บทที่ 6 เขาหย่าหรือยัง

รถโปโลคันเล็ก ราวกับลูกศรกำลังขับออกไปบนถนนที่มีรถน้อย เฉียวเมิ่งเยวมองดูสถานที่ที่ค่อยๆห่างออกไป เปลือกตาที่ง่วง นอนค่อยๆหรี่ลง

จิตใต้สำนึกของเธอบอกกับตัวเองว่าอันตรายเกินที่จะนอน หลับต่อหน้าผู้ชายแปลกหน้า

แต่ว่าสติและร่างกายของเธอได้มาถึงขีดจํากัดแล้ว

การปรากฏตัวของโจวจื่อหยางในวันนี้ ท่าเอาเรี่ยวแรงที่เหลือ อยู่น้อยนิดหายไปจนหมด

สายตาทั้งหมดเห้ออี้ล้วมองไปที่ผู้หญิงคนนั้น เห็นท่าทางที่ กําลังทะเลาะกับสติของตัวเอง จนกระทั่งเฉียวเมิ่งเยวหลับสนิท เขาถึงจะหยุดรถที่ข้างถนน

มองไปรอบๆตัวเธอ ด้วยแสงสว่างจากหลอดไปข้างทาง

เฉียวเมิ่งเยวนั้นเป็นผู้หญิงตัวเล็กที่สวยมากคนหนึ่ง เธอมี คุณสมบัติ และผิวพรรณที่ละเอียดอ่อน

ภายในมักจะมีความหนักแน่น และความมั่นใจสูง ทำให้คน มองเธอไม่ออก

แม้ว่าผู้หญิงแบบนี้จะดึงดูดผู้ขายให้เข้าหา แต่กลับมีผู้ชาย เพียงไม่กี่คนที่กล้าเข้าไปจีบเธอ กลัวที่จะถูกเธอเปรียบเทียบ
ท้ายที่สุด ก็มีผู้ชายแค่ไม่กี่คนที่ชอบแฟนหรือภรรยาที่มีความ ใจเย็นกว่าตัวเอง

เห้ออี้วไม่คิดว่าตัวเองจะเจอกับเฉียวเมิ่งเยวด้วยเหตุการณ์ แบบนี้

ห้าปีก่อน พี่ชายของเขาที่กำลังขับรถส่งพี่สะใภ้ที่กำลังจะ คลอดลูกไปโรงพยาบาล ได้ประสบอุบัติเหตุระหว่างทาง

เพื่อที่จะช่วยชีวิตพี่สะใภ้กับเด็กไว้ พี่ชายเขาได้หักพวงมาลัย จนเขานั้นเสียชีวิตในที่เกิดเหตุทันที ส่วนพี่สะใภ้ก็ทำได้แค่ พยายามที่จะอดทนรอ

ถ้าไม่ใช่เพราะเฉียวเมิ่งเยวี่ผ่านมาพอดี และมุดเข้าไปในรถที่ เปลี่ยนรูปแล้วนั้นทำคลอดให้พี่สะใภ้ของเขาละก็ คงจะไม่มีเสียว

เป่าแล้ว

และผู้หญิงตัวเล็กคนนี้ก็พอส่งเสี่ยวเป่าไปถึงโรงพยาบาลที่ ใกล้ที่สุดแล้วก็หายตัวไปเลย

ในช่วงห้าปีที่ผ่านมา ตระกูลเห้อของเขาพยายามออกตามหา ตัวเธอ แต่ก็หาไม่พบ

ถ้าไม่ใช่เพราะรถที่ผ่านมาได้บันทึกภาพของเฉียวเมิ่งเยวที่ ช่วยทําคลอดให้พี่สะใภ้ของเขาไว้ทั้งหมด เขาก็คงจะจำเธอไม่

ได้

สำหรับผู้หญิงคนนี้แล้ว เขาไม่คิดจะปล่อยมือแน่นอน
เห้อ ลั่วขับรถไปถึงชั้นล่างตึกบ้านของเฉียวเมิ่งเยว่ เฉียว เมิงเยว่ยังไม่ตื่น

เห้อ สวมือเท้าคาง ชื่นชมใบหน้าที่กำลังหลับใหลของผู้หญิง

คนนี้ต่อไป

ท่าทางตอนที่เธอกำลังหลับกับท่าทางตอนตื่นนั้นแตกต่างกัน

มาก

ตอนตื่นนั้น มีเหตุผลและเป็นมืออาชีพ เต็มไปด้วยความสงบ และแน่วแน่ของความเป็นหมอ ไม่เหมือนกับตอนหลับ มีความ ตุ้งติ้งเหมือนเด็ก

อารมณ์ทั้งสองอย่างที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงนี้ กลับมารวม อยู่ในร่างของคนคนเดียวได้

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ เฉียวเพิ่งเขาก็ตื่นขึ้นมาเพราะเสียง เคาะที่ข้างกระจก

เมื่อเฉียวเมิงเยวลืมตาขึ้นมา ก็มองเห็นหน้าแม่ที่หายหน้าไป นานกว่าครึ่งปีอยู่ข้างกระจกรถ ความง่วงได้หายไปจนหมดด้วย ความตกใจ

“แม่คะ ทำไมคุณถึงกลับมาได้หละ?”

