บทที่ 19 พี่สาว พี่เป็นก็เป็นแค่ของมือสองแล้วนะ

บทที่ 19 พี่สาว พี่เป็นก็เป็นแค่ของมือสองแล้วนะ หลินเสบู่เอ๋อนอนพลิกไปพลิกมา อารมณ์เสียจนนอนไม่หลับทั้ง คืน

เธอนึกไม่ถึงจริงๆเลยว่า เธอแต่งตัวซะสวยมาเสิร์ฟถึงที่ แค่ค่า พูดประโยคเดียวของเฉินตง ก็ทําให้เธอรู้สึกว่าเหมือนเธอกำาลัง ไปแจ้งข่าวดีเพื่อขออังเปาเลย

เธอหลงคิดว่าตนเองสามารถควบคุมและรู้ความคิดทุกอย่างของ ผู้ชายทุกคน อาจจะจะใช้วิธีอะไรในการบีบบังคับให้ผู้ชายเชื่อง

แต่ว่า กับเฉินตงแล้ว เธอมีความรู้สึกพ่ายแพ้มากเป็นพิเศษ

ได้ยิ่งไปกว่านั้น การที่เธอทำดีกับเฉินตง ก็เพิ่งจะเริ่มขึ้นหลัง จากคืนนั้นที่ทําการขอโทษ

แล้วก็เป็นเพราะมีคืนที่ไปทำการขอโทษนั้น เธอถึงเลือกที่จะทำ กับเฉินดงไม่หยุด

เธอเข้าใจดีว่า ถึงแม้เธอจะเดินเข้าไปในชีวิตของเฉินดงไม่ได้ แต่ขอเพียงแค่มีการปฏิสัมพันธ์กับเฉินตง กับสภาพการเงินของเฉินตงแล้ว ถึงแม้จะเป็นแค่เศษเสี้ยวจากเขา มันก็ยังได้

มากกว่าอันที่ได้จากการแต่งงานของเธอกับหวางเท้า

เธออยากหาหวางเท้าให้มาเป็นตัวแบกรับของที่ไม่ดีเมื่อคนอื่น ไม่ต้องการแล้ว แต่ถ้าหากได้จำนวนที่เยอะกว่า เธอก็ไม่ถือสา จะรับของที่สามารถได้มาไว้ในมือ มากสุดก็แค่หาคนที่จะมาเป็น ตัวแบกรับของที่ไม่ดีเมื่อคนอื่นไม่ต้องการมาใหม่ก็ได้แล้ว

แต่ปฏิกิริยาในการตอบสนองของเฉินตง ทำให้เธออารมณ์เสีย

มาก !

นี่ก็เป็นสาเหตุที่ทำให้ เช้าของวันที่ 2 ตอนที่หลินเสว่เอ๋อได้รับ สายปลุกให้ตื่นนอนจากหวางเท้า กลับไม่มีความนุ่มนวลและอ่อน โยนเหมือนก่อนหน้านี้อีก

มีเพียงความหงุดหงิดอารมณ์เสียและเสียงตะโกนพูดเสียง ดัง : “หวางเท้า มาปลุกเช้าแบบนี้ คุณช่างน่ารำคาญจริงๆเลย นะ ? ”

“เสบู่เอ๋อ ผม นี่เป็นบริการการโทรปลุกให้ตื่น ที่เรา2 คนเคยนัด กันไว้ไม่ใช่เหรอ ? “หวางเท้าตกใจจนทำอะไรไม่ถูก

“ปลุกอะไรกัน ? ฉันไม่ได้หลับไม่ได้นอนทั้งคืนเนี่ย ! “หลินเสว่ เอ๋อเกาศีรษะจนผมยุ่งอย่างหงุดหงิด
“อะไรนะ ? คุณไม่ได้หลับไม่ได้นอนทั้งคืน ผมจะขึ้นไปตอน นี้เลย เสว่เอ๋อคุณเหนื่อยขนาดนี้ งั้นวันนี้ก็ไม่ต้องไปทํางาน แล้ว หวางเท้ารู้สึกเป็นห่วง

