บทที่ 16 ผู้มาเยือนลึกลับ

เหมือนฟ้ากำลังเข้าข้างเฉินหยาง จากนั้น จึงรับสายหนึ่ง แม่ ของซูจึงโทรมา แม่ซูชิงขอร้องต่อจากนี้ให้เสียวเสวอยู่ที่บ้าน แม่ ซูชิงจะไปคนรับส่งไปโรงเรียนด้วยตัวเอง

ซูจึงไม่ได้ยึดมากจนเกินไป ที่สำคัญคือสภาพแวดล้อมของที่นี่ ยากลำบากเกินไป และไม่มีเวลามาสอนพิเศษให้เสียวเสว่

ดังนั้นสุดท้ายซูฉิงก็ตกลง

เสียวเสวไม่อยู่ที่นี่ คนที่ดีใจที่สุดก็คือเฉินหยาง ใช่ว่าเฉิน หยางไม่ชอบเสี่ยวเยว่ แต่ถ้าเสี่ยวเสว่อยู่ เขาจะไม่ค่อยสะดวกก็ เท่านั้นเอง!

บ้านเอื้ออาทรที่นี่บ้านหนึ่งมีสามห้อง เฉินหยางและซูจึงอยู่ คนละห้อง อีกห้องเป็นห้องเก็บของ เฉินหยางต้องการเช่าไว้ เจ้าของบ้านก็ดีใจเช่นกัน

ในคืนนั้น เฉินหยางและซูฉิงทำความสะอาดห้องพักด้วยกัน ทั้งสองยุ่งมากจนเหงื่อไหลพล่าน กระทั่งถึงห้าทุ่มจึงทำความ สะอาดใกล้เสร็จ

ซูฉิงเหงื่อไหล กลิ่นตัวที่หอมก็ยิ่งแรงมากขึ้น ทำให้เฉินหยางที่ ดมกลิ่นรู้สึกเคลิบเคลิ้มหลงใหล และขณะนี้ ซูฉิงหันมองไปยัง เฉินหยางพอดี

เฉินหยางกลัวซูฉิงเห็นเข้า โค้งงออย่างรวดเร็วเพื่อปิดช่องท้องส่วนล่าง พูดขึ้น” โอย ปวดท้อง จากนั้นก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไป ซูจึงไม่ได้สนใจอะไร แต่ทันใดนั้น เธอก็สังเกตเห็นตัวเอง นี่ก็ หอมเกินไป เธอนึกถึงเฉินหยางอยู่ข้างหลังตัวเองตลอด ใบหน้า แดงขึ้นมาทันที

เฉินหยางพยายามควบคุมไฟอยู่ตลอด

ไฟนี้ไม่ใช่ไฟความโกรธ แต่เป็นไฟสวาท ซูจึงเป็นหญิงสาวที่ สวยและมีความเป็นผู้ใหญ่ วันๆ ใกล้ชิดสนิทอยู่กับเขา เขายัง เป็นผู้ชายทั้งแท่ง จะอดใจไหวได้ยังไง! หลังจากเฉินหยางสงบ สติอารมณ์ได้แล้ว จึงออกจากห้องน้ำ

ขณะนี้ฉิง ก็เดินออกมาเช่นกัน เธอเก็บกวาดห้องเสร็จแล้ว รอพรุ่งนี้ไปซื้อเครื่องครัวก็สามารถทำกับข้าวกินเองได้แล้ว

ซูฉิงเดินมุ่งหน้ามาหาเฉินหยาง อดไม่ได้ที่จะถามด้วยความ

เป็นห่วง “คุณดีขึ้นบ้างรึยัง? ช่วงนี้ทำไมเห็นคุณปวดท้องอยู่

บ่อยๆ คงไม่ใช่ไส้ติ่งอักเสบนะ!”

