บทที่ 16 ข่าวสําคัญ พลิกสถานการณ์ให้กลับมามีชัย

บทที่ 16 ข่าวสำคัญ พลิกสถานการณ์ให้กลับมามีชัย

หวางหนุนหนันกลับบ้านด้วยความสิ้นหวัง ทั้งตัวเปียกไปหมด และกระอักกระอ่วนใจมาก

เมื่อเข้าบ้าน พ่อแม่และน้องชายหวางเท้าที่อยู่ในห้องนั่งเล่น ต่างก็ลุกขึ้นยืน

“ในที่สุดคุณก็ยอมที่จะกลับมาซะ?”จางซิ่วจือกล่าวอย่าง เคร่งขรึม แค่ให้คุณไปนัดบอด คุณยังใส่อารมณ์อีก?”

ร่างกายของหวางหนันหนันสั่น มองไปที่จางซิ่วจือด้วยความ ประหลาดใจ “แม่ คุณรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง?

“รู้สิ เสี่ยวเห้ากลับมาก็บอกกับฉันแล้ว”

จางซิ่วจือชี้ไปที่หวางเท้า ประโยคต่อมาทำให้หวางหนันหนัน น้ำตาไหลอย่างห้ามไม่ได้ “แค่สัมผัสจะทำไม? ยังไงก็แค่ไปนัด บอด ถ้าคืนนี้คุณไม่กลับมา ฉันก็รู้สึกโล่งใจ ถือว่านัดบอดสำเร็จ เราจะได้มีเงินค่าสินสอดสําหรับเสี่ยวเห้า ”

“แม่ คุณคิดว่าฉันเป็นสิ่งของเหรอ?” หวางหนันหนันร้องไห้
ใบหน้าของหวางเต๋อจมลง แล้วมองไปที่จางซิ่วจือ ต่อหน้าลูก คุณพูดเช่นนี้ทําไม?

“ฉันเป็นคนให้กำเนิดเธอเอง ฉันจะพูดไม่ได้หรือไง?” สีหน้าจาง ซิ่วจือเปลี่ยน แล้วมือเท้าเอวพูด “เธอทำเรื่องนัดบอดเสียหมด แล้วเงินค่าสินสอดของเสี่ยวเห้าล่ะ ? แค่ให้เธอช่วยน้องชายแค่นี้ ยังทำไม่ได้ ยังจะไม่ให้ฉันพูดอีก?”

คำถามทั้งหมดนั้น ทำให้หวางเต๋อพูดอะไรไม่ออก

แต่หวางหนันหนันฟังออกว่า หวางเท้าต้องไม่รู้แน่ว่าเกิดอะไร ขึ้นในร้านอาหาร หลังจากนั้นเธอวิ่งหนีไปแล้ว หวางเท้าต้องไป ฟังคำพูดของหลี่ต้าเป่าที่พยายามหลีกเลี่ยงประเด็นที่สำคัญที่สุด

แอบหงุดหงิดอยู่คนเดียว หวางหนันหนันกำลังจะอธิบาย

“พี่สาว คุณจะช่วยผมไหม?”

จู่ๆหวางเท้าก็เริ่มร้องไห้ขึ้นมา “ผมเป็นน้องชายของพี่นะ ถ้าพี่ ช่วยผมไม่ได้ ผมกับเสบู่เอ๋อก็จะแต่งงานกันไม่ได้ แล้วผมยังมี ชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร? ผมตายไปซะยังดีกว่า!”

“เสี่ยวเห้าตายไป งั้นไอ้แก่อย่างเราทั้งสองมีชีวิตไปก็ไม่มีความหมาย ตายๆไปด้วยกันซะยังจะดีกว่า!”จางซิ่วจือเห็นด้วยและ

เริ่มร้องไห้

วุ่นวายกันทั้งบ้าน

เมื่อเผชิญกับแม่และน้องชายที่กำลังอยากตาย หวางหนักหน ใจล่มสลาย ก้มศีรษะและนั่งยองๆบนพื้น แล้วร้องไห้เสียงดัง

“หนับหนัน พ่อขอพูดอะไรสักหน่อย ลูกดูสิแม่กับน้องชายทำถึง ขนาดนี้แล้ว คนเป็นพี่สาวอย่างลูกก็กล้ำกลืนความลำบากนี้ช่วย น้องชายหน่อยเถอะ?”

