ตอนที่ 5 แสดงเป็นภรรยาฉันอย่างสบายใจ

วันรุ่งขึ้น หลินจื่อซีตื่นตั้งแต่เช้าตรู่ กำลังกินอาหาร เช้าที่เฉียงซื้อให้ มองดูหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียง

เพื่อที่จะให้คุณปู่สบายใจ ก็ต้องหาใครสักคนมา แต่งงานด้วย ในเมื่อหาใครก็ไม่ต่างกัน นั้นหายัยเด็ก นี่ยังดีเสียกว่า เมื่อเทียบกับพวกหญิงสาวไฮโซชาติ ตระกูลดี ดาราดังเหล่านั้นแล้ว ผู้หญิงแบบนี้สละทิ้งได้ ง่ายกว่าเยอะ

ป้ายบิงเวยงัวเงียตื่นขึ้นมา รู้สึกเหมือนมีคนเฝ้าดูตัว เองอยู่ เงยหน้ามองหลินจื่อซี ที่ถือกาแฟแก้วหนึ่งยืน อยู่ข้างริมหน้าต่าง ชุดสูทที่สง่าเรียบร้อยเสริมให้เขาดู หล่อมากยิ่งขึ้น “เอาสัญญาไปเซ็น คืนนี้ ฉันจะประกาศ ข่าวการแต่งงานของเรา ให้กับครอบครัวฉันรับทราบ”

ป้ายบิงเวยนิ่งเงียบทันที “คุณคะ ฉันขอกลับบ้านไป จัดการเรื่องบางอย่างก่อนได้ไหม? คุณแม่ฉันยังอยู่ใน โรงพยาบาล… ตอนที่พูดคำนี้น้ำเสียงของป่ายบิงเวย ดูระมัดระวังยิ่งขึ้น กลัวว่าเขาจะไม่อนุญาต ตัวเองไม่ วางใจอย่างยิ่งกับแม่ที่ยังอยู่ในโรงพยาบาล

“ มีเรื่องอะไร เฉียงจะช่วยเธอจัดการเรียบร้อยเอง เธอตั้งอกตั้งใจแสดงเป็นภรรยาฉันให้ดีก็พอแล้ว” หลิน จื่อซีวางแก้วกาแฟแล้วเดินไปที่เตียง “ ฉันไม่ต้องการ เห็นคุณนายหลินในสภาพนี้ ปรากฏในคฤหาสน์ตระกูล หลิน” ป้ายบิงเวยดูในกระจกที่สะท้อนจากห้องน้ำ เห็น ถึงสภาพของตัวเอง ดูโทรมมากถึงมากที่สุด เสื้อผ้าได้ขาดช่ารุดเสียหายหมดแล้ว

“จําไว้ เรื่องของเธอ ฉันจะจัดการเรียบร้อยให้เธอเอง เธอก็ต้องรับผิดชอบทําตามสัญญาของเราอย่างเต็ม ที่” พูดจบหลินจื่อซีก็ก้าวขาเรียว เดินออกจากคฤหาสน์ เฉียงเดินเข้ามาและวางกล่องของขวัญกล่องหนึ่งไว้บน โต๊ะ “คุณป้าย นี่คือเสื้อผ้าและรองเท้าที่ท่านประธานซื้อ ให้คุณ คุณเปลี่ยนก่อนเลย” พูดจบก็ปิดประตูอย่างมี มารยาทและเดินออกไป

ผู้ชายคนนี้ถึงแม้จะบ้าอำนาจไปสักนิด แต่โดยรวม แล้วก็ไม่เลว รู้ว่าตัวเองไม่มีเสื้อผ้า ยังสั่งคนไปซื้อให้ โดยเฉพาะ ช่างรอบคอบจริงๆ ป้ายบิงเวยเปิดกล่อง ออก เปลี่ยนเสื้อผ้ารองเท้าอย่างรีบเร่ง ชุดเดรสสี เบจ ทำให้ป้ายบิงเวยเป็นดั่งนางฟ้าที่ลงมาจากสวรรค์ รองเท้าส้นสูงสีเงินแวววาวคู่นั้น มีความสง่างามและมี เสน่ห์อย่างยิ่ง

