บทที่ 11 โชคชะตากลั่นแกล้งคน

หมีสาเอ๋อเป็นเด็กสาวที่งดงามราวกับเทพธิดาบนสรวงสวรรค์ เมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้ เธอยังคงยิ้มเล็กยิ้มน้อยและถามคำถาม กับตัวเธออย่างมีความสุข พร้อมทั้งยังคงพลางขมวดคิ้วพลางขอ คำแนะนําจากตัวเธออยู่เลย แต่ทว่าในอีกไม่กี่นาทีต่อมา เธอ กลับกลายเป็นความนิรันดร์ที่ไร้ลมหายใจอยู่ภายใต้ล้อรถเสีย แล้ว

โชคชะตากำลังกลั่นแกล้งเธออยู่ใช่หรือไม่ คนสองคนที่วาด หวังไว้ว่าจะสามารถมีความสุขให้ได้มากที่สุด กลับต้องสูญเสีย ความสุขที่ว่านั้นไปเสียแล้ว……..

ยิ่งสวยรวบผมของเธอที่ร่วงลงมาตกอยู่ข้างใบหูอย่างช่วยไม่ ได้ เธอขดตัวเข้าหากันให้ได้มากที่สุด เพื่อให้หัวใจที่รู้สึกวุ่นวาย ใจนั้นสามารถพึ่งพาตัวเธอได้

เจ้าหน้าที่ตำรวจคนหนึ่งผลักประตูเดินเข้ามา หยิบข้อมูลที่วาง อยู่ในมือของเธอขึ้นมาดู และพิจารณาใบหน้าอันอ่อนแรงและ บอบบางของเธออย่างละเอียดถี่ถ้วนอีกครั้ง ในที่สุด ก็นั่งลงที่ ตรงข้ามเธอ

“พูดมาเถอะว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นอย่างไร” น้ำเสียงของเจ้า หน้าที่ตำรวจนุ่มนวลอย่างเป็นธรรมชาติ ดูเหมือนว่าตำรวจคน นั้นจะไม่ใจแข็งพอที่จะทำรุนแรงกับเธอมากจนเกินไป

“ฉัน…….. โยิ่งสวยถึงจะคิดได้ในครั้งนี้ว่า เธอเองก็ไม่ค่อยรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นอย่างชัดเจนเท่าไหร่นัก เธอเอาศีรษะด้วยนิ้วมือ ที่เรียวยาวตรงบริเวณที่ปวดหัว เธอนึกไปถึงคำพูดของน้องสาวที่ ไม่ปะติดปะต่อกัน ในตอนนั้น

“มัน…..เป็นอย่างนี้ค่ะ……” เธอเรียบเรียงคำพูดทั้งหมด และ ประมวลผลคําพูดในตอนนั้นของน้องสาวอย่างคร่าว ๆ

เจ้าหน้าที่ตำรวจคนนั้นจับปลายปากกาและมองไปที่เธอ คิด พิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ไม่ได้เขียนอะไรลงไปเลยสักค่า เดียว “ต้องมาเจอกับเรื่องแบบนี้ คุณคงตกใจกลัวอย่างมาก สินะ” เจ้าหน้าที่ตำรวจมองคำพูดที่ไม่ปะติดปะต่อของเธอว่าเป็น ผลมาจากความหวาดกลัวที่ท่วมท้นเกินไป

“เอาอย่างนี้แล้วกัน เสี่ยวหวาง!” เจ้าหน้าที่ตำรวจมองไปยัง ด้านนอกประตู พร้อมกับตะโกนเรียกชื่อหนึ่ง ตำรวจวัยรุ่นเดิน เข้ามาภายในห้อง โล่ยิ่งส่วยมองดูพวกเขาทั้งสองคนด้วยความ งุนงง

“คุณไปตรวจสอบที่เกิดเหตุ และเก็บลายนิ้วมือที่พบบนตัวรถ กลับมา”

ลายนิ้วมืออย่างนั้นหรือ หัวใจที่กำลังเต้นของโลยิ่งสวย ราวกับจะหยุดลงในทันที ศีรษะทั้งใบเผาไหม้จนแทบ “ระเบิด” ออกมา ถ้าหากไปเก็บลายนิ้วมือ ความจริงทั้งหมดของเรื่องราว ในครั้งนี้ก็จะต้องถูกเปิดเผยอย่างรวดเร็ว และน้องสาว…….

