ตอนที่ 1 ตระกูลจางถูกฆ่าล้างครอบครัว

ตอนที่ 1 ตระกูลจางถูกฆ่าล้างครอบครัว

สมัยราชวงศ์หนานหมู่ เทียนเจ่อ ปี14 ในฤดูอันหนาว เหน็บของเดือนสิบสอง หยดน้ำค้างกลายเป็นน้ำแข็ง

ลมพัดแรงหวีดหวิด ในคุกใต้ดินอันมืดมิดที่อยู่ลึกสุด เสียงฟาดด้วยแส้ดังลอยมา ตามด้วยเสียงกรีดร้อง อย่างเจ็บปวดของหญิงสาวที่ทำให้รู้สึกขนลุก

มองดูเครื่องมือทรมานหลากหลายชนิดกองอยู่ภายใน ห้องขังต่างๆเปรอะเปื้อนเต็มไปด้วยเลือดสีแดงสด บาง อันถึงกับมีเนื้อของมนุษย์ติดอยู่ กองทับถมกันลงมาเป็น ชั้นๆเวลาหลายปี ปกคลุมจนไม่หลงเหลือสีเดิมอย่างน่า สยดสยอง

หญิงสาวที่ถูกผูกติดกับเสาผมห้อยลงมาอย่างกระเซอะ กระเซิง บนเรือนร่างถูกทุบตีจนเต็มไปด้วยเลือด และยังมี ลอยตราประทับด้วยโลหะที่ดูแล้วน่าตกใจ แต่ทั้งหมดยัง ไม่จบลงเพียงเท่านี้

‘อ๊ะๆๆ! ” น้ำเกลือถังหนึ่งถูกสาดมา หญิงสาวส่งเสียง กรีดร้อง เจ็บปวดจนทำให้นางสั่นไปทั้งตัว แต่ก็ไม่ สามารถหยุดความเคียดแค้นและความไม่ยอมแพ้ใน สายตาของนางได้
ชายหนุ่มสวมเสื้อคลุมลายมังกรสีเหลืองสดยืนพูดอย่าง เย็นชาอยู่ตรงหน้านาง “จาง วี่โหร่ว ถ้ารู้ว่าควรทำ อย่างไรก็รีบสารภาพมาซะ เจ้าจะได้โดนทรมานน้อยลง ”

ความงดงามในอดีตของจาง วี่โหร่วหายไปจนหมดสิ้น แต่ถึงแม้จะจนตรอกเช่นนี้ก็ยังไม่สามารถปิดบังความเย่อ หยิ่งในตัวของนางได้ “ข้าไม่ได้มีความผิดใด และจะไม่มี วันยอมรับความไม่ยุติธรรมนี้เด็ดขาด

หญิงสาวบอบบางที่อยู่ด้านข้างเช็ดน้ำตาทันที “ ฝ่าบาท ต้องทวงความยุติธรรมคืนให้ข้านะเพคะ ลูกชายที่น่า สงสารของเราอายุเพียง 3 เดือนก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังไม่ทัน ได้เกิด และข้าจะมีหน้าไปเจอฝ่าบาท เจอราชนิกุลและ บรรพบุรุษของราชวงศ์ได้อย่างไรกัน ”

จ้าวซินซินเคยเป็นน้องสาวที่ดีของนาง นางเชื่อใจนาง ทุกอย่าง นางได้เป็นกุ้ยเฟยได้ก็เพราะนางจางยวี่โหร่ว ช่วยสนับสนุน

เมื่อคิดถึงในอดีตต่างๆนาๆ จางยวี่โหร่วตัวสั่นเทา เหตุ ใดใจคนจึงน่ากลัวได้ถึงเพียงนี้?

