บทที่ 10 มอบตัวเสียเถอะ

“ไป” ยิ่งสวยดึงมือของน้องสาว เดินไปตามเส้นทางที่มีผู้คนมา ออกันจํานวนมาก มาถึงยังสี่แยกตรงปากทาง และพบรถขน สินค้าที่ชำรุดมานานแล้วคันนั้น ที่บริเวณปลายสายของรอย เบรกยาวที่หลงเหลืออยู่ตามท้องถนน

ที่บริเวณด้านหน้าตัวรถ ร่างสีขาวล้มตัวลงนอนอยู่ที่นั่น ชุด กระโปรงเจ้าหญิงสีขาวบริสุทธิ์เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดทุกหน แห่ง รองเท้าแตะสีขาวส้นสูงเล็กน้อยข้างหนึ่งลอยกระเด็นไป ตก ในที่ไกลแสนไกล

“นั่นเธอนี่” ยิ่งสวยพึมพำเบา ๆ เธอนึกไม่ถึงมาก่อนเลยว่าคน ที่นอนอยู่ใต้ล้อรถของน้องสาวของเธอนั้น จะกลายเป็นหมีสาเอ่อ ผู้กำลังจะแต่งงานในไม่ช้า และเพิ่งรู้จักกันกับเธอเมื่อสักครู่นี้

“มันเป็นรถของพี่น้องคู่นั้น ใครบางคนมาที่พวกเธอ และ สายตาของผู้คนต่างทยอยพุ่งเป้ามาที่พี่น้องสองคนนั้น

“รีบโทรเรียกตำรวจกับรถพยาบาลมาเร็วเข้า!” เชาหย่วน ตะลึงไปครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะสามารถตั้งสติกลับมาได้ ตอนที่ กําลังหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาหมายจะต่อสายออกไป รถ พยาบาลก็ได้ขับเข้าไปจอดกลางฝูงชนแล้ว

“พี่….” ยิ่งเยวสั่นเทิ้มไม่หยุดไปทั้งตัว ราวกับตะแกรงที่สั่นอยู่ ตลอดเวลา
“ไม่เป็นไรนะ” ยิ่งสวยสวมกอดน้องสาวเอาไว้อย่างแนบแน่น พร้อมกับคอยปลอบโยนเธอ แต่ภายในหัวใจกลับไม่ได้สงบนิ่ง เหมือนคำพูดที่ออกมาจากปากของเธอ

“พี่…ฉันรู้ดีว่าเรื่องราวแบบนี้ อาจทำให้ฉันติดคุกได้” เธอไม่ ลืมว่าวันนี้ เธอกับพี่สาวเพิ่งจะอายุครบ 18 ปีพอดี

ร่างกายของยิ่งสวยสั่นไหว สีหน้าของเธอซีดเผือดถึงขีดสุด มือที่กอดน้องสาวของเธอเอาไว้ยิ่งกระชับแน่นมากขึ้นเรื่อย

ถ้หากน้องสาวต้องติดคุกจริง ความสำเร็จที่เธอพากเพียร ตรากตรําทํามาทั้งหมดนั้น จะสูญสิ้นหายไปในพริบตาเดียว เธอ จะต้องแบกรับภาระเช่นนี้ไว้บนบ่าไปตลอดทั้งชีวิต เธอจะไม่ สามารถ…..

ไม่มีทางเด็ดขาด!

“ตายแล้วล่ะ” เสื้อผ้าสีขาวของเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์แล่น วาบเข้ามาภายในสายตา พร้อมกับเอ่ยบทสรุปสุดท้ายออกมา เช่นนั้นในที่สุด

“พี่……… ยิ่งเยว่เกือบเป็นลมหมดสติล้มลงไปที่พื้น

“คนที่เพิ่งวิ่งหนีไปเมื่อสักครู่นี้คือใครกัน ยอมมอบตัวเสีย เถอะ แบบนี้โทษหนักจะได้เป็นเบานะ” ใครบางคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ กล่าวขึ้นมา

เสียงของรถตำรวจดังชัดเจนขึ้นมา ยิ่งส่วยรู้ดีว่าตัวเธอนั้นจําเป็นต้องตัดสินใจอะไรบางอย่างเสียแล้ว

เธอผลักอย่างแรง โดยผลักให้ยิ่งเยวเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนข องเชาหย่วน

“ฉันเป็นคนขับชนเอง พี่พายิ่งเยวหนีไปซะ

“ไม่!”

เขาหย่วนและยิ่งเยาปฏิเสธออกมาพร้อมกัน ยิ่งเยวทรุดตัวลง อยู่ในภายในอ้อมแขนของเขาหย่วน เธอสายศีรษะและดิ้นรน

” ฉันเป็นคนทำต่างหาก…..

“ใครทำคนนั้นก็ต้องรับ ฉันเป็นคนก่ออุบัติเหตุรถยนต์ครั้งนี้ ขึ้นเอง เธอไม่ต้องมายุ่ง” ยิ่งสวยตะโกนขึ้นมาขัดจังหวะคำพูด ของน้องสาว และจ้องมองเธออย่างแน่วแน่ เพื่อเป็นการบอกให้ เธอไม่ต้องพูดอะไรอีกต่อไป

ยิ่งเยวยังคงดิ้นรนขัดขืนต่อไป ยิ่งช่วยรู้ดีว่าด้วยอุปนิสัยของ เธอแล้ว เธอไม่มีทางยอมให้พี่สาวมารับโทษแทนอย่างเด็ดขาด แต่ทว่าพี่สาวอย่างเธอได้รับปากกับแม่ของเธอแล้วว่า จะต้อง ดูแลปกป้องน้องสาวที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวคนนี้เอาไว้ให้ได้

“ไปให้ไกลซะ เธอรู้ดีว่าฉันเป็นคนยังไง ถ้าเกิดเธอยังไม่หนีไป อีกละก็ ฉันจะกินยาเบื่อหนูทั้งซองนี้ทันที!” เธอถือซองยาเบื่อหนู ที่อยู่ในมือขึ้นมา ภายในใจรู้สึกขอบคุณคุณป้าผู้ขายผักอีกครั้งหนึ่ง

อย่านะ…..มันยาหนูนะ” เสียงคำรามของเขาหย่วน ทำให้ยิ่ง“เขาหย่วน พาเธอหนีไปซะ” ตำรวจเพิ่ง

หลังจากรู้สึกว่ามือของเธอสั่นเทิ้มอย่างรุนแรง หัวใจของเธอเต้น อย่างเร็วมากขึ้นกว่าเดิม ราวกับจะกระโดดมาจาก

เธอไม่ได้คิดถึงตามมาเพียงแต่กังวลกับน้องสาวอย่างเดียวเท่านั้น เธอด้วยบุคลิก ของน้องสาวนั้น ไม่มีวันยอมเธอโทษแทน ในเรื่องแบบเป็นอันขาดอย่างแน่นอน

แต่ทว่าเธอจําเป็นต้องหน้าร่างแม่เธอ และฐานะเธอเป็นพี่ เธอยิ่งต้องเป็นห่วง น้องสาวของเธอด้วยอนาคตของเธอจะเป็นอย่างไรนั้น เธอเวลามานั่งประเมินสิ่งนี้ เธอต้องสนใจในเวลามีเพียงแค่ ว่าไม่ทางยอมให้อนาคตสดใสของน้องสาว ต้องมาครืนลงในวินาทีอย่างแน่นอน!