บทที่ 15

ท่าทีที่เข้าใกล้อย่างกะทันหันของเขา ทำให้หัวใจของมาเด ลีนเกิดเต้นเร็วขึ้น ใบหน้าของเธอก็เริ่มร้อนผ่าวขึ้นเรื่อย เช่นกัน

เธอเงยหน้าขึ้นมองเจเรมี่ ใบหน้าด้านข้างของเขาดูดีมาก แต่ใบหน้าของเขายังดูเรียบเฉย

“ปู่อยู่นี่”

คำพูดสามคำที่เขาพูดออกมาอย่างเยือกเย็น และมาเดลี นก็เข้าใจในทันที

เขาแค่อยากจะแสดงว่าเป็นคู่รักที่รักกันดีต่อหน้าท่าน อาวุโสแห่งวิทแมน หัวใจของมาเคลีนเริ่มหนาวเหน็บ และ เธอรู้สึกว่ามันเป็นการเสแสร้งแกล้งทำเหลือเกิน

ไม่มีใครที่เป็นคนนอกบนโต๊ะอาหารมื้อนี้ ถ้าจะมีสักคนก็ คงจะเป็นเมเรดิธ

สายตาของท่านอาวุโสแห่งวิทแมนดูมีเมตตา อย่างไร ก็ตาม ด้วยเหตุผลบางอย่าง มาเคลีนรู้สึกว่าเขายังคงดู เหมือนเดิม ราวกับว่าเธอเคยเห็นเขาเมื่อหลายปีก่อนสิ่งที่สร้างความประหลาดใจให้มาเคลีนก็คือการที่เจเรมี่ เมินเฉยต่อความรู้สึกของเมเรดิธ และดูแลเธอเพียงเพื่อ ทำให้ท่านอาวุโสมีความสุข

ไม่ใช่แค่ที่เขาตักอาหารให้เธอ แต่เขายังแกะกุ้งให้เธออีก ด้วย นี่เป็นครั้งแรกที่มาเคลีนเห็นยิ้มอันอ่อนโยนของเจเรมี่ ในโอกาสที่หาได้ยากเช่นนี้

มาเคลีนเงยหน้าขึ้นมองเมเรดิธ เธอกำลังบังคับตัวเองให้ ยิ้ม แต่เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้มีความสุข

มันรู้สึกเหมือนกับความฝัน อย่างไรก็ตามเธอรู้ดีว่าความ

ฝันนี้เดี๋ยวมันก็จบลงแล้ว

หลังจากมื้อค่ำ เจเรมี่จับมือมาเคลีนเดินไปยังโรงรถ ความ อบอุ่นของเขาเข้าไปถึงก้นบึ้งของหัวใจของเธอ และหน้า ของเธอก็ร้อนผ่าวขึ้น เธออยากจะอยู่อย่างนี้ไปอีกนานเท่า นาน…

อย่างไรก็ตาม ความจริงนั้นช่างโหดร้าย

เมื่อพวกเขามาถึงข้าง ๆ รถ เจเรมี่ก็สะบัดมือของมาเคลีนอ อกไปด้วยความรังเกียจ

“ไปให้พ้นท่าที่น่ากลัวที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันของเขาทำให้มาเคลีนอ

ยู่ในสภาวะตกใจ

เธอมองไปที่เจเรมี่ที่เปิดประตูอย่างระมัดระวังให้แก่เม เรดิธที่ตามหลังพวกเขามา ต่อจากนั้นเขาก็มองดูหล่อนที่ ก้าวเข้าไปในรถ ก่อนจะขับรถและหายไปต่อหน้าต่อตาขอ งมาเคลีน

มาเดลีนจึงถูกทิ้งให้อยู่บนถนนอันว่างเปล่า ลมในฤดูใบไม้ ร่วงพัดมากระทบกับใบหน้าของเธอ และความเหน็บหนาว ก็เข้าถึงหัวใจของเธอ มากไปกว่านั้น สายลมยังพัดพา ความอบอุ่นและความเสน่ห์จอมปลอมออกไปด้วย

ในคืนนั้น เจเรมี่ไม่ได้กลับมาที่บ้านเช่นเคย

ในขณะที่กำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องชายที่เธอรักกำลังกอดก่าย กับผู้หญิงคนอื่น ทำบางอย่างที่ใกล้ชิดกัน มาเคลีนก็ค้าหา ข้อมูลทุกอย่างในออนไลน์ที่เกี่ยวกับอาการเจ็บป่วยของ เธอ หัวใจของเธอเจ็บปวดอย่างมาก

ตำาแหน่งของเนื้องอกของเธอช่างเลวร้าย มันอาจจะเป็น ความเสี่ยงครั้งใหญ่ในการผ่าตัด แม้ว่าพวกเขาจะทำแท้ง เด็กเพื่อเลือกช่วยเธอ แต่สิ่งเลวร้ายบางอย่างอาจจะเกิดขึ้นกับเธอเช่นกัน

หากเป็นเช่นนั้นเธอก็ยินดีที่จะเสี่ยงให้กำเนิดลูกเพียงคน เดียวของเธอและเจเรมี่

ในวันต่อมา มาเคลีนตื่นขึ้นมาแต่เช้าและไปตรวจร่างกายที่ โรงพยาบาลอีกครั้ง หลังจากที่เธอได้รับผลตรวจ เธอก็ ทําได้เพียงยอมรับโชคชะตาของเธอ

เมื่อมองไปที่ผลตรวจ มาเดลีนก็เริ่มร้องไห้ออกมา

โอ้ เจเรมี่ ฉันคิดว่าอย่างน้อยฉันจะได้อยู่กับคุณไปทั้งชีวิต แม้คุณจะเกลียดฉันและไม่พอใจฉัน แต่ถึงอย่างไรฉันไม่ เคยคิดเลยว่าชีวิตของฉันจะช่างแสนสั้นขนาดนี้

เธอกำลังเดินอยู่บนถนนด้วยความสับสน เมื่อเธอได้รับ ข้อความจากคนแปลกหน้า เธอเปิดมัน เธอก็ได้เห็นวิดีโอ

คลิปหนึ่ง

มันคือวิดีโอที่เธอถูกกล่าวหาว่าขโมยสร้อยข้อมือ

ซึ่งบังเอิญเป็นจังหวะที่ถ่ายได้ทันเห็นพอดีในตอนที่เมเรดิธ แอบใส่สร้อยข้อมือไว้ในกระเป๋าของเธอ

มาเดลีนไม่รู้ว่าใครเป็นคนที่ส่งวิดีโอนี้ แต่เธอก็ขอบคุณเขา คนนั้นทันทีเธอไม่คิดอะไรอีกและเรียกรถเพื่อไปยังออฟฟิศของเจเรมี่

ถึงแม้เธอจะมีเวลาในการมีชีวิตอยู่ไม่มาก เธอไม่ต้องการ ปล่อยให้ผู้หญิงที่เลวทรามและโหดร้ายคนนั้นหลอกเจเรมี่ อีกต่อไป

เธอมาถึงตึกสำนักงานของวิทแมน เมื่อเธอบอกพนักงาน ต้อนรับว่าเธอคือใคร คน ๆ นั้นก็มองเธอด้วยแววตาสงสัย

เมื่อมาเดลีนเดินไปที่ลิฟต์ เธอก็ได้ยินบทสนทนามากมายที่ พูดเกี่ยวกับเธอมาาจากด้านหลังของเธอ เธอเปิดทวิตเตอร์ และเห็นว่าเหตุการณ์เมื่อคืนก่อนกำลังมาแรง

ความคิดเห็นล้วนต่อว่าเธอและเรียกเธอว่าหัวขโมย นอกจากนั้นพวกเขายังบอกอีกว่าลูกเป็ดขี้เหร่อย่างเธอมัก จะเป็นลูกเป็ดขี้เหร่อยู่อย่างนั้น แม้ว่าหลังจากที่เธอได้ แต่งงานกับผู้ชายที่ยอดเยี่ยมอย่างเจเรมี่ เธอก็ยังคงไม่มี

ค่ามากพออยู่ดี

มาเดลีน โทรศัพท์และรีบไปยังห้องทำงานของเจเรมี่ เขา เพิ่งจะประชุมเสร็จเมื่อเขาเห็นมาเคลีนวิ่งมาหา สายตาของ เขาดูเย็นชา “ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ ไม่รู้เหรอว่าตอนนี้ตัวเธอเองดังมากแค่ไหน?

เขากำลังพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนก่อน

มาเคลีนเปิดวิดีโอที่บุคคลนิรนามได้ส่งมาให้เธอและส่งมัน ให้กับเขา “ดูซะ ดูให้ชัด ๆ ดูว่าใครคือหัวขโมยตัวจริง