ท่านประธานจอมเฮี้ยบกับยัยหวานใจ สุดที่รัก

ต้นเมฆ

บทที่ 1 เซอร์ไพรส์

เมื่อเนลล์ เจนนิ่งส์ มาถึง โรงแรมลินด์เซ, ก็เป็นเวลา 2 3:00 น. ตอนกลางคืน

ในช่วงเวลานี้ไม่ปลอดภัย สำหรับ ผู้ที่ทำงานในธุรกิจที่ ขายผลิตภัณฑ์สำหรับผู้ใหญ่เพื่อทำการจัดส่งด้วย ตนเอง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่เธอยังเป็นเด็กสาวและยังสวย

อย่างไรก็ตาม เมื่อมันไม่มีตัวเลือกอื่น ชีวิต ไม่ใช่เรื่อง ง่าย ทุกอย่างต้องใช้เงินตั้งแต่อาหารเสื้อผ้าที่อยู่อาศัยไ ปจนถึงการเดินทาง นอกจากนี้ เจสัน มอร์ตัน จะกลับมา ในอีกไม่กี่วัน.

พวกเขาคบกันมาหกปี แต่เขาใช้เวลาห่างจากเธอ มากกว่า ครึ่งหนึ่ง เขาต้องดูแลธุรกิจทั้งในประเทศ และ ต่างประเทศดังนั้นเธอจึงไม่สามารถรั้งเขาไว้ได้ 1

โชคดีที่พวกเขามีความรู้สึกที่ดีต่อกัน เธอยังทำธุรกิจ เล็ก ๆ นอกเหนือจากงานประจำวันดังนั้นเธอจะสามารถ เซอร์ไพรส์วันเกิดให้เขาได้ในอีกไม่กี่วัน

เมื่อคิดเช่นนี้ริมฝีปากของเนลก็ยกขึ้นอย่างเงียบ ๆ ขณะที่เธอยิ้ม.

เธอดึงหมวกปีกสีดำบนศีรษะลงอย่างอบอุ่นก่อนจะคว้า กล่องส่งของและเดินเข้าไปข้างใน

โรงแรมลินด์เซ เป็นสถานประกอบการที่มีชื่อ เสียง ใน เมืองเพย์สัน คนส่วนใหญ่มาที่นี่เพื่อมาจับจ่ายใช้สอย และเป็นคนที่

ร่ำรวย มีหน้ามีตา

เห็นได้ชัดเลยว่าห้องโถงได้รับการตกแต่งอย่างหรูหรา และแม้แต่ลิฟท์ก็เรียงรายไปด้วยทองคําและเงิน เมื่อมีค นยืนอยู่ใต้แสงไฟพวกเขาจะรู้สึกละอายใจกับความไม่ ยุติธรรมของตัวเองเมื่อเปรียบเทียบกัน

เนลล์ เพียงแค่ถือกล่องและไม่ปล่อยให้ดวงตาของเธอ หลงไปกับมัน

ใบหน้าที่สวยงามของเธอถูกปิดไว้ด้วยหน้ากากเผยให้ เห็นเพียงดวงตาที่ลึกและสงบคู่หนึ่ง ซึ่งทำให้รู้สึกห่าง เหินเย็นชา

ลิฟต์หยุดที่ชั้น 22 พร้อมกับเสียง ‘ติ่ง’ เธอเดินออกไป เพื่อตามหาห้อง 2202 อย่างรวดเร็ว และกดกริ่งประตู

ก่อนที่ประตูจะเปิดออกก็มีเสียงครวญครางของชายและ หญิงที่ดังออกมาจากข้างใน

“เจย์ อา … หยุด ดูเหมือนของขวัญของเราจะมาแล้ว”

“รอก่อน เดี๋ยวฉันไปรับเอง”ปากของเนลล์ปิดสนิทขณะที่เธอยืนอยู่นอกประตู

“ของเล่นชิ้นเล็ก ๆ ของพวกเขายังมาไม่ถึงเลยพวกเขา ก็เริ่มเล่นแล้ว?”

