บทที่10 อยากได้เงินซะจนไม่สนใจชีวิต

ตอนเช้าตรู่ เธอก็รีบไปทำงาน ทำงานวันแรกจะไปสายไม่ได้ เธอปิดประตูเสียงดังปัง

เงินอานนี่เดินออกมาทั้งชุดนอน เหมือนกับคุณผู้หญิงของบ้าน เดินขึ้นไปบนชั้นสอง เธอมองดูห้องหอของคู่แต่งงานใหม่ เต็มไป ด้วยสติกเกอร์สีแดงสัญลักษณ์ของคู่แต่งงานใหม่ที่เต็มไปด้วย ความยินดี

เงินอานนมองสติกเกอร์พวกนั้นอย่างไม่พอใจนัก เธอยื่นมือ ออกไปฉีกทําลายสติกเกอร์คำว่าคู่กันออกเป็นสองชิ้นแล้วก็พูด เบาๆว่า “แต่งงานกันมาจะเดือนแล้ว ยังจะติดอยู่อีก กลัวคนเขา ไม่รู้ว่าแต่งงานแล้วรึยังไงกัน

ห้องนอนใหญ่มาก ห้องนอนของพวกเขามองดูแล้วแบ่งเป็น สองส่วน ส่วนที่ติดกับห้องน้ำเป็นร็อคอินคลอเซ็ท

เสิ่นอานนผลักประตูตู้เสื้อผ้าเข้าไปในส่วนที่เป็นเสื้อผ้าของ เสี่ยวซี

เสื้อผ้าของเสียว จะมีลักษณะเฉพาะเป็นสไตล์ของหญิงสาว ซึ่งแตกต่างกับเธออย่างสมบูรณ์

แต่ว่าเสื้อชุดนี้

นิ้วของเธอไล่ไปที่ราวเสื้อผ้าแล้วก็หยุดลงที่ชุดผูกคอสีน้ำเงิน
นั่นเป็นชุดที่กู้หมิงจวิ้นเป็นคนซื้อเพื่อที่จะให้เธอใส่ไปร่วม งานการกุศล แต่เธอกลับปวดท้องขึ้นมาก็เลยไม่ได้ไป เสื้อตัวนี้ก็ เลยยังไม่มีใครเคยใส่

เสี่ยวซีมัวแต่เสียดายไม่ยอมใส่เสื้อชุดละแปดหมื่นหยวน เงินอาน ลูบคลำชุดนั้นอย่างไม่ยอมปล่อย แล้วเปลี่ยนสวม

มันอย่างมีความสุข

ชุดนี้มันเหมาะกับเธอมากกว่าจริงๆ

อานนี่พอใจกับรูปร่างของตัวเองมาโดยตลอด ชุดนี้ขับให้รูป ร่างของเธอดูดี

กู้หญิงจนก็เดินออกมาจากห้องน้ำตอนนั้นพอดี เขาเปิดประตู ห้องเสื้อผ้าแล้วก็เดินเข้ามา

เขามองเห็นหลังของเธอที่กำลังก้มหาเข็มขัดของเสื้อชุดนั้น

สายตาของเขามองรูปร่างที่ดูดีของเธอ เขาแสดงความพึง พอใจออกมา

กู้หมิงจวิ้นก็ไม่เคยเห็นเสี่ยวใส่ชุดนี้ เข้าเดินขึ้นไปแล้วก็ห้าม ใจไม่ได้ที่จะกอดเธอ น้ำเสียงตอนเช้าของเขาช่างฟังแล้วสดชื่น “ฉันว่าแล้วว่ามันจะเหมาะกับเธอ”

เสิ่นอานนนิ่งแล้วก็ลุกขึ้นหมุนตัวมาอย่างพอใจ ยกมือขึ้น คล้องคอเขา “พี่หมิงจวิ้นชุดนี้พี่ซื้อให้ฉัน

เขานิ่งไป แล้วก็คิดว่าทำไมถึงได้
เขาปล่อยเธอ คว้ามือเธอเพื่อที่จะปลดมือเธอออก “มาที่นี่ได้ ยังไง พี่เธอล่ะ”

เงินอานนี้ได้ยินก็หน้าบึง “เมื่อกี้พี่คิดว่าฉันเป็นใคร คิดว่าเป็น พี่ฉันเหรอถึงได้มากอด

“อานน อย่ามาชวนทะเลาะ

เขามองเธออย่างเหมือนจะเตือน แต่เธอก็ยังจะคล้องคอเขาไม่ ยอมปล่อย “พี่เป็นคนหลอกลวงว่าไม่เคยนอนกับพี่ฉัน พี่พูดมา เดี๋ยวนี้ว่าลับหลังฉันทำอะไรบ้าง

“เสิ่นอาน! จะเกินไปแล้วนะ!