รบกวนการออกเดทของเธอกับผู้ชายหรอ?” สายตาของลั่วห มึงเม่ยหยุดอยู่ที่เห้ออี้ถั่ว

เมื่อเห้อวได้ยินคำว่า “แม่” จากเฉียวเมิ่งเยวก็รีบเปิดประตู รถลงมา “สวัสดครับ คุณป้า
ลั่วหมิงเม่ย ตกตะลึงด้วยหน้าตาและรูปร่างของเรือว ดวงตาของเขามองไปที่ห้อลั่ว “สวัสดีจ้า เสี่ยวเมิ่งเยวของเขา ไม่ได้ไปทําให้คุณลำบากใช่ไหม?

“เธอมากเลยครับ

“ใช่ใช่ใช่ ตรงนี้แหละที่เธอเหมือนฉัน” ลั่วหมิงเมียหัวเราะ

เห้ออี้ลัวก็ไม่ได้เย็นชาเหมือนหยังเคย พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม ดู อ่อนโยนและสุภาพ

เขามองผ่านไหล่ของถั่วหมิงเมียไปไม่ไกล เห็นรถจอดอยู่หนึ่ง คันข้างๆรถ มีชายวัยกลางคนอยู่หนึ่งคน

อาจจะเป็นพ่อของเฉียวเมิงเยว่

ชายคนนั้นกำลังขนของลงมาจากรถ

“มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ?”

“เลย”

เฉียวเมิ่งเยวและถั่วหมิงเม่ย พูดออกมาพร้อมกัน

เห้ออวยิ้ม แล้วเดินอ้อมลั่วหมิงเมียไม่ยืนข้างๆเฉียวไม่ซิง

“คุณลุงครับให้ผมทำดีกว่า”

“รบกวนคุณด้วยนะ” เฉียวไร่ขิงยิ้มตอบ แล้วถอยไปด้าน

ข้างๆ
ตามมาด้วย เฉียวเมิ่งเยวที่มองเห้ออลั่วกับพ่อของตัวเองที่ กำลังช่วยกันขนกระเป๋าขึ้นตึกไปด้วยหน้าตาที่บูดบึง ราวกับจะ กระอักเลือดออกมาก็ไม่ได้จะกลืนลงไปก็ไม่ได้

หลังจากที่เห้อลั่วขึ้นตึกไป ลั่วหมิงเมียก็จูงมือเธอไว้ “เฉียว เมิ่งเยว ดูเธอสิ ฉันกับพ่อเธอไม่อยู่บ้านแค่ครึ่งปี เธอก็มีแฟนแล้ว หรอ แล้วยังกล้าไม่ตอบกลับข้อความจากแม่อีกนะ!”

“ขี้เกียจสนใจคุณ”

“ท่าทีแบบนี้ของเธอแปลว่าอะไร” ลั่วหมิงเมียไม่พอใจนัก

“ท่าทีที่ไม่พอใจไง” เฉียวเมิ่งเยวหันกลับไปล็อกรถของตัวเอง

ลั่วหมิงเมียทำเสียงจิ๊จ๊ะสองสามที “แม่ของเธอ ฉันนะคำนวณ ดู ปีนี้เธอก็อายุยี่สิบหกแล้ว ในช่วงเวลานี้เป็นช่วงอายุที่มีความ ต้องการสูง หรือว่าผู้ชายคนเมื่อไม่ได้ทำให้เธอพอใจ เธอไม่มี ความสุขแล้ว?”

“โอ้โห่” เฉียวเมิ่งเยว่อดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา “คุณผู้หญิง ลั่วหมิงเมียคะ ด้วยคำพูดแบบนี้ของคุณไม่โดนคุณผู้ชายเฉียวไห ชิงหรอ?”

