ตอนที่ 7 แฟนเก็บท่านประธาน

ห้องทำงานท่านประธาน บริษัทRT

รูปร่างกำยำล่ำสันของหลินจื่อซี ยืนอยู่หน้า หน้าต่างบานใหญ่ ความศิวิไลซ์ของเมืองนี้ อยู่ภายใต้ ทัศนียภาพ เฉียงยืนอยู่ข้างหลังเขาด้วยความเคารพ ท่านประธาน ข้อมูลได้ตรวจสอบเรียบร้อยแล้วครับ”

“ ผู้หญิงคนนี้ตกลงมีที่มายังไง แล้วไปเกี่ยวพันกับ มู่หรงเฉินได้อย่างไร?” เฉียงเดินเข้ามาข้างกายหลินจื่อ ซี ส่งเอกสารฉบับหนึ่งให้เขา “ คุณป้าย เป็นลูกสาวป่า ยเจิ้งถาง แห่งเมืองA ห้าปีที่แล้ว บริษัทBVเกิดความวุ่ย วายเรื่องการถือครองหุ้นความวุ่นวายในครั้งนั้น ป้าย เจิ้งถางตายอย่างไม่คาดคิด ด้วยภาวะหัวใจขาดเลือด ดังนั้นตระกูลป้ายก็ตกอับลง ผู้ถือหุ้นใหญ่ที่สุดของ บริษัทBV ก็กลายเป็นมู่หรงเฉิน หลังจากมู่หรงเฉินได้ ขายบริษัทBVแก่นักธุรกิจร่ำรวยของสหรัฐอาหรับเอมิ เรตส์ ก็ไปอยู่ไกลถึงยุโรป

หลินจื่อซีฟังการรายงานของเฉียงอย่างเงียบๆ นึกถึง ตอนที่พบผู้หญิงคนนั้น นึกว่าเธอเป็นเพียงแค่คน ธรรมดาฐานะทั่วไป ผู้หญิงที่ไม่ค่อยรักนวลสงวนตัว มา รู้ที่หลังว่า เธอทำไปเพื่อที่จะหาค่ารักษาให้แม่ หลังกลับ จากยุโรป ก็ได้รู้ว่าผู้หญิงคนนี้ที่แท้เป็นลูกสาวของตระ กูลป้ายที่ล้มละลายไป “ ผู้หญิงคนนี้ ให้ความประหลาด ใจไม่หยุดเสียจริง”

หลินจื่อซีหันหลังตบไหล่เฉียงเบาๆ “นายกลับบ้านพาเธอมาพบฉันที่ห้องทำงาน” หลังเฉียงเดินออกไป หลินจื่อซีนั่งอยู่บนเก้าอี้หนังแท้นิ่มด้านหลังโต๊ะทำงาน เตรียมรับมือกับงานที่ทำให้ล่าช้าในหลายวันนี้

“คุณติง ท่านประธานหลินกำลังทำงานอยู่ ไม่สะดวก ที่จะรบกวน” เสียงของเลขาหลี่ด้านนอกประตู ดึงความ คิดของหลินจื่อซีกลับคืนมา “ ปล่อยให้เธอเข้ามา” เพียงชั่วครู่ ผู้หญิงที่ใบหน้างดงานด้วยสีสัน รูปร่างร้อน แรง ได้เดินเข้ามา ผมดัดลอนยาว เดรสยาวสีดำเข้ารูป สวยตระการตานัก

สร้อยเพชรเส้นใหญ่ประกายแวววาวหน้าคอระหง ช่างเสริมความสง่าของผู้หญิงคนนี้ยิ่งนัก

“จื่อซี คุณไปไหนมา ไม่รู้ที่จะโทรหาเค้าบ้างเลยนะ” เสียงผู้หญิงที่หวานเลี่ยนเข้าถึงกระดูกได้พูดขึ้น หลิน จื่อซีเพียงแค่ยิ้มอ่อนๆแล้วพูดขึ้น “มั่นลี่”

“ ต่อให้ฉันเสน่ห์ร้อยเล่ห์ยังไง ก็ยังจับหัวใจของจื่อซี ไม่อยู่ ได้ยินมาว่าสองสามวันที่แล้วคุณไปต่างประเทศ หรือ ไปทำอะไรบ้างคะ จื่อซี” ติงมั่นลี่นั่งบนโต๊ะทำงาน ของหลินจื่อซี ดวงตาเจ้าเล่ห์ยั่วยวนจ้องที่หลินจื่อซี

“อืม ไม่มีอะไร ไปทำธุระที่ต่างประเทศ!” หลินจื่อซี เสยคางของติงมั่นลี่ขึ้น มองนางแบบดังคนนี้อย่างเยาะ ยิ้ม “คิดถึงฉันหรือ?”

