บทที่ 4 การพบกันอีกครั้ง

ตั้งแต่เนลล์ ยังเป็นเด็ก เฮย์ลีย์ มอร์ตัน ชอบที่จะเป็น ปรปักษ์กับเธอ เธอไม่เคยล้มเหลวในการต่อสู้

เนลล์ ไม่มีอารมณ์ที่จะจัดการกับเธอ เธอจึงดึงธนบัตร ออกมาจากกระเป๋าและเรียกเก็บเงิน

อย่างไรก็ตามเฮย์ลีย์ ก้าวไปข้างหน้าและขวางทางเธอ

“ทำไมถึงจะกลับแล้ว? มาดูนี่สิ อันนี้มันถุงยางอนามัย หรือน้ำมันหล่อลื่น?”

เธอเอื้อมมือไปคว้ากระเป๋าของเนลล์

เนลล์ก้าวถอยหลังจ้องมองเธอด้วยสายตาเย็นชา

“เฮย์ลีย์ มอร์ตัน อย่าโยนลงน้ำ!”

“ลงน้ำ? ฮ่าฮ่า…” เฮย์ลีย์ ทำราวกับว่าเธอได้ยิน เรื่อง ตลก “เนลล์ เจนนิงส์! คิดว่าเธอยังเป็นแฟนของพี่ชาย ฉันอยู่เหรอ ตอนนี้เธอไม่มีอะไรแล้ว! จะทำตัวสูงส่งและ ยิ่งใหญ่ไปเพื่ออะไร”

กรามของเนลล์ บีบแน่นโดยไม่แสดงออก

เฮย์ลีย์ โบกมือ ให้เธอ “นี่เธอ! รับกระเป๋า ของเธอ!

“มองไปที่กระเป๋าของเธอคืออะไร? เธอไม่ขาย ผลิตภัณฑ์สำหรับผู้ใหญ่บ้างหรือ? แต่เธอยังคงออกไป ส่งของ ฉันสงสัยว่าเธอส่งของหรือคน?”* เป็นเรื่องจริง สินะ เธอพลาดโอกาส ไปขนาดไหน คง ไม่มีใครต้องการเธออยู่แล้ว ทำไมเราไม่ลดเธอลงและ ตรวจสอบว่าเราสามารถหาหลักฐานได้หรือไม่? มันจะ ได้ช่วยล้างชื่อเสีย ให้พี่ชายของคุณด้วย

ดวงตาของเฮย์ลีย์สว่างขึ้น “โอ้! มาลองกัน!”

เด็กหญิงถูมือของเขาเข้าด้วยกันขณะที่พวกเขาก้าวไป ข้างหน้าทำให้เนลล์ หน้าซีด

เธอหันหลังและวิ่งในขณะที่พวกเขายังไม่ได้เตรียมตัว

อย่างไรก็ตามเธอดื่มค่อนข้างมากเธอจึงสะดุดขณะวิ่ง โดยไม่รู้ ทิศทาง ที่เธอกำลังมุ่งหน้าไป หลังจากเห็นตัว อักษร ‘WC’ ที่ประตูอย่างไม่ชัดเธอก็รีบเข้าไปข้างใน

เสียงดังร้องออกมาทันที “อะไรวะเนี้ย!

มีคนสองคนอยู่ข้างใน คนหนึ่งสูบบุหรี่ และอีกคนกำลัง เข้าห้องน้ำ เขาแทบจะฉีกกางเกง ด้วยความตกใจเมื่อ เห็นเธอเข้ามา

นี่เป็นครั้งแรกของเนลล์ ที่ได้เห็นอะไรแบบนั้นเธอจึงตก ตะลึง ไปสองสามวินาที จากนั้นเธอก็รู้ว่าเข้าประตู ผิด และเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที

“ฉันขอโทษ! ฉันมาผิดทาง!”

เธอสะดุด และกำลังจะออก แต่เสียงของเฮย์ลีย์ ดังมา จากข้างนอก“เธอหนีไปไหน? เธออยู่ที่ไหน?”

“ฉันเห็น เธอวิ่งมาที่นี่อย่างชัดเจน เธอหายไปไหน?”

“เธอต้องอยู่ในห้องน้ำ! ไป! หาเธอ!!!

เนลล์ หน้าซีดเล็กน้อย และมองไปที่ชายสองคนที่อยู่ ตรงข้ามเธอ เธอมีความรู้สึกคลุมเครือ ที่ผู้สูบบุหรี่ ดูคุ้น เคย

“คุณฉันขอซ่อนตัวที่นี่สักพักได้ไหม”

แม้ว่าจะเป็นคําขอที่ยาก แต่เธอก็ไม่มีทางเลือกอื่น เธอ ไม่ต้องการถูกจับโดยเฮย์ลีย์

ใบหน้า ของกิด เดียน ลีย์ ไร้ความรู้สึก สายตาเย็นชา ของเขาเหลือบไปเห็นแมทธิว สตาร์ก ที่รีบใส่กางเกง ” ออกไป!”

แมทธิว กลัวมากจนหัวใจสั่น เขาออกมาราวกับว่าเขาได้ รับการนิรโทษกรรม

เนลล์ รู้สึก วิงเวียน และพยายาม เอื้อมมือไปจับบางสิ่ง โดยไม่รู้ตัว แต่จู่ ๆ ขาของเธอก็ก้าวออกมาและเธอก็ล้ม ลงไปข้างหน้า

ศีรษะของเธอสว่างขึ้นและเธอหลับตาโดย

สัญชาตญาณ

อย่างไรก็ตามความเจ็บปวดที่เธอคาดหวังนั้นไม่เคยเกิด ขึ้น และแขนที่เรียวยาว และทรงพลังก็ยื่น ออกมาและช้อนเธอขึ้น

เธอชนเข้ากับแขนของชายคนนั้น และศีรษะที่เวียนหัว ของเธอ ก็ยิ่งมืดลง ร่างของเธอไถลลงโดยไม่ได้ตั้งใจ

กิดเดียน ทำได้เพียง ทิ้งบุหรี่ แล้วจับเธอขึ้นด้วยมือทั้ง สองข้าง เขามองไปที่เธอ

เมามากที่ทำหน้านิ่วคิ้วขมวด

“เนลล์ เจนนิงส์ คุณดื่มมากแค่ไหน?”

เนลล์ เริ่มสับสนหลังจากรู้ว่าเขารู้จักชื่อของเธอ

“รู้จักฉัน?”

ดวงตา ของกิดเดีย น สงบนิ่ง อารมณ์ ของเขา แทบ ไม่ ปรากฏให้เห็นจากการแสดงออกของเขา

จากนั้นริมฝีปากบางของเขาก็ดึงขึ้น

“ไม่นะ ฉันไม่ทำ”

เนลล์ ถูกกิดเดียน หามออกจากบาร์

เธอ กอดคอของชายคนนั้น ด้วย ใบหน้า ที่ เมา ของ เธอ เปื้อน สีแดง ตาของเธอยังปิดครึ่งหนึ่ง เธอมึนเมา มาก

กิดเดียน วางเธอลงบนเบาะหลังแล้วตามเข้าไปด้วยตัว

เองแมทธิวสตาร์ทเครื่องยนต์และถามด้วยความเคารพว่า “ เราจะไปที่ไหนครับท่านประธาน?”

สวนลีย์

“ รับทราบครับ!

ขณะที่รถขับไปตามถนนที่เงียบสงัด ในตอนดึกเนลล์ เมามากจนหัวพิงกับหน้าต่าง และหลับตา เธอ ไม่มี แรง แม้แต่จะคิด

ลักษณะเฉพาะอย่างหนึ่งที่เธอมีเมื่อเธอเมาคือ เธอไม่ เคยเอะอะหรือส่งเสียงดังใด ๆ เธอแค่นอนเท่านั้น

สิ่งนี้นำไปสู่ผลที่เธอไม่ได้สังเกตเห็นสถานการณ์ ของ ตัวเองนับประสาอะไรกับการตระหนักว่ามีผู้ชายอยู่ข้าง

ๆ เธอ

สติของเธอคลุ้มคลั่ง และจิตใจของเธอ มืดมน ไปหมด นอกจากนี้ยังมีอาการปวดเล็กน้อยที่มักจะมาพร้อมกับ การดื่ม

ในขณะนั้นโทรศัพท์ในกระเป๋าของเธอก็ดังขึ้น

เธอขมวดคิ้วและค้นหาในกระเป๋าของเธอสักพักก่อนจะ ดึงโทรศัพท์ออกมาในที่สุดและ

รับสายโทรศัพท์

“สวัสดี?”“เนลล์ เจนนิงส์ ฉันได้ยิน จากเฮย์ลีย์ ว่าคุณออกจา กลินด์เซย์บาร์ ไปกับผู้ชายคนหนึ่ง?”

มันคือ เจสัน มอร์ตัน

เธอลืมตาขึ้น ดวงตาที่ขุ่นมัวของเธอเปล่งประกาย ด้วย ชั้นหมอก “แล้วทำไมล่ะ? เธอฟ้องคุณเหรอ?”

น้ำเสียงของเจสันเย็นชาและหนักอึ้ง “ฉันรู้ว่าวันนี้ฉัน ทำให้คุณผิดหวัง แต่คุณไม่ควรทำให้ตัวเองเป็นเปื้อน มลทินเพราะสิ่งนี้ คุณคิดว่าบาร์เป็นสถานที่แบบไหน? คุณทำได้อย่างไร…

เนลล์ ไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะฟังเขาและขัดจังหวะเขา อย่างไม่สบอารมณ์ “ประเด็นของคุณคืออะไร?

“ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน? ฉันจะส่งคนไปรับคุณ

“เซลีน ยอมให้คุณทำอย่างนั้นหรือ?”

“เซลีน ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คุณคิด เธอคิดว่าคุณเป็นพี่ สาวแท้ ๆ ของเธอมาตลอด ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณคนที่ เสียใจที่สุดก็คงเป็นเธอ

เนลล์ หัวเราะเบา ๆ

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้ว่ามีคนหน้าด้านแบบนี้ในโลก

เซลีน ยังไม่ลดความโกรธลง

“ถ้าอย่างนั้นฉันพนันได้เลยว่า เธอไม่ได้บอกคุณว่าเธอโทรหาฉันเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน เธอคุยไว เนทสุด ขโมยแฟนของฉัน และใช้เด็กในท้องเพื่อยืนยัน!

เจสันพูดโดยไม่ได้คิดเลยว่า “เป็นไปไม่ได้!

เนลล์ หัวเราะเยาะเย้ย

เจสัน หายใจเข้าลึก ๆ น้าเสียงของเขาค่อย ๆ ร้อนรนขึ้น

“เนลล์ คุณต้องการอะไรกันแน่? เซลีน ไม่เคยพูดหยาบ คายเกี่ยวกับคุณ หลังจากที่เธอรู้ว่าคุณอยู่ที่บาร์ เธอก็ข อให้ฉันโทรหาคุณทันที เธอเป็นห่วงคุณ แล้วคุณล่ะ?”

“คุณกล่าวหาเธอซ้ำ ๆ อย่างประสงค์ร้าย ผมยอมรับว่า มีบางสิ่งที่เราทำผิด แต่คุณทำถูกแล้วหรือ?”

“คุณรังแกเธอตลอดเวลาโดยใช้ประโยชน์จากภูมิ หลังครอบครัวที่ดีกว่าของคุณ ทุกครั้งที่ผม ขอให้คุณไป งานสังสรรค์กับผม คุณจะแก้ตัวทุกอย่าง ผมบอกให้คุณ หยุด ทำงาน ที่ธุรกิจ นั้น แต่คุณให้ข้ออ้าง ไร้สาระ และ บอกว่างานทั้งหมดเหมือนกัน?

“เนลล์ ฉันเป็นคนที่มีฐานะและเป็นห่วงชื่อเสียงของตัว เอง ฉันบอก ให้คนอื่นรู้ไม่ได้ว่า แฟนของฉัน ขาย ของ เกี่ยวกับเซ็กส์ทอยใช่มั้ย!?

“คุณเอาแต่คิดถึงตัวเองและไม่คำนึงถึงความรู้สึกของ ฉันเลย แถมยังเอาแต่โทษคนอื่นถึงขั้นนี้อีกเหรอ” 1

เนลล์ ตัวสั่นด้วยความโกรธ

เธอไม่เคยคิดว่าเจสัน จะคิดแบบนี้เธอรังแก เซลีนงั้นเหรอ?

เธอไม่เต็มใจที่จะไปร่วมงานสังคมกับเขา

เธอทําให้เขาขายหน้าด้วยการขายเซ็กส์ทอย?

ดวงตาของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงชั่วขณะ จากนั้นเธอก็ หัวเราะ ด้วย เสียง ต่ำ เธอหัวเราะ เยาะเย้ย มันทั้งหมด

“นั่นคือสิ่งที่คุณคิด! เยี่ยมมาก! จำสิ่งที่คุณพูดในวันนี้! ฉันจะไม่ให้อภัยคุณเลย ไม่ช้าก็เร็วฉันจะทำให้คุณ เสียใจ!”

จากนั้นเธอก็วางสายโทรศัพท์

รถจมดิ่งสู่ความเงียบแปลก ๆ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