เมื่อได้ยินคำว่า”ทำงาน”2 คำนี้ เสว่เอ๋อโมโหทันที เธอทนมา มากพอแล้วกับความเป็นห่วงที่ช่วยอะไรเธอไม่ได้แบบนี้

“ไม่ทำงานงั้นเหรอ ? ไม่ทำงานคุณจะเลี้ยงฉันหรือไง ? คุณ ว่างแบบนี้ คุณไปคิดเรื่องค่าสินสอดยังดีกว่า นี่เรายังจะหมั้นและ แต่งงานกันอีกไหม ? ถ้าคุณไม่อยากหมั้นและแต่งงานจริงๆ งั้น เราก็เลิกกันเถอะ !

หวางเท้ารีบกล่าว : “เสบู่เอ๋อคุณใจเย็นๆ บ้านเรากำลังคิดหาวิธี อยู่วันหมั้นแต่งงานต้องมีค่าสินสอดพอที่จะให้คุณได้แน่นอน !”

“พวกคิดอะไรกัน ? พี่เขยคุณรวยขนาดนั้น ไม่รู้หรือไง ? ”

ไม่รอให้หวางเท้าพูดจบ หลินเสว่เอ๋อก็วางสายแล้ว

เธอเอาเฉินตงไม่อยู่ ถ้าหวางเท้ายังเป็นตัวรับของที่คนอื่นไม่ ต้องการแล้วไม่ได้ละก็ งั้นการที่เธอคบกับหวางเท้านานขนาดนี้ คงเป็นแค่การเสียเวลาชีวิตช่วงวัยสาวเปล่าๆ ?

หลินเสว่เอ๋อพักอยู่ด้านล่างของอพาร์ตเมนต์ หวางเท้าที่นั่งอยู่ ในรถออดี้สีหน้างุนงง

เขาไม่รู้ว่าทำไมหลินเสบู่เอ๋อถึงจู่ๆก็โมโหขนาดนี้

แต่ตอนที่หลินเสบู่เอ๋อวางสายนั้น เขาก็ได้ยินคำว่า”เลิกกัน เถอะ”จริงๆนี่นา

หวางเท้ากังวลสุดๆ ตาแดงพร้อมกับรีบโทรศัพท์หาคนที่บ้าน

เมื่อรับสายแล้ว เขาก็พูดกับจางซิ่วจือพร้อมกับร้องไห้ไป ด้วย : “แม่…..เสน่เอ๋อบอกว่าจะไม่มีงานหมั้นอีก จะบอกเลิกผม แล้ว”

“เสี่ยวเห้า ลูกใจเย็นนะ เรากำลังคิดหาวิธีอยู่ไม่ใช่หรอ ? “จาง ซิ่วจือก็กังวลแล้ว

“เป็นวิธีอะไรได้เหรอครับ ? เฉินตงรวยขนาดนั้น ให้พี่สาวไป ขอตรงๆเลยสิ เธอเป็นถึงพี่สาว ขนาดงานแต่งของน้องชายก็ไม่ สนใจบ้างเลยหรอ ? “หวางเห้าร้องพูดเสียงดัง
เพิ่งจะพูดจบ ในสายโทรศัพท์ก็มีเสียงของจางซิ่วจือที่ดัง มาก : “อะไรนะ ? เฉินดงรายงั้นเหรอ ? ”

“ผมไม่สน ยังไงผมก็จะหมั้นกับเสบู่เอ๋อเร็วๆนี้เลย ถ้าพวกคุณยัง รวบรวมเงินไม่พอ งั้น งั้นผมจะไปตาย!!”หวางเท้าตะโกนพูดไป ด้วยร้องไห้ไปด้วย จากนั้นก็วางสายทันที

ในบ้านตระกูลหวาง

หลังจากวางสาย จางซิ่วจือก็โมโห ตาแดงไปถีบประตูห้องหวาง หนันหนัน ยัยเด็กบ้า แกจะนอนอยู่ได้ ?”

