๒.๔ ในอ้อมกอดนักรัก

สาวน้อยเข้ามานั่งหอบหายใจอยู่ในห้อง ร่างกายสะบัดร้อน สะบัดหนาวแปลกๆ แต่เธอบอกตัวเองว่าเป็นเพราะตัวเองกำลัง โมโหและเจ็บใจเป็นที่สุด คอยดูเถอะคนอย่างชญาดาไม่มีทาง ปล่อย ให้ใครข่มเหงได้ฝ่ายเดียวแน่ สุภาษิตจีนโบราณกล่าวไว้ ว่า แก้แค้นสิบปีก็ยังไม่สาย แต่เธอจะไม่รอนานขนาดนั้น แมทธิว ไครซ์ตัน จะต้องได้เจอการเอาคืนที่ทั้งเจ็บทั้งแสบเร็วๆ นี้แน่

ใบหน้าของคนถูกรังแกคิ้ว คิ้วผูกกันเป็นปมยุ่งเหยิง ขณะนั่ง ขบคิดหาวิธีเอาคืน ก่อนที่เรียวปากอิ่มจะคลี่ยิ้มออกมาในที่สุด เมื่อความคิดบางอย่างแน่นวาบเข้ามาในสมอง

สาวน้อยเงี่ยหูฟังเพื่อรอคอยเวลา จวบจนกระทั่งแน่ใจว่าเขา ออกไปข้างนอกแล้ว เธอจึงออกมานั่งนอกห้อง

คนเจ้าแผนการยังคงยิ้มแย้มให้กับแม่บ้านชาวรัสเซียอย่าง เป็นปกติขณะอีกฝ่ายเข้ามาทําความสะอาดและทําอาหารเตรียม ไว้ให้ แต่ในใจลุ้นให้แม่บ้านออกจากห้องไปไวๆ เพื่อที่เธอจะได้ ปฏิบัติการบางอย่างเสียที

และในที่สุดเวลาแห่งการรอคอยก็สิ้นสุดลง หลังจากที่แม่บ้าน ออกไปพ้นห้องกว้างนั้น ร่างบางก็รีบวิ่งไปยังห้องครัว หยิบของที่ ต้องการติดมือ แล้วเร้นกายเข้าไปในห้องของแมทธิวครู่ใหญ่ ก่อนจะกลับออกมาด้วยสีหน้ายิ้มกริ่ม

ตกดึกคืนนั้น….สาวน้อยเจ้าแผนการยังคงไม่หลับไม่นอนเพราะรอคอยการกลับมาของผู้ชายแก่บ้าตัณหาอย่างใจจดใจ จ่อ และแล้วเขาก็ไม่ทำให้เธอผิดหวัง เมื่อเสียงหัวร่อต่อกระซิก ของชายหญิงดังขึ้นที่หน้าห้องเช่นเดียวกับคืนก่อน ชญาดาไม่รู้ ว่าผู้หญิงที่เขาพามาด้วยจะเป็นคนเดียวกันกับคนเมื่อคืนหรือ เปล่า แต่นั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่เธอสนใจ เพราะเป้าหมายของปฏิบัติ การในครั้งนี้พุ่งเป้าไปที่เขาเท่านั้น

“เดี่ยวได้เผ็ดร้อนสมใจแน่

เสียงหวาน ใสพิมพ์คนเดียว ก่อนจะนอนหลับตาพริ้มลง คล้ายคนกําลังหลับฝันหวาน แต่ทว่าโสตประสาทยังคงทำงาน เต็มประสิทธิภาพ

ภายในห้องหรูอีกห้อง แมทธิวกำลังคลุกเคล้าจมูกไปตามซอก คอของนางงามจากเวทีประกวดล่าสุดของรัสเซีย ซึ่งเขาพบกับ เธอที่งานเลี้ยงและพูดคุยกันเพียงไม่กี่ประโยคก็มาจบลงที่เตียง