‘จะรีบร้อนไปไหน!!

ประตูเปิดออกอย่างรวดเร็วชายหนุ่มที่เพิ่งอาบน้ำในชุด คลุมอาบน้ำก็ปรากฏตัวขึ้น

เนลล์ไม่ได้มองไปที่เขาและยื่นกล่องให้ “843 หยวน! เงินสดหรือ WeChat?”

คนตรงหน้าเธอไม่ได้ขยับตัว

สองวินาทีต่อมาเสียงลังเลก็ดังขึ้น ” ‘… เนลลี่?”

เนลล์สะดุ้งเล็กน้อยและเงยหน้าขึ้น

ผู้ชาย ที่ยืนอยู่ข้างประตู ตัวสูงผมสั้น และชื้น เขาสวม เพียงเสื้อคลุมอาบน้ำสีขาวและภายใต้แสงไฟสีเหลือง อันอบอุ่น ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาเต็มไปด้วยความ ประหลาดใจความกลัวและ …

ใบหน้าของเนลล์เย็นลงทันที

“เจสันใครเหรอ”

“ไม่ใช่ใครหรอกแค่คนส่งของ”

เจสัน มอร์ตัน พูดอย่างเร่งรีบก่อนที่ เนลล์จะส่งเสียง เขารีบหยิบธนบัตรออกมาจากกระเป๋าสตางค์ แล้วยัดใส่มือเธอก่อนจะฉกกลอง

ประตูปิดตังปัง

เนลล์ยืนอยู่ที่นั่นปลายนิ้วของเธอสั่นเล็กน้อย ใบหน้า ของเธอซีด

ในขณะถัดมาเธอก็หัวเราะเยาะ

เธอมองไปที่ธนบัตรในมือเธอราวกับว่าเธอเคยเห็นเรื่อง ตลกที่น่าตื่นตาตื่นใจและเยาะเย้ยความไม่รู้และความโง่ ของเธอ

เมื่อเสียงของการร่วมรักเริ่มขึ้นภายในห้อง เธอก็หายใจ เข้าลึก ๆ และบังคับดวงตาของเธอไม่ให้สนใจ

จากนั้นเธอก็หันกลับไปและดึงโทรศัพท์ออกมาขณะที่ เธอเดินไปยังลิฟต์

“สวัสดีค่ะ ใช่สํานักงานรักษาความปลอดภัยสาธารณะ ของเทศบาล หรือ ป่าวคะ? ฉัน ต้องการ จะแจ้ง ว่ามีคน กำลังเสพยาและค้าประเวณีในโรงแรมลินด์เซย์ หมายเลขห้องคือ…”

ยี่สิบนาทีต่อมา

รถตำรวจ ก็จอดอยู่หน้าโรงแรมลินด์เซย์ พร้อม กับนัก ข่าวหลายสื่อที่ถือกล้องรอทำข่าว

ขณะที่ผู้คนในโรงแรมถูกพาตัวออกมา ผู้สื่อข่าวก็รีบวิ่งไ

ปข้างหน้า
“คุณมอร์ตัน มีคนรายงานว่าคุณเสพยาและจ้างโสเภณี ในโรงแรมนี้จริงหรือ?”

“คุณมอร์ตัน ในฐานะทายาทของ มอร์ตัน คอร์ปอเรชั่น คุณคิดว่าพฤติกรรมแบบนี้ถูกต้องหรือไม่”

“คุณมอร์ตัน คุณกับผู้หญิงคนนั้นเป็นอะไรกัน มีข่าวลือ ว่าเธอเป็นคนคุ้มกันจากวงการบันเทิงจริงหรือ?”

“คุณมอร์ตัน … ”

เจสัน ถูกนักข่าวรุมล้อมจนตำรวจไม่สามารถหยุดพวก เขาได้ 1

หลังจากนั้นไม่นานเขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไปและ คำรามด้วยความโกรธ “ไปให้พ้น!”