“ไม่!” เธอกรีดร้องตะโกนออกมา ทำให้ตำรวจสองนายที่ กำลังพูดคุยกันอยู่สะดุ้งตกใจ
โลกทั้งใบราวกับหยุดลงไปชั่วขณะหนึ่ง ใบหน้าของโลยิ่งสวย ซีดเผือดราวกับคนตาย เหงื่ออันเย็นเยือกผุดพรายขึ้นไปทั่ว บริเวณขอบหน้าผากอย่างนับไม่ถ้วน ริมฝีปากของเธอสั่นเทิ้ม เปิดปิดอยู่สองสามครั้ง ลำคอของเธอแห้งผาก แต่ทว่าเธอกลับ ไม่อาจพูดค่าใดสักคำออกมาได้เลย

ตำรวจทั้งสองนายจับจ้องไปที่ใบหน้าของเธออย่างไม่อาจ อธิบายได้ และรู้สึกประหลาดใจว่าทำไมเธอถึงได้มีปฏิกิริยา ตอบกลับมาเช่นนี้

เธอควรจะทำอย่างไรดี

นี่เป็นเพียงคำถามเดียวที่เธอสนใจและกำลังคิดอยู่ในขณะนี้ ทันใดนั้น โทรศัพท์มือถือของตำรวจก็ดังขึ้นอย่างกะทันหัน ซึ่ง จัดการความกระอักกระอ่วนที่เกิดขึ้นในขณะนั้นไปได้อย่างทันที

“โอ้ เข้ามาส” เมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจวางสาย ประตูก็ถูกเปิด ออกอีกครั้งหนึ่ง คนที่เดินเข้ามานั้นเป็นผู้ชายคนหนึ่งในชุดสูทสี ดำ ซึ่งกำลังถือกระเป๋าเอกสารอยู่

“สวัสดีครับ เจ้าหน้าที่หลิว” ผู้ที่มาใหม่ทักทายกับเจ้าหน้าที่ ตำรวจอย่างคุ้นเคย “ผมมาที่นี่ในนามของคุณหนานกง ลูกความ ของผมและผู้ตายมีความสัมพันธ์เป็นคู่รักกัน เขาหวังว่าจะ จัดการเรื่องนี้เป็นการส่วนตัว”

“ฉันเห็นด้วยค่ะ!” โล่ยิ่งสวยคาดไม่ถึงเลยว่าเรื่องราวจะ เปลี่ยนไปและหักมุมเหมือนในภาพยนตร์ได้ เธอไม่มีเวลาคิด อย่างรอบคอบว่าคุณหนานกงที่ว่านั้นเป็นคนที่มีลักษณะเช่นไรจะมีเงื่อนไขอะไรเป็นการส่วนตัว โชคชะตาของเธอจะเปลี่ยนไป ในแบบไหนกัน ตราบใดที่น้องสาวของเธอได้อยู่อย่างสงบสุข และปลอดภัยดี ไม่ว่าจะสั่งให้เธอทำอะไร เธอก็พร้อมยินยอมแต่ โดยดี!

เจ้าหน้าที่ตำรวจพยักหน้าและยิ้ม “ในเมื่อทั้งสองฝ่ายตกลงว่า จะจัดการโดยส่วนตัว ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีที่สุดครับ” เมื่อพูดจบ เขาก็เดินออกไปพร้อมกับลูกน้องของเขา

“สวัสดีครับ คุณโล่” ทนายความมองดูข้อมูลที่เจ้าหน้าที่ ตำรวจทิ้งไว้บนโต๊ะ และเรียกชื่อของเธอ จากนั้นเขาก็แนะนำตัว เอง “ผมแซ่สวี่ เป็นตัวแทนของลูกความ ผมมาที่นี่เพื่อเจรจาราย ละเอียดเป็นการส่วนตัวกับคุณ

โลยิ่งสวยพยักหน้า น้องสาวของเธอปลอดภัยแล้ว ในที่สุด เธอก็สามารถโล่งใจได้เสียที

“ตามมาตราที่สองของ การตีความของศาลประชาชนสูงสุด ว่าด้วยกฎหมายที่ถูกปรับใช้พิเศษในคดีความทางอาญาที่เกิด จากอุบัติเหตุการจราจร) หากอุบัติเหตุทางจราจรทำให้บุคคล ใดบุคคลหนึ่งต้องเสียชีวิต ผู้ก่อเหตุจำเป็นต้องรับผิดชอบ อุบัติเหตุทั้งหมด และต้องรับโทษโดยการจำคุกเป็นเวลาสามปี เต็ม”