บทที่20 อารมณ์พาไป(ไม่รู้ตัว)
ไม่นานหลุยส์ก็ถอนริมฝีปากตัวเองออกอย่างจำใจแล้วเปลี่ยน เป็นซ้อนอุ้มเธอขึ้นเดินตรงไปที่รถวางเธอลงบนเบาะแล้วขับรถ ตรงไปยังคอนโดของตัวเองทันที
หลังจากที่หลุยส์นำรถไปจอดใต้คอนโดก็รีบช้อนอุ้มโรสเข้าไป ในลิฟต์ตรงไปยังชั้นที่ตัวเองอยู่ พอเปิดประตูเข้าไปในห้อง หลุยส์ก็วางโรสลงบนเตียง แล้วเข้าไปในห้องน้ำหยิบผืนขนหนู ผืนเล็กชุบน้ำพอหมาดๆ แล้วเดินกลับไปที่เตียงเพื่อเช็ดหน้าให้ โรส แต่เขากลับเจอโรสถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกเหลือแต่ชุด ชั้นในนั่งอยู่บนเตียง
“โรสอดทนหน่อยนะ ผมจะเช็ดหน้าให้คุณก่อน” ยื่นมือไปเช็ด หน้าให้โรส แต่โรสกลับปัดมือหลุยส์ออกแล้วขยับตัวเข้าไปใกล้ หลุยส์แทน
“ช่วยฉันหน่อยนะ “ใช้แขนทั้งสองข้างคล้องคอหลุยส์ไว้
“คุณแน่ใจนะว่าจะไม่โกรธผมหลังจากที่ยาหมดฤทธิ์” ถามเพื่อ ความแน่ใจอีกที
“คุณจะถามอะไรนักหนาฉันทนไม่ไหวแล้วนะ” โรสยื่นหน้า เข้าไปหาหลุยส์ประกบจูบริมฝีปากของเขาทันที
หลุยสจึงตอบสนองกลับด้วยการใช้ลิ้นซอกซอนเข้าไปในโพรง ปากเธอ ทั้งคู่ต่างก็ใช้ลิ้นเกี่ยวตวัดพันกันไปมาอย่างเร้าร้อน พร้อมกับใช้มือถอดดีงชุดชั้นในของโรสออกจนหมด
จากนั้นก็จัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก แล้วลงไปทาบทับ ตัวโรสให้นอนราบลงไปบนเตียงนุ่ม พร้อมกับจูบไล่ตั้งแต่ใบหน้า สวยคมเลื่อนลงไปเรื่อยๆจนไปหยุดตรงช่องรัก หลุยส์จึงใช้ริม ฝีปากบดขยี้ปมกระสันของเธอจนเกิดความเสียวซ่านบิดส่ายไป มาพร้อมรับแก่นกายของเขา
ไม่รอช้าหลุยส์พาแก่นกายของตัวเองเข้าไปในช่องรักของเธอ ทันที จนทั้งคู่หลอมรวมกลายเป็นหนึ่งเดียว หลุยส์จึงบรรเทิงบท รักอันเร้าร้อนให้ทันอารมณ์ของโรสที่มีมากกว่าเพราะฤทธิ์ยา โรสตอบสนองสัมผัสจากเขาอย่างเร้าร้อนจนทั้งคู่ไปถึงจุดสูงสุด แต่ยังไม่จบแค่นั้นโรสยังคงมีความต้องการอยู่ หลุยส์จึงตอบ สนองความต้องการของเธอตลอดทั้งคืนจนกว่าฤทธิ์ยาจะหมดจน ไปถึงจุดหมายปลายทางครั้งแล้วครั้งเล่า
เช้าวันต่อมา
โรสลืมตาตื่นขึ้นมองไปทั่วห้องที่ไม่คุ้นตา เธอเริ่มแปลกใจจึง ลุกขึ้นนั่งแล้วก็ตกใจกับสภาพของตัวเองที่เปลือยเปล่า พยายาม นึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนแต่เธอกลับนึกมันไม่ออกเลย
“อ้าว โรสตื่นแล้วเหรอ จะทานอาหารเช้าหรือว่าจะอาบน้ำก่อน ดี” หลุยส์ถามขึ้นหลังจากที่เดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับผ้า ขนหนูพันเอวผืนเดียวเผยให้เห็นซิกแพคแน่นแข็งแรงของเขา