“ก็ใช่น่ะสิ ไม่ได้พบเพียงหนึ่งวัน ราวจากกันถึงสาม ปี” ติงมั่นลี่มองหลินจื่อซีด้วยแววตากรุ้มกริ่ม จับมือของหลินจื่อซีที่เสยคางตัวเองไว้ เลื่อนลงมาเรื่อยๆ หลินจื่อ ซีไม่ได้หยุดการกระทำของติงมั่นลี่ เพียงแค่ดูติงมั่นลี่ แล้วยิ้มอ่อนๆ

ดูหลินจื่อซี ท่านประธานบริษัทRTที่หล่อเหลาและ หยิ่งทะนง ยิ้มมองตัวเองเช่นนี้ ติงมั่นลี่ใจระรื่นชื่นบาน นี่คือหลินจื่อซีคนที่สามารถพลิกหงายมือเป็นเมฆา คว่ำ มือกลายเป็นวรุณ จักรพรรดิวงการธุรกิจแห่งเมืองB เป็นคนที่ตัวเองคิดถึงทุกคืนวัน สัมผัสถึงอุณหภูมิของ มือใหญ่อันอบอุ่นของหลินจื่อซี ที่เลื่อนผ่านคอและ กระดูกไหปลาร้าของตัวเอง

เสียงของเฉียงดังมาจากนอกประตู “ ท่านประธาน คุณป้ายมาแล้ว” หลินจื่อซีช่วยติงมั่นลี่ใส่เสื้อที่ดึงลง มากลับคืนให้เรียบร้อย ปรับสีหน้าให้เคร่งขรึมเช่นเคย “ เข้ามาได้”

ป้ายบิงเวยเตรียมเก็บกวาดห้องนอนในคฤหาสน์ ตระกูลหลิน เฉียงก็ได้พาเธอมาที่นี่อย่างรีบร้อน มองดู ในห้องทำงาน หลินจื่อซีที่นั่งสุขุมกับสาวสวยเดรสดำ มากเสน่ห์ที่นั่งอยู่บนโต๊ะทำงาน

ป้ายบิงเวยยิ่งไม่เข้าใจ เลยถามขึ้นอย่างมีมารยาท “คุณหลิน มีเรื่องอะไรหรือคะ?”

“เฉียง พาคุณติงออกไป” หลินจื่อซีจัดชุดสูทบนตัว มองไปที่ป้ายบิงเวย “นั่ง” ป้ายบิงเวยนั่งอยู่บนโซฟา หนังแท้ตรงข้ามหลินจื่อซี มองหลินจื่อซีอย่างนิ่งๆ หลิน จื่อซีลุกขึ้นเดินเข้าไปหาป้ายบิงเวย โน้มตัวทับเธอไว้บนโซฟา

“ คิดไม่ถึง จริงๆแล้วฉันได้แต่งงานกับคุณหนูตระกูล ป้าย” ป้ายบิงเวยสะดุ้งเฮือกในใจ ผู้ชายคนนี้ถึงกลับ ไปเช็คประวัติของเธอ ป้ายบิงเวยมองไปที่หลินจื่อซื อย่างทำตัวไม่ถูก “คุณหลิน ฉัน…”

เห็นสาวน้อยในอ้อมกอดตื่นตระหนก เพราะถูกตัวเอง เปิดเผยตัวตนที่แท้จริง น้ำเสียงของหลินจื่อซีได้อ่อน โยนมากขึ้น “ อยู่ข้างกายฉัน จะรับรองความปลอดภัย ของเธอ ไม่ต้องกังวลว่า เรื่องอย่างตอนอยู่ยุโรปครั้งที่ แล้ว จะเกิดขึ้นอีก”

“ห้า คุณหลิน นี่คุณกำลังปกป้องฉันหรือ?” ป่ายบิงเวย จ้องมองหลินจื่อซีอย่างไม่อยากจะเชื่อ

“ตอนนี้เธอคือภรรยาในนามของฉัน เพื่อความร่วมมือ ที่ราบรื่น ฉันจะรับรองความปลอดภัยของเธอ เธอเป็น คุณนายหลินอย่างสบายใจก็พอ” แม้ว่าหลินจื่อซีจะพูด ประโยคเหล่านี้ด้วยน้ำเสียงที่ไม่มีอารมณ์ใดๆ แต่ป้าย บิงเวยได้ฟังเข้าไปในหัวใจจริงๆ