หวางเต๋อกล่าวอย่างลึกซึ้งว่า “ที่จริงลูกก็ไปนัดบอดกับหลี่ต้า เป่าแต่แรกอยู่แล้ว พ่อรู้ว่าลูกปฏิเสธเรื่องแบบนี้ แต่คนเขาอาจจะ จับโดนมือโดยบังเอิญ แล้วลูกก็หนีแล้วสิ

“พ่อ……”หวางหนันหนันขมขื่นสุดๆ นั่นเป็นเพียงการสัมผัสจริงๆ หรือ?

ถึงขนาดทำเหมือนฉันเป็นหญิงขายบริการแล้ว!

เธอก็รู้ดี ว่าเธอจะอธิบายอะไรตอนนี้ก็สายเกินไปแล้ว เธอไม่ สามารถโต้เสียงได้
ทันใดนั้น เธอนึกถึง วีแชทของเฉินตง และคิดซะว่าลองดูมัน อาจจะดีก็ได้ ร้องไห้และพูดว่า” พ่อ เราไปซื้อบ้านให้เสี่ยวเห้าที่ ภาคตะวันตกของเมืองดีไหม? บางทีราคาที่บ้านทางตะวันตกของ เมืองสูงขึ้น จะได้มีเงินค่าสินสอดของเสี่ยวเห้าด้วย!”

สีหน้าของหวางเต๋อจมลง

จางซิ่วจือด่าทันที “ซื้อบ้านทางทิศตะวันตกของเมือง นี่แกชื่อ อหรือไง? ย่านสลัม ภาคตะวันตกของเมืองที่เก่าๆนั้น ผู้ที่ อาศัยอยู่มีแต่พวกแรงงานที่มาจากเมืองอื่น ราคาบ้านจะสูงขึ้นได้ อย่างไร มันเป็นไปไม่ได้! มีแต่คนโง่ที่จะซื้อบ้านที่นั่น!

“พี่สาว พี่บ้าไปแล้วหรือเปล่า? ย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของ เมืองที่สกปรกทุ่งเหยิงนั่น เสบู่เอ๋อจะตกลงให้เราซื้อบ้านที่นั่นได้ อย่างไร?” หวางเท้าเห็นด้วยตาม “ผมเป็นน้องชายแท้ๆของพี่นะ พี่ก็เป็นพี่สาวแท้ๆของผม ถ้าไม่อยากช่วยผม ก็อย่าทำร้ายผม

ดวงตาที่เต็มไปด้วยน้าตาของหวางหนันทนัน ฟันขบริมฝีปากสี แดงของเธอแรงๆ แทบจะมีเลือดออกแล้ว

เธอรู้ดีว่าย่านสลัม ภาคตะวันตกของเมืองเป็นยังไง และยัง สงสัยในความถูกต้องของข้อมูลวีแชทจากเฉินตง
แต่สิ่งนี้ถือได้ว่าเป็นการแก้ปัญหาความจำเป็นเร่งด่วน ราคาบ้าน ในย่านสลัม ภาคตะวันตกของเมืองราคาถูก และเงินที่เหลือหลัง จากซื้อบ้านสามารถนำมาเป็นส่วนหนึ่งของเงินสินสอดได้

ไม่อย่างนั้น จะให้เธอทำไงล่ะ?

จะให้ไปขายตัวจริงๆหรือไง?

“พอแล้ว! สองแม่ลูกไม่จบไม่สิ้นแล้วหรือไง บ้านสงบอยู่ดีๆกลับ กลายเป็นวุ่นวายทั้งบ้าน!

หวางเต๋อไม่สามารถทนฟังได้อีกต่อไป ตะโกนไปว่า “ไม่ได้จริงๆ เราลองคิดวิธีอื่นก็ได้แล้ว”

“นั้นคุณลองคิดมาวิธีนึงซิ? คุณก็แค่ครูสอนหนังสือ นั้นคุณควัก ธนบัตรจำนวนมากออกมาสิ ให้เสี่ยวเท้าของเราแต่งงานสิ? ไม่ อย่างนั้น คุณจะอยากให้ไม่มีลูกหลานไว้สำหรับสืบตระกูลเลย หรือไง?”