“นี้ฉันมาอยู่กับคุณได้ยังไงแล้วอย่าบอกนะว่าเรานอนด้วยกัน ” ถามออกไปด้วยความตกใจที่เห็นหน้าหลุยส์
“ผมพาคุณมาเองแหละ แล้วเราก็นอนด้วยกันอย่างที่คุณ ต้องการยังไงล่ะ”ยิ้มมุมปากนั่งลงบนเตียงข้างโรส
โรสได้ยินอย่างนั้นก็เอาแต่เงียบขมวดคิ้วเข้าหากันเธอไม่อยาก จะเชื่อหูของตัวเองว่าเธอเต็มใจนอนกับหลุยส์เอง มันต้องมีอะไร ผิดพลาดแน่ๆ
ฉันไม่เชื่อหรอกว่าฉันจะเต็มใจนอนกับคุณ” เธอไม่มีทางนอน ” กับเขาหรอกนอกเสียจากเธอจะไม่มีสติมากพอ
“ก็นอนไปแล้วคุณเองนั้นแหละที่ขอให้ผมนอนด้วย ไม่ใช่แค่ รอบเดียวนะหลายรอบเลยล่ะ” ส่งยิ้มให้โรสอย่างเป็นต่อ
“นี้คุณมันจะมากไปแล้วนะ บอกความจริงมามันเกิดอะไรขึ้นกัน แน่” ใช้กำปั้นทุบไปที่หน้าอกของหลุยส์แรงๆด้วยความโกรธ
“ก็ได้ผมจะบอกหยุดทุบสักทีผมเจ็บนะ” รวบมือทั้งสองข้างของ โรสไว้แล้วจ้องตากัน
“ก็รีบบอกมา “ก้มหน้าลงหลบสายตาหลุยส์ทันที
“คุณโดนผู้ชายคนหนึ่งวางยาปลุกเซ็กส์ในผับแล้วกำลังจะพาตัว คุณออกไปจากผับผมเห็นก็เลยเข้าไปช่วยคุณไว้ แล้วก็พาคุณมา ที่นี้เพราะคุณเอ่ยปากเองว่าอยากให้ผมนอนด้วย ผมก็แค่ทำตาม ความต้องการของคุณก็เท่านั้นเอง” เล่าไปตามความจริง
“แต่ที่ฉันทำไปเพราะฤทธิ์ยา คุณก็ไม่ควรจะทำตามที่ฉันบอก ก็ได้ คุณก็รู้ว่าฉันไม่มีสติไม่เป็นตัวของตัวเอง” จริงๆ เขาไม่ต้อง ทำตามที่เธอต้องการก็ได้ เธอไม่เข้าใจว่าเขาจะมามีความสัมพันธ์ กับเธออีกทําไม
“ที่ผมทําลงไปทั้งหมดก็เพราะผมรักคุณยังไงล่ะ” ขยับตัวเข้าไป สวมกอดโรสไว้แน่น
“ฉันขอบคุณก็แล้วกัน ที่คุณช่วยฉันไว้ ปล่อยได้แล้วฉันจะกลับ พยายามแกะมือหลุยส์ออกจากตัวเอง
“จะรีบกลับทําไมอยู่กับผมต่อนะที่รักของผม” หอมแก้มโรสที หนึ่ง
“อย่าเลยค่ะฉันจะกลับ”เธอไม่อยากจะรื้อฟื้นความหลังอะไรกับ เขาอีกแล้วเพราะไม่อยากจะเสียใจอีก
“ก็ได้ผมจะปล่อย ผมก็แค่อยากให้คุณรู้ไว้ว่าผมรักคุณคนเดียว” ยอมคลายอ้อมแขนออกจากตัวโรสแต่โดยดี
พอโรสเป็นอิสระก็รีบลงจากเตียงหยิบเก็บเสื้อผ้าที่กระจายอยู่ บนพื้นห้องขึ้นมาแล้วตรงไปในห้องน้ำทันที
โรสหายเข้าไปในห้องน้ำหลุยส์ก็จัดการแต่งตัวเพื่อจะไปส่งโรส ด้วยตัวเอง
โรสกำลังจะสวมใส่กางเกงชั้นในแต่ก็ตกใจที่ช่องรักของเธอมี คราบสีขาวๆ เปรอะเปื้อนเต็มไปหมดเธอจึงรีบล้างออกแล้วสวม ใส่เสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว หวังอยู่ในใจลึกๆ ว่าจะไม่เป็นอย่างที่เธอ คิด
“เมื่อคืนคุณได้ป้องกันไหม”โรสเดินออกมาจากห้องน้ำถามด้วย ความกังวลใจ
