไว้ มองไปที่หน้าจออย่างหมกมุ่น

แม่งเอ๊ย นี่ไม่ใช่ผลงานชิ้นเอกของหวางเพิ่ง? ฉันก็รู้สึกทำตัว ไม่ถูก เคยได้ยินมาว่าคอมในห้องสำนักงานชอบมีไวรัส วันนี้ฉัน ก็รู้แล้วว่าเพราะอะไร

ฉันแกล้งไอแล้วเดินเข้าไป “อาจารย์หลิว ผมมาแล้วครับ

“แค่กๆ นายมาแล้วเหรอ ทำไมไม่รู้จักเคาะประตูเหล่าหลิว ถูกฉันรู้ความลับก็ทำตัวไม่ถูก เพิ่งดูคลิปเมื่อกี้ แต่ตอนนี้หน้ายัง ไม่หายแดงเลย.

“อาจารย์หลิว เมื่อกี้ผมเคาะประตูแล้ว จะว่าไปแล้วครูยัง ไม่ทันได้โทรไปบอกพ่อผมใช่ไหมครับ?” ฉันยิ้มให้เขา “สงสัย เมื่อกี้ครูดอย่างจริงจัง เลยไม่ทันได้สังเกต

“ยังไม่ทันได้โทร แต่ว่า หลิวซื้อเหวินไอเด็กนี้ นายกำลังพูดถึง เรื่องอะไร ฉันบอกให้นายเรียกผู้ปกครองมา ผู้ปกครองนาย ล่ะ? “นี่อาจไม่ใช่ครั้งแรกที่เหล่าหลิวโดนนักเรียนรู้เข้า เพราะ ท่าทีที่ไม่แยแสของเขา คงจะมีหลายครั้ง

“อาจารย์หลิวสงบสติอารมณ์หน่อย นี่คือความคิดเห็นของ ฉัน”ฉันยื่นถุงสีดำที่มีบุหรี่ยัดใส่มือเหล่าหลิว
เหล่าหลิวรับช่วงต่อไป อดไม่ได้ที่จะส่องแสง ใบหน้าที่ยิ้ม “พอแล้ว พอแล้ว คราวหลังอย่าทำอีก

“อาจารย์หลิว แล้วแท็บเล็ตของฉันล่ะ? ” ไอแก่นรับบุหรี่จาก ฉันแล้ว งั้นแท็บเล็ตก็ควรจะคืนฉัน แบบนั้นก็สามารถอธิบายให้ กับเสี่ยวผ้างได้

“สิ่งนั้นมันไม่ส่งผลกับการเรียนนาย ควรเก็บไว้กับฉันชั่วคราว

ดีกว่า.”

“อาจารย์หลิว เมื่อกี้ฉันเห็นหวางเพิ่ง….. ฉันยังไม่ทันได้พูด จบก็ถูกเหล่าเหลิวขัดจังหวะ

“พอแล้วๆ อ้ะ เอาไป” เหล่าหลิวหยิบแท็บเล็ตแล้วเขย่า “คราวหลังอย่าโผล่มาที่ห้องอีก

พอรับแท็บเล็ตมาฉันก็รู้สึกดีใจ ความลับของเหล่าหลิวอยู่ใน

มือของฉันแล้ว ดูเหมือนคราวหน้าชีวิตในโรงเรียนจะดีกว่าเก่า

“อาจารย์หลิว งั้นผมไปก่อนนะ ครูดูต่อเลย”

ฉันออกมาจากห้องสำนักงาน ตอนแรกกะไว้จะเอาแท็บเล็ตไป คืนเสี่ยวผ้าง แต่พอคิดว่าต้องไปเจอจางเทียน มันคงจะไม่ใช่ เรื่องดีเท่าไหร่ คิดดูอีกทีตอนนี้ก็หกเจ็ดโมงแล้ว ฉันควรกลับ หอพักก่อนดีกว่า พอนึกถึงหวางเพิ่งฉี ในใจก็รู้สึกตื่นเต้น

ขณะที่เดินไปที่ประตูโรงเรียน ฉันเห็นหวงหยุนหน เธอไม่ได้ ใส่กางเกงของฉัน ใส่กางเกงทรงกระบอกกับเสื้อกันหนาว มัน เต็มไปด้วยออร่าความสวย
ฉันกับเธอมองหน้ากัน เธอหันหน้าหนีทันที แต่มันเป็นการ แสดงออกที่ลึกซึ้ง ฉันเห็นได้ชัด ใบหน้าหวงหยูนหยูนเต็มไปด้วย ความขยะแขยง, ฉันรู้สึกหดหูอีกครั้ง เอาแท็บเล็ตไว้ในกระเป๋า ของฉัน และเดินไปที่ตรงหน้าของหวงหยืนหยูน ท้าวเอวแล้วยิ้ม พูด “หวงหยูนหยูน เธอจะคืนกางเกงฉันเมื่อไหร่

