บทที่ 5 เธอเป็นแฟนผม

ชาวเผือกที่รอชมต่างหัวเราะลั่นล็อบบี้ กลุ่มเครือญาติตระกูลชิวก็ ไม่รู้จะรับมืออย่างไร

บอดี้การ์ดชุดดำสี่นายกระโดดจากเฮลิคอปเตอร์อย่างว่องไว รีบพยุงคุณชายฟางลุกขึ้น “คุณชายฟาง ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ ?

ฟางชื่อเหาอารมณ์เสียไม่หาย ทนความเจ็บปวด เอาแหวน ออกมามอบให้กับชีวเฉิง เขาอยากจะให้เสร็จพิธีแต่งงาน โดย เร็วที่สุด จะได้รีบไปรักษาบาดแผลที่โรงพยาบาล

จิตใจของชิวมู่เฉิงว้าวุ่นไม่หยุด เธอไม่อยากยอมรับคำขอ แต่งงานของฟางชื่อเหาเลยจริง ๆ แต่เธอก็ไม่กล้าปฏิเสธ

ในเวลานี้เอง เนี่ยเฟิงไม่รู้โผล่มาจากไหน แล้วยัง ปัดแหวนที่

อยู่ในมือฟางซื่อเหาลงบนพื้น

“นาย ? นายเป็นใคร ?” เนื่องจากฟางซื่อเหาไม่มีฟันหน้าแล้ว เลยพูดจาขัด ๆ

เนี่ยเฟิงสแยะยิ้มแล้วพูดว่า “ฉันเป็นสามีของชิวมู่เฉิง ! เจ้า หนุ่มน้อยฉวยตอนที่ฉันไม่อยู่บ้าน กล้ามาขอเมียฉันแต่งงาน เชียวหรือ ? หน้าตาเหมือนหมูปัญญาอ่อนอย่างนาย ก็คู่ควรเห รอ ?”

“อะไร ? นายเป็นสามีของชิวมู่เฉิง ? ซิวมู่เฉิง เรื่องนี้มันเป็น อย่างไร ?” ฟางซื่อเหาถมึงตามองมายังซิ่วเฉิง
ซิ่วเฉิงก็ตกตะลึงเช่นกัน ตามองมายังเนี่ยเฟิง แม้ว่ารูป ลักษณ์ภายนอกของเนี่ยเฟิงจะเปลี่ยนแปลงไปมาก แต่ว่า ซิวเฉิ งมีสายตาที่เฉียบแหลม ดูจากท่าทาง น้ำเสียงของเนี่ยเฟิงก็ สามารถตัดสินได้ เธอดีใจปนประหลาดใจเดินเข้ามาใกล้ เนี่ยเฟิง ถามด้วยเสียงเบา ๆ ว่า “นายคือเสี่ยวเฟิง ?”

เนี่ยเฟิงยิ้มแล้วพูดว่า: “พี่สาว ผมเอง ผมกลับมาแล้ว

ดวงตาของซิวมงเฉิงเปียกชุ่มอีกครั้ง ใช้มือข้างหนึ่งกุมมือของ เนี่ยเฟิงเอาไว้ “นายคือเสี่ยวเฟิงจริงด้วย นายยังมีชีวิตอยู่ เยี่ยม ไปเลย เยี่ยมไปเลย พี่คิดนายอย่างทรมานใจ…

เนี่ยเฟิงกุมมือที่ขาวดั่งหยกของซิ่วเฉิงไว้ พูดด้วยสายตาลึก ซึ้งว่า: “พี่สาว ผมยังมีชีวิตอยู่ ผมก็คิดถึงพี่เหมือนกัน…

ชิวมู่เฉิงพยักหน้า

ฟางซื่อเหาเห็นเนี่ยเฟิงกับชิวมเฉิงกุมมือกันอย่างสนิทชิดเชื้อ โดยเฉพาะ ต่อหน้านักข่าวมากมายเช่นนั้น จนตัวเองไม่เหลือ หน้าตา ดวงตาเขาลุกเป็นไฟ หันมามองคุณนายใหญ่ชิว “คุณนายใหญ่ชิว หมายความว่าอย่างไร ?”