“ไม่ทำไมล่ะ ไม่เห็นจะเป็นไรเลย” เขาตั้งใจที่จะไม่ป้องกันอยู่ แล้ว
เพี้ยะ! โรสเดินเข้าไปตบหน้าหลุยส์แรงๆ ที่หนึ่ง
“คุณตบหน้าผมทําไม” ยกมือขึ้นมาลูบหน้าของตัวเองเบาๆ
“คุณมันเห็นแก่ตัวที่สุด ถ้าฉันท้องขึ้นมาจะทำยังไง” จ้องหน้า หลุยส์ด้วยความโกรธ
“ถ้าคุณท้องก็ดีนะสิ เราจะได้แต่งงานกันยังไงล่ะ” ส่งยิ้มให้โรส
“ฉันไม่ทางแต่งงานกับคุณเด็ดขาด” เดินตรงไปที่ประตู
“เดี๋ยวก่อนโรสฟังผมก่อน ให้ผมไปส่งคุณนะ” เดินเข้าไป สวมกอดโรสทางด้านหลัง
“ปล่อยฉันกลับเองได้ แล้วไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีกเรื่องเมื่อคืนให้ ถือว่าไม่เคยเกิดขึ้นก็แล้วกัน ” พูดไปน้ำตาคลอเบ้า
“ผมทำไม่ได้หรอก ผมรักคุณ ได้ยินไหมว่าผมรักคุณ โรสได้ โปรดอย่าทำอย่างนี้เลยนะ คุณจะทรมานหัวใจผมไปถึงไหน” เขา เคยรักเธอยังไงตอนนี้เขาก็ยังรักเธอเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน
“ถ้าไม่อยากให้ฉันเกลียดคุณมากไปกว่านี้ ปล่อยฉันเถอะ” น้ำตา เอ่อไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง
หลุยส์ได้ยินอย่างนั้นก็ยอมปล่อยทันที เพราะไม่อยากให้เธอ โกรธเขามากไปกว่านี้ พอหลุยส์คลายอ้อมแขนออกโรสก็เดิน ตรงไปเปิดประตูแล้วเดินออกจากห้องไป โบกแท็กซี่แล้วตรงไป ยังคาสิโนของปีเตอร์
“โธ่ โว้ย!” หลุยส์ใช้กำปั้นชกกำแพงห้องไปแรงๆ ที่หนึ่งด้วย ความโกรธ เขาไม่รู้ว่าทำไมโรสถึงได้รังเกียจอะไรเขานักหนา เขาจะไม่มีทางยอมแพ้เด็ดขาด เขาจะต้องได้แต่งงานกับเธอสัก วันหนึ่ง
เมื่อหลายปีก่อน
โรสกับปีเตอร์เดินเข้าในบ้านของหลุยส์เพื่อไปตัวหนังสือกัน โรสเดินตามหาหลุยส์ไปทั่วบ้านแต่ไม่เจอเธอจึงเดินขึ้นไปบน ห้องนอน ประตูไม่ได้ล็อคเธอจึงเปิดประตูเข้าไป ภาพที่เห็นตรง หน้าหลุยส์กำลังร่วมรักกับผู้หญิงคนหนึ่งอยู่บนเตียง โรสได้แต่ ยืนนิ่งซ็อกกับสิ่งที่เห็นน้ำตาไหลค่อยๆ ไหลออกมาอาบแก้มทั้ง สองข้าง คนทั้งสองหันมาเห็นโรสพอดีจึงรีบแยกออกจากกัน
“โรสผมขอโทษ ฟังผมก่อนนะ” หลุยส์รีบลุกลงจากเตียงใส่ เสื้อผ้าแล้วเดินเข้าไปหาโรสที่ยืนนิ่งอยู่
มันเกิดอะไรขึ้น” ปีเตอร์เดินเข้ามาพอดี เห็นผู้หญิงนั่งอยู่บน เตียงก็พอจะเดาออก
ปีเตอร์เรากลับกันเถอะ”พอได้สติโรสก็รีบวิ่งออกจากห้องไป
ปีเตอร์จึงรีบวิ่งตามหลังเธอไป จนโรสไปหยุดอยู่ตรงหน้าบ้าน ร้องไห้สะอึกสะอื้น ปีเตอร์จึงเดินเข้าไปตบบ่าโรสเบาๆ พอโรส เห็นว่าเป็นใครก็โผล่เข้ากอดทันที
“ฉันไม่คิดเลยว่าหลุยส์จะทำแบบนี้กับฉันได้ เขาก็รู้ว่าฉันรักเขา แค่ไหน” พูดเสียงปนเสียงสะอื้น
