บทที่ 16 ขอให้มีความสุขกับการเลิกรา

เนลล์ออกจากเฟิงฮั่ว

เมื่อเธอจากไปมีไม่กี่คนที่มาส่งเธอด้วยความความเห็นอ กเห็นใจ แต่ส่วนใหญ่ที่มา เป็นเพียง พนักงานทั่วไป ถึง แม้ว่าเธอจะออกจากบริษัท แล้ว แต่เธอก็ไม่ได้ออกจาก วงการ ดังนั้นพวกเขาอาจจะยังคงได้เจอกันในอนาคต มี เพื่อนหนึ่งคนดีกว่าศัตรูอีกหนึ่งคน! เนลล์ไม่ได้เดินผ่าน ส่วนหน้าของอาคารพวกเขา เมื่อเธอไปถึงที่จอดรถเธอ ก็วางข้าวของไว้ในรถก่อนจะขับรถไปที่บริษัท มอร์ตัน

โทมัส มอร์ตัน เป็นคนที่รักษาคําพูด มีการเตรียม เอกสารการโอนและเช็ค ของบริษัท ไว้แล้ว แต่เขากำลัง อยู่ในการประชุม เมื่อเนลล์มาถึงเธอจึงได้รับการ ต้อนรับจากเลขาของเขา จากบริษัทย่อยสามแห่งที่เธอ ร้องขอ เมื่อคืนที่ผ่านมามีการชำระหนี้แล้วสองแห่งแล้ว เหลือเพียงแห่งเดียว เนลล์ลงนามในเอกสารและส่งมอบ สัญญาแต่งงานครึ่งหนึ่งของเธอให้กับอีกฝ่าย เธอได้ลง นามในข้อตกลงการแต่งงานภายใต้การบีบบังคับของม อร์ตัน เมื่อแม่ของเธอยังมีชีวิตอยู่

ตอนนั้น เจสัน มอร์ตัน และเธอเพิ่งคบกันได้ไม่นานและ ทั้งคู่ยังเด็กมากดังนั้นพวกเขาจึงใช้วิธีแบบเดิม ๆ เช่นนี้ แทนการหมั้นหมาย ครึ่งเดือนหลังจากเซ็นสัญญา แต่งงาน แม่ของเธอจากไปอย่างไม่คาดคิด ตอนที่เนลล์ คิดเรื่องนี้บางทีแม่ของเธออาจคาดไว้ว่าจะเกิดอุบัติเหตุ และตั้งใจเตรียมไว้ก่อนจากไป น่าเสียดายที่เธอไม่สามารถทำให้ความพยายามครั้งสุดท้ายของแม่สำเร็จ เธอ ไม่เพียง สูญเสียบ้าน แต่เธอยังสูญเสียคู่หมั้นของ เธอด้วย

เมื่อ นึกถึง เรื่อง นี้เนลล์ ก็หัวเราะ เยาะตัวเอง แม้ว่า หลัง จากส่งเอกสารทั้งหมดแล้วโทมัสก็ยังอยู่ในที่ประชุมของ เขา เลขาถามว่าเธอต้องการรอ เพื่อให้ประธานออกมา ทักทาย เธอก่อนกลับไหม แต่เนลล์ปฏิเสธ เธอได้สิ่งที่ ต้องการ แล้ว ดังนั้น จึงไม่จำเป็น ต้องพบเจอใครบางคน จากตระกูลมอร์ตันอีก มันยังเร็วไปเมื่อเธอออกจาก บริษัท มอร์ตัน

เนลล์เดินกลับไปที่ร้านของเธออีกครั้ง ผู้ช่วยร้านที่ลา งาน ตอนนี้กลับมาทํางานแล้ว เธอลุกขึ้นยืนอย่างมี ความสุขจากหลังเคาน์เตอร์เมื่อเห็นเนลล์

“พี่เนลล์กิจการวันนี้ดีมาก ผ่านมาแค่ครึ่งวันเองค่ะ แต่ เราได้รับออเดอร์แล้วสิบรายการ” เนลล่ยิ้มและชมเชย เธอ

“ทำได้ดีมาก ดีแล้วทำต่อไป!” ผู้ช่วยร้านโซอี้เป็นเด็ก อายุสิบแปดปี ใบหน้าเล็ก ๆ ที่ตื่นเต้นของเธอแดงระเรื่อ ๆ ด้วยความดีใจที่เนลล์ให้กำลังใจ เนลล์หยิบกระดาษเอสี่ สีขาวออกมาจากกระเป๋าของเธอแล้ววางลงบนหน้าต่าง โซอี้เอนตัวไปอ่านอย่างอยากรู้อยากเห็นและตกใจเมื่อ เห็นคำว่า ‘สำหรับการโอน’ อยู่บนนั้น