พ่อของเธอไม่กล้าฉันหรอก”

“ลืมไปเถอะ ถือว่าหนูไม่เคยพูดนะ ”

สามีภรรยาคู่นี้มักจะชอบแสดงความรักต่อหน้าคนที่ไม่มีแฟน

อย่างเธอแบบนี้อยู่บ่อยๆ
เธอชินแล้ว

ลั่วหมิงเม่ยจับแขนของเฉียวเมิ่งเยวและกอดอย่างเฉื่อยชาบน

ไหล่ของเฉียวเมิ่งเยว่

เฉียวเมิ่งเยวสูง 169ซม. ค่อนข้างสูงสำหรับผู้หญิง คุณผู้หญิงลั่วหมิงเมียนั้นไม่ใช่คนสูง เธอสูง 155ซม. เมื่อกี้ถ้าไม่ใช่เพราะเฉียวเมิ่งเยวหลับไป และรู้สึกดีขึ้น คงจะ โดนแม่ของเธอทับแบบไปแล้ว

เมื่อโอบอยู่บนร่างของเฉียวเมิ่งเยวแล้ว ดูตัวเล็กและน่ารัก

“ฉันว่าผู้ชายคนเมื่อกี้ ไม่เลวนะ ถ้าเธอยังไม่มีคนที่ชอบ ก็เก็บ เขาไว้พิจารนาได้”

“คุณรู้ไหมว่าเขาคือใคร?”

“ใครหรอ?”

“เห้ออี้ลัว”

“ผู้บริหารสูงสุดของบริษัทเห้อชื่อ เห้ออี้ลั่ว?!”

ใบหน้าของถั่วหมิงเมียเผยถึงความลำบากใจ

เมื่อเฉียวเมิ่งเยว่พูดจบ ก็ปิดปากตั้งใจให้แม่ของเธอถอยไป

ใครจะไปรู้…..
“ผู้ชายคนนี้ ถึงจะเหมาะสมกับลูกสาวสุดที่รักของฉัน

เฉียวเมิ่งเยว่อดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาเป็นครั้งที่สอง “โอ้โห คุณผู้หญิงลั่ว สมองคุณมีหลุมหรือเปล่าคะ?

“เฉียวเมิ่งเยว่ไม่ใช่เพราะฉันจะว่าเธอ แต่เธอเป็นผู้หญิง โอ้โห โอ้โหอยู่ได้ทั้งวันเธอไม่อายบางหรอ?

“ไม่ใช่เพราะโดนคุณบีบคั้นหรือไง”

“ฉันยอมแพ้เธอแล้วไม่ได้หรอ? ลูกสาวฉันสมบูรณ์แบบขนาด นี้ ก็ต้องเหมาะสมผู้ชายที่สมบูรณ์แบบอย่างให้อลั่วอยู่แล้ว”

เฉียวเมิงเยว่กลอกตาขึ้นเงียบๆ “คุณผู้หญิงลั่ว คุณไม่รู้เรื่อง

ราวครึ่งแรกใช่ไหม?”

“หมายความว่ายัง?”

“คุณไม่รู้หรอว่าเห้ออี้ล้วมีลูกชายอยู่คนหนึ่ง

“อ๋?” ตอนนี้ลั่วหมิงเมียรู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่าลงมา “เฉียว

เมิ่งเยว่เธอลองพูดอีกครั้ง”

“เขามีลูกแล้ว?”

ลั่วหมิงเม่ย กลืนน้ำลายลงคอ สีหน้าบิดเบี้ยวไปสักพัก แล้ว

เขาหย่าหรือยัง?”

เฉียวเมิ่งเยว: “.…….

เธอตัดสินใจที่จะไม่คุยกับสิ่งมีชีวิตที่ในสมองมีแต่หลุมแบบนี้
เมื่อเฉียวเมิ่งเยวพาคุณผู้หญิงถั่วหมิงเมียมาถึงบ้าน เห้ออว และเฉียวไห่ซิง ก็ขนของทั้งหมดในรถขึ้นมาหมดแล้ว

เฉียวในชิงเทน้ำอุ่น ให้เห้อ ทั่วไปหนึ่งแก้ว “คืนนี้ขอบคุณคุณ มากจริงๆ ในบ้านยุ่งมาก ต้อนรับได้ไม่ค่อยดีนัก

“คุณลุงเกรงใจเกินไปแล้ว

เฉียวไร่ชิงตบไปที่บ่าของเห้อลั่วสองอย่างไม่ทิ้งรอย ว่าการพูดคุยของเขานั้นไม่ใช่การเลี้ยงดูจากครอบครัวที่ ธรรมดาแน่นอน พบ

ชุดสูทและรองเท้าหนังของเขานั้นไม่ต้องมองใกล้ๆก็รู้ได้เลย ว่าราคาแพงแค่ไหน

เห้ออี้ถั่วไม่รู้เลยว่าเฉียวไม่ซิงนั้นกำลังพิจารณาเขาอยู่ สนใจ แค่ดื่มชาเท่านั้น

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