บทที่ 4 ไม่แบ่งให้คุณ

แหวนนั้นเขาเป็นคนสวมให้เธอ แม้แต่วันงานเขาเองก็ยังมาสาย แต่สุดท้ายก็ยังมาสวมให้เธออย่างอบอุ่น เหมือนเป็นคำมั่น สัญญาชั่วชีวิต

คำมั่นสัญญา อาจจะเป็นสิ่งที่ไม่มีอยู่จริงบนโลกใบนี้ เสี่ยว รู้สึกเหมือนโดนกลั่นแกล้งจึงนั่งอย่างโง่ๆอยู่ตรงนั้น เธอเองก็ไม่รู้จริงๆว่าสามีของเธอกับผู้หญิงคนอื่นกำลังทำ อะไรกันอยู่

ตอนที่เธอเจ็บปวดที่สุด คนเดียวที่เธอจะพูดจะบ่นได้ก็แค่เส นอานน น้องสาวเพียงคนเดียว เสี่ยวโทรหาเธอแต่ก็โดนตัด สายทิ้ง

แป๊บเดียว เสียงข้อความก็ดังขึ้น

(พี่ ฉันอยู่กับเพื่อน ไม่สะดวกรับสาย เดี๋ยว

“พี่หมิงจน ช่วยฉันมวดหน่อยได้ไหม”

โทรกลับ

น้ำเสียงที่อ่อนระโหยโรยแรงทำให้ผู้ชายใจอ่อน

หญิงสาวที่นอนอยู่บนโซฟา สวมใส่ชุดกระโปรงผ้าชีฟอง ตาโตเป็นประกาย คล้ายกลับหญิงสาวที่อ่อนแอน่าสงสารที่เห็น กันจนชินตา

กู้หมิงจนเดินออกจากห้องครัว ในมือถือน้ำร้อนส่งให้เธอ”มาส กันยายะ”

“เมื่อกี้ใครโทรมาเหรอ” เขาได้ยินเสียงโทรศัพท์แน่ๆ แต่เธอก็ รีบวางสายลงอย่างรวดเร็ว

เงินอานนิยม “เพื่อนค่ะ”

พูดจบเธอก็ลุกขึ้นไปซบลงที่ไหล่เขาอย่างอ่อนแอคว้าแขนของ

เขาไว้ “พี่หมิงจนวันนี้พี่ไม่ไปได้ไหม อยู่กับฉันนะ” กู้หมิงจนขมวดคิ้ว ดวงตาคู่นั้นเป็นประกาย อย่างอ่านไม่

ออก ตอนนั้นเองเขาก็คิดถึงเรื่องที่ทะเลาะกับเสี่ยวเมื่อเช้า

ทั้งเดือนนี้เธอทำตัวเป็นเด็กว่านอนสอนง่าย

เขาพูดว่าขวา เธอก็ไปทางขวา ไม่มีทางไปทางซ้าย แต่ว่าวันนี้เธอกับจะซื้อเขาไว้ให้ได้

ช่างน่าประหลาด เขาเองก็รู้สึกผิด

เงินอาน เห็นเขายึกยักไม่ตอบ ปากก็เริ่มแบะน้ำตาเริ่มหยด แหมะๆ “พี่หมิงจนพรำคาญฉันแล้วใช่ไหม และก็ไม่คิดถึงฉัน

ด้วย

เขาก้มหน้ามองเธอ น้ำตาทำให้เขาใจอ่อนก็เลยยื่นมือไปกอด เธอเอามาในอ้อมอก “เด็กโง่ ฉันจะไปรังเกียจเธอได้อย่างไร” คนที่ช่วยชีวิตเขาก็คือเธอ

เขาเคยสัญญาไว้ว่าชาตินี้จะดีกับเธอตลอดไป
เธอซบลงไปที่อกเขา พูดอย่างเสียใจ “พี่บอกว่าไม่รังเกียจ ตั้ง

นานแล้วก็ไม่ยอมพูดเรื่องหย่ากับเงินเสี่ยว พี่ไม่เคยคิดเรื่องที่

จะมาคบกับฉันด้วย

“ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาพูดเรื่องหย่า

“งั้นเมื่อไหร่ แม้แต่วันหย่าก็จะต้องดูฤกษ์ยามว่างั้น

“อานน อย่ามาไร้สาระ เขาเป็นพี่สาวของเธอ” เขายังไม่อยาก ทำให้ทั้งสองฝ่ายต้องรับความเจ็บปวด

น้ำตาของเงินอานนี่ไหลนองเต็มหน้าแล้วผลักเขาออก แต่พี่ เขาไม่เคยคิดว่าฉันเป็นน้องด้วยซ้ำ ต้องแต่เล็กจนโต ไม่เคยมี ใครสนใจว่าฉันจะรู้สึกอย่างไร ฉันจะสนใจเขาทำไม จะว่าไปเธอ นั่นแหละคือมือที่สาม ที่แย่งคนรักของเธอ

กู้หมิงจวิ้นฟังแล้วก็รู้สึกรำคาญ จึงหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดแล้วอัด ลงปอดลึกๆ “ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ ฉันไม่ควรแนะนำให้เธอ เลย”

ตอนแรกถ้าเธอไม่ไปยั่วเขา เขาก็คงไม่โกรธจนไปขอเสี่ยว

เธอไปอเมริกา เขาเองก็จะถือโอกาสนี้ขอให้เธอกลับมาอยู่ ข้างๆเขา แต่ตอนที่เขากำลังจะเดินเข้าพิธีแต่งงาน คืนวันส่งตัว บ่าวสาว เธอกลับมาบอกเขาว่า เธอรักเขา…

น้ำตาใสเหมือนกับคริสตัลของเสิ่นอานนี้ไหลริน เธอพูด หายใจ “ฉันรู้ว่าพี่กำลังโทษฉัน แต่ตอนนั้นฉันไม่รู้จริงๆว่าฉันรัก พี่ขนาดนี้”
พูดจบเธอก็ข้ามไปนั่งบนตักเขา เอามือคล้องคอเขาไว้ “ฉันไม่ อยากแบ่งพี่กับใคร พี่หมิงจนแค่ฉันคิดว่าทุกคนที่ต้องไปอยู่ ข้างๆเธอ ฉันก็เจ็บแล้ว

เขาทั้งทำอะไรไม่ถูก ทั้งเจ็บที่ใจ “อานนี้ ใจเย็นก่อนนะ เรื่องนี้ มันไม่ง่ายอย่างที่เราคิด

“ฉันไม่สน ไม่สนใจ ถ้าพี่ไม่พูด ฉันจะไปพูดเอง

“อานนี่”

กู้หญิงจนอยู่ดีดีก็รู้สึกว่าเขาตามใจเธอเกินไป ตอนนี้เธอยิ่ง เอาแต่ใจตัวเอง

เรื่องนี้ จะถูกเปิดเผยออกไปคงไม่ดีกลับใครทั้งนั้น

เธอซบลงบนออกเขาอย่างเจ็บปวด น้ำตาที่ขึ้นอยู่ที่อกเขายิ่ง ทำให้ใจเขาว้าวุ่น เขาถอนใจแล้วพูดว่า “อานน ให้เวลาฉัน หน่อย”