“กางเกงอะไร นายพูดเรื่องอะไร ฉันไม่เข้าใจ? ” เห็นเธอทำ

ใบหน้าแกล้งโง่ ทันใดนั้นฉันคิดได้ว่าเมื่อวานตอนที่ฉันสัมผัส หน้าอกที่นุ่มของเธอทำให้ฉัน ใจลอย “เรื่องเมื่อคืน เธอลืมไปแล้วหรอ? “ฉันตั้งใจเพิ่มน้ำเสียง

กล่าวอย่างจงใจ

“จริงๆเลย ! ฉันไม่จะพูดยังไงกับนายดี พอพูดสายตาของ เธอมองไปที่ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ “พวกเราไปกัน

การเห็นหวงหยุนหนกระทืบและมุ่ยปาก หัวใจของฉัน เหมือนจะถูกบางอย่างเคาะใส่ ว่าแล้วว่าดาวโรงเรียนปล่อย ท่าทางมันก็ใช่ย่อย แม้แต่เวลาโกรธก็ยังน่ารัก, พอเห็นหวงหยู นหยูนเดินออกไป ฉันยิ้ม และวิ่งตามเธอไป

“หวงหยูนหยูน สองร้อยหยวนนี้ฉันคืนให้

ฉันเดาว่าหวงหยุนหยูนไม่คาดหวังว่าฉันจะขึ้นเวทีนี้ มองฉัน อย่างเย็นชา พาผู้หญิงอีกคนเดินออกไป

ฉันจับหัวของฉันงุนงงเล็กน้อย ทำไมอารมณ์นี้ถึงไม่เหมือนกับ เมื่อวาน! หากไม่แน่ใจว่าฉันได้พบกับหวงหยืนหยูนอย่างใกล้ ชิดเมื่อวาน ตอนนี้เขายังมีความสงสัย
พอกลับถึงหอพัก ฉันมองไปที่บันได ยังไม่สว่าง หวางเพิ่งมี บางอย่างเกิดขึ้น ฉันเข้าห้องไปและนอนบนเตียง นึกย้อนกลับ ไปดูสิ่งที่เกิดขึ้นในสองวันนี้ ตกใจ “ผู้หญิงเข้าหาเริ่มเข้าหาฉัน ดูเหมือนว่าความบริสุทธิ์น่าจะเสียในเร็วๆนี้

ในไม่ช้าฉันก็หลับไป แต่เสียงที่พูดพล่ามจากประตูถัดไป ทำให้ฉันตื่นขึ้นมาโดยตรง ได้ยินเสียงผู้หญิงคนนั้นตะโกน ฉัน ตกใจ มองดูเวลาที่โทรศัพท์ มันประมาณตีสองแล้ว ฉันอดไม่ ได้ที่จะตะโกน ชายหญิงที่อยู่ข้างประตูมีความหลงใหลจริงๆ ใน ค่ำคืนนี้ทำกันไม่หยุด หรือว่าผู้ชายคนนั้นอยากทำเจ็ดครั้งใน หนึ่งคืน

ทันใดนั้นฉันก็รู้สึกมีความสุข สำหรับผู้ชายที่บริสุทธิ์อย่างฉัน แค่ได้ยินเขาทำรักกัน ก็สามารถล่อใจฉันได้แล้ว จากนั้นฉันก็ลุก ขึ้นออกจากเตียง เดินย่องไปที่ระเบียง ได้ยินแบบนี้ เสียงนั่นก็ชัด ขึ้น หลังจากที่ฉันพอแล้ว น้ำขาวขุ่นๆก็พุ่งใส่หน้าฉัน ฉันก็หมด อารมณ์แล้ว เอาสิ่งที่คุ้นเคย และทิ้งลงบนพื้น

สาปแช่งอยู่ในใจ วันนี้ซวยจริงๆ ทำความสะอาดอย่างโกรธ เคือง นอนบนเตียงอีกครั้ง โชคดีที่เสียงของประตูถัดไปหยุดลง ในเวลานี้ เมื่อฉันง่วงนอนเล็กน้อย ทันใดนั้นมีผู้หญิงคนนี้เรียก ขึ้นมา ละครที่แสดงในครั้งนี้ดูเหมือนจะมีความกระตือรือร้น มากกว่า เดิมทีฉันปิดหู และอยากหลับสบาย ฉันได้ยินเสียง ฝ่ามือกระหน่ำโดยไม่คาดคิด นางเอกของเรื่องนี้มีความสุขมาก ยังมีบางคนพูดไม่ให้หยุด

“เห้ย จะให้คนได้นอนมั้ย” คำตอบนั้นชัดเจน รู้สึกถึงอันนั้นของฉันตั้งขึ้น อยากจะทำให้มันสงบลง แต่เสียงก็เริ่มดังไปทุกทิศ ฉันทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ก็เสร็จไปแล้วรอบนึง หลับไปอย่าง เงียบๆ