บทที่9 ตอกย้ำความเป็นเจ้าของ(แนบชิดกัน)
หลังจากที่จบบทร้กลง ปีเตอร์ก็ถอดถอนตัวเองออกจากตัวพิมพ์ แล้วถอดคอนดอมทั้งลงถังขยะ ล้มตัวลงนอนข้างพิมพ์ที่นอน หันหลังให้เขาอยู่ ด้วยความเป็นห่วงเพราะเป็นครั้งแรกของเธอปี เตอร์จึงถามอาการออกไป
“เจ็บมากไหม” กระซิบถามข้างหูเธอ
“ค่ะ เจ็บมาก” ตอบปนเสียงสะอื้น
“นี้เธอร้องไห้เหรอ”ถามพร้อมกับจับไหล่พิมพ์ให้หันมาทางเขา
พอพิมพ์พลิกตัวนอนตะแคงข้างหันหน้ามาหาเขา ปีเตอร์ถึงกับ ชะงักเล็กน้อยที่เห็นพิมพ์ร้องไห้น้ำตาไหลนองเต็มหน้า
“เธอร้องไห้ทำไม ฉันไม่ได้ข่มขืนเธอสักหน่อย” ถามออกไปด้วย นําเสียงเคร่งเครียด
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ คือฉันเจ็บค่ะ”ตอบออกไปทั้งที่ไม่ใช่ความ จริงทั้งหมดเพราะตอนนี้ความรู้สึกของเธอมันหลากหลายจนบอก ไม่ถูก
“ไหนฉันดูหน่อยซิ” ก้มหน้าลงไปดูหลืบเร้นลับของเธอที่มีเลือดซึมไหลออกมา ปีเตอร์จึงไปหยิบกระดาษทิชชูบนโต๊ะหัว เตียงมาซับเลือดให้เธอ
“เจ็บจังเลยค่ะ”นิ่วหน้าเจ็บตรงหลืบเร้นลับที่ปีเตอร์ลงมือเช็ด เลือดออกให้เธอ
“แรกๆก็แบบนี้แหละ อีกหน่อยเธอก็จะชินไปเอง”ยื่นหน้าไปหอม แก้มพิมพ์ฟอดหนึ่งแล้วเอากระดาษที่ชับเลือดให้เธอโยนทิ้งลง ถังขยะ จากนั้นก็เดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายตัวเอง
พอปีเตอร์หายเข้าไปในห้องน้ำพิมพ์จึงรีบใส่เสื้อผ้าของตัวเอง ทันทีและรอจนปีเตอร์กลับออกมาจากห้องนํ้า
“ฉันขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ”มองหน้าปีเตอร์ที่กำลังเช็ดตัว ด้วยผ้าขนหนู
“ได้สิเรื่องอะไรล่ะ”หันไปมองหน้าพิมพ์ที่มีสีหน้าเป็นกังวล
“ทําไมคุณพ่อฉันถึงเป็นหนี้คุณคะ”ตัดสินใจถามสิ่งที่คาใจออก
ไป
“นี้เธออย่าบอกนะว่าพ่อเธอไม่ได้บอกอะไรเธอเลย” ปีเตอร์ ขมวดคิ้วเข้าหากัน
“ใช่ค่ะ คุณพ่อไม่ได้บอกอะไรฉันเลย”ส่ายหน้าเบาๆ
“เธอรับได้ใช่ไหมถ้าฉันจะบอกความจริงทุกอย่าง” ถามเพื่อความ แน่ใจ
“ค่ะ ฉันรับได้ทุกอย่าง” สบตากับปีเตอร์
“พ่อเธอเขาติดการพนันจนหมดตัว ยังไม่พอมาขอกู้ยืมเงินฉันไป ลงทุนทำธุรกิจที่เมืองไทยอีกแต่เงินก็มลายหายไปกับตาเพราะ ถูกโกง ที่ฉันให้เขายืมเพราะเห็นว่าเรารู้จักกันมานาน เลยไว้ใจว่า พ่อเธอจะทำเงินให้มันงอกเงยขึ้นมาได้แต่สุดท้ายมันก็ไม่ได้เป็น อย่างที่หวัง” ถอนหายใจเบาๆ