ผู้สื่อข่าวตกใจ แต่ก็ยอมถอยห่าง

เจสัน มองผ่านฝูงชนและจ้องตรงไปที่เนลล์ ดวงตาของ เขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังและความเหี้ยมโหด

“นี่คือสิ่งที่คุณต้องการหรือ?”

เนลล์ยิ้มอย่างเย็นชาขณะที่นัยน์ตาเยาะเย้ยนั้นปรากฏ ขึ้นทั่วดวงตาของเธอ

“ถึงแม้ว่าคุณจะทำแบบนี้กับผม คุณก็จะไม่มีทางได้ผม! 11

จู่ ๆ เนลล์ก็เดินไปข้างหน้าและยกมือขึ้นต่อหน้านักข่าวและตำรวจทั้งหมด

“เพียะ!”

ตบเข้าไป ที่ด้านข้างของใบหน้า ของเขาอย่างรุนแรง ศีรษะของเจสันหันไปด้านข้างรอบ ๆ ข้างก็เงียบลง นํารวจเปิดปาก “คุณผู้หญิงครับ…

“ขอโทษค่ะ พอดีมือฉันลื่นน่ะ”

เธอยิ้มจาง ๆ และลูบข้อมือของเธอ เสียงของเธอชัดเจน และเย็นชา ขณะที่เธอมองเจสัน ด้วยความโกรธเคือง

“คุณคิดว่าฉันสนใจเศษกระดาษที่ตกลงไปในโถส้วม อย่างคุณไหม คิดว่าการตบนั้นเป็นต้นทุนฉันจะเก็บเงิน ต้นที่เหลือภายในสามวันข้างหน้า!”

ดวงตาของเจสัน เป็นประกาย ด้วยความตื่นตระหนก ” ต้น…ต้นทุนอะไร?”

เนลล์ เลิกคิ้ว “คุณต้องการ ให้ฉันเตือน คุณจริงๆ ไหม ล่ะ?”

ใบหน้าของเจสันซีดขาวทันที

เธอยิ้มเยือกเย็นเต็มไปด้วยการเยาะเย้ยและการดูถูก

เมื่อตำรวจเห็นว่าพวกเขาไม่มีอะไรจะพูดอีกแล้วเขาก็ โบกมือและพาเขาเข้าไปในรถ 1

เมื่อเขาถูกพาตัวไปนักข่าวก็ไม่มีเหตุผลที่จะอยู่ต่อไปพวกเขาก็เริ่มทยอยจากไป

ทางเข้า โรงแรม ที่เดิม มีคนพลุกพล่าน พลัน ตอนนี้ว่าง เปล่า

เนลล์ ยืนอยู่ตรงนั้นสักพักจนกระทั่งเธอหายใจได้ง่าย ขึ้นก่อนจะเดินจากไป

โดยไม่คาดคิดทันทีที่เธอหันศีรษะไป สายตาของเธอก็ พบกับดวงตาที่ลึกล้ำและน่าค้นหาคู่หนึ่ง

เขาเป็นชายหนุ่มในชุดสูทสีเข้ม เขามีรูปร่างสูงโปร่ง ผม สั้นและดวงตาที่ลึกล้ำราวกับทะเลที่ไร้ก้นบึ้ง

ภายใต้การปกคลุมของค่ำคืนนี้ลักษณะที่หล่อเหลาของ เขาทำให้รู้ว่ามาจากตระกูลชั้นสูงและไร้กาลเวลาซึ่งขัด แย้งกับสภาพแวดล้อมที่ที่เกิดขึ้นรอบตัวเขา

หัวใจของเนลล์ สั่น

ในใจเธอคิดว่าเขาดูคุ้นเคย

อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอมองกลับไปที่เขาอีกครั้ง สายตา ของเธอก็แอบสอดส่องไปยังเลขาที่อยู่ข้างหลังเขาเช่น เดียวกับปอร์เช่สีเงินที่จอดอยู่ข้าง ๆ พวกเขา จากนั้นเธอ ก็รู้สึกว่าไม่มีทางรู้จักคนที่สะดุดตาเช่นนี้

