บทที่ 2 พี่สาวเน็ตไอดอลถูกลอบสังหาร

เช้าตรู่วันที่ 2 รถไฟที่มุ่งหน้าไปตงไห่ เนี่ยเฟิงหลับตาพักผ่อน ใน หัวฝันถึงลักษณะของพี่ใหญ่ซิ่วเฉิงในตอนนี้ เธอต้องสวยเทียม นางสวรรค์แน่ เธอจะจำได้ไหมว่าเราเป็นใคร ?

ทันใดนั้นก็มีเสียงผู้หญิงที่เพราะพรึงจากที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ดังเข้า มา: “ฮัลโหล ทุกคน ฉันคือดังเมิ่ง ขอต้อนรับทุกท่านสู่สตูดิโอ ของฉัน ตอนนี้ฉันกำลังไลฟ์สดอยู่บนรถไฟจากเมืองเยี่ยนไปยัง เมืองตงไห่…”

“คังเมิ่ง ? นี่เป็นชื่อของพี่เจ็ดของเราไม่ใช่เหรอ ? “เนี่ยเฟิงอด ที่จะมองตามเสียงไปไม่ได้

เสียงว่าสวยแล้วคนยิ่งสวยกว่า พี่สาวคนเล็กที่กำลังไลฟ์สด อยู่ในชุดเดรสสีขาวอ่อน คิ้วที่เรียวยาวในเฉดที่พอเหมาะ ขนตา ดำสนิทที่หนางอน ปากบางชุ่มชื่นเหมือนดาราสาวที่นามว่าอิน เถา ประกอบกับใบหน้ารูปไข่ที่ไม่มีจุดด่างดำเลยแม้แต่จุดเดียว เรียกได้ว่าเป็นผลงานชิ้นเอกที่สมบูรณ์แบบที่สุดของจิตรกร โดย เฉพาะดวงตาที่ชวนฝันดั่งสายน้ำในฤดูใบไม้ร่วง ดำขลับและใส แจ๋ว สะท้อนความไร้เดียงสาออกมาให้เห็นเป็นระลอก

เธอเป็นพี่เจ็ดของเราจริงด้วย เนี่ยเฟิงดีใจแทบคลั่ง ภาพใน เยาวัย ลอยขึ้นมาในดวงตาชั่วขณะ เนี่ยเฟิงจำได้ว่าตอนเล่น ซ่อนแอบ พี่เจ็ดชอบอยู่กลุ่มเดียวกับเขา ทั้งสองคนมักจะซ่อนอยู่ ในพงหญ้าด้วยกัน พี่สาวทั้งหกที่เหลือหายังไงก็หาพวกเขาไม่บทที่ 2 พี่สาวเน็ตไอดอลถูกลอบสังหาร

เช้าตรู่วันที่ 2 รถไฟที่มุ่งหน้าไปตงไห่ เนี่ยเฟิงหลับตาพักผ่อน ใน หัวฝันถึงลักษณะของพี่ใหญ่ซิ่วเฉิงในตอนนี้ เธอต้องสวยเทียม นางสวรรค์แน่ เธอจะจำได้ไหมว่าเราเป็นใคร ?

ทันใดนั้นก็มีเสียงผู้หญิงที่เพราะพรึงจากที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ดังเข้า มา: “ฮัลโหล ทุกคน ฉันคือดังเมิ่ง ขอต้อนรับทุกท่านสู่สตูดิโอ ของฉัน ตอนนี้ฉันกำลังไลฟ์สดอยู่บนรถไฟจากเมืองเยี่ยนไปยัง เมืองตงไห่…”

“คังเมิ่ง ? นี่เป็นชื่อของพี่เจ็ดของเราไม่ใช่เหรอ ? “เนี่ยเฟิงอด ที่จะมองตามเสียงไปไม่ได้

เสียงว่าสวยแล้วคนยิ่งสวยกว่า พี่สาวคนเล็กที่กำลังไลฟ์สด อยู่ในชุดเดรสสีขาวอ่อน คิ้วที่เรียวยาวในเฉดที่พอเหมาะ ขนตา ดำสนิทที่หนางอน ปากบางชุ่มชื่นเหมือนดาราสาวที่นามว่าอิน เถา ประกอบกับใบหน้ารูปไข่ที่ไม่มีจุดด่างดำเลยแม้แต่จุดเดียว เรียกได้ว่าเป็นผลงานชิ้นเอกที่สมบูรณ์แบบที่สุดของจิตรกร โดย เฉพาะดวงตาที่ชวนฝันดั่งสายน้ำในฤดูใบไม้ร่วง ดำขลับและใส แจ๋ว สะท้อนความไร้เดียงสาออกมาให้เห็นเป็นระลอก

เธอเป็นพี่เจ็ดของเราจริงด้วย เนี่ยเฟิงดีใจแทบคลั่ง ภาพใน เยาวัย ลอยขึ้นมาในดวงตาชั่วขณะ เนี่ยเฟิงจำได้ว่าตอนเล่น ซ่อนแอบ พี่เจ็ดชอบอยู่กลุ่มเดียวกับเขา ทั้งสองคนมักจะซ่อนอยู่ ในพงหญ้าด้วยกัน พี่สาวทั้งหกที่เหลือหายังไงก็หาพวกเขาไม่
ดวงตามองไปยังเข็มพิษที่พุ่งไปยังดังเมิ่ง นึกว่าจะช้าไปแต่ก็ กลับรวดเร็วกว่าที่คิด เนี่ยเพิ่งรีบกระโจนไปยังดังเพิ่งทันที!

“วาย !”

คังเมิ่งร้องเสียงหลง ถูกเนี่ยเฟิงกอดไว้แน่น ในอ้อมอก !

“นาย ! นายเป็นใคร ?”

ดังเพิ่งสัมผัสถึงลมหายใจจากตัวของชายแปลกหน้า ตกใจจน หน้าถอดสี เธออยากจะหลุดพ้นจากอ้อมกอดของเนี่ยเฟิง แต่ อ้อมแขนของเนี่ยเฟิงเหมือนคอนกรีตเสริมาเหล็กไม่ปาน ไม่ สามารถสั่นคลอนได้ !

ชายสวมแว่นเห็นสถานการณ์ที่เกิดลนลาน เดิมทีคิดว่าภารกิจ นี้จะสบาย แค่สังหารหญิงสาวที่ไม่มีอาวุธ นึกไม่ถึงว่าจะเจอ เหตุการณ์ไม่คาดคิด !

“แสจริง !”

ชายสวมแว่นโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ กระโดดตัวขึ้นมาอย่าง คล่องแคล่ว มือจับที่หิ้งวางสัมภาระ โหนตัว ยกเท้าเตะมายังคง เมิ่ง !

คาดไม่ถึงว่าปลายรองเท้าของชายสวมแว่นจะเป็นคมดาบส

องคม !

คังเมิ่งก็ได้หลุดพ้นจากอ้อมกอดเนี่ยในเวลา ใบหน้าส่องกับ ดาบสองคมเข้า จนตกใจ ใบหน้าซีดเผือด !
กินหัวใจหมี เสือดาวมาจากไหน ถึงได้กล้ามาจู่โจมภรรยา ของ?!”

เนี่ยเฟิง

สถานเดียว

เนี่ยเฟิงกอดคงเพิ่งใน

ชายใส่แว่นเป็นมือสังหารได้รับการฝึกมาดี กำลังถือว่า ไม่เท่าไหร่สําหรับแต่แว่นนึกว่ากำลังของ เนี่ยเฟิงไม่แค่นี้

ก๊าก !” เสียงดังเปราะ เนี่ยเฟิง ใช้เพียงเดียวหักขาของ ชายแว่นหัก

ชายแว่นร้องครวญ

หมอนี่เป็น

เวลานชายแว่นคิดจะหนี แต่การณ์เสียแล้ว เนี่ยเฟิง จู่โจม เหมือนสายฟ้าแลบ เขาไปใบหน้าของชายแว่น อย่าง

ชายใส่แว่นลอยลิ่วไกลหลายเมตร ชนถูกเก้าอี้ที่อยู่ข้างอย่างอ่อนอยู่บนพื้น ไม่สามารถขยับตัวต่อไปได้

เนี่ยเฟิงพยักหน้าด้วยความพอใจ หมัดนี้
หลังจากเนี่ยเฟิงเก็บหมัด ก็รีบเหลียวหันไป ดูทั้งเมิ่งที่ยังตก ใจตะเลิดอยู่ เขากุมมือน้อยๆของคังเพิ่งเอาไว้แล้วพูดด้วยความ กว่า :

“ภรรยา ไม่เป็นไรใช่ไหม ? ตกใจแล้วสินะ ?”

สติคังเพิ่งกลับมาในทันที พูดด้วยความเดือดดาลว่า “หมอน นายพูดเหลวไหลอะไรของนายหา ? ใครเป็นภรรยาของนาย ? รีบปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ !!