รู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อย พูดขึ้นไม่ถึงขนาดนั้น อาจเป็น เพราะกินของแสลงท้องเข้าไป

เฉินหยางกระหายอยากเห็นซูฉิงอาบน้ำ ดังนั้นจึงรีบพูดขึ้น ว่า”ดึกแล้วพี่ฉิง พรุ่งนี้คุณยังต้องทำงาน รีบไปอาบน้ำนอนเถอะ”

ซูฉิงไม่สงสัยเขาเลย พยักหน้า แล้วจากไป

เฉินหยางก็รีบกลับเข้าไปในห้องของตัวเอง ใจของเขาเต้นตุ๊ บๆ แม้ว่าจะเป็นครั้งสองครั้งแล้ว แต่ทุกครั้งเวลานี้เขาก็จะตื่นเต้นเป็นที่สุด

วันถัดมา เฉินหยางส่งซูจึงไปทำงานปกติ มองดูซูฉิงสวมชุด เป็นทางการและสง่างาม เฉินหยางนึกถึงบรรยากาศในตอน กลางคืน เขาก็เกิดปฏิกิริยาโต้ตอบอีกครั้ง

ยังดี ซูจึงไม่ได้สังเกต

หลังจากส่งซูจึงไปทำงาน เฉินหยางก็ไปตลาดเครื่องครัวเพื่อ ซื้อเครื่องครัว เขาวางเครื่องครัวไว้ในหีบที่เตรียมไว้ด้านหลังรถ จากนั้นจึงไปทํางาน

ทุกวันนี้เฉินหยางทำงานสบายขึ้นมาก ทุกคนรู้ว่าเขาเป็นคน ดังแถวหน้าของท่านประทาน ดังนั้นสาวน้อยเหล่านั้นจึงมองเขา แตกต่างออกไป เฉินหยางอยู่ในนั้น ก็ยิ่งเหมือนปลาได้น้ำ

พูดถึง ที่จริงแล้วบริษัทYD แม้ว่าหลินชิงเสว่จะเป็นประธาน

แต่ถังชิงชิงเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่

หลินชิงเสว่สามารถเปิดบริษัทนี้ได้ตัวเองอยู่แล้ว ประการแรก คือเธอพรสวรรค์มีความสามารถ ความสำเร็จที่มีต่อการทำ น้ำหอมสูงมาก ประการที่สองคือความช่วยเหลือจากทรัพยากร มนุษย์และการเงินจากลุงของเธอ

ลุงของหลินชิงเสว่เป็นคนของข้าราชการ ความช่วยเหลือของ ทรัพยากรมนุษย์มากขึ้น ข้อจำกัดทางการเงิน ทรัพยากรทางการ เงินอื่น ๆ คือความช่วยเหลือที่ได้รับจากปู่ของถังชิงชิง

บ้านเกิดของถังซิงซิงคือเมืองฝอซาน ปู่ของเธอ ห้อเทียนจึงมีชื่อเสียงโด่งดังในเมืองฝอซาน ขนาดนามว่า

ราชากังฟูของเมืองฝอซาน

ห้อเทียนจึงเปิดพิพิธภัณฑ์ในเมืองฝอซานเพื่อรับศิษย์ หลัง จากที่ศิษย์ของสำนักหลายคนมีชื่อเสียง

แต่ สำหรับเรื่องราวเหล่านั้นของ ถังชิงชิงรู้ไม่มาก เพราะถึง ชิงชิงเติบโตขึ้นในต่างประเทศ หลินชิงเสว่เคยไปศึกษาต่าง ประเทศ ทั้งสองพบกันในต่างประเทศ หลังจากเรียนจบก็กลับมา ก่อตั้งบริษัท

ตอนนั้น ถังชิงชิงไปเยี่ยมที่เมืองฝอซาน บอกเกี่ยวกับเรื่อง การก่อตั้งบริษัท ห้อเทียนจงรักหลานสาวคนนี้ จึงสนับสนุนอย่าง ไม่มีเงื่อนไขทันที

