บทที่ 18

มาเคลีน คิดว่าเธอตอบกลับ เมเรดิธได้ดีอีกฝ่ายคงรู้สึก สะเทือนไม่น้อย แต่ทว่าเมื่อได้ยินคำพูดของเมเรดิธ เธอ กลับรู้สึกพ่ายแพ้อย่างไร้ทางสู้

เจเรมี่ อยู่เคียงข้างหล่อนในการตรวจสุขภาพของแม่เด็ก

ในระยะหลัง

มันควรจะเป็นสิ่งที่สามีภรรยา พึงกระทำแต่เจเรมี่กำลังให้ ความสำคัญกับผู้หญิงอีกคน

เมเรดิธเดินนำหน้าด้วยความภาคภูมิใจ “แมดดี้เกิดอะไร ขึ้น? คุณกำลังรู้สึกอารมณ์เสีย? หรืออกหัก?”

มาเดลีน กําหมัดแน่นเพื่อ ผ่อนปรนอารมณ์ที่ไม่สงบของตัว เธอเอง เธอปฏิเสธที่จะยอมให้ตัวเองเสียภาพลักษณ์ที่นั่ง สงบ “ไม่หลอก ฉันแค่รู้สึกว่าเธอช่างไร้ยางอาย

ทันทีที่จบประโยค มาเคลีนจ้องมองใบหน้าที่เสียรูปทรง ของเมเรดิธ

“นี่! เมเรดิธ ฉันเองไม่คิดว่าจะสามารถพบเจอผู้หญิงคน ไหนที่ไร้ยางอาย และยังภาคภูมิใจแบบเธอ คนที่คิดว่าตัวเองสูงส่งมากทั้ง ๆ ที่เป็นได้แค่เมียน้อย

“แก…” 11

“วันหนึ่ง เจเรมีจะรู้ว่าลูกในท้องของเธอ มันไม่ใช่สาย เลือดของเขา”

หน้ากากจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ที่เมเรดิธสวมอยู่ถูกฉีกออกจาก ใบหน้า ทันใดนั้นเธอก็ยิ้มออกมาขณะที่เธอพูดว่า

“เจเรมีรักฉันมาก ต่อให้เด็กคนนี้จะไม่ใช่ลูกของเขา แต่ เขาก็ยังคงรักเด็กคนนี้ ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายอย่าง ไม่มีข้อแม้ไม่เหมือนกับเธอ ที่มีลูกของเขาแล้วยังไง? มัน ไม่ใช่แค่ว่าเขาไม่ต้องการนะ แต่เขาไม่เคยอยากให้เธอ คลอดเด็กเหลือขอนั่น!

เมเรดิธ กัดฟันคว้า มาเคลีนที่กำลังจะหันหลังกลับเพื่อเดิน จากไป ทันใดนั้นใบหน้าของเมเรดิธ เริ่มกดต่ำลงเสียง สะอื้น ถูกส่งออกมาจากมือที่ป้องปาก เสียงของเธอดังมาก ในขณะที่เธอพูด

“แมดดี้ ได้โปรด ฉันรักเจเรมี ได้โปรดให้เขากลับมาหา ฉัน”

อะไรอีก?“แมดดี้ เธอแค่โวยวายและทุบตีฉันตามที่เธอต้องการก็ได้ แต่อย่าทำร้ายลูกฉัน! อ้าว!” เมเรดิธกรีดร้องออกมาอย่างดูทุกข์ทรมาน ในขณะเดียวกัน

ก็ปล่อยมือของแมดดี้ก่อนจะกลิ้งลงบันได

ตามสถานการณ์ รูปลักษณ์ตามแบบที่ออกมาเต็มไปด้วย ข้อกล่าวหาและความไม่คาดคิด มาเดลีน ถูกชี้เป้าว่าเป็น คนผิด มีคนมาที่เธอและตะโกนว่า “ผู้หญิงคนนั้น เธอ ผลักผู้หญิงท้องตกบันได

“ไม่ใช่ฉัน ฉันไม่ได้ทำ

มาเคลีนพยายามอธิบายอย่างเต็มที่ แต่ไม่มีใครเชื่อเธอ

เธอต้องการลงไปดูสภาพของเมเรดิธ หลังจากเธอแกล้ง ออกแรงตกลงไป

มาเดลีนสะดุดไปข้างหลังและชนเข้ากับราวบันไดอย่างเจ็บ เธอนั่งบนขั้นบันไดและกุมท้องของเธอซึ่งตอนนี้มีอาการ เจ็บปวดอย่างมาก ในขณะที่ฝูงชนกำลังวิพากษ์วิจารณ์เธอ

เธอเฝ้าดูเจเรมีวิ่งลงบันไดและอุ้มเมเรดิธ ที่หมดสติไปอย่าบ้าคลั่ง

เขาเป็นสามีเป็นคนของเธอ แต่เขาเป็นห่วงผู้หญิงคนอื่น แทนที่จะเป็นเธอ เขาไม่เคยกังวลเกี่ยวกับเธอแม้แต่น้อยแม้

ในตอนที่เธอถูกกล่าวหา หรือถูกตำหนิ

มาเคลีนมองไปที่ด้านหลังของ เจเรมี่อุณหภูมิในหัวใจของ เธอก็ลดลงช้า ๆ จนแทบไม่เหลืออากาศหายใจ ๆ

เจเรมีทำไมนายถึงทำกับฉันแบบนี้?

ถ้าการตกหลุมรักคุณเป็นความผิดพลาดฉันเป็นบาปที่สุด เท่าที่เคยมีมา

มาเคลีนรู้ดีว่านอกจากเขาจะไม่เชื่อว่าเธอไม่ได้ผลักแล้วสิ่ง ที่ เจเรมี่จะทำอย่างมากที่สุดก็น่าจะเป็นการด่าว่าเธออย่าง

ร้ายกาจ

เธอคิดไม่ถึงว่าเขาจะโทรหาตำรวจ

มาเดลีนไม่มีเวลาได้รับฝากคลอดบุตรและการตรวจชิ้นเนื้อ งอกอีกต่อไป ตรงกันข้ามข้อมือของเธอถูกใส่กุญแจมือเย็น

นายตำรวจดูเคร่งเครียดก่อนจะเอ่ยปากพูดกับเธอ “มาเด ลีน ครอว์ฟอร์ด จากหลักฐานในมือและพยานเชื่อว่าคุณมีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีทำร้ายร่างกาย โปรดตามเรามายังไป

ที่สถานีเพื่อทำการตรวจสอบต่อไป ก่อนที่มาเดลีนจะอธิบายได้เธอถูกนำตัวไปที่ห้องสอบสวน

มาเดลีนยังคงทำได้เพียงแค่พูดซ้ำ ๆ ว่าเธอไม่ได้ผลักดันเม เรดิธ อย่างไรก็ตามเจ้าหน้าที่ตำรวจได้วางหลักฐานที่เรียก ว่าพยานรูปธรรมต่อหน้าเธอ

เป็นภาพการรักษาความปลอดภัยของโรงพยาบาลแสดง ให้เห็นว่าเธอกำลังคุยกับเมเรดิธ ที่บันได

ในขณะนั้นการแสดงออกของเมเรดิธ ดูเป็นมิตรและจริงใจ ในขณะที่มาเดลีนเองดูเย็นชา จากนั้นพวกเขาก็เริ่มผลักดัน กันไปมาก่อนเมเรดิธ จะถูกมาเคลีน ผลัก ให้ตกบันได

หญิงตั้งครรภ์สองคนมาที่สถานีเพื่อให้ปากคำ พวกเขา บอกว่าเมเรดิธขอร้องให้มาเดลีนอย่าทำร้ายลูกของเธอ เมื่อพวกเขาหันกลับไปก็พบว่าเมเรดิธถูกผลักตกบันไดไป เรียบร้อย

มาเคลีนเองตกใจไม่น้อย เมื่อเห็นหลักฐานและได้ยินคำ

ให้การของพยานเธอถูกเมเรดิธิ ตีกรอบให้เป็นแบบนั้น การกระทำครั้งนี้ สามารถหลอกทุกคนได้และผลของมันทำให้เธอถูกคุม ตัวน่าขัง

มาเคลีนรู้สึกประหม่าเมื่อเห็นลูกกรงและสภาพแวดล้อมที่ มืดสลัว

หากเธอถูกตัดสินว่าทำร้ายร่างกายเธอจะต้องเข้าคุก แน่นอน อย่างไรก็ตามเธอตั้งครรภ์ในขณะนี้ เธอไม่ สามารถปล่อยให้ลูกของเธอต้องทนทุกข์ทรมานกับเธอได้

เมื่อคิดได้ก็วิ่งไปที่ลูกกรงอย่างบ้าคลั่ง “ฉันถูกใส่ร้าย! ฉัน ไม่ได้ผลักใคร! อยากเจอสามี! ได้โปรดให้ฉันพบสามีของ ฉัน!”