คุณนายใหญ่ชิวอดกลั้นความโกรธเอาไว้ ถามชิวมู่เฉิงว่า “ เฉิง วันนี้เป็นวันมงคลของเธอกับคุณชายฟาง เธอควรระวังฐานะ ของตัวเอง คนผู้นี้ ฉันไม่สนว่าเป็นใคร รีบไล่เขาออกไปเสีย

ชิวมู่เฉิงพูดอย่างจริงจังว่า “ท่านย่า เขาเป็นเจ้าบ่าวของหนู ก่อนหนูจะเข้ามายังตระกูลชิว เราก็หมั้นหมายกันแล้ว เมื่อก่อน หนูนึกว่าเขาเสียชีวิตไปแล้ว นึกไม่ถึงว่าวันนี้เขายังมีชีวิตมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ ฉะนั้น คำสัญญาก่อนหน้าหนูขอยกเลิก ทั้งหมด !”

เนี่ยเฟิงหัวเราะห์ ๆ พูดว่า: “ใช่แล้ว สามีของเธอยังมีชีวิตอยู่ เธอจะแต่งงานกับคนอื่นไปเรื่อยได้อย่างไร ? “เธอ พวกเธอเหลวไหลกันใหญ่แล้ว ! “คุณนายใหญ่ชีวโมโห

จนกระแทกไม้เท้าที่อยู่ในมือไปหลายที

“มู่เฉิง ลูกหลานของฉันรถคว่ำเสียชีวิตกันหมด ในปีที่เธออายุ 14 ฉันรับเธอมาเลี้ยง ฉันเห็นเธอเป็นสายเลือดแท้ ๆ หลายปีมา นี้ ส่งเธอเล่าเรียน สอนเธอทำธุรกิจ ฉันทุ่มเทกับเธอไปเท่าไหร่ เธอก็รู้ดี ถ้าเธอปฏิเสธคุณชายฟาง จะเสียหายต่อตระกูลชิวเท่า ไหร่ ? หรือว่า เธอจะใช้วิธีนี้มาตอบแทนพระคุณที่ฉันเลี้ยงดู เธอ ?”

ซิ่วเฉิงกล่าวว่า “ท่านย่า หนูซาบซึ้งในพระคุณที่ท่านเลี้ยงดู หนูมา ! แต่ว่า หนูได้ตอบแทนพระคุณตระกูลชิวไปนายแล้ว เมื่อ สองปีก่อน ตระกูลชิวเกิดอะไรขึ้น ท่านกับหนูต่างรู้ดี โรงแรม อินเตอร์เนชั่นแนลแห่งนี้หนูลำบากประคับประคองขึ้นมา หนูทำ เพื่อตระกูลชิวมากพอแล้ว หนูไม่ขออะไร ขอแค่ได้มีชีวิตที่ตัวเอง อยากมี”

คุณนายใหญ่ตระกูลชิว โมโหจนหายใจหอบ: “เฉิง เธอแน่ มากนะ เพื่อเจ้าหนุ่มตัวแสบนี้ เธอถึงกับบาดหมางกับฉัน ? บอดี้ การ์ด เอาเจ้าหนุ่มตัวแสบนี่ โยนลงไปข้างล่าง !”

พอคุณนายใหญ่ซิวออกคำสั่ง บอดี้การ์ดหนุ่มร่างกำยำสองสามก็เข้ามา เพื่อลงมือกับเนี่ยเฟิง

เนี่ยเฟิงปกป้องซิวเฉิงดุดันเสียงดังพวกเธอใครกล้า ?”

แม้เป็นสตรี แต่ชิวเฉิงเรียนการต่อสู้คุณตา โดยเฉพาะการเอาความโกรธมาระเบิดในสนาม การ์ดของแรมอินเตอร์เนชั่นแนลเหล่าทั้งนั้น ใครบ้างว่าประธานชิวร้ายกาจแค่ไหน ?

บอดี้การ์ดสองสามนายตกใจจนกล้าลงมือ กลับหดตัวก้าว ถอยหลังไป

คุณนายใหญ่เห็นสภาพการณ์ พูดด้วยความโมโหว่า: “ เฉิง เพื่อแล้วเธอถึงกับหักหลังตระกูลเลยเหรอ ชิวเฉิงด้วยหน้าเศร้าท่านย่า อย่าบีบคั้นหนู หนูต้องหนูยอมออกจากตระกูลชิว

แต่ว่า ใครกล้าแตะต้องเนี่ยเฟิงแม้แต่ขนเพียงเส้นเดียว หนูมันเลือดกระจายแน่ !”