มือใหญ่สะอาดค่อยๆ เปลื้องผ้าของสาวสวยด้วยลีลาของ ระดับเพลย์บอยตัวพ่อ เพียงไม่กี่เสี้ยววินาทีชุดเดรสเกาะอกก็ร่วง ลงไปกองที่พื้น ในขณะที่ร่างงามของนางงามบิดกายด้วยความ วาบหวาม เร่าร้อนและกระตือรือร้น

การได้ขึ้นเตียงกับผู้ชายระดับแมทธิว ไครซ์ตัน ไม่ใช่เรื่องง่าย เลยสักนิด และเขาก็เป็นผู้ชายเลือดร้อนสมคำร่ำลือ เพราะเพียง แค่ถูกจมูกและมือของเขาเล้าโลมก็ทำเอาเธอแทบจะหวีดคราง เสียงหลงอยู่แล้ว
นางงามสาวค่อยๆ ทอดกายที่เกือบเปลือยเปล่าของตัวเองลง นอนบนเตียงหนานุ่ม ซึ่งไม่ต้องประเมินก็รู้ว่าราคาแพงมันของ แค่ไหน กลิ่นผ้าปูที่นอน หมอน และผ้าห่ม หอมสะอาดสะอ้าน บ่ง บอกว่ามีคนดูแลทำความสะอาดอย่างดี และคืนนี้เธอกับหนุ่ม หล่อเลือดร้อนอย่างแมทธิวคงจะต้องใช้มันเป็นสังเวียนเสพ สวาทกันแทบทั้งคืนเป็นแน่

“อื้อ…จูบฉันสิคะแมท”

นาตาเลีย โน้มใบหน้าหล่อเหลาลงมาหาเพื่อให้เขาประกบ ปากจูบกับตน ซึ่งเพลย์บอยตัวพ่อไม่คิดจะขัดใจให้เสียเชิง อีก อย่างตอนนี้เขาคึก! คึกมากกว่าปกติ ทั้งๆ ที่เมื่อคืนก็เพิ่งจะกิน นางแบบสาวอีกคนบนเตียงนี้อย่างเผ็ดร้อนไปหลายรอบจนเธอ แทบจะคลานลงจากเตียงด้วยความอิ่มเอม

ทว่าแทนทีหลังจากปลดปล่อยไปแล้ว เขาจะลดความคึกคักลง ไปบ้าง แต่คืนนี้มันกลับเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ อาการเช่นนี้มันเกิดขึ้น ตั้งแต่อยู่บนเครื่องบินตอนที่เขาได้นอนทาบทับบนร่างเล็กกลม กลึงของยัยเด็กแสบที่ตอนนี้กำลังนอนอยู่ห้องข้างๆ นั่นแหละ และมันกำเริบอย่างหนักเมื่อช่วงกลางวันที่ผ่านมา ตอนที่เขาอุ้ม เด็กนั่นขึ้นวางบนโต๊ะ จับขาเธอกางออก แล้วบดเบียดแก่น ชายเข้ากับนวลเนื้อสาวของเธอ แม้มันจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ แต่ เขาก็จําความรู้สึกสุดวิเศษที่แฝงปนมากับความทรมานตอนนั้น ได้ดี เขาแทบจะตั้งตัวเองไม่อยู่ ดีว่ามีอาภรณ์กั้นเอาไว้ไม่อย่าง นั้นเขาคงไม่รั้งรอที่จะโจนจ้วงเข้าไปในร่างเล็กๆ ของเธอ และ โยกสะโพกสอบกระแทกกระทั้นอย่างบ้าคลั่งจนถึงจุดไคลแม็กซ์ด้วยกันเป็นแน่

“แมทคะ…” เสียงหวานยั่วยวนของสาวสวยเอ่ยเตือนเมื่อจู่ๆ เขาชะงัก

“ตอนเลยทูนหัว”

แมทธิวรีบขับไล่ความคิดสนใจสาวงามใต้แทน งามคุกรุ่นนั้นก็ต้องชะงักศึกอีกรอบเมื่อนาตาเลียร้องโวยวาย ขึ้น