เขาโมโห ฉากนี้ถ้าจะว่ากันไปเธอได้คะแนนไปแล้ว เธอจงใจมาที่บ้านเขาเพื่อก่อกวน เพื่อที่จะมาท้าทายเขา เขา เริ่มจะโมโหแล้ว

เสิ่นอานนี้ถูกเขาตะคอกจนนิ่งไป น้ำตาเริ่มที่จะคลอเบ้า เหมือนโดนกลั่นแกล้งรังแก

ทันใดนั้นก็มีเสียงดังมาจากข้างล่าง

นั่นก็คือเสียงปิดประตูหมิงจนนิ่งไปฟังเสียงเสิ่นเสียวร้อง อยู่ข้างล่าง “อานน? อานน

“ฉันอยู่…เขาปิดปากเธอ

เสิ่นอานนี่แกล้งทำเป็นจะตอบเสียวซีแต่ก็ถูกมือใหญ่ปิดปาก เธอไว้ “อยู่ในห้องนี้อย่าส่งเสียง
ท่าทีของเขาจริงจังมาก เขาไม่ได้พูดเล่นกับเธอ เธอรู้ดีว่าเธอ ไม่ควรทําให้เขาโกรธ

เสี่ยวเดินขึ้นมาด้านบนแต่ก็เจอกู้หญิงคนที่กำลังเดินสวน ออกมาจากห้อง

เธอกำลังจะเดินเข้าไปในห้องแต่ก็ถูกเขาขวางเอาไว้

เสี่ยวไม่เข้าใจ “ทําอะไรของคุณ

“เธอ เพิ่งออกจากบ้านไปไม่ใช่เหรอ

ฉันกลับมาเอาของ แล้วก็เลยซื้ออาหารเช้ามาให้อ่านนี่ คุณ

หลบสิ อย่ามาขวางฉันไม่เข้าใจยังไงว่าเขาไม่มาขวางทางกัน หรอก กู้หญิงจนคว้ามือเธอ “เธอไปรอฉันข้างล่าง ฉันจะไปเปลี่ยน

เสื้อผ้า เดี่ยวออกไปพร้อมกันเลย จะเอาอะไรฉันจะหยิบให้

“ร่ม ฉันเพิ่งซื้อมาใหม่ยัดใส่ตู้เอาไว้

“เดี๋ยวฉันไปหยิบเอง

เขารับปากเธอ แล้วก็ไม่ยอมให้เธอเดินเข้าห้อง

เสียวมองเขาอย่างสงสัย แต่เขาก็มองกลับมาอย่างไม่มีพิรุธ อะไร สีหน้าเรียบเฉย “ทำไม หน้าตาเริ่มจะตื่นแล้วนะ หรือว่า อยากจะเข้ามาช่วยฉันเปลี่ยนเสื้อผ้า

เสี่ยวซีบ่นเขา “คุณนั่นแหละหน

พูดจบเธอก็เดินลงข้างล่างไป “เร็วๆหน่อย ฉันจะสายแล้ว”
“หยุด

“จอดข้างทางก็พอ” เสิ่นเสี่ยว ชี้ไปทางแยกเพื่อบอกทางให้

เขาจอด จอดที่นี่แหละ คุณจะได้ไม่ต้องกลับรถ เสี่ยว คว้ากระเป๋าเปิดประตูลงจากรถแล้วก็วิ่งไปฝั่งตรงข้า

มหมิงจนมองตามเธอไปด้วยความเป็นห่วง

ผู้หญิงอะไรอยากได้ตั้งจนไม่ห่วงชีวิต