บทที่ 18 เฉินหยางลงมือ

ห้อเลยถูกหลอเหริ่นมองจนรู้สึกขนลุก เขากัดฟัน คราม โกรธ จนตัวสั่น

ก้าวย่างอย่างฉับพลัน หมัดก้าวเท้าครึ่ง ในทันที

หมดก้าวเท้าครึ่งของห้อเลียนั้นยอดเยี่ยม มันเป็นทักษะพิเศษ ประจําตัวเขา

หมัดลมรุนแรง!

ร่างกายพลิ้วไหว กำปั้นราวกับคันธนูที่ถูกดึงจนตึง แรงดีด ออกไป กําปั้นกระแทกหน้าอกและหน้าท้องของ หลอเหน โดยตรง ในการกําปั้นเต็มไปด้วยกำลังที่รุนแรงแข็งแกร่ง

หลอเหริ่นกลับยืนอยู่ที่เดิม ไม่มีการเคลื่อนไหว

ในขณะที่กำปั้นของห้อเลยกำลังจะพึ่งโดนหลอเหงิน หน้าอก และหน้าท้องหลอเหรินหายใจเข้าสูบเข้ากะทันหัน เว้าลงไปใน ทันที เพียงพอที่จะจับกำปั้นของห้อเลย ไม่รอช้า ห้อเลย รู้สึกถึง พลังในกำปั้นของเขาที่ถูกทำให้หายในทันที เขาตกใจหน้าซีด รู้ ว่าแย่แล้ว หลบทันที แต่หน้าอกและหน้าท้องของ หลอเหรี่นมีแรง ดูด ทำให้เขาไม่สามารถดึงมือออกได้

ในขณะเดียวกัน หลอเหริ่นก็ลงมือ เขายื่นมือออก จับคอของ ห้อเลย รวดเร็วดั่งฟ้าแลบ
ห้อเลยถูกหลอเหรี่นยกขึ้น ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีม่วง

ทันที ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป จะทำให้หายใจไม่ออกจนตาย ท้อเลย

เตะเท้าทั้งสอง เจ็บปวดจนถึงขั้นสุด

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว

หลินชิงเสว่และถังชิงชิงเห็นแค่ห้อเลยพุ่งไปหา หลอเหริ่มจาก

นั้น หลอเหริ่นก็บีบคอยก ห้อเลยขึ้น

การฝึกปฏิบัติของหลอเหริ่นนี้น่ากลัวอย่างสุดขั้วจริงๆ

คนตาเดียวคือราชาแห่งความปลอดภัย ฝีมือการต่อสู้ยังห่าง กับห้อเลยอีกไกล แต่ห้อเลยไม่สามารถทนประชันหน้าได้ภายใต้ น้ำมือของหลอเหริน

ถังชิงชิงและหลินชิงเสว่ เห็นสถานการณ์นี้ก็ตกใจสีหน้า

เปลี่ยน ถังชิงชิงสีหน้าซีด ตะโกนอย่างรวดเร็ว “หยุดนะ รีบหยุด เดี๋ยวนี้” เธอไม่สามารถมองดูพี่ชายถูกฆ่าตายต่อหน้าต่อตาได้ พุ่งเข้าไปโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น หลินชิงเสน่ใจเย็นกว่าบ้าง รีบโทรเรียกหาเฉินหยางอย่าง

รวดเร็ว

ถังชิงชิงพุ่งเข้ามา มืออีกข้างของหลอเหงิน สะบัดแขนเสื้อ

ลมที่มีความรุนแรงก็พักถังชิงชิงออกไปทันที ถังชิงชิงต้านแรง ไม่ไหว ล้มลงอยู่กับพื้น

ณ ตอนนี้ ถังชิงชิงอดไม่ได้ที่จะหมดหวัง เธอไม่อยากจะเชื่อ เลย ว่าหลอเหริ่นคนนี้จะฆ่าพี่ชายในที่โจ่งแจ้งแบบนี้ได้
หลินชิงเสว่พูดเสียงดัง ที่นี่มันในประเทศ ฆ่าคนจะต้องจําคุก ตลอดชีวิต คุณรีบปล่อยเดี๋ยวนี้

หลอเหริ่มยังคงเฉยชา ไม่พูดอะไร

และลมหายใจของห้อเลยก็เริ่มอ่อนแอลงเรื่อย ๆ เหล่ายามรักษาความปลอดภัยได้ยินการเคลื่อนไหว รีบวิ่งพุ่ง

ออกมา หลินชิงเสวรีบออกคำสั่งรีบเข้าไปช่วย

พวกรักษาความปลอดภัยรวมถึงคุณเซีย เห็นสถานการณ์ใน ขณะนี้ก็ปฏิเสธภาระหน้าที่ไม่ได้ ทุกคนพุ่งเข้าไป ด้วยกระบอง

แต่หลอเหนเพียงแค่ยืนอยู่ที่เดิม สะบัดแขนเสื้อ

ผลัวะๆๆๆ!