“เดี๋ยวค่ะแมท! อุ๊ยแสบจังค่ะ

“คุณเป็นอะไรไปนาตาเลียแมทธิวเอ่ย

ปฏิกิริยาของเธอ

ไม่เหมือนกันค่ะ ฉันก็แสบผิวแสบร้อนเหมือน กับโดนพริก… งามสาวสวยสูดปากและลูบมือไปตามผิวเอง เพราะรู้สึกแสบร้อนไปหมด

“เป็นไปได้ยังไง ในเมื่อแม่บ้านเข้ามาทำความสะอาดห้องนี้ อยู่ทุกวัน หรือคนเข้ามาโรย ความนั้นแล่นวาบเข้า มาในสมองพร้อมหน้าของเด็กแสบ ต้องแม่นั่น แน่ๆ เขาคิดอย่างเช่นเขี้ยว ก่อนจะเอ่ยกับงามคนสวยกำลัง ขยับยุกยิก

คุณไปอาบก่อนนาตาเลีย เดี๋ยวผมจะให้คนส่ง
“แล้วคุณล่ะคะ” แม้จะอยู่ในอาการแสบร้อน แต่นาตาเลียก็ยัง อาลัยอาวรณ์รสสวาทจากแมทธิวที่กำลังจะได้ลิ้มลอง

“ผมต้องอยู่จัดการ ‘คนของผม ก่อน เอาไว้วันหลังผมจะแวะ ไปหา” เขาหยอดคำหวานเพื่อให้สาวสวยสบายใจ

“ก็ได้ค่ะ”

นาตาเลียยอมลุกไปอาบน้ำอย่างค่อนข้างอิดออด แมทธิว หยิบ โทรศัพท์มาโทร.หาแดริล หลังจากนั้นเขาก็ยืนรอจนกระทั่ง สาวสวยอาบน้ำเสร็จ ทั้งๆ ที่ใจอยากจะแล่นไปจัดการกับคนต้น เรื่องเต็มที่แล้ว

เสียงของคนที่เอะอะโวยวายกลางดึกไม่ได้สร้างความรำคาญ ให้กับสาวน้อยซึ่งนอนฟังอยู่ห้องข้างๆ แต่อย่างใด ตรงกันข้าม ตอนนี้เจ้าตัวกำลังหัวเราะคิกคักอย่างมีความสุข เพราะผลงาน ของตนสําเร็จอย่างงดงาม เธอได้ยินเสียงทรงอำนาจสั่งให้แดริล ออกไปส่งสาวสวยคู่ขา ในขณะที่หญิงสาวนางนั้นพูดเข้ามาให้ ได้ยินแว่วๆ ในทำนองว่าวันพรุ่งนี้แมทธิวจะต้องไปหาหล่อนตาม ที่รับปากเอาไว้ให้ได้ ซึ่งฟังจากเสียงแล้วผู้หญิงที่แมทธิวหอบหิ้ว มาด้วยน่าจะเป็นคนละคนกับเมื่อคืน

คิดๆ ไปแล้ว ชญาดาก็แอบสงสารผู้หญิงคนนั้นอยู่เหมือนกัน หล่อนไม่รู้อีโหน่อีเหน่อะไรด้วย แต่ก็ต้องมารับเคราะห์ ทว่าเธอก็ ไม่มีทางเลือก หากขืนปล่อยให้แมทธิวกับผู้หญิงของเขาบรรเลง เพลงสวาทกัน โดยที่เธอไม่จัดการอะไร เสียงของทั้งคู่อาจจะดัง กว่าเมื่อคืนก็ได้
สาวน้อยคิดเช่นนั้นเพื่อหาความชอบธรรมและให้ตัวเอง สบายใจ เพราะปกติเธอไม่ใช่คนที่คิดทำร้ายหรือระรานใครก่อน ไม่ว่าแบบหนักหรือแบบเบาก็ตาม