หวางหนันหนันหรี่ตามองจางซิ่วจือ สีหน้ามึนงง : “แม่ วันนี้ถึง วันหยุดของฉันนิคะ

“หยุดอะไรกัน น้องชายแกจะตายอยู่แล้ว คนเป็นพี่อย่างแกยัง มานอนอยู่ได้อีก ? “จางซิ่วจือกระชากตัวหวางหนันหนันออกมา จากในผ้าห่มท่าทีราวกับบ้าไปแล้ว

หวางหนันหนันตกใจจนกรีดร้องออกมา ตอนแรกยังอยาก ขัดขืน แต่พอได้ยินว่าหวางเท้าโกรธเรื่อง ก็รีบถามดังๆอย่างร้อน

ใจ : “เกิดอะไรขึ้น ? น้องชายเป็นอะไรไป?”

“ค่าสินสอด ! เสี่ยวเห้ากับเสบู่เอ๋อกำลังจะหมั้นกัน ถ้าค่าสินสอดยังไม่พอ เสบู่เอ๋อก็จะเลิกกับเสี่ยวเห้า เสี่ยวเห้าก็จะฆ่าตัว ตายแล้ว ! ”

จางซิ่ว อร้อนใจจนตบหน้าหวางหนันหนันทีนึง พูดพร้อมกับ สะอื้นร้องไห้ไปด้วย : “ทำไมฉันถึงมีลูกสาวที่ไร้ประโยชน์อย่าง แก ขนาดน้องชายแท้ๆยังไม่ช่วย นี่แกกำลังจะบีบบังคับให้ฉันกับ พ่อแกต้องตายตามน้องชายแกไปใช่ไหม

หวางหนันทนันตะลึง เจ็บปวดตรงใบหน้ามาก

ในดวงตาประกายไปด้วยแสงน้ำตา ตะโกนพูดอย่างเจ็บปวด ทรมาน : “แต่ฉันได้คิดวิธีที่สามารถคิดได้จนทุกวิถีทางแล้ว พวก คุณยังจะให้ฉันทำยังไงอีก ? ”

เพียะ !

จางซิ่วลือตบหน้าหวางหนันหนันอีกทีนึง : “แกโกหกมั่ว ! น้อง ชายแกก็บอกแล้วว่าเฉินตงรวยมาก เขามีเงินแต่แกไม่ให้เขาควัก กระเป๋า และยังอยากกับเขาอีก แกจงใจทำลายชีวิตน้องชายแก ใช่ไหม ! ”

เปรี้ยง !
หวางหนันหนันราวกับถูกฟ้าผ่า หรี่ตามองจางซิ่วจือด้วยดวงตา ที่เต็มไปด้วยน้าา

เวลานี้ ใจเธอพังทลายหมดแล้ว

ปากแดงขยับสั่น พูดพร้อมกับร้องไห้ไปด้วย : “เขาไม่มีเงินแล้ว จริงๆ หลังจากแต่งงาน บัตรเครดิตธนาคารของเขาอยู่ในมือฉัน หมด เขามีเงินเท่าไหร่ฉันรู้หมด เงิน 2 แสนจํานวนท้ายสุดก็ให้ พวกคุณแล้วนี่ ถ้าเขามีเงินจริงๆ คนเป็นพี่อย่างฉันจะไม่ช่วยเสียว เห้าได้ยังไงกัน ? ”

“เสี่ยวห้าบอกว่าเขารวยเขามีเงิน แสดงว่าโกหกเราหรือ ไง ? “สติสัมปชัญญะของจางซิ่วจือไม่เหลือหมดแล้ว นั่งลงบน พื้น ร้องไห้งอแงบ่นเสียงดัง : “ชีวิตฉันช่างลำบากจริงๆเลย มี ลูกสาวจะกลายเป็นของมือสอง ตอนนี้ลูกชายจะแต่งงานก็ไม่ สําเร็จ ฉันจะมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร

“ได้ ฉันจะไปตาย ! เสี่ยวห้าจะฆ่าตัวตาย ฉันก็ตายตามไปด้วยดี กว่า ! ”

ทันใดนั้น จางซิ่วลือลกขึ้นวิ่งมาออกจากห้องนอน

หวางหนันหนันตกใจจนจะเป็นบ้า รีบวิ่งออกมาคั้นจางซิ่วจือ ไว้ : “แม่…… แม่อยากทําอะไรโง่ๆ
เวลานี้ หวางเต๋อที่ได้ยินเสียงก็วิ่งออกมา กอดจางซิ่วจืออย่าง ตื่นตระหนก : “งานแต่งของลูกชาย คุณจะทำเรื่องโง่ๆทำไม ?