ช่วงเวลานี้ แขนเสื้อใหญ่ของเขาเหมือนแส้หนังที่น่ากลัว ทำให้ยามรักษาความปลอดภัยล้มกระจายไปทั่วทุกทิศในทันที

ร้องคร่ำครวญ

แต่ละคนไม่รู้จะทำอย่างไร

ในขณะนี้ จู่ๆ มีเงาหนึ่งผ่านเข้ามา

มาเหมือนลมกระโชก

พริบ!

ในที่สุดเฉินหยางก็มา

กําปั้นชนปะทะเข้าด้วยกัน หลอเหรี่นตึกๆๆ ถอยหลังสามก้าวในที่สุดก็ยืนนิ่ง และเฉินหยางก็จับคว้า ห้อเลยไว้ ตึกๆๆๆ ถอย หลังสามก้าวเช่นกัน

เฉินหยางวางห้อเลยลง ห้อเลยอ้าปากค้างหายใจหอบทันที

ถังชิงชิงและหลินชิงเสเห็นเข้าก็รีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อดูแล

ห้อเลย

“พี่เลย พี่เป็นไงบ้าง?

ถังชิงชิงน้ำตาไหลพราก

ห้อเลย โบกมือ ใบหน้ายังคงแดงมาก พูด“ฉันไม่เป็นไร”

ถังชิงชิงและหลินชิงเสว่จึงโล่งใจ

สายตาของทั้งสองหันไปยังเฉินหยาง

การปรากฏตัวของ เฉินหยางราวกับเทพเจ้า เขาทำให้พวก เธอรู้สึกความปลอดภัยอย่างไม่รู้จบ

เฉินหยางไม่สนใจทุกคน แต่ไปดูที่หลอเหงิน จากนั้น สายตา ของเขามองไปยังคนตาเดียวที่พยายามฝืนร่างกายลุกขึ้นมา เฉิน หยางหัวเราะแล้วพูดขึ้น “คนตาเดียวดูเหมือนแกจะลืมทุกสิ่งที่ฉัน พูด แกคงคิดว่าเชิญไอ้นี่มา จะปกป้องแกได้งั้นแหละ

คนตาเดียวสัมผัสได้ถึงสายตาของเฉินหยาง ทันใดนั้นก็เสียว วาบในใจ ตอนนี้ถอยหลังสองก้าวด้วยตัวเองอย่างอดไม่ได้

เฉินหยางไม่สนใจ คนตาเดียวอีกต่อไป มองไปยัง หลอเหน “นายมาที่นี่เพื่อจะเอาคืนแทนคนตาเดียวสินะ? มา มา มาวันนี้เรามาท้าประลองกัน” เขาพูดจบก็จะเริ่มลงมือ อย่างไม่เกรงใจ อารมณ์รุนแรง เผยออกมาให้เห็น

แต่ หลอเหริ่นไม่ได้ลงมือ มองไปที่เฉินหยาง พูดขึ้น นาย คู่ควรที่ฉันจะลงมือ แต่วันนี้พวกเราไม่ต่อสู้ ฉันมา เพื่อแก้ไขข้อ ข้องใจ

เฉินหยางยิ้มเย็นชาอย่างอดไม่ได้ พูดขึ้น นายเกือบจะฆ่าลูกพี่ ลูกน้องห้อคนนี้ทันทีที่นายมานายจะมาแก้ไขข้อข้องใจอะไร?”

หลอเหมิ่นพูดเบาๆ “โยมผู้นี้ลงมือกับฉันก่อน เฉินหยางก็ไม่ได้สนใจปัญหานี้ พูดขึ้นก็ได้ นายลองพูดมาฟัง นายจะแก้ไขข้องใจยังไง?”

หลอเหริ่นพูด เราก็เป็นคนที่ฝึกการต่อสู้ทั้งนั้น แน่นอนปัญหา ของนักสู้ ต้องแก้ปัญหาด้วยวิธีการของนักสู้ เอาอย่างงี้ หลังจาก สามวัน ฉันรอนายอยู่ที่สโมสรฟันดาบเจียเยว ถึงตอนนั้น เราเซ็น สัญญาความเป็นความตาย หากใครตาย หรือแพ้ก็ไม่มีความ ผิด ถ้านายแพ้ บริษัทYDขายให้ศิษย์น้องของฉัน ในราคาที่ตกลง กันก่อนหน้านี้ เป็นยังไง?