เป่ยจื่อห้าวรีบปลอบโยนทันที ” โหร่วเอ๋อร์อย่ากังวลไป เลย ข้าจะทวงความยุติธรรมคืนเพื่อเจ้าแน่ พวกเจ้านำ ตัวผู้หญิงชั่วคนนี้ไปหั่นเป็นชิ้นๆซะ จัดการ!”
จ้าวซินซินท่าทางโศกเศร้าเสียใจแอบอิงอยู่ในอ้อมแข นของเป่ยจื่อห้าว แต่ตอนที่นางแอบมองมาทางจางยวี่โหร่ ว ในสายตากลับเต็มไปด้วยความเคียดแค้น เกลียดชัง และความสะใจอยู่เล็กๆ

เมื่อฮ่องเต้ออกคําสั่ง จางยโหรวก็ถูกคนน่าตัวลงมา จากเสา จากนั้นกดมือของนางลงบนแผ่นไม้ แต่ตรงหน้า ของนางมีมีดเล่มใหญ่วางอยู่ตามแนวขวาง

“ ข้าจะให้โอกาสเจ้าเป็นสุดท้าย สิบนิ้วเชื่อมโยงไปถึง หัวใจ เจ้าคงไม่อยากจะลิ้มลองรสชาติของการถูกตัดนิ้ว ขาดทั้งที่ยังมีชีวิตอยู่หรอกนะ ”

มองเห็นสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า สีหน้าของจางยวี่โหร่ วก็ยิ่งขาวซีดมากขึ้น แต่ยังคงส่ายหัวอย่างแน่วแน่ ” ไม่ สิ่งที่ข้าไม่ได้ทํา แม้ตายข้าก็ไม่ยอมรับ ”

“ พูดดีด้วยไม่ยอมทำตามต้องให้ใช้กำลังบังคับเสียจริง ลงมือได้ ”

“ อ๊ากกก! ” เสียงกรีดร้องในครั้งนี้รุนแรงยิ่งกว่าครั้งก่อน อย่างเห็นได้ชัด บนกระดานมีนิ้วมือสิบนิ้วที่ถูกตัดขาด นองเลือดวางอยู่ จางยวี่โหร่วนอนอยู่บนพื้นร่างกายเจ็บ ปวดจนไม่สามารถหยุดตัวสั่นได้ ในตอนนี้นางเหมือนคน ที่ตายทั้งเป็น
ผู้ชายที่นางเคยรักอย่างสุดหัวใจคนนั้น ตอนนี้กลับ ตัดสินประหารชีวิตนางอย่างเลือดเย็น ” เจ้าถูกแต่งตั้ง เป็นฮองเฮาเป็นเวลาห้าปี ความผิดที่หนึ่ง : วางแผนลอบ ทําร้ายทายาทผู้สืบทอดบัลลังก์ในท้องของจ้าวกุ้ยเฟย ความผิดที่สอง : วางยาพิษลอบทําร้ายไทเฮาอย่างใจกล้า ความผิดที่สาม : จางยวี่โหร่ว เจ้าเหี้ยมโหดอำมหิตเช่นนี้ ละเมิดอำนาจแห่งสวรรค์ ควรโทษประหารเก้าชั่วโคตร

ไม่ นางไม่ได้ทํา

จนถึงตอนนี้ นางจะเข้าใจได้อย่างไร เรื่องทั้งหมดนี้ล้วน เป็นฝีมือของเขากับจ้าวซินซินวางแผนใส่ร้าย แต่นางไม่ ยอมตายจากไปแบบนี้ ท่านปู่ของนางเป็นขุนนางรับใช้ ฮ่องเต้มาสามราชวงศ์ ชื่อเสียงสูงส่งท่ามกลางขุนนางนับ ร้อย สมาชิกพรรคมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง เป่ยจื่อห้าวสามารถ สืบทอดราชบัลลังก์ได้ล้วนพึ่งพาการสนับสนุนจาก ตระกูลจางทั้งสิ้น! แต่เขากลับกล้าทำกับนางแบบนี้

หรืออาจเป็นเพราะมองความคิดในใจของนางออก เป่ยจื่อห้าวยิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า “ จนถึงตอนนี้เจ้าคง ไม่ได้หวังว่าจางไท่ซือจะมาช่วยเจ้าหรอกนะ? ข้าเป็นถึง โอรสแห่งสวรรค์ จักรพรรดิผู้มีเกียรติสูงศักดิ์ จะเกรงกลัว ตระกูลจางเล็กๆของเจ้าทำไมกัน? ข้าได้รับหนังสือแจ้งมา ว่าจางไท่ซือทุจริตและติดสินบน มีหลักฐานแน่นหนา ข้า ได้สั่งให้ยึดทรัพย์สินทั้งตระกูลแล้ว”
อะไรนะ จางยวี่โหร่วเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อ “ ไม่… เป็น ไปไม่ได้.…….……