“ขนาดลูกชายจะแต่งงานฉันยังช่วยไม่ได้เลย ลูกสาวฉันขนาด น้องชายตนเองยังไม่ช่วย คนเป็นแม่อย่างฉันตายๆไปซะยังจะดี กว่า ! ”

จางซิ่วจือดิ้นรนอย่างสุดแรง จนลักษณะใบหน้าบิดเบี้ยวไป หมด : “ฉันแต่งงานกับทางครอบครัวคุณ จนกลายมาเป็นหญิง แก่อัปลักษณ์ คนที่มันไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ ขนาดงานแต่งของ ลูกชายยังไม่มีปัญญาจัด ! ”

หวางเต๋อสีหน้าไม่ดีสุดๆ กล่าวกับหวางหนันหนันว่า : “หวาง หนันหนัน ลูกจะยอมปล่อยให้แม่ของลูกตายจริงๆเหรอ ? ”

“หนู…………….

หวางหนันหนันตะลึง ความคิดในสมองมีเพียงความว่างเปล่า

จู่ เธอก็นึกถึงเรื่องซื้อบ้าน

ไม่แน่…….เนตงอาจจะรวยจริงๆล่ะ ?
ใช่แล้ว ! เขาเป็นรองประธานของไทดิ่ง น่าจะยังมีเงินอยู่ !

ใจหวางหนับหนันพังทลายจนกระทืบเท้าทีนึง ร้องไห้ กล่าว : “พวกคุณพอได้แล้ว ฉันไม่ยอมให้พวกคุณตายหรอก ฉัน เป็นพี่สาวของเสี่ยวเห้า ยังไงฉันก็ต้องช่วยเขา ! ฉันจะไปหาเฉิน ตงเดี๋ยวนี้ ฉันจะไปขอกับเขาเอง ! ”

พูดจบ เธอก็วิ่งออกไปเลย

บริษัทอสังหาริมทรัพย์ไทซิ่ง

หลังจากที่เฉินตงส่งอาหารเช้าไปให้แม่เรียบร้อย ก็กลับมายัง ห้องออฟฟิศ

การปฏิวัติย่านสลัมที่ตะวันตกของเมืองถึงแม้จะค่อยๆดีขึ้นแล้ว แต่เรื่องงานก่อสร้างทุกอย่างล้วนสะเพร่าไม่ได้เลย มีบางเรื่องที่ คนเป็นอย่างเขาจำเป็นต้องลงมือทำเอง

และแล้ว เพิ่งจะนั่งลงได้ไม่นาน

ก็มีสายโทรศัพท์เรียกเข้า

เฉินตงรับสายโทรศัพท์ อีกฝ่ายก็พูดทันทีว่า : “คุณเฉิน ไม่ ดีแล้ว อดีตภรรยาของคนมาเยี่ยมหน้าคุณที่โรงพยาบาล แม่ของคุณรู้ว่าคุณหย่ากับภรรยาแล้ว จิตใจถูกสะเทือนหนักมาก สถานการณ์อันตรายมาก กำลังทำการช่วยเหลือฉุกเฉินอยู่ คุณ รีบมาเถอะ”

ปิ้ง !

ร่างกายเฉินตงแข็งทื่อ ปากกาในมือถูกนิ้วโป้งของเขาหักเป็น 2

ท่อน

สายตาของเขา จู่ๆก็กลายเป็นสายตาที่มีความดุร้ายที่ไม่เคยมีมา

ก่อน

ราวกับว่าเป็นสัตว์ป่าที่จะกลืนกินมนุษย์ !