เฉินหยางพูดอย่างเย็นชา นายมีความคิดไว้ดี ถ้าหากนายแพ้ แล้วจะเป็นยังไง? หรือว่าไม่มีเงื่อนไขเพิ่มเติมใด ๆ?”

หลอเหริ่นพูด “นายต้องการอะไร?”

เฉินหยางพูด ฉันต้องการให้คนตาเดียวออกไปจากเมืองบึง ไห่ นับตั้งแต่นี้ ในชีวิตนี้อย่าได้ก้าวเข้ามาอีก”
หลอเหริ่มผงกหัว พูดขึ้นได้” เขาหยุดไปครู่หนึ่ง แล้วพูด” การ ตัดสินใจของบริษัทYD นายตัดสินใจแทนได้เหรอ?”

“ตัดสินใจแทนได้อยู่แล้ว” เฉินหยางพูด

หลอเหริ่นพูดอีก” หลังจากกลับไปฉันจะให้ศิษย์น้องของฉัน ทำข้อตกลง เมื่อถึงเวลา ฉันจะขอให้ผู้อาวุโสบางคนในวงการ ศิลปะการต่อสู้ทำการตัดสินอย่างยุติธรรม” เขาพูดจบก็หันหลัง จากไป

คนตาเดียวก็เดินตามหลังไป

“นายตัดสินใจภาระการโดยไม่ปรึกษาฉันก่อนได้ยังไง?” ใน เวลานี้ถังชิงชิง อดไม่ได้ที่จะโทษเฉินหยาง

แม้ว่าเฉินหยางจะช่วย ห้อเลยเอาไว้ แต่เฉินหยางก็เอา

บริษัท YDไปวางเดิมพัน สิ่งนี้ยังทำให้ถังชิงชิงและหลินชิงเสว่

โกรธ

มีชั่วขณะหนึ่ง ในใจของถังชิงชิงและหลินชิงเสในขณะ เดียวกันก็เกิดความคิดที่น่ากลัวขึ้น

ถ้าหากเฉินหยางเป็นสายลับของคนตาเดียว ตั้งใจใช้วิธีการนี้ เพื่อแย่งบริษัทของตนเองจะทำยังไง?

เฉินหยางถูกจับผิดอย่างช่วยไม่ได้ เขามองเห็นความโกรธข องถังชิงชิง ในขณะเดียวกันเห็นดวงตาของหลินชิงเสวไม่พอใจ เช่นกัน เพียงแค่อดทนไว้ไม่ได้พูด

เฉินหยางอดไม่ได้ที่จะเงียบ เขาพูดหลังจากนั้นไม่นาน”ขอโทษ ผมผิดที่ปรึกษาพวกคุณก่อน แต่พวกคุณสบายใจ

ใต้ ถ้าผมแพ้ ผมจะชดใช้ให้พวกคุณด้วยชีวิต” หลังจากที่เขาพูดจบ ก็ไม่ได้พูดเพิ่มเติมอีก ออกจาก

บริษัท YDทันที

ช่วงเวลานี้ ท่าทางของเฉินหยางดูเหงาและซึมเล็กน้อย

ถังชิงชิงและหลินชิงเสว่อดไม่ได้ที่จะตกตะลึง ในใจของพวก เธอแสดงออกมาอย่างไม่น่าเชื่อ

ห้อเลย ในใจยังคงกลัว สงสัยและถามขึ้นในขณะ เดียวกัน “เฉินหยางคนนี้คือใคร?”

เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่สงสัย เฉินหยางคนนี้ความสามารถน่า กลัว ทำไมจู่ๆ ถึงโผล่ที่บริษัทYD

ถังชิงชิงพูด“พวกเราก็ไม่ค่อยรู้ที่มาของเขา ก่อนหน้านี้เขาเป็น ยามรักษาความปลอดภัยของบริษัทเรา ภายหลังคนตาเดียวมา หาเรื่องพวกเรา เป็นเขาที่ออกหน้าช่วยไว้ ดังนั้นพวกเราจึงให้ เขาเป็นคนขับรถและบอดี้การ์ดของพวกเรา”

“คนคนนี้ต้องมีอะไรแน่นอน” ห้อเลยรีบพูดขึ้น