“ผมรู้” ปีเตอร์ลูบผมปลอบโรสเบาๆ เขารู้ว่าโรสกับหลุยส์รักกัน มากเพราะทั้งคู่คบกันมาก่อนจะเข้ามหาลัยเสียอีก
“ปีเตอร์นายกล้าดียังไงมากอดแฟนฉัน” หลุยส์เดินเข้ากระชากปี เตอร์ออกมาจากโรส พร้อมกับชกเข้าไปที่หน้าของปีเตอร์
ผัวะ! ร่างของปีเตอร์ล้มลงไปกองกับพื้น
“หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ! “โรสเข้าไปขวางหน้าหลุยส์ไว้ไม่ให้เข้าไป ทำร้ายปีเตอร์ซ้ำอีก
ทำไมโรสต้องปกป้องมันด้วย” ถามออกไปด้วยความโกรธ
“เราเลิกกันเถอะ” โรสพูดออกไปทั้งน้ำตา
ไม่ผมไม่เลิก โรสผมขอโทษ ผมสัญญาว่าจะไม่ทำอีกแล้ว เมื่อ คืนผมดื่มหนักไปหน่อยก็เลยเผลอตัว”เดินเข้าไปจับมือโรสไว้แน่
“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นฉันไม่อยากฟัง”ดึงมือออกจากมือของ หลุยส์
“เพราะแกใช่ไหมปีเตอร์ โรสถึงบอกเลิกฉัน” หันไปมองหน้าปี เตอร์ด้วยความโกรธ
“เพราะตัวแกเองนั้นแหละ ไม่ต้องไปโทษใครหรอก” ปีเตอร์พูด
ไปตามความจริง
“ไปกันเถอะ โรสอยากกลับบ้านแล้ว” เดินนำหน้าปีเตอร์ออกไป จากบ้าน
หลุยส์ได้แต่มองหลังโรสกับปีเตอร์เดินออกไปจากบ้านของตัว เองเท่านั้น
หนึ่งเดือนต่อมาหลังจากที่เกิดเรื่องที่บ้านของหลุยส์ในวันนั้น โรสกับปีเตอร์ก็สนิทกันมากยิ่งขึ้น หลุยส์พยายามตามง้อขอคืนดี โรส แต่ถูกเธอปฏิเสธทุกครั้งไป ได้แค่แอบมองอยู่ห่างๆเท่านั้น ไม่นานปีเตอร์กับโรสก็เปิดตัวคบกันเป็นแฟน ยิ่งทำ ให้หลุยส์โกรธเกลียดปีเตอร์มากขึ้นกว่าเดิม
ปีเตอร์กับโรสกำลังนั่งทานไอศกรีมกันอยู่ในร้านแห่งหนึ่งอย่าง มีความสุข หลุยส์ก็เดินเข้าไปหาทั้งคู่ จ้องหน้าปีเตอร์อย่างกับจะ กินเลือดกินเนื้อ
“โรสผมขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม” มองหน้าโรสด้วยสายตา อ้อนวอน
“โรสว่าอย่าดีกว่าเรื่องของเรามันจบไปแล้ว อีกอย่างโรสก็กำลัง คบกับปีเตอร์อยู่” หันไปมองหน้าปีเตอร์
หลุยส์หันไปมองหน้าปีเตอร์ด้วยความโกรธ แล้วเดินเข้าไปชก หน้าปีเตอร์จนเลือดกลบปาก
“ผัวะ !สําหรับเพื่อนทรยศอย่างแก” จ้องหน้าปีเตอร์ที่เลือดกลบ
ปาก
โรสตกใจกับการกระทำของหลุยส์จึงรีบเดินเข้าขวางหน้าหลุยส์
ไว้
เจี๊ยะ! โรสตบหน้าหลุยส์ไปแรงๆ หนึ่งที
“ออกไปให้พ้นหน้าเลยนะ แล้วไม่ต้องให้เห็นหน้าอีก” โรส ตะโกนใส่หน้าหลุยส์ แล้วเดินเข้าไปหาปีเตอร์ จากนั้นโรสก็พาปี เตอร์เดินผ่านหน้าหลยส่ออกจากร้านไป
ปีเตอร์ไปส่งโรสที่บ้านเธอจึงทำแผลที่ปากให้ปีเตอร์ด้วยการใช้ นํ้าแข็งประคบ