พิมพ์ได้แต่นั่งฟังไปเงียบๆ จริงๆเธอก็สงสัยมานานแล้วเหมือน กันเพราะชัยวัชชอบหายออกจากบ้านไปเป็นเวลานานๆ พอกลับ บ้านมาก็ชอบพาลหงุดหงิดใส่ทุกคนไปทั่วแถมยังดื่มเหล้าหนัก เพราะความเครียดสะสมอีก พิมพ์ได้แต่ถอนหายใจและยอมรับกับ สิ่งที่เกิดขึ้นเท่านั้น
“ฉันขอตัวก่อนนะคะ”ยืนขึ้นกำลังจะเดินออกไปแต่เธอยังเจ็บอยู่ จึงทำให้เซเล็กน้อย ปีเตอร์จึงรีบเดินเข้าไปประคอง
“จะรีบลุกทำไมนั่งลงก่อนเดี๋ยวฉันไปส่งที่ห้องเอง” ประคองเธอ
นั่งลงบนเตียง
“ค่ะ”รับคําแล้วนั่งรอปีเตอร์แต่งตัวให้เสร็จก่อน
พอปีเตอร์แต่งตัวเสร็จก็ช้อนอุ้มพิมพ์ไปส่งถึงข้างในห้องพักเธอ วางเธอลงบนเตียงนุ่ม พิมพ์ได้แต่มองหน้าปีเตอร์ไม่วางตา
“เธอมองหน้าฉันอย่างนี้อยากจะโดยกินอีกรอบใช่ไหม” พูด หยอกเธอ
“ไม่ใช่ค่ะ” ก้มหน้าลงหลบสายตาปีเตอร์
“วันนี้ทั้งวันห้ามออกจากห้องไปไหน ส่วนเรื่องอาหารฉันจะให้ คนเอามาส่งให้ถึงห้องเอง” พูดจบก็ยื่นหน้าเข้าไปประกบจูบริม ฝีปากพิมพ์ทันที
“อื้อ”เปล่งเสียงอยู่ในลำคอไม่นานปีเตอร์ก็ยอมถอนริมฝีปาก ออกจากริมฝีปากเธอ
“ฉันไปล่ะ ส่วนเธอก็พักได้แล้ว” ยิ้มมุมปากแล้วเดินออกจากห้อง
ไป
พิมพ์ได้แต่มองตามหลังปีเตอร์ที่เดินออกจากห้องไป ยกมือขึ้น แตะริมฝีปากและลูบแก้มของตัวเองเพราะปีเตอร์ทั้งจูบทั้งหอม แก้มเธอ ทำให้อดยิ้มออกมาไม่ได้ จากนั้นพิมพ์ก็เข้าไปในห้องน้ำจัดการชำระล้างตัวเองใหม่ พออาบน้ำเสร็จกำลังจะ แต่งตัว แต่ตรงช่องรักของเธอยังมีเลือดซึมออกมาอยู่นิดๆ เธอจึง ซับออกและใส่แผ่นอนามัยรองไว้กับกางเกงในเพื่อซับเลือดไม่ ให้เปื้อนชั้นในของเธอ พอแต่งตัวเสร็จก็ล้มตัวลงนอนพักผ่อนถึง จะเป็นตอนกลางวันก็ตามเพราะเธอยังเจ็บจากการร่วมรักอยู่ไม่ อยากจะนั่งหรือขยับตัวมาก
ส่วนปีเตอร์พอกลับเข้าไปในห้องก็เอาแต่นั่งนึกถึงหน้าพิมพ์กับ ทบรักที่ไม่ประสาของเธอ ที่เพิ่งผ่านไปเมื่อกี้ ที่ผ่านมาหลังจากมี เซ็กซ์เขาไม่เคยที่จะต้องมาดูแลผู้หญิงคนไหนเลย นอกจากพิมพ์ ที่เขาทําให้เธอเป็นคนแรก ได้แต่สายหน้าให้กับตัวเอง
วันต่อมา
พิมพ์ชงกาแฟเสร็จก็เอาไปวางลงบนโต๊ะทำงานซึ่งปีเตอร์กำลัง นั่งเซ็นเอกสารอยู่เงียบๆ พิมพ์กำลังจะเดินไปทำงานต่อแต่ปีเตอร์ เรียกเธอไว้ก่อน
“ยังเจ็บอยู่ไหม”ถามด้วยความเป็นห่วง
“เอ่อ เจ็บอยู่แต่เริ่มดีขึ้นแล้วค่ะ”ตอบด้วยความเขินอาย
“ดีแล้ว ไปทำงานต่อเถอะ”ก้มหน้าลงอ่านเอกสารต่อ
“ค่ะ”รับคำแล้วเดินเข้าไปในห้องนอนเพื่อทำความสะอาด