ตระกูลจางต้นไม้ใหญ่ที่มีรากลึกจะล้มลงอย่างง่ายดาย ได้อย่างไรกัน ท่านปู่ของนางซื่อสัตย์สุจริตมาทั้งชีวิต จะ ทำเรื่องทุจริตและติดสินบนได้อย่างไร เรื่องนี้ต้องมีเบื้อง ลึกเบื้องหลังแน่ ทุกอย่างล้วนเป็นแผนการชั่วร้าย

เดิมทีแล้วแผนการของเขานั้นไม่ใช่นาง แต่เป็นตระกูล จาง เขามีความคิดจะขุดรากถอนโคนตระกูลจางมาตั้ง นานแล้ว

จางยวไหร่วมองพวกเขาอย่างกล้ำกลืนความเจ็บแค้น “ ต้องการเพิ่มความผิด เหตุใดจึงไม่พูดอะไร เป่ยจื่อห้าว เจ้าอกตัญญูคุณคนเช่นนี้ เจ้าจะต้องได้รับผลกรรมตาม สนองอย่างแน่นอน แน่นอน! ”

เป่ยจื่อห้าวไม่ได้รู้สึกโกรธอะไรแต่กลับหัวเราะ “ จาง ไท่ซือเป็นขุนนางรับใช้ฮ่องเต้มาสามราชวงศ์ ได้รับความ สำคัญจากเสด็จปู่และเสด็จพ่ออย่างมาก หากไม่ใช่ เพราะถูกบีบบังคับอย่างไร้ทางเลือกข้าก็ไม่ได้อยากฆ่า เขา แต่ทว่าตอนนี้ ข้าจะให้โอกาสเจ้าได้ช่วยพวกเขาสัก ครั้ง “

จางยวี่โหร่วร่างกายสั่นเทา จากนั้นก็เข้าใจในทันทีว่าโอกาสที่เขาพูดนั้นคืออะไร

“ บนแท่นประหารในวันพรุ่งนี้ หากเจ้ายอมรับความ ผิดไว้เพียงคนเดียว ข้าจะปล่อยตัวพวกเขาไปอย่าง ปลอดภัยแน่นอน ”

” ท่านพูดจริงรึ? ” จางยวี่โหร่วมองตาเขาแล้วเอ่ยปาก

ถาม

“ กษัตริย์ตรัสแล้วไม่คืนคำ! ”

ตอนนี้นางยังมีตัวเลือกอื่นอีกงั้นเหรอ? ในเมื่อนางเป็น ลูกสาวของตระกูลจาง ก็ต้องปกป้องตระกูลจางอย่าง สุดกำลัง หากว่าชีวิตของนางจางยวี่โหร่วเพียงคนเดียว สามารถแลกกับชีวิตของคนในตระกูลจางอีก72คนได้ นางก็ต้องทำหน้าที่นั้นโดยไม่หวั่นเกรงอยู่แล้ว

สายลมพัดกระโชกแรง หิมะตกหนักปลิวว่อน

ตอนเที่ยงวัน บนแท่นประหาร เสา 72 ต้นรายล้อมเป็น วงกลม ใบหน้าคุ้นเคยเหล่านั้นที่ถูกมัดอยู่ด้านบน ล้วน เป็นญาติสนิทของจางยวี่โหร่วทั้งสิ้น
ผู้คนด้านล่างกระสับกระส่าย ประชาชนต่างพากันพูด คุยวิพากษ์วิจารณ์ไปจนถึงตั้งข้อสงสัย และไม่กล้าเชื่อ ว่าครอบครัวที่จิตใจดีและซื่อสัตย์สุจริตอย่างจางไท่ซือ จะกล้าทําเรื่องเช่นนี้

จางยวี่โหร่วคุกเข่าลงบนพื้น ยอมรับความผิดทั้งหมดที่ ไม่ได้เป็นของนางในทันที

จางไท่ซือพูดอย่างเจ็บปวดใจว่า ” ยวี่โหร่ว ทำไมเจ้าถึง โง่เขลาเพียงนี้ เจ้าคิดว่าเจ้ายอมรับผิดแล้วเจ้าสัตว์ร้าย ตัวนี้จะปล่อยพวกเราไปงั้น? ”

นางมองดูเป่ยจื่อห้าวที่นั่งอยู่ด้านบนสูงสุดอย่างสุดชีวิต หวังว่าเขาจะสามารถรักษาคำสัญญาและปล่อยคนใน ครอบครัวของนางไป

ในตอนนั้น เป่ยจื่อห้าวฉีกยิ้มขึ้นอย่างเยือกเย็น มือของ เขาค่อยๆยกขึ้น ผู้คุมนักโทษประกาศพระราชโองการ เพชฌฆาตยกมีดขึ้น หัวของคน 72 คนกลิ้งหล่นลงมา จากบนเสาในแบบเดียวกัน แม้กระทั่งเด็กทารกที่เพิ่งเกิด มาเพียงหนึ่งเดือนก็ไม่ละเว้น

ชีวิตเป็นๆทั้ง 72 ชีวิตสูญสิ้นไปในชั่วพริบตา ตระกูลจาง ถูกฆ่าล้างครอบครัว

จางยวี่โหร่วตาแดงก่ำ ดวงตาทั้งสองข้างแตกร้าว และตะโกนด้วยเสียงอันแทบแห่ง ” เป่ยจื่อห้าว เจ้ามันกษัตริย์ จอมปลอมไม่รักษาคำพูด ข้าจะฆ่าเจ้า! ”

นางต้องการพุ่งเข้าไปหา แต่กลับถูกองครักษ์หยุดไว้ เท้าข้างหนึ่งเตะเข้ามาที่ท้องจนกลิ้งหล่นลงมาจากด้าน บน

จางยวี่โหร่วแหงนหน้ามองบนท้องฟ้า ร้องไห้โศกเศร้า จนนํ้าตาเป็นสายเลือด นางจ้องมองเขาอย่างเอาเป็น เอาตาย หากสายตาสามารถฆ่าคนได้ เช่นนั้นในตอนนี้ เป่ยจื่อห้าวคงจะต้องเต็มไปด้วยความเจ็บปวดเป็นแน่

“ อะไรคือความจงรักภักดี จิตใจซื่อสัตย์เด็ดเดี่ยว สวรรค์ช่างไม่ยุติธรรม ตระกูลจางภักดีต่อแผ่นดินมาสาม ชั่วอายุคน แต่กลับต้องเจอจุดจบเช่นนี้ เป่ยจื่อห้าว เจ้ามัน เป็นคนหน้าซื่อใจคดไร้ความเมตตา ข้าจางยวี่โหร่วจะขอ สาบานตรงนี้ว่า หลังจากที่ข้าตายจะขอเปลี่ยนวิญญาณ ให้กลายเป็นผี คอยตามหลอกหลอนเจ้าทั้งวันทั้งคืน มอง ดูแผ่นดินของเจ้าถูกทำลาย ประเทศชาติถูกยึดครอง และครอบครัวของเจ้าแตกสลาย ”

หลังจากสิ้นคำนี้ นางก็เอาหัวชนเข้ากับเสาหลักต้นใหญ่ ตรงกลางแท่นประหาร กระแทกเลือดไหลนองและไม่มี เสียงใดๆอีกต่อไป
จางยว โหร่าเสียชีวิตแล้ว แต่ดวงตาของนางยังคงเบิก ตากว้างอยู่ เต็มไปด้วยความเคียดแค้นและไม่ยอมรับ

หากชาติหน้ามีจริง นางจางยวี่โหร่วจะไม่มีวันรักผู้ชาย ไร้หัวใจคนนี้อีก นางจะควักหัวใจและกระดูก ถลกหนัง และเส้นเอ็นของเขาออกมาอย่างแน่นอน แม้เป็นผีก็จะไม่ ยอมปล่อยเขาไป