“พี่เนลล์จะขายร้านให้คนอื่นหรอคะ? พี่กำลังจะเลิกทำ ธุรกิจ?” เนลล์พยักหน้า“ใช่จ๊ะ แต่เธอยังทำงานที่นี่ต่อไปได้ พี่จะคุยกับหัวหน้า คนใหม่ให้” ใบหน้าของโซอี้ลดลงเล็กน้อย พูดตามตรง เนลล์ไม่มีทางเลือกเช่นกัน

เธอ ต้องการ เปิด บริษัท และบริหาร ด้วย ตัว เอง และจะ ทุ่มเทเวลาทั้งหมด ให้กับบริษัทนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เธอคงไม่สามารถแบ่งเวลามาดูแลร้านนี้ได้เช่นกัน นอกจากนี้ไม่ว่าธุรกิจจะดีแค่ไหนรายได้ที่เกิดจากร้านก็ มีจำกัด ดังนั้นเมื่อพิจารณาข้อดีข้อเสีย แล้วก็ควรขาย หลังจากโพสต์ประกาศเนลล์คุยกับโซอี้ก่อนออกไป เธอ ไม่มีแผนสำหรับช่วงบ่ายเธอจึงชวนเจเน็ต แฮนค็อกไป ช้อปปิ้งกับเธอ

เจเน็ตเป็นสาวงามอันดับหนึ่งในแวดวงบันเทิง ครั้งหนึ่ง เธอได้รับการจัดอันดับให้เป็น ‘ความงามร่วมสมัยที่หา ยาก’ จากสื่อและนิตยสาร เธอยังเป็นลูกสาวของ ประธานบริษัทแฮนค็อกแกรนด์และเพื่อนร่วมชั้นมัธยม ปลายกับเนลล์ พวกเขาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด ทันทีที่พวก เขาพบกันเจเน็ตก็คลิกลิ้นของเธอสองครั้งและถอน หายใจ 1

“เนลล์ ฉันกำลังจะรีบเข้าไปปลอบแกเลย ทันทีที่ได้ยิน ว่าแกผู้ชายทิ้ง แต่ดูแกสิ! แกดูไม่เศร้าเลย!”

เนลล์แปลกใจเล็กน้อย “แกรู้ได้อย่างไร?”

“มีการประกาศ ให้คนทั้งโลกรู้แล้ว มีใครบ้างที่จะไม่มี ใครไม่รู้ !” เธอส่งการ์ดเชิญ ไปงานวันเกิดให้เนลล์ ดู เนลล์พลิกมันเพื่อดู เซลีน เจนนิ่งส์ และ เจสัน มอร์ตันส่งคำเชิญร่วมกัน เธอพูดไม่ออกชั่วขณะ เจเน็ตยิ้ม กว้าง “ไม่เอาน่า! บอกมา ว่าจับได้คาหนังคาเขา เมื่อ ไหร่?”

“ไม่กี่วันก่อน!” เนลล์เห็นว่าเจเน็ตมีความสุขแค่ไหนใน ความโชคร้ายของเธอและเริ่มมืดมนเล็กน้อย “ เดี๋ยว ทำไมแกดีใจจังที่ฉันถูกทิ้ง

“ฉันดีใจที่แกโดน เจสัน มอร์ตัน ทิ้ง! เป็นคนน่าเกียจ ยิ่ง แกเลิกกับเขา ได้เร็วเท่า ไหร่ก็ยิ่งดี อย่าเสียเวลา และ ความพยายามกับเขาเลย เนลล์ แ

เธอรู้มานานแล้วว่าเจเน็ตไม่ชอบเจสัน เมื่อเธอรู้ว่าพวก เขาอยู่ด้วยกันเธอได้เตือนเนลล์หลายครั้ง แต่ในเวลา นั้น เมล็ด พันธุ์ แห่งความรักของเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ เพิ่ง ปลูก แล้วเธอจะเชื่อคำพูดของเจเน็ตได้อย่างไร? ตอนนี้ ดูเหมือนว่าเจเน็ตจะแทงใจดำเธอมากกว่า เนลยิ้มอย่าง บูดเบี้ยวและไม่พูดอะไร ทั้งสองคนไปที่ห้างสรรพสินค้า ใกล้ ๆ เพื่อซื้อของ

ขณะนั้นโรลส์รอยซ์ สีดำแล่นผ่านมา แมทธิว สตาร์ก เห็นผู้หญิงสองคนเดิน ไปที่ห้างสรรพสินค้า และอุทาน ด้วยความประหลาดใจ