จางซิ่วจือผลักดันหวางเต๋อ ประโยคเดียวทำให้หน้าของหวาง เต๋อซีดไปเลย

หวางเต๋อเป็นครูสอนหนังสือ เชื่อในหลักเหตุผลที่ว่าความอกตัญญูมี 3 สิ่ง เรื่องไม่มีลูกหลานเป็นข้อสำคัญที่สุด การไร้สิ้น ลูกหลานสําหรับสืบสกุลแบบนี้เป็นอะไรที่อึดอัดยิ่งกว่าฆ่าเขาอีก

หงุดหงิดจนดึงจับผมของเขาแรงๆ หวางเต๋อตบตัวเองแรงๆ นึง “งั้นผม ก็กัดฟันหน้าด้านไปให้สุด ไปขอยืมกับพวกเพื่อนเก่า ยืม คนละนิดๆหน่อยๆมารวมกันยังจะไม่ครบยอดค่าสินสอดมันหรือ ไง?

“ยืมแล้วไม่ต้องคืนเหรอ?”จางซิ่วล็อตะโกนพูดเสียงดัง

หวางหนันทนันดูซีดเซียว มองแม่ด้วยตาแดง ในขณะนี้จู่ๆเธอก็

มนๆ

ยืมมาต้องคืน?

งั้นก็ให้ลูกสาวตัวเองออกไปขายตัวงั้นเหรอ?

วันถัดไป หวางเต๋อออกไปยืมเงินตั้งแต่เช้า สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ทําให้เขาหัวเสียมาก คําพูดของจางซิ่วลือสะทกสะท้านโดดจุดที่ เจ็บปวดของเขา ทําให้เขาจําเป็นต้องหน้าด้านออกไปยืมเงิน
หวางหนับหนับไม่นอนทั้งคืน เพราะตาร้องไห้จนบวม เธอออก จากบ้านด้วยร่างกายที่เหนื่อยจนอ่อนแรง แล้วไปทำงาน

แต่งงานกับเฉินคงเป็นเวลาสามปี เธอไม่ได้กลายเป็นแม่บ้าน แต่ ได้หางานแผนกต้อนรับส่วนหน้าของบริษัทเป็นงานที่สบายๆ ท่ เก้าโมงเช้าถึงห้าโมงเย็น ได้3,000 หยวนต่อเดือน

ยังไงก็มีเฉินดงอยู่ดูแลทางบ้านแล้ว ค่าจ้างที่เธอได้รับล้วนเอา มาเป็นค่าขนมสําหรับตนเอง

แต่ หลังจากหย่ากับเฉินตง เงินสามพันหยวนนี้เป็นรายได้ ทั้งหมดของเธอแล้ว

หลังจากเหตุการณ์เมื่อคืน หวางหนันหนันที่เดินอยู่บนถนนยัง คงใจลอย มองดูผู้คนที่เดินไปมา เธอที่สะอื้นทีนึง แล้วก็หยิบ โทรศัพท์ออกมาโพสต์ในโซเชียลว่า ท้ายที่สุดก็ต้องเป็นฉันที่ เป็นคนแบกรับทุกอย่าง

สักพัก โพสต์นี้ก็มีคนกดถูกใจและคอมเมนต์ มีคำปลอบใจต่างๆ

สิ่งนี้ทำให้อารมณ์ของหวางหนันหนันสงบลงเล็กน้อย
แต่ในบริษัทไท่ยิ่ง

เฉินตงเห็นที่หวางหนันหนันโพสต์ในโซเชียล ทันใดนั้นก็รู้สึก ตลกเล็กน้อย

วางโทรศัพท์ลง เขามุ่งเน้นไปที่โครงการปรับปรุงย่านสลัมที่ ภาคตะวันตกของเมือง ในคืนนี้ก็จะปล่อยข่าวแล้ว เขาจะไม่ให้มี ความผิดพลาดใด ๆ

