บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้า สาวสีดำ

เกาดับที่สิบหก

บทที่ 1

มาเดลีน ครอว์ฟอร์ด ออกจากโรงพยาบาลแล้ว เธอถือผล ตรวจด้วยมือที่กำลังสั่น ดูเหมือนจะมีน้ำตาคลออยู่ใน ดวงตาของเธอ แต่ก็ไม่รู้ว่ามันบ่งบอกว่าเธอมีความสุขหรือ กำลังเสียใจกันแน่

“คุณครอว์ฟอร์ด คุณกำลังตั้งครรภ์” เสียงของคุณหมอยัง ดังขึ้นในหูของเธออีกครั้ง

เมื่อสามเดือนที่แล้ว เธอได้แต่งงานกับเจเรมี่ วิทแมน เขา คือนายน้อยลำดับที่ 1 ของตระกูลอันทรงเกียรติซึ่งเป็นที่ อิจฉาของคนทั้งเมืองเกลนเดล

ในวันแต่งงาน ผู้หญิงในเมืองต่างอิจฉาเธอ เธอเคนคิดว่า เธอเป็นผู้หญิงที่มีความสุขและโชคดีมากที่สุดในโลกใบนี้ตั้งแต่ที่เธอพบกับเจเรมี่เมื่อตอน 10 ขวบ ความรู้สึกดี ๆ ก็ได้เติบโตขึ้นในใจของเธอ

เพื่อที่จะได้ยกระดับตัวเองขึ้นไปให้เท่ากับเจเรมี่และแอบ มองเขาท่ามกลางผู้คนมากมายได้ เธอพยายามเป็นอย่าง มากที่จะพัฒนาตัวเอง ในระยะเวลา 10 ปีที่ผ่านมา

เธอรู้สึกอยู่เสมอว่าพวกเขาเหมือนต่างคนต่ามาจากคนละ โลก เธอเป็นเหมือนเด็กในป่าที่เติบโตมาในที่รกร้าง เธอ จะสามารถเข้าไปมีความสัมพันธ์อันใดกับคนอย่างเขาได้ ?

อย่างไรก็ตาม ไม่แน่อาจแน่ใจได้ว่าเธอได้รับพรจาก พระเจ้าหรือกำลังถูกพระเจ้ากลั่นแกล้งกันแน่ เมื่อสามเดือน ก่อน เธอได้ร่วมงานวันเกิดของเพื่อนคนหนึ่ง และในเช้าวัน ต่อมาที่เธอตื่นขึ้น เธอก็เห็นเจเรมี่นอนอยู่ข้าง ๆ เธอ

รอยสีแดงที่เปื้อนอยู่บนผ้าดูสะดุดตามาก นั่นช่วยอธิบาย สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเธอและเจเรมี่ ในคืนก่อนหน้าได้เป็น อย่างดี

ก่อนที่เธอจะเข้าใจเหตุการณ์ทั้งหมด เสียงเคาะประตูที่ดัง ขึ้นพร้อมกลุ่มผู้สื่อข่าวที่ยืนขวางทางออกเอาไว้ พวกเขา แทบรอไม่ได้ที่จะเปิดเผยข่าวเกี่ยวกับเจเรมี่ที่ใช้เวลาทั้งคืนกับหญิงสาวปริศนา

วิทแมนเป็นตระกูลที่โดเด่นที่สุดในเกลนเดล เห็นได้ชัดว่า พวกเขาเป็นตระกูลชนชั้นสูงและมีชื่อเสียง หลังจากที่ผู้ อาวุโสของตระกูลผู้หัวโบราณรู้เรื่องนี้ เขาก็ได้ประกาศให้ เจเรมี่และเมเดลีนแต่งงานกันทันที

มันเป็นเหมือนความฝันสำหรับเมาเคลีน แต่อย่างไรก็ตาม มันดูไม่เป็นความฝันที่ดีเลย

เจเรมี่ไม่ได้รักเธอ ในทางกลับกัน เขาดูถูกเธอ เขาเบียด เธอ เกลียดการมีอยู่ของเธอ เพราะเธอทำให้เขาสามารถ รักกับผู้หญิงที่เขารักได้ เมเรดิท ครอว์ฟอร์ด ต้องพูดว่าเป็น เมเรดิท ครอว์ฟอร์ด พี่สาวสุดที่รักของเมเดลีนเอง

อย่างไรก็ตาม เมเดลีนรวบรวมความกล้าเพื่อที่จะโทรหาเจ เรมี่

ไม่มีอะไรให้แปลกใจ สายของเธอถูกตัด ดังนั้นเธอจึงทำได้ เพียงแค่ส่งข้อความไปบอกเขาว่ามีเรื่องบางอย่างต้องบอก และหวังว่าเขาจะกลับมาที่บ้านในคืนนั้น

พวกเขาแต่งงานกันมาได้สามเดือนแล้ว แต่เขาก็ไม่เคยอยู่ บ้านเลยสักคืน มาเคลีนนรต้องอยู่ตามลำพังในห้องนอน และเธอรู้ดีว่าเขาเลือกที่จะใช้เวลาทั้งคืนอยู่ที่ไหนเขาไม่รับสาย และก็ไม่ตอบข้อความกลับมา หัวใจของเมเด ลีนกำลังเหน็บหนาว เธอรู้แล้วว่าเจเรมี่จะไม่กลับมาบ้านใน คืนนี้

เมื่อมันเป็นอย่างนั้นแล้ว เธอจึงอาบน้ำและกำลังจะพักผ่อน แต่จู่ ๆ ประตูก็ถูกเปิดอย่างรุนแรงจนเกิดเสียงโครมคราม

เธอยกหัวขึ้นและรู้ตกใจเมื่อเธอเห็นใบหน้าอันหล่อเล่าที่ แสนเย็นชาของเจเรมี่ หัวใจของเธอเต้นจนควบคุมแทบไม่ อยู่

“เจเรมี่ คุณกลับมาแล้ว” เธอเรียกชื่อเขาอย่างระมัดระวัง

ปรากฏรอยยิ้มบนใบหน้าอันเกลี้ยงเกลาของเธอ

อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอเข้าใกล้เขา ชายหนุ่มก็ทำการจับ แขนเธอและโยนเธอลงบนเตียงอย่างรุนแรง

ข้อต่อของนิ้วมือของเขาหนักแน่นและจับคางของเมเดลีนอ ย่าเต็มแรง สายตาของเขาเมไปด้วยความมึนเมาและ เคียดแค้น

“มาเคลีน เธอชอบฉันขนาดนั้นเลยหรอ? จนถึงขั้นต้องปีน ขึ้นมาบนเตียงของฉันด้วยวิธีน่ารังเกียจแบบนี้เลยหรอ หา?” น้ำเสียงผู้ชายที่เปล่งออกมาช่างมีเสน่ แต่มันกลับแฝงไปด้วยการเยาะเย้ยและเกลียดชังในน้ำเสียงของเขา

ใบหน้าของเธอซีดเผือด ในขณะที่เธอมองไปยังชายที่เธอ รักมามากว่า 12 ปี และหัวใจของเธอก็กำลังสั่นด้วยความ

เจ็บปวด

“เจเรมี่ คุณเข้าใจฉันผิด…”

“เข้าใจผิดงั้นเหรอ?” ชายหนุ่มมองเธออย่างดูถูกล้ว หัวเราะเบา ๆ “มาเคลีน ทำไมเธอถึงยังทำตัวเสแสร้งอยู่

ได้?”

หลังจากที่เขาพูดจบ…