หลังจากที่ทำความสะอาดในส่วนต่างๆของห้องเสร็จ พิมพ์ก็มา ทำเตียงนอนต่อกำลังก้มหน้าก้มตาปูที่นอนอยู่ ปีเตอร์ก็เดินเข้า มาในห้องพอดีจึงเข้าไปสวมกอดพร้อมกับหอมแก้มเธอทางด้าน หลังโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว
“อุ๊ย” สะดุ้งตกใจหันหน้าไปหาปีเตอร์
“เธอตกใจอย่างนี้ฉันว่าเรามาทำความคุ้นเคยกันอีกรอบดีกว่า” มองหน้าพิมพ์ไม่วางตา
พิมพ์ไม่ตอบแต่กลับหันหลังให้ปีเตอร์แล้วปูผ้าต่อ ยิ้มน้อยๆ เพราะความเขินอาย
“เดี๋ยวทำเสร็จแล้วลงไปดูงานกับฉันข้างล่างด้วย” พูดพลางมอง พิมพ์ทำงานไปเพลินๆ
“ค่ะ”รับคำพร้อมกับหันหน้าไปทางปีเตอร์
หลังจากที่พิมพ์ทำงานเสร็จก็ตามปีเตอร์ลงไปยังชั้นที่มีการเล่น การพนันชนิดต่างๆ ซึ่งมีผู้คนพลุกพล่านมากหน้าหลายตา ดูจาก การแต่งตัวแล้วล้วนแต่เป็นคนมีระดับทั้งนั้น พิมพ์เดินตามหลังปี เตอร์ไปติดๆเท่าที่เธอสังเกตปีเตอร์จะเคร่งเครียดกับการทำงานมาก เวลาสั่งงานจะต้องทำตามคำสั่ง
เขาทันที
หลังจากที่สั่งงานเสร็จปีเตอร์กับพิมพ์กำลังจะเดินกลับแต่อยู่ๆก็ มีเสียงเรียกปีเตอร์ที่คุ้นหู เขาจึงหันไปตามเสียง
“ว่าไงปีเตอร์เพื่อนรัก”ยกยิ้มมุมปาก
“หลุยส์แกส่งคนไปลอบยิงฉัน ยังกล้ามาเหยียบจมูกฉันถึงที่นี้ เลยเหรอ” มองหลุยส์ด้วยสายตาอาฆาต
“แกมีหลักฐานหรือไงถึงได้มากล่าวหาฉัน” ทำหน้าไม่รู้สึกรู้สา อะไร
“ไม่ต้องมีหลักฐานหรอก แกก็รู้อยู่แก่ใจ” หันไปพยักหน้าให้มาร์ สกับเควินเพื่อให้เตรียมพร้อม
“ที่ฉันมาวันนี้ก็แค่อยากมาเจอคุณพิมพ์ก็เท่านั้น หันไปส่งยิ้มให้ พิมพ์
“หมายความว่ายังไง “ปีเตอร์มองหน้าหลุยส์กับพิมพ์
“คนรู้จักกันจะมาหากันก็ไม่แปลกนี้ ใช่ไหมครับคุณพิมพ์” หัน หน้าไปทางพิมพ์
พิมพ์ไม่ตอบได้แต่เงียบเพราะเห็นอาการของปีเตอร์แล้วเหมือน จะโกรธแค้นหลุยส์มาก
“แกไม่ต้องมาพูดมากออกไปได้แล้ว” เดินหันหลังพร้อมกับจับ ดึงมือของพิมพ์ออกไปจากตรงนั้นทันที
“แม้แค่นี้ทำเป็นหวง”หลุยส์ตะโกนไล่หลังปีเตอร์
“พาลูกน้องของคุณออกไปได้แล้ว”เควินยืนขวางหน้าหลุยส์ พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด
“ได้ฉันกลับก็ได้” พูดจบแล้วพาคนของตัวเองออกไปแต่โดยดี
ปีเตอร์ดึงลากพิมพ์เข้าไปในห้องนอนของตัวเองแล้วเหวี่ยงเธอ ลงไปบนเตียง ด้วยอารมณ์โกรธ
“โอ๊ย! ฉันเจ็บนะ”นิ่วหน้าเจ็บจากแรงกระแทก
“บอกมาเธอไปรู้จักกับไอ้บ้านั้นตอนไหน”ยืนจ้องหน้าพิมพ์ถาม ด้วยความโมโห
“คือ เมื่อวันก่อนฉันออกไปข้างนอกแล้วกำลังจะข้ามถนน เขา ขับรถมาพอดีแล้วเกือบจะชนฉันค่ะ ทำให้ฉันเสียหลักล้มลงข้างทาง เขาก็เลยอาสามาส่งฉันที่หน้าคาสิโน” พูดพลางก้ม หน้าลงไม่ยอมสบตากับปีเตอร์