สำหรับเบื้องหลังของถังชิงชิง คนนอกยากที่จะรู้ เพราะถังซิง

ชิงเองก็รู้ไม่มากนัก แม้ว่าชื่อของ ราชากังฟูฝอซานจะโด่งดังมาก

แต่มันถูกจํากัด ในโลกศิลปะการต่อสู้

ก็เหมือนกับศิลปะมีวงการศิลปะ ความบันเทิงมีวงการบันเทิง นักเขียนมีวงการของนักเขียน และศิลปะการต่อสู้ ก็ย่อมมีวงการ ของศิลปะการต่อสู้

ดังนั้น คนอย่างพวกคนตาเดียวไม่มีทางรู้ถึงความสัมพันธ์ มากถึงขั้นนี้ ไม่งั้นล่ะก็ ไม่ว่ายังไงก็ต้องมีเกรงกลัวบ้าง

หยุดพูดเรื่องเหล่านี้ เวลาเที่ยงตรง เฉินหยางเดินเล่นเข้าไปในห้องทํางานของประธาน
ในห้องทํางานประธาน ถังชิงชิงและหลินชิงเสว่อยู่ในเวลาพัก เที่ยง ท่าทางการนอนหลับของสาวสวยทั้งสองช่างยั่วยวน

เฉินหยางเปิดประตูแล้วเข้าไปเงียบ ๆ

หลินชิงเสวนอนหลับอย่างสง่า และถังซิงซิงนอนนิ่งอยู่บน โซฟา

เฉินหยางเดินย่องเงียบๆ แล้วมองไป แต่สิ่งที่ทำให้เขาผิดหวัง ก็คือ ถังซิงซิงสวมกางเกงซับใน

และในขณะนี้ ถังซิงซิงก็ตื่นขึ้นมา เธอลืมตาขึ้นเห็นเฉินหยาง ลับๆ ล่อๆ ทันใดนั้น เธอรู้สึกว่าตัวเองโป๊อยู่ รีบลุกขึ้นทันที กอดอกพูดอย่างโมโห”ไอ้บ้าเฉินหยาง นายทำอะไร?”

เฉินหยางพูดอย่างเคร่งขรึม”อ๋อ ผมก็แค่จะมาเช็ก ว่าคุณหลับ สบายดีไหม”

ถังชิงชิงใบหน้าแดง พูดด้วยความโมโหไปให้พ้น ฉันหลับ สบายดีหรือเปล่าเกี่ยวอะไรกับนายด้วย”

หลินชิงเสวก็ตื่นด้วยเสียงรบกวน เห็นสองคนนี้ทะเลาะกันอีก

แล้ว ไม่รู้จะทำยังไง

เฉินหยางรู้ตัวเองผิด จึงพูดว่า “ผมก็แค่เป็นห่วง คุณอย่าตื่น ตระหนก ผมออกไปก่อนนะ!”

นายนี่ผู้เสร็จก็เตรียมสะบัดหางแล้วหนี

ในขณะนี้ จู่ๆ ก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งปรากฏตัวอยู่ข้างนอก
ชายหนุ่ม สวมเสื้อเชิ้ตสีขาว คิ้วหนา ตาคม พฤติกรรมไม่ ธรรมดา มองไปก็คือประธานที่เอาแต่ใจวางตัวเป็นเจ้าของ

ชายหนุ่มคนนี้มีอารมณ์ดุร้าย เดินอย่างใจเย็น นัยน์ตา เคร่งขรึม ดูเหมือนว่าจะเป็นยอดฝีมือด้านหมัดนุ่ยเจีย

เฉินหยางหยุดทันที ขวางชายหนุ่มไว้ ขมวดคิ้วถามคุณเป็น ใคร? มาทําอะไรที่นี่?” เขาจำเป็นต้องดูแลรับผิดชอบความ ปลอดภัยของหลินชิงเสว่และถังชิงชิง

ชายหนุ่มเหลือบมองเฉินหยางเล็กน้อย เหมือนเหลือบมอง

ขยะยังไงอย่างงั้น เพียงแค่พูดอย่างเย็นชา ถอยไป!

เฉินหยางยิ้มกว้างพูด พูดขึ้น”คุณนี่มันบ้าชะมัด”