ดวงตาคู่สวยที่ประดับด้วยแพขนตาดำขลับงอนยาวค่อยๆ หลับพริ้มลงด้วยหวังว่าหลังจากนี้จะได้นอนอย่างมีความสุข ทว่า ความคิดนั้นก็ผิดมหันต์ เมื่อมีเสียงเคาะประตูปังๆ ดังขึ้นที่หน้า ห้อง พร้อมกับเสียงห้วนๆ ซึ่งบ่งบอกอารมณ์ของคนเคาะได้ดี

“พรีม! พรีม! เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะแม่ตัวดี

เงียบ! เรื่องอะไรจะเปิด เขาเคาะเสียงดังและโวยวายแบบนี้ ต้องมาไม่ดีแน่ๆ ขึ้นเปิดเธอก็โง่เต็มที่ ร่างบางนอนนิ่งๆ ไม่ยอม ขยับเขยื้อนใดๆ แต่ตายังคงมองไปยังประตูอย่างหวาดระแวง

“บอกให้เปิดไงพรีม!

เขายังคงออกคำสั่งเสียงห้วน แต่ช่างเขาปะไร คนข้างในยัง คงใช้ความเงียบสงบสยบความเคลื่อนไหว

“ผมรู้นะแม่ตัวดีว่าคุณยังไม่หลับ!”

เสียงห้วนดุนั้นดังขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะเงียบไปพักใหญ่เมื่อไร้การ ตอบสนอง ชญาดาเดาว่าเขาคงรามือไปแล้วจึงถอนหายใจออก มาอย่างโล่งอก แต่ต่อมาแค่ครู่เดียวร่างบางก็ต้องทะลึ่งพรวดลุก ขึ้นนั่ง เมื่อประตูห้องถูกไขเข้ามาด้วยกุญแจสำรอง เขาตรงเข้า มายังเตียงที่เธอนอนอยู่ แล้วเอื้อมมือไปเปิดไฟหัวเตียงให้สว่าง พริบขึ้นทันที
พระเจ้า! เปล่าเลย สาวน้อยไม่ได้ร้องอุทานเช่นนั้น ไม่แม้แต่จะ เปล่งเสียงใดๆ ให้หลุดลอดออกมาจากปาก เพราะตอนนี้ร่างทั้ง ร่างแข็งทื่อราวกับถูกสาป หากจะมีสิ่งที่ยังตอบสนองต่อภาพที่ เห็นก็มีเพียงดวงตาที่เบิกกว้างขึ้นกับฮอร์โมนวัยสาวซึ่งกำลังวิ่ง พลุ่งพล่านอย่างรุนแรง…

แมทธิว ไครซ์ตัน มนุษย์ผู้ชายตัวเป็นๆ เดินโทงๆ เข้ามาใน ห้องของเธอ ทั้งๆ ที่ไม่มีเสื้อผ้าปกปิดร่างกายสักชิ้น

เขาหล่อ! เขา! เขาน่ากิน

บ้าแล้ว! ไม่ใช่!

เขามันพวกโรคจิต! พวกชีเปลือย! พวกชอบโชว์! และหน้าไม่ อายต่างหาก!

เขาโรคจิตน่ะใช่ แต่ทำไมคนโรคจิตถึงได้แก้ผ้าแล้วเซ็กซี่แบบ

นี้ เกิดมาไม่เคยรู้สึกอยากกินผู้ชายแบบนี้มาก่อนเลย!

ให้ตายสิ เธอเป็นผู้หญิงไร้เดียงสาอยู่นะชญาดา! จะไปรู้สึก บ้าๆ กับผู้ชายบ้ากามคนนี้ได้ยังไง

หยุดคิดเดี๋ยวนี้ หยุดคิด! หยุดคิด!

“ฝีมือคุณใช่มั้ยแม่ตัวแสบ!”