“เจ็บมากไหม เพราะโรสเองที่ทำให้หลุยส์โกรธเกลียดคุณได้ถึง ขนาดนี้” จับผ้าหอนาแข็งประคบปากให้ปีเตอร์เบาๆ
“อย่าโทษตัวเองเลย เพราะหลุยส่ต่างหากที่ไม่ยอมรับความ จริง” เขารู้ว่าหลุยส์รักโรสมากแต่ก็ช่วยไม่ได้เพราะโรสเลือกเขา แล้ว
“มันก็จริงโรสหวังว่าสักวันหลุยส์จะเข้าใจและมีเหตุผลมากกว่า นี้” ถึงเธอจะรักหลุยส์มากแค่ไหนแต่เธอยอมตัดใจเสียดีกว่า เพราะเธอไม่อยากจะเสียใจอีก
ไม่นานทั้งสามคนก็เรียนจบมหาลัยพร้อมกัน ปีเตอร์ไปส่งโรส และครอบครัวที่สนามบินเพื่อย้ายไปอยู่ที่ฝรั่งเศส ทั้งคู่กอดกัน กลมถึงทั้งคู่จะคบกันเป็นแฟนได้ไม่นานแต่ปีเตอร์ก็รักโรสมาก เพราะเขาแอบรักโรสมานานแล้ว
หลุยส์ได้แต่มองอยู่ห่างๆ ไม่กล้าเข้าไปหาโรสกลัวเธอจะโกรธ เขามากไปกว่านี้ กำมือไว้แน่นคนที่กอดเธอควรจะเป็นเขามากกว่าไม่ใช่ปีเตอร์
ด้านพิมพ์กำลังนั่งมองหน้าปีเตอร์ที่หลับอยู่บนเตียงในห้องของ เธอ จากนั้นก็ลุกลงจากเตียงเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระร่างกาย พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จเธอก็เดินมาปลุกปีเตอร์ที่เตียง
“คุณค่ะ คุณตื่นได้แล้ว” ยื่นมือไปสะกิดแขนปีเตอร์ให้ตื่น
“เช้าแล้วเหรอ” ลืมตาตื่นพร้อมกับขยี้ตามองหน้าพิมพ์
“ค่ะ เช้าแล้ว ฉันว่าคุณรีบกลับห้องของตัวเองดีกว่าค่ะ” เธอไม่ อยากให้ใครมาเห็น
ปีเตอร์รีบลุกขึ้นจากเตียงแล้วหยิบเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นมาใส่ แล้วเดินออกจากห้องไป พอปีเตอร์ไปถึงห้องก็จัดการอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ พิมพ์เดินเข้าไปในห้องพอดีเห็นปีเตอร์ กำลังเดินออกมาจากห้องนอน เธอจึงรีบชงกาแฟไปวางบนโต๊ะ ให้เขาทันที
พอดีมกาแฟเสร็จปีเตอร์ก็เดินตรงไปยังห้องโรส เคาะประตูอยู่ นานพอสมควรกว่าโรสจะมาเปิดประตูให้เขา
“โรสคุณเป็นอะไรหรือเปล่า” ถามด้วยความเป็นห่วง
“เปล่าค่ะ พอดีโรสกำลังหลับอยู่ ” ยกมือขึ้นมาปิดปากห่าว
“เมื่อคืนกลับดึกล่ะสิ ถึงได้ง่วงแบบนี้” พูดไปตามที่เห็น
“เพิ่งกลับมาตอนเช้านี้เองค่ะ พอดีโรสค้างบ้านเพื่อนดื่มหนักไป หน่อย” ใช้มือนวดขมับของตัวเอง
“ไม่น่าล่ะ คุณถึงได้ดูง่วงขนาดนี้ ผมไม่กวนแล้วดีกว่าคุณไปพัก เถอะ” พูดจบแล้วก็เดินกลับห้องของตัวเอง
พอปีเตอร์เดินออกไปโรสก็ปิดประตูลงทันที แล้วไปทิ้งตัวลง นอนบนเตียงอย่างอ่อนล้าเพราะร่างกายของเธอระบมไปหมด จากการร่วมรักกับหลุยส์ ถ้าเธอไม่โดนวางยาไม่มีทางที่เธอจะ นอนกับเขาอย่างแน่นอน
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