“ต่อไปนี้ห้ามเธอไปยุ่งเกี่ยวกับมันอีกเข้าใจไหม” พูดด้วยน้ำ เสียงดุดัน
“ค่ะ” รับคำแล้วกำลังจะลุกลงจากเตียงแต่ปีเตอร์ห้ามไว้ก่อน
“เดี๋ยวก่อนฉันยังไม่ได้สั่งให้เธอออกไป” พูดพลางนั่งลงบน เตียง
“เอ่อ คุณหลุยส์เขาเป็นคนไม่ดีเหรอคะ” ถามออกไปเพราะความ ข้องใจ
“ไม่ใช่เรื่องของเธอ นอนลงไป” เอ่ยเสียงดุ
พิมพ์ได้แต่ทำตามคำสั่งนอนลงไปบนเตียงอย่างว่าง่าย ปีเตอร์ จึงขึ้นคร่อมทาบทับตัวเธอทันที
จำไว้นะ ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์ในตัวเธอนอกจากฉันคน เดียว”พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังจ้องหน้าพิมพ์
จากนั้นก็ก้มหน้าลงจูบไซ้ซอกคอขาวเนียนของพิมพ์ทันที แล้ว ใช้มือข้างหนึ่งล้วงผ่านกางเกงชั้นนอกกับชั้นในเข้าไปตรงช่องรักของเธอ จนพิมพ์สะดุ้งตกใจ
“เดี๋ยวก่อนค่ะ ฉันยังเจ็บอยู่เลย” นิ่วหน้าเจ็บช่องรักของตัวเอง
“ฉันไม่สน ฉันต้องการเธอเดี๋ยวนี้” พูดจบจัดการถอดเสื้อผ้าของ พิมพ์ออกตามด้วยเสื้อผ้าของตัวเอง แล้วขึ้นทาบทับตัวเธอพร้อม กับจูบเล้าโลมจนพิมพ์เคลิบเคลิ้มมีอารมณ์ร่วมกันกับเขา
จากนั้นปีเตอร์จึงสวมใส่คอนดอมแล้วพาตัวเองเข้าไปในช่องรัก มองพิมพ์จนสุดทางในทีเดียว พิมพ์ได้แต่เม้มริมฝีปากเก็บความ เจ็บปวดไว้ หลังจากนั้นปีเตอร์ก็ค่อยๆขยับเขยื้อนตัวเองไปตาม แรงอารมณ์ข้างใน ทั้งกระแทกกระทั้นทำให้เกิดเสียงเนื้อกระทบ กันดังไปทั่วห้องรวมถึงเสียงควรญครางของทั้งคู่ เพียงไม่นาน ทั้งสองคนก็ไปถึงจุดหมายปลายทางแห่งความสุขโดยพร้อม เพรียงกัน
หลังจากจบบทรักลง ปีเตอร์ก็ล้มตัวลงนอนข้างพิมพ์พร้อมกับ ดึงเธอเข้ามากอดแนบชิดกับตัวเอง
“ฉันว่าคืนนี้เธอนอนกับฉันในห้องนี้ดีกว่า”ใช้มือลูบไล้ไปทั่ว หน้าอกทั้งสองข้างของเธอ
“ไม่ดีมั้งค่ะ ฉันไปนอนห้องตัวเองดีกว่าค่ะ” ลุกขึ้นนั่งหยิบเสื้อผ้าตัวเองมาใส่
“เธอกล้าขัดใจฉันเหรอ”คว้าตัวพิมพ์ที่ยังใส่เสื้อผ้าไม่สร็จล้มลง นอนแล้วขึ้นทาบทับตัวเธอกักไว้ไม่ให้ขยับหนี
เปล่าค่ะ แต่ว่ามันไม่เหมาะ” เธอเป็นลูกหนี้เขาเป็นเจ้าหนี้ถ้าใคร มาเห็นเข้ากลัวจะเอาไปพูดให้เสียหาย
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวคืนนี้ฉันจะไปหาเธอที่ห้องเอง” ก้มหน้าลงจูบไซ้ ซอกคอเธอและลูบไล้ไปทั่วตัว
“เดี๋ยวก่อนค่ะ คุณจะทำอะไรอีก”ดันหน้าปีเตอร์ออก
ฉันก็จะทำให้เรามีความสุขