บทที่ 9 รบกวนมาที่บ้าน

สายตาที่มองไปรอบๆที่ราวกับต้องการจะมองให้ออกว่าอีกฝ่าย เป็นอย่างไร ทําให้เงินเสี่ยวต้องเม้มปาก เขายังคงกอดเธอ ทําให้เธอรู้สึกกดดันอย่างมาก หน้าของเขาค่อยๆขยับเข้ามา ใกล้เธอ จมูกของเขาโด่ง ลมหายใจอุ่นของเขาเป่ารดลงบนหน้า ของเธอจนเสี่ยวไม่กล้าหายใจ

ตอนที่เขากำลังจะจูบเธอ

ติ๊งต่อง

ติ๊งต่อง

เสียงกดออดประตูดังขึ้นติดต่อกันไม่หยุด

เสี่ยวได้สติกลับมาจึงรีบผลักเขาออก หยิบผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ มาพันรอบตัวคลุมหน้าอกไว้แล้วออกเปิดประตู

ประตูเปิดออก

เสียงหวานเลี่ยนดังเข้ามาในหูของเส้นเสี่ยว อานนที่สวมชุด กระโปรงสั้นมองดูเสี่ยวอย่างยิ้มๆ “พี่ โรงเรียนจะให้ฉันออกมา ฝึกงาน ฉันย้ายมาอยู่กับพี่ที่นี่ได้ไหม”

เสี่ยวซีก็ดีใจมาก เธอลูบหน้าของน้องสาวอย่างรักใคร่ “เด็ก โง่ยังจะต้องถามอีก ทําไมจะไม่ได้ล่ะ
บ้านหลังใหญ่ที่เป็นเรือนหอของพวกเขาช่างดูอ้างว้างนัก

บางครั้งเสี่ยวซีก็อยากจะให้มีใครสักคนมาอยู่เป็นเพื่อน “จริงเหรอ พี่ดีกับฉันจังเลย” ปากเล็กของอานนี้ยิ้มอย่างอ่อน หวานทำให้เสียวซีอารมณ์ดี เธอช่วยเสนอาน ย้ายข้าวของ สัมภาระเข้ามา

“พี่กำลังทำอะไรเหรอ”

กู้หญิงจนขมวดคิ้ว ยืนอยู่บนบันได สำหรับการมาของเสี นอานนครั้งนี้เขาไม่ได้ยินดีนัก

“พี่เขยเขาไม่อยากจะต้อนรับฉันใช่ไหม”

เสิ่นอานนกุมมือของเสียว มองไปที่กู้หญิงจนอย่างต้องการ จะเตือน เธอพูดอย่างน่าสงสาร “พี่ดูสิ พี่เขยดูไม่อยากต้อนรับ ฉัน”

เสี่ยวไม่คิดมาก่อนเลยว่าเข้าจะทำท่าทางแบบนี้ ใจเธอก็ รู้สึกประหม่า เธอกำลังจะหย่ากับเขา เธอหลบตาแล้วถามเขาว่า “อานนี้อยู่ที่นี่ได้ไหม ถ้าคุณไม่สะดวก เดี๋ยวไม่กี่วันฉันก็….

“ก็อยู่ไปแบบนี้แหละ”

เขารับพูดตัดบท แล้วก็หมุนตัวเดินขึ้นห้องไป แล้วหันมาพูดว่า “เก็บของอะไรเรียบร้อยแล้วก็ขึ้นมาข้างบนฉันมีเรื่องที่จะพูด ด้วย”

กลัวว่าเงินอานนี้จะคิดมากไป เสิ่นเสียวซีก็ยิ้มแล้วก็พูดช่วยกู้หมิงจวน “อานน พี่เขยไม่ได้ไม่ต้อนรับเธอ แต่เขาคิดว่าคง กระทันหันไป ไม่ต้องคิดมากนะ ถ้าพี่อยู่ที่นี่ เธอก็อยู่ได้อย่าง สบายใจ

เสิ่นเสี่ยวลูบหน้าของเสิ่นอานนอย่างรักใคร่ “ดูเธอ อยู่ โรงเรียนผอมไปเลย”

“พี่ ขึ้นไปข้างบนเถอะ พี่เขยบอกว่ามีเรื่องจะพูดกับพี่ เดี๋ยวฉัน เก็บของเอง” เสิ่นอานนี่คิดว่าการมาของเธอทำให้ผู้หญิงจน บที่จะบอกความจริงเพื่อรีบให้เงินเสี่ยวซีออกจากบ้านไป

เมื่อมาถึงห้องของเขา

เสิ่นเสี่ยวซีก็ยืนอยู่ที่หน้าประตูแล้วก็เคาะประตู ไม่กล้าที่จะ เดินเข้าไปโดยพลการ “เรียกฉันขึ้นมามีเรื่องอะไรเหรอ”

กู้หมิงจนมองตามไปแล้วเขาก็ดับบุหรี่ในมือ หลังจากนั้นก็ ลุกขึ้นแล้วเดินมาเธอราวกับต้นไม้ใหญ่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอมองลง มาที่เธอ “อานนี่พูดอะไรกับเธอ”

เขากลัวว่ายัยนั่นจะอดไม่ได้ที่จะบอกความจริง

เสี่ยวไม่เข้าใจ “ไม่ได้พูดอะไรนี่”

“ทำไมเหรอ เขามีเรื่องอะไรรึเปล่า

เสิ่นเสี่ยวซีมีน้องสาวแค่คนเดียว เห็นเธอตกใจแล้วกู้หญิงจ นก็รู้สึกผิด เขาจับมือของเธอพาเธอเข้ามาในห้องแล้วก็กดล็อค ประตู
เสี่ยวเห็นดังนั้นก็ปลดมือออกแต่เขาก็ออกแรงกดไปที่ไหล่ ของเธอ พูดเตือน “เส็นเสี่ยว ถ้าเธอยังขยับอีก เชื่อไหมว่าฉันจะ จัดการเธอ”

เสี่ยว นิ่ง ไม่กล้าขยับ

“ฟังฉันนะ พรุ่งนี้ไปหาบ้านให้อ่านกัน แล้วให้เขาย้ายออก ไป” เขาไม่ยอมให้อานนี้อยู่ที่นี่ยิ่งทำให้สถานการณ์ยิ่งแย่ลงไป ใหญ่

เสิ่นเสี่ยวได้ฟังก็ไม่สบายใจ “อานนี้อยู่ที่นี่ไม่กี่วันเอง คุณ ต้องทำแบบนี้เลยเหรอ ฉันเป็นพี่สาวของเขานะ ฉันอยู่ที่นี่แต่ให้ เธอพักไม่ได้ ยังจะต้องให้เธอไปเช่าบ้านอยู่ข้างนอก ถ้าเกิดว่า พ่อแม่รู้เข้า ฉันจะเป็นพี่ได้อย่างไร

เสี่ยวไม่เข้าใจเขาจริงๆ “พูดอีกก็คืออานนี่เองก็ไม่เคยมีเรื่อง อะไรกับคุณ ทำไมคุณต้องไม่อยากให้เธออยู่ที่นี่ด้วย

เขาก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อหาเหตุผลไม่ได้

เสียวขยับมือของเขาออก “ถ้าคุณไม่ต้อนรับเธอ ฉันก็จะพา เธอไปเอง”

เธอพูดจบก็จะเดินออกนอกประตูไป เขาก็รีบกอดเธอเพื่อหยุด เธอไว้ “จะทําอะไร ดึกแล้ว

กู้หมิงจนเพิ่งจะคิดได้ว่า เวลาผู้หญิงโกรธขึ้นมาช่างแข็งแรง มากนัก
“นอนเถอะ นอนที่นี่แหละ

เขาสั่งเธออย่างสับสน ดึงมือของเธอพาไปที่เตียง เสี่ยว อยากจะออกไปนอนข้างนอกแต่ก็คิดแล้วว่า ถ้าเกิดน้องรู้เรื่อง เข้า พ่อกับแม่ก็จะต้องรู้เรื่องแน่แน่ๆเดี๋ยวจะยิ่งมีปัญหา

คิดแล้วเธอก็ทำได้แค่นอนที่นี่เท่านั้น