จับเนื้อผ้าที่นุ่มลื่นละมุนของกระโปรง ป้ายบิงเวยรู้ ว่าชุดนี้ราคาไม่เบาอย่างแน่นอน ผู้ชายคนนี้ใจป้าเสีย จริง แต่ว่าคิดๆดูแล้วก็เป็นเรื่องปกติ ก็ในเมื่อตัวเองจะ แต่งงานกับเขาอยู่แล้ว ยืนข้างกายเขาอย่างอัตคัดคง ไม่เป็นเรื่องดีแน่

ป้ายบิงเวย เดินออกจากห้องนอน เฉียงได้เตรียม อาหารเช้าเรียบร้อยแล้ว “คุณป้าย คุณรับประทาน อาหารเช้าก่อน ฉันจะบอกข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับท่าน ประธานให้คุณได้รับรู้” ป้ายบิงเวยนั่งลง ในขณะที่ฟัง คำอธิบายโดยละเอียดของเฉียง ก็กินเครปแสนอร่อยบนจานด้วย

หลินจื่อซีคนนี้ แม้ว่าอยู่ข้างนอกจะเป็นถึงจักรพรรดิ วงการธุรกิจ ถึงกับต้องใช้วิธีแต่งงานปลอม เพื่อรับมือ กับคนในครอบครัว ป่ายบิงเวยเริ่มเข้าใจเหตุผลที่ หลินจื่อซีเลือกเธอแต่งงานแล้ว เมื่อเทียบกับคุณหนูไฮ โซชาติตระกูลดี คนธรรมดาอย่างตัวเองสามารถสละ ทิ้งง่ายกว่าตั้งเยอะ

หลังจากป่ายบิงเวยกินซาลาเปาไส้ครีมเสร็จ “คุณ เฉียง คุณสามารถช่วยฉันไปที่โรงพยาบาลในเมือง จัดการเรื่องการรักษาให้คุณแม่ของฉันได้ไหม? และ บอกเธอว่า ฉันไปต่างประเทศเพื่อจัดนิทรรศการศิลปะ เช่นนี้ เธอจะได้วางใจหน่อย” เฉียงพูดด้วยรอยยิ้มที่ อ่อนโยนและสุภาพ “ ไม่มีปัญหา คุณป้าย

หลังจากที่ป้ายบิงเวยให้ข้อมูลแม่ของเธอกับเฉียง ก็ได้ยืมโทรศัพท์ของเฉียงโทรหาเพื่อนบ้านป้าลี่ มอบ หมายให้ป้าลี่ดูแลคุณแม่ ตัวเองจะจ่ายเงินเดือนให้ เธอ และบอกกับป้าลี่ว่า ตัวเองไปต่างประเทศจัด นิทรรศการภาพวาด เพื่อหาค่ารักษาพยาบาล หลังจาก ทำสิ่งเหล่านี้เสร็จ ป้ายบิงเวยก็รู้สึกโล่งใจ ตอนนี้ก็ไม่มี ข้อ บกพร่องใดๆแล้ว

ช่วงเย็น ภายในคฤหาสน์ตระกูลหลิน

คนในตระกูลหลินพากันจ้องมองผู้หญิงที่หลินจื่อซีพา มาคนนี้ สวยดั่งดอกไม้ ผมยาวสลวยดำเงางาม กิริยา มารยาทก็ดูดีมีสง่า คุณปู่ตระกูลหลินยิ่งดูยิ่งชอบ ตักกับข้าวให้ป้ายบิงเวยด้วยรอยยิ้ม “อันที่จริงตระกูลหลิน เรานั้น ไม่ได้ดูที่ฐานะหรือ ชาติตระกูลใดๆเลย เพียงแค่ จื่อซีชอบก็พอแล้ว” ป้ายบิงเวยขอบคุณอย่างสุภาพ ที่ คุณปู่ตระกูลหลินตักกับข้าวให้