ในที่สุดเธอก็หันกลับมา

เมื่อร่างเล็กกะทัดรัดกลมกลืนไปกับการจราจร, กิดเดีย น ลีย์ มองออกไปและถามเบา ๆ ว่า “คนนั้นเป็นใคร?”ข้าง ๆ กิด เดียน ลีย์, แมทธิว สตาร์ก ตอบกลับ อย่าง รวดเร็ว “คุณหมายถึงคนที่ถูกตำรวจจับตัวไปก่อนหน้า นี้หรือเปล่าดูเหมือนเขาจะเป็นลูกชายของเจ้าของ บริษัท มอร์ตัน เขาเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศเมื่อไม่กี่ วันก่อน”

กิดเดียน ขมวดคิ้วเล็กน้อย “ฉันกำลังพูดถึงผู้หญิงคน

“อะไรนะครับ ?” แมทธิวสับสน เล็กน้อย “ผู้หญิงคน ไหน?”

เมื่อ สังเกต ว่า สีหน้า ของ กิด เดียน เปลี่ยน ไปอย่าง ไม่ พอใจ แมทธิว ก็ตอบสนองทันที “ขอโทษด้วยครับท่าน ประธานผมจะตรวจสอบทันที … ”

“ไม่จำเป็น.

กิดเดีย นขัดจังหวะ เขา เขาครุ่นคิด อยู่ สองสามวินาที ทันใดนั้นเขาก็จำอะไรบางอย่างได้

ร่องรอยของความประหลาดใจปรากฏขึ้นในดวงตาของ เขาและเขาก็มองไปยังทิศทางที่หญิงสาวจากไปอีกครั้ง ริมฝีปากของเขาเม้มด้วยรอยยิ้ม

จากนั้นในที่สุดเขาก็เดินเข้าไปข้างใน

ในฐานะ คนที่ทำการ แจ้งเหตุเนลล์ ก็ได้ ติดตาม ตำรวจ กลับไปที่สถานีทันทีที่เธอพูดจบก็มีกลุ่ม คนเดินเข้ามาจากด้านนอก

หัวหน้ากลุ่มคือคุณยาย ของครอบครัวเจนนิงส์ ซิลเวีย วอล์กเกอร์ เธอพุ่งไปข้างหน้าและตบหน้าเนลล์ เข้าไป ฉาดใหญ่

เนลล์ ขมวดคิ้ว ขณะที่รสชาติ ของเลือด กระจายอยู่มุม ริมฝีปากของเธอ เธอเงยหน้ามองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า เธออย่างเย็นชา

“คุณยาย!”

ซิลเวีย ตัวสั่นด้วยความโกรธ “แกก็รู้ดีว่านั่นคือน้องสาว ของแก แต่แกยังเรียกตำรวจ แกกำลังพยายามทำให้ฉัน โมโหจนตายเลยใช่มั้ย!!

เนลล์เช็ดเลือดออกจากมุมริมฝีปากแล้วเงยหน้ามองผู้ หญิงตรงหน้าอย่างเยาะเย้ย

“น้องสาวของฉัน ยายกำลังพูดถึงเซลีนใช่ไหม”

“แกจะทำตัว โง่เพื่ออะไร ชาวบ้านเขานินทา กันไปทั่ว แล้ว ว่าลูกสาว คนเล็กของครอบครัว เจนนิงส์ล่อลวง คู่ หมั้นของคนอื่น แกเป็นคนที่ทำให้เกิดเรื่องทั้งหมดนี้ แต่ แกยังไม่รู้ตัวอีกหรอว่าทำอะไรลงไป?”

เนลล์ หรี่ดวงตาลงแล้วหัวเราะเบา ๆ

“ผู้หญิงคนนั้นนะเหรอ! ฉันคิดว่ามันเป็นแค่ผู้หญิง ขายตัว มั่ว ๆ ที่อยากหาเงิน แต่กลับกลายเป็นน้องสาว ของฉันเองงั้นเหรอ?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