“โอ๊ะ? นั่นคุณเจนนิงส์ไม่ใช่เหรอ? ” สายตาของกิดเดีย นจับจ้องไปที่บางสิ่งบางอย่าง เมื่อเขาเงยหน้าขึ้น เขา มองไปที่ทิศทางที่แมทธิวชี้ไปและหยุดเล็กน้อย

“จอดรถ!”‘เนลล์และเจเน็ตเดินเล่นอยู่นานและในที่สุดก็เข้ามาใน บูติกของผู้หญิง เป็นร้านค้าแบรนด์หรูที่มีการตกแต่งระ ดับไฮเอนด์ โทนสีอ่อน และเย็น ของร้าน ให้ความรู้สึก สะอาดและฟุ่มเฟือย เจเน็ตสั่งกระโปรงยาวมาก่อนและ มารับวันนี้ ผู้ช่วยร้านจําเธอได้และพาเธอไปที่ห้องวีไอพี บนชั้นสองเพื่อลองชุด หากมีชิ้นส่วนที่ไม่เหมาะสมควร แก้ไขในจุดที่ดีกว่า

เจเน็ตโบกมือให้เนลล์ “เนลลี่นั่งรอที่นี่สักพักนะ ฉันจะล งมาหลังจากที่ฉันลองชุด ตกลง?” เนลล์พยักหน้า

หลังจากที่เจเน็ตขึ้นไปชั้นบนเนลล์รู้สึกเบื่อที่จะรอเธอ จึงเดินไปรอบ ๆ ร้าน เป็นวันจันทร์ที่ร้านจึงมีลูกค้า ไม่ มากนัก ผู้ช่วยของร้านคุยกันเป็นกลุ่มสองสามคนหรือ ฝังหัวขณะเล่นโทรศัพท์ ไม่มีใครบันเทิงเธอ เนลไม่ รังเกียจ หลังจากเดินไปรอบ ๆ เธอก็เห็นชุดสีน้ำเงินเข้ม แขวนอยู่ข้างหน้าต่าง สไตล์นี้สวยงามมากคล้ายกับผล งานของนักออกแบบชาวฝรั่งเศสที่เธอเคยเห็นใน นิตยสารมาก่อนเล็กน้อย

เธอชอบนักออกแบบคนนี้มาโดยตลอดและถือได้ว่าเป็น แฟนตัวยงของเขาดังนั้นเธอจึงอดไม่ได้ที่จะยื่นมือ เข้าไปสัมผัส

“เฮ้! คุณสามารถ ดูได้ แต่อย่าจับมันทั้งหมด คุณ ไม่ สามารถ จ่าย ได้หากคุณทำให้มันเสียหาย” ทันใดนั้น เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังขึ้นข้างหลังเธอเนลล์หยุดชะงักและหันกลับไปเห็นผู้ช่วยร้านค้าหนุ่มยืน อยู่ที่นั่นจ้องมองเธอด้วยสายตา ที่เต็มไปด้วยความไม่ พอใจและเหยียดหยาม เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย

“คุณไม่ได้แขวนเสื้อผ้า ไว้ เพื่อให้ลูกค้า ได้ลองหรือ? ทำไมฉันถึงแตะไม่ได้” ผู้ช่วยร้านยิ้มเย็น “ คนอื่น สัมผัสได้ แต่คุณทำไม่ได้

“ทำไม ?” ผู้ช่วย กลอกตาราวกับรำคาญที่เนลล์ ถาม เหตุผล “คุณรู้ไหมว่าชุดนี้ราคาเท่าไหร่? คุณมีรายได้ จากการเป็นผู้ช่วยเดือนละกี่พันหยวน? คุณจะไม่ สามารถซื้อมันได้แม้จะมีเงินเดือนประจำปีก็ตาม!” จาก นั้นเธอก็คว้าเสื้อผ้า ในมือของเนลล์ด้วยความไม่อดทน และผลักชั้นที่เต็มไปด้วยเดรสไปอีกด้านหนึ่ง

เธอบ่นด้วยความไม่พอใจ “ คนเดียวที่มาที่นี่คือคนที่ดู โดยไม่ต้องซื้ออะไรเลย ถ้าคุณไม่สามารถซื้อได้แล้ว ทำไมคุณถึงมาที่นี่เพื่อ? คุณมันน่ารำคาญมาก!”

เนลล์ “ … ” เธอไม่รู้ว่าจะหัวเราะ หรือโกรธ ไม่ใช่ครั้ง แรกที่เธอไปซื้อของกับเจเน็ต แต่เป็นครั้งแรกที่เธอ เข้าใจผิดว่าเป็นผู้ช่วย