บทที่ 16

เจเรมี่ดูวิดีโอจบ เขามีสีหน้าว่างเปล่า “คุณได้มันมาจาก ไหน” เขาถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา

มาเดลีน รู้สึกถึงความผิดปกติ “ฉันได้มันมาจากไหน มัน สําคัญงั้นเหรอ? ความจริงมันสำคัญกว่าไม่ใช่เหรอ

“ความจริงอย่างนั้นเหรอ?” เจเรมี่เงยหน้าขึ้น และปัดนิ้ว ลบวิดีโอนั่น เขายังลบสำเนาสำรองของมันที่อยู่ในอัลบั้ม ของมาเคลีนอีกด้วย

มาเดลีน ตกใจมากกับการกระทำของเขา เธอยื้อแย่งเพื่อ เอาโทรศัพท์ของเธอคืน แต่มันสายเกินไป เขาล้าง

โฟลเดอร์อัลบั้มที่ถูกลบไปแล้ว

“เจเรมี่ ทำไม? ทำไมคุณทำอย่างนั้น? คุณไม่รู้หรือไงว่า ตอนนี้มีคนวิจารณ์ฉันทางโลกออนไลน์มากแค่ไหน? นั่น เป็นวิดีโอเดียวที่ฉันสามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของฉัน ได้!”

ความหวังของมาเคลีนพังทลาย

อย่างไรก็ตามเจเรมี่ยังคงเยาะเย้ยอย่างไม่แยแส “จะมาแสดงความบริสุทธิ์อะไรกับผม? อะไรที่ทำให้เมเรติธมี ความสุขมันก็เพียงพอแล้ว

คําถามของเจเรมี่ทําให้มาเคลีนพูดไม่ออก

ความบริสุทธิ์และชีวิตของเธอไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเขา

เขาสนใจแต่เมเรดิธ ดังนั้นแม้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะทำสิ่งที่น่า รังเกียจสําหรับเขา เขาก็ยังคงรับได้

ทั้งหมดเป็นเพราะเขารักเธอ เขาตาบอดเพราะความรัก เขา รักเธอมากจนไม่มีเหตุผล

ทันใดนั้นมาเลดีนจึงใจเย็นลง เธอมองไปที่ผู้ชายตรงหน้า เธอและรู้สึกได้ว่ามีน้ำตาไหลออกมาที่มุมตาขอ าของเธอ “เจเร มี่ มันก็ไม่เป็นอะไรงั้นเหรอ ต่อให้วันหนึ่งฉันจะถูกชาวเน็ต กลั่นแกล้งจนตายก็ตาม

เจเรมี่ มีเพียงใบหน้าที่ไม่ไหวติง “แล้วตอนนี้คุณตาย ยัง?”

คําตอบของเขาช่างเย็นชา มันเหมือนกับมีดคมที่ทิ่มแทง หัวใจของเธอ ความเจ็บปวดรวดร้าวแผ่ซ่านจากหัวใจไป ทั่วร่างกายของเธอมาเคลีนกำหมัดแน่น ใบหน้าหล่อเหลาของชายคนนี้พร่า มัวเพราะน้ำตาของเธอ “เจเรมี่ เมื่อวันนั้นมาถึงฉันหวังว่า คุณจะไม่เสียใจเหมือนตอนนี้

เมื่อพูดอย่างนั้นจบ มาเคลีนก็จากไปและไม่หันกลับมา น้ำตาไหลอาบแก้มของเธออย่างไม่สามารถควบคุมได้

เธอสามารถลืมความทุ่มเทอย่างผิด ๆ ที่เธอมีให้เขาตลอด 12 ปีที่ผ่านมาได้แล้ว เธอไม่เชื่อเลยว่าเธอจะตกหลุมรัก ผู้ชายคนนี้

มาเดลีนวิ่งออกจากอาคาร ฝนก็เริ่มตกลงมา เธอรู้สึกเหม่อ ลอยจึงไม่สังเกตเห็นว่ามีรถพุ่งเข้าหาเธอ

“เอี๊ยดดด!! เสียงล้อครูดกับถนนดังขึ้น เสียงเบรกกระทัน หัน มาเคลีนก็เงยศีรษะขึ้น การมองเห็นของเธอพร่ามัว เพราะฝนและน้ำตาของเธอไหลลงมาปะปนกัน ดังนั้นเธอ มองเห็นชายคนหนึ่งที่กำลังออกจากรถก่อนที่จะวิ่งเข้าหา เธออย่างร้อนรน ก่อนที่เธอจะได้เห็นใบหน้าของเขา เธอก็ สลบไป

เมื่อมาเคลีนตื่นขึ้นมา ท้องฟ้าก็มืดลงแล้วเธอมองไปรอบ ๆ ตัว และเห็นว่าเธออยู่ที่อพาร์ทเมนต์ที่ สวยงาม อย่างไรก็ตามมันเป็นสิ่งแปลกตา

ในขณะที่เธอกำลังลุกขึ้นนั่งชายที่หล่อเหลาและสูงใหญ่ก็ เดินเข้ามาทางประตู

หลังจากมองเขาไม่กี่วินาที มาเคลีนก็ถามด้วยความไม่เชื่อ ว่า “แดนงั้นเหรอ?”

แดเนียล เกรแฮม ยิ้มอย่างอ่อนโยน ไม่ได้เจอกันนานเลย มาเคลีน”

มันเป็นเวลานานมากแล้ว นับตั้งแต่แดเนียลจบการศึกษา

จาก โรงเรียนมัธยม มาเคลีนก็ไม่ได้เจอเขาอีกต่อไป

“เมื่อกี้ฉันขอให้หมอส่วนตัวช่วยตรวจดูอาการของเธอ เขา บอกว่าเธอปลอดภัยดี” แดเนียลยื่นแก้วน้ำอุ่นให้มาเดลี

นขณะที่เขาพูด

มาเดลีนยิ้มอย่างขอโทษ “ฉันขอโทษนะแดน ฉันสร้าง ปัญหา ให้นายอีกแล้ว

“มันไม่ใช่ปัญหาเลย ทุกอย่างเรียบร้อยดี แค่ขอให้เธอ โอเค” คําตอบของแดน ทำให้หัวใจของมาเคลีนรู้สึก อบอุ่นอย่างไรก็ตามเมื่อเธอนึกถึงสิ่งที่เจเรมีพูด เธอก็รู้สึกหัวใจ

สลายอีกครั้ง

บางทีนี่อาจเป็นผลมาจากความรักที่หลงผิดและรักข้าง

เดียว

มันดึกแล้วมาเคลีนก็อยากกลับบ้าน แต่แดเนียลได้สั่ง อาหารจากโรงแรมระดับห้าดาวมาเต็มโต๊ะไปหมด

มาเคลีนไม่ต้องการให้ความตั้งใจดีของแดเนียลสูญเปล่า เธอจึงอยู่กินข้าวเย็นกับเขา หลังอาหารค่ำแดเนียลยืนยันที่ จะไปส่งมาเดลีน กลับบ้าน

เมื่อรถมาถึงหน้าคฤหาสน์ แดนพูดว่า “หมอบอกฉันว่าเธอ ท้อง เจเรมี่รู้เรื่องหรือเปล่า?

มาเดลีนหยุดชะงัก ในทันที เธอหันหน้าไปรอบ ๆ และเห็นว่า แสงพระจันทร์ส่องกระทบใบหน้าอันหล่อเหลาของแดเนียล สายตาของเขาดูเป็นคนจิตใจดี

“แน่นอน เขาต้องรู้ว่าฉันท้อง” มาเกลืนฝืนยิ้มและลงจาก รถ “ขอบคุณนะแดน คราวหน้าฉันจะเลี้ยงมื้อเย็นนาย

แดเนียลพยักหน้าและยิ้ม “ฉันจะรอให้เธอโทรหาฉันนะแมดดี้”

“โอเค” มาเดลีนยิ้มและโบกมือให้ เธอหันกลับมาหลังจาก ดูรถของแดเนียลออกไปแล้ว

ในขณะที่เธอเข้ามาในบ้าน มือเย็นเฉียบก็คว้าและดึงแขน เธอออกไป 1

มาเดลีนไม่ได้สังเกตเห็น และนั่นทำให้จมูกของเธอชนเข้า กับหน้าอกแข็งแรงของชายคนหนึ่ง ทันใดนั้นเสียงเยือก เย็นของเจเรมีก็ดังขึ้นจากด้านบนศีรษะของเธอ “มาเคลีน คุณเป็นผู้หญิงร้ายกาจมากกว่าที่ผมคิด