ได้เห็นคุณปู่มีความสุขขนาดนี้ ก้อนหินในใจหลินจื่อ ซีก็ได้หายไป “ คุณปู่ ผมคิดว่าจะพาบิงเวยไปแต่งงาน ระหว่างท่องเที่ยวที่ต่างประเทศ” แม่หลินได้ฟังเช่น นั้นก็ไม่พอใจ “จื่อซี ตระกูลหลินเราก็ถือว่าเป็นตระกูล ใหญ่ หากลูกจะแต่งงาน ก็ต้องจัดอย่างยิ่งใหญ่” คุณ ปู่ตระกูลหลินก็เสริมด้วย “ ใช่แล้ว จื่อซี นายอย่าไม่ให้ ความสําคัญต่อบิงเวยนะ”

คุณปู่ ที่จริงหนูกับจื่อซีได้ตกลงกันก่อนหน้านี้แล้ว ที่จะแต่งงานระหว่างไปท่องเที่ยว” ป้ายบิงเวยยิ้มมอง หลินจื่อซีอย่างสุภาพและอ่อนโยน คนที่ไม่รู้เรื่องเลย ก็ คงคิดว่าพวกเขาจะแต่งงานกันจริง “ใช่ครับ คุณปู่ บิงเว ยกับผมชอบความอิสระเรียบง่ายเหมือนกัน ดังนั้นเรา จึงตัดสินใจไปแต่งงานระหว่างท่องเที่ยวที่ยุโรป

คุณปู่ดูท่าทางที่แน่วแน่ของหลินจื่อซี รู้ว่าหลานคนนี้ ของตัวเอง เมื่อได้ตัดสินใจอะไรลงไปแล้ว ก็ยากที่จะ เปลี่ยนแปลงเสมอ ถ้าหากเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยแค่ นี้ เขาไม่อยากแต่งงานขึ้นมา คงจะยุ่งยากเข้าไปอีก แน่นอน “ เอาเถอะๆ ความคิดของวัยรุ่นอย่างพวกเธอ ก็ ย่อมที่จะแตกต่างกับเราเป็นธรรมดา ขึ้นอยู่กับพวกเธอ แล้วกัน”

วันถัดไป ป้ายบิงเวยกับหลินจื่อซีก็ไปที่สำนักงานเขตจดทะเบียนสมรส บินสู่ยุโรป หลังจากเข้าพักที่โรงแรม หลินจื่อซีก็มีธุระออกไป ทิ้งป้ายบิงเวยไว้ที่โรงแรมคน เดียว รู้สึกมึนๆ งงๆตั้งหลายวัน ป่ายบิงเวยคิดในใจ จะ บอกว่าแต่งงานระหว่างท่องเที่ยว ก็เพียงแค่เขาต้องมี ธุระมาจัดการพอดีมากกว่า

พวกเขาได้เข้าพักโรงแรมระดับห้าดาวสุดหรูหรา พนักงานได้บอกกับป่ายบิงเวยว่า บนดาดฟ้าของ โรงแรมมีปาร์ตี้ริมสระน้ำ ป๋ายบิงเวยที่ขึ้นรามาหลายวัน ก็อยากออกไปข้างนอกระบายอากาศบ้าง

ท้องฟ้าสีครามและเมฆสีขาวในต่างแดน ทำให้รู้สึก ถึงทิวทัศน์ที่แตกต่าง สาวสวยบิกินี่โทนสีผิวต่างๆใน งานปาร์ตี้ โชว์หุ่นอันน่าอิจฉา เดินวนเวียนรอบกายชาย หนุ่มในหลากหลายสีผิว

ป้ายบิงเวยหยิบมาร์การิต้าบนโต๊ะขึ้นมาแก้วหนึ่ง ลิ้ม รสอย่างเอ้อระเหย นานมากแล้วที่ไม่ได้ดื่มมาร์การิต้า รสชาติดั้งเดิมคุณภาพสูงเช่นนี้

ป้ายบิงเวยหรี่ตามองชายหญิงมากมายหลายหลาก ในงานปาร์ตี้ อาบแสงแดดในต่างแดน ในใจก็รู้สึก อบอุ่นมากขึ้น