แค่พริบตา ก็เป็นเวลาหกโมงเย็นแล้ว

หลังจากวันที่วุ่นวายทุกคนก็นั่งดูทีวีที่ห้องนั่งเล่น ดูข่าวท้องถิ่น พร้อมกับเป็นการผ่อนคลายและพักร่างกายที่เหนื่อยมาทั้งวัน

“ข่าวล่าสุดของยี่เคอกรุ๊ป กำลังเตรียมจะเข้ามาตั้งหลักปักฐาน ที่เมืองนี้ สร้างศูนย์การค้าพลาซ่าขนาดใหญ่ของเมือง การเลือก สถานที่เริ่มต้นที่เขตย่านสลัม ภาคตะวันตกของเมือง ประเด็น และนี่จะเป็นการส่งเสริมพัฒนาเศรษฐกิจของเมือง แล้วติดตามร อบๆย่านการค้าของเมือง ยี่เคอกรุ๊ปยังมีแผนรายละเอียดเพิ่มเติม อีกมากมาย สถานีนี้จะติดตามรายงานต่อไป

ข่าวสั้น ๆนี้ กลับเป็นการปล่อยข่าวที่เป็นแก่นสำคัญๆออกมา
เหมือนลูกระเบิดขนาดใหญ่ ที่ทิ้งระเบิดทั้งเมือง

ยี่เคอกรุ๊ปนั้น ขึ้นชื่อว่าได้เป็นบริษัทอสังหาริมทรัพย์ชั้นนำเป็น อันดับหนึ่งของประเทศ

การจะเข้ามาตั้งหลักปักฐานของมัน ทุกคนรู้ดีว่ามันหมายถึง

อะไร

ย่านสลัม ภาคตะวันตกของเมือง…….ราคาจะเพิ่มสูงขึ้น

ตามข่าวที่ปล่อย ทำให้MG Club นั้นต้องมีเสียงกรีดร้องอย่าง

น่าเศร้าแน่

“แม่ง ทำไมเป็นแบบนี้? เป็นแบบนี้ได้ไง? อ๊า….”

และในตระกูลหวาง

เมื่อหวางหนันหนันลากร่างกายที่อ่อนล้ากลับถึงบ้าน กลับพบว่า ทั้งพ่อและแม่และหวางเท้า กำลังนั่งอยู่หน้าทีวี

ทั้งสามคนดูทีวีอย่างตั้งใจ ทั้งครอบครัวเงียบสงบ

“เกิดเรื่องอะไรเหรอ?”หวางหนันหนันถาม
จู่ๆจางซิ่ว อก็กรีดร้องขึ้นมา “ยี่เคอกรุ๊ปจะมาสร้างพลาซ่าใน เมืองของพวกเรา สถานที่รับเลือกแห่งแรกอยู่ที่ย่านสลัมที่ภาค ตะวันตกของเมือง ที่นั่น…..ราคาบ้านที่นั่นต้องเพิ่มสูงขึ้นแน่!”

ยิ่งพูดยิ่งเครียด จางซิ่วจือหน้าเขียวไปหมด

หวางเต๋อถึงกับปิดใบหน้า ถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า

ถ้าพวกเขาฟังคำพูดของหวางหนันหนันเมื่อคืน เช้าวันนี้เขาคง ไม่ต้องไปหายืมเงินหรอก คงไปหาซื้อบ้านที่ภาคตะวันตกของ เมืองแล้ว

งั้นตอนนี้ครอบครัวของพวกเขาเห็นข่าวนี้แล้ว ก็จะเปลี่ยน บรรยากาศเป็นอีกแบบนึงไปเลย

บูม !

ทันใดนั้นในสมองของหวางหนันหนันเกือบระเบิด สีหน้าเปลี่ยน ไปมาก ยกมือปิดปากแทบกรี๊ดออกมา

เธอตื่นเต้นและรีบหยิบโทรศัพท์ออกมา เปิดดูข้อความวีแชท ของเฉินตง ทุกอักษรบนวีแชทล้วนเหมือนค้นที่ตอกลูกตาเธอ อย่างรุนแรง
จริงด้วย เป็นอย่างที่เขาพูดจริงด้วย?!