เสียงดุดันเกือบเป็นตะคอกนั้นดึงให้ชญาดาหลุดจากภาวะอึ้ง ของตัวเอง ดวงตาคู่สวยกะพริบปริบๆ อย่างตั้งสติ ก่อนจะเชิด หน้าขึ้นสู้ พยายามไม่หวั่นไหวกับภาวะเปลือยเปล่าของเขาแต่ อย่างใด
“คุณพูดเรื่องอะไร ฉันไม่เข้าใจ” สาวน้อยแกล้งทำไม่รู้ไม่ชี้ “ก็เรื่องที่คุณเอาพริกไปโรยใส่เตียงผม”

“อ้อ…นึกว่าเรื่องอะไร

“สรุปว่ายอมรับ”

แมทธิวยกมือขึ้นเท้าสะเอวทำให้กล้ามเนื้อบนแผงอกของเขา เคลื่อนที่อย่างชวนมอง จนชญาดาแทบจะเก็บอาการไม่อยู่

“ฉันก็แค่หวังดี อยากให้คุณกับผู้หญิงของคุณเผ็ดร้อนยิ่งกว่า

เดิมเท่านั้นเอง”

“มีแต่คนโง่เท่านั้นล่ะที่ไม่รู้ว่า อะไรเพิ่มอะไรดับอารมณ์สวาท” “นี่คุณหลอกด่าฉันเหรอ” ชญาดาฉุนกึก

“ไม่ได้หลอกค่า แต่ด่าตรงๆ

“ก็ใครใช้ให้คุณกับผู้หญิงของคุณทำอะไรกันเสียงดังล่ะ” สาว น้อยยังแถไปน้ำขุ่นๆ ก็ในเมื่อมันสมเหตุสมผลที่เธอจะเอาคืนนี้

“คนเสียวมันก็ต้องเสียงดัง เวลามีเซ็กซ์ไม่มีผู้หญิงคนไหน นอนแข็งทื่อเป็นท่อนไม้ได้หรอก โดยเฉพาะถ้ามีเซ็กซ์กับผู้ชายที่ เลือดร้อนและใหญ่โตอย่างผม มันยิ่งเสียวมากเป็นพิเศษ”

“คนทุเรศ! หลงตัวเองเป็นที่สุด!” ชญาดาทำปากยื่นอย่างหมั่น ไส้ แล้วก็ต้องหน้าแดงซ่านเมื่อสายตาปะทะกับสิ่งที่บ่งบอกความ ภูมิใจของเขา ซึ่งมันใหญ่โตมโหฬารสมคำคุยโวเชียวล่ะ เธอไม่ ได้อยากมองแต่เหมือนมีกระแสดึงดูดให้ต้องส่งสายตาไปจับจองสิ่งนั้น

“ไอ้ที่เห็นน่ะยังไม่เต็มที่นะ ถ้าเต็มที่นะใหญ่กว่านี้สองเท่า” แม ทธิวพูดสำทับเมื่อเห็นสายตาและใบหน้าที่แดงของชญาดา

“ใครเขาอยากรู้อยากเห็นให้อุจาดตา

“มีเยอะไป อย่างน้อยๆ ก็คนเมื่อคืนและคนที่คุณเพิ่งทำให้ กลับเมื่อกี้นี่” เขาวกกลับมาเรื่องเดิม

“แล้วทำไมคุณไม่ตามไปล่ะ ไปทำกันซะให้เรียบร้อยสิ ทั้งคุณ ทั้งหล่อนจะได้ไม่ต้องค้างเติ่ง” สาวน้อยบอกเหมือนเสนอความ คิดเห็นแต่น้ำเสียงนั้นกระแทกแตกดันเป็นที่สุด

“ถ้าผมตามไป คนก่อเรื่องอย่างคุณก็ลอยนวลน่ะสิ”

พูดจบร่างสูงก็ตรงไปยังตู้เสื้อผ้า หยิบเอาเนกไทออกมาเส้น หนึ่ง แล้วกลับมายังเตียงที่สาวน้อยจอมแสบนั่งอยู่ ตาคู่คมจ้อง มองใบหน้าหวานใสนั้นอย่างเอาเรื่อง ทำให้ชญาดาต้องถอยร่น ไปชิดพนักเตียงตามสัญชาตญาณการระมัดระวังตัว