ป้ายบิงเวยรู้สึกกระเพื่อมในใจ รู้สึกซาบซึ้งเล็กน้อย ต่อหลินจื่อซี ถึงแม้ผู้ชายคนนี้กับตัวเอง ความสัมพันธ์ เป็นเพียงแค่ผู้ร่วมมือกัน แต่ได้ช่วยเธอจากอันตรายตั้ง หลายครั้ง หลังจากผ่านคลื่นชีวิตหลายรอบ ป้ายบิงเวย ได้นึกถึงตอนนี้ ก็มีกระแสความอบอุ่นอยู่ภายในใจ…

น้ำตาหยดหนึ่งได้ไหลรินลงมา อย่างไม่รู้สึกตัว หลินจื่อซีมองป่ายบิงเวยที่ร้องไห้ ยื่นมือไปเช็ดน้ำตาที่ริม ฝีปากของเธอ น้ำเสียงอ่อนโยนทันที “ไม่เป็นไรแล้ว” ค่อยๆดึงป้ายบิงเวยเข้าสู่อ้อมกอด ลูบผมป้ายบิงเวย เบาๆ ป้ายบิงเวยก็ไม่ได้หยุดการกระทำของหลินจื่อซี

เธอรู้สึกอาลัยหลินจื่อซีแบบนั้นขึ้นมาทันที ไม่มีความ เยือกเย็นและบ้าอำนาจอย่างจอมราชาสังคมธุรกิจ อบอุ่นเหมือนพี่ชายคนหนึ่งเสียมากกว่า คิดไม่ถึงว่า หลินจื่อซีเวลาส่วนตัวจะกันเองเรียบง่ายแบบนี้

ทันใดนั้นเสียงกรี๊ดของผู้หญิงก็ได้ดังขึ้น “อ๊าก… จื่อ ซี หล่อนเป็นใครกัน?” ติงมั่นลี่จ้องมองป้ายบิงเวยอย่าง เหลือเชื่อ ออกไปเมื่อกี้เพิ่งนึกคิดได้ว่า มีแค่ผู้หญิงคน เดียวเหลืออยู่ในห้องทำงานของจื่อซี เธอรู้สึกไม่วางใจ เล็กน้อย ไม่สนการขัดขวางของเลขาหลี่ พุ่งเข้ามาใน ห้องทำงานของหลินจื่อซี

เห็นผู้หญิงที่หน้าตาสวยใสสง่างามคนหนึ่ง ถูกหลินจื่อ ซีกอดไว้ในอก ติงมั่นลี่หึงรุนแรง ดึงป้ายบิงเวยออกจาก อ้อมกอดของหลินจื่อซีในทันที

ดูความเรียบร้อยของเสื้อผ้าหลินจื่อซีอย่างกังวล “จื่อ ซี คุณไม่เป็นไรใช่มั้ย คุณให้ยัยเด็กกะโปโลนี่ ฉวย โอกาสคุณได้อย่างไร?”

เนื่องจากติงมั่นลี่บันดาลโทสะชั่ววูบ ตอนดึงป้าย บิงเวยเลยใช้แรงมากเกินไป จนทำให้แขนของป้าย บิงเวยบาดเจ็บ ป้ายบิงเวยพูดขึ้นอย่างไม่พอใจขณะ นวดแขน “นางแบบแถวหน้าที่แท้ก็ไม่มีมารยาทเลยสักนิต”

ฉันไม่มีมารยาท ฉันเป็นคนรักของท่านประธานหลิน นี่เธออย่ามายั่วยวนแฟนฉันได้ไหม” ติงมั่นลี่มองไปที่ป๋า ยบิงเวยอย่างเย้ยหยัน สภาพอย่างเธอ ยังกล้าคิดที่จะ มาแย่งหลินจื่อซีกับฉัน ไม่มีทาง

ป่ายบิงเวยมองติงมั่นลี่ที่เสน่ห์ยั่วยวนน่าหลงใหล คน รัก? ที่แท้คือแฟนเก็บของหลินจื่อซีนี่เอง

“รบกวนคุณหลินแล้ว ฉันกลับไปก่อน” ป๋ายบิงเวยรู้ ว่าถึงแม้เธอจะเป็นภรรยาของหลินจื่อซี แต่พวกเขาแค่ แต่งงานกันปลอมๆ เผชิญหน้ากับคนรักของหลินจื่อซี ตัวเองก็ต้องหลบไปให้ไกลที่สุด

เห็นเงาด้านหลังของป้ายบิงเวยที่เดินจากไป หลินจื่อ ซีเหมือนลังเลที่จะพูดอะไร หันไปจ้องมองติงมั่นลี่อย่าง เย็นชา…