“คุณไง ไม่เช่นนั้นที่นี่ยังมีใครที่คู่ควรกับผมได้อีก ?” เนี่ยเฟิ งกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม

“นาย !”

คังเมิ่งโมโหจนตัวสั่น เวลานี้ถึงนึกขึ้นได้ว่าตัวเองยังไลฟ์สด อยู่ จึงรีบมองไปที่ไลฟ์ เห็นข้อความขึ้นเต็มจอสกรีน :

“นึกไม่ถึงว่าพิธีกรแต่งงานแล้วทำไมยังบอกว่าตัวเองยังไม่ แต่งล่ะ ? อย่างนี้เท่ากับหลอกลวงความรู้สึกพวกเราไม่ใช่เห

รอ ?”

“นั่นน่ะสิ! อย่างนี้เท่ากับพิธีกรเป็นนักต้มตุ๋น !”

ดังเพิ่งลนลานขึ้นมาในทันที รีบอธิบายว่า “เบบี้ทั้งหลาย ฉัน ไม่รู้จักเขาเลยนะ ไม่รู้ว่าเขาโผล่มาจากไหน !”

“คุณไม่รู้จักผมได้อย่างไร ? เมื่อก่อนยังนอนบนเตียงเดียวกัน เลย ! คุณยังห่มผ้าให้ผม แล้วยังหอมใบหน้าผมด้วย !!
เนี่ยเฟิงกล้ำกลืน โอบเอวคังเมิงเอาไว้

ดังเพิ่งเห็นแฟนคลับในไลฟ์ลดฮวบลงในพริบตา กระหืดกระ หอบขึ้นมา “นายชั่วมาก นายรู้ไหมว่าพฤติกรรมนายทำให้แฟน คลับฉันหายไปเท่าไหร่ ! น่าโมโหนัก !”

“ผมทำอะไรเหรอ ? เมื่อผมเพิ่งช่วยชีวิตคุณนะ คุณไม่เห็นเห รอ ? ชายใส่แว่นคนนั้นอยากจะฆ่าคุณนะ !!

เนี่ยเฟิงโบ้เบ้อย่างอลหม่านไปที่ชายสวมแว่นที่นอนกองอยู่ ไม่กระดิกตัว

ตอนนี้ยังเพิ่งร้อนใจเรื่องแฟนคลับในไลฟ์สดของตัวเอง จะ สนใจเรื่องพวกนี้ที่ไหนกัน ?

เนี่ยเฟิงอดถอนหายใจไม่ได้ สมัยเด็กพี่เจ็ดก็นิสัยอย่างนี้นึก ไม่ถึงว่าโตแล้วก็ยังไม่เปลี่ยน

เนี่ยเฟิงมองดูใบหน้าที่แดงฉานเพราะร้อนใจเกินไปของทั้ง เมิ่ง อดยื่นมือไปหยิกไม่ได้ สัมผัสยังรู้สึกเหมือนสมัยเด็กแบบนั้น ไม่เปลี่ยนจริง ๆ !

คังเพิ่งตกใจเบิกตาโพลง “ไอ้ตื่นกาม ! นายมันกุ๋ย !” คังเพิ่งรีบหยิบกระเป๋าที่อยู่ข้าง ๆ ขึ้นมา ทุบไปที่เนี่ยเฟิง

ในเวลานี้รถไฟก็มาถึงสถานีพอดี ฝ่าเท้าเนี่ยเฟิงเผ่นแน่นปาน ป้ายน้ำมันหล่อลื่น นึกไม่ถึงปกติพี่เจ็ดที่นุ่มนวลอ่อนหวานพอดี คนขึ้นมาก็เจ็บได้เหมือนกัน!
“นายอย่าหนีนะ !” คังเพิ่งกำลังโมโหชายหนุ่มที่อยู่ ๆ โผล่ ออกมา ไม่เพียงทำให้เธอต้องเสียแฟนคลับไป แล้วยังกล้า แต๊ะอั้งเธออีก

เนี่ยเฟิงวิ่งด้วยความไวในตู้โบกี้ จนเจอทางออกด้วยความ รวดเร็ว กระโจนออกไป “ไม่เผ่นก็กลายเป็นผีสิ !”

“นาย ! จับคนตื่นกามที! ทุกคนดูเร็ว ! คนนั้นค่ะ !!

ผังเมิงตะโกนคอเป็นเอ็น แต่ก็ไม่สามารถยับยั้งฝีเท้าของ เนี่ยเฟิงได้