กำลังคิดว่า หลังจากจบสัญญาการแต่งงานปลอม กับหลินจื่อซี จะต้องเรียนวาดรูปให้ดี จบการศึกษาให้ ได้ พยายามประสบความสำเร็จ เพื่อที่จะเอาทุกสิ่งของ ตระกูลป้ายกลับคืนมา
การปรากฏตัวของชายคนหนึ่ง สาวสวยในสระว่ายน้ำ เริ่มร้องกรี๊ดและตื่นเต้นขึ้นมา ชุดสูทสีน้ำตาล สัดส่วน 185 ที่สูงตระหง่าน ใบหน้าที่งดงาม นัยน์ตาที่ลึกล้ำเกิน กว่าจะมองเห็นก้นบึ้ง

ความหล่อเป็นเพียงหนึ่งในคุณสมบัติเด่นของผู้ชาย คนนี้เท่านั้น ที่สำคัญกว่านั้นคือชายคนนี้มาถึงยุโรปเมื่อ สามปีก่อน เข้าซื้อบริษัทในยุโรปที่มีชื่อเสียงหลายแห่ง ทันทีที่ปรากฏตัว กลายเป็นนักธุรกิจยักษ์ใหญ่ที่อายุ น้อยที่สุด จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่แต่งงาน

กลายเป็นสามีในอุดมคติของพวกสาวไฮโซทั้งหลาย สามารถเจอ ราชาเพชร หนุ่มโสดเนื้อหอมคนนี้ในที่นี้ ผู้ หญิงเหล่านั้นก็หวังอย่างบ้าคลั่งว่า ผู้ชายคนนี้จะสังเกต เห็นตัวเอง รู้สึกถึงการชุลมุนของฝูงชน ป้ายบิงเวยก็ มองไปทางฝูงชนด้วยความสงสัย

แก้วในมือตกกระจายบนพื้นทันที “ มู่หรงเฉิน ไอ้ เดรัจฉาน…” ป่ายบิงเวยเห็นใบหน้าที่ร้อยเล่ห์เสน่ห์ร้าย นั้น เธอจะไม่มีวันลืมชั่วชีวิต ก็คือชายคนนี้ ที่ได้กลืนกิน ทรัพย์สมบัติของคุณพ่อ ทำให้คุณพ่อตายอย่างน่าสลด ใจ ตัวเองกับคุณแม่ต้องเร่ร่อนอยู่ข้างถนน ถ้าไม่ใช่ ผู้ชายคนนี้ เธอก็คงไม่ตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ได้

ตามด้วยเสียงแก้วที่แตกกระจาย มู่หรงเฉินก็มองไป ทางป้ายบิงเวยเช่นกัน ใบหน้าที่สวยงามและมีเสน่ห์กับ รูปร่างที่สง่างามไม่ใช่ป้ายบิงเวย แล้วจะเป็นใครไปได้ ไม่น่าเชื่อว่า ตัวเองยังสามารถพบป้ายบิงเวยในประเทศ ต่างแดนได้ ในใจมีความสุขมาก
อาจเป็นโอกาสที่พระเจ้ามอบให้เขา ให้เขาได้พบกับ ป้ายบิงเวยอีกครั้ง

ป้ายบิงเวยเห็นว่ามู่หรงเฉินก็สังเกตเห็นตัวเองเหมือน กัน ตัวเองในประเทศต่างแดน ตกไปอยู่ในเงื้อมมือเขา ไม่ได้ รีบหันหลังเดินจากไปอย่างเร่งรีบ อยากรีบกลับ ไปที่ห้อง ขอร้องไห้หลินจื่อซืออกจากที่นี่ก่อน

“อาต้า พาผู้หญิงคนนั้นมาให้ฉัน อย่าทำให้เธอบาด เจ็บ” มู่หรงเฉินรีบสั่งบอดี้การ์ดข้างกายเขา เมื่อพวก เขาได้พบกันอีกครั้ง ก็แปลว่าพรหมลิขิตของพวกเขา ยังไม่จบ

“เวยเวย ครั้งนี้ฉันจะไม่ปล่อยเธอไปแน่” มู่หรงเฉินยิ้ม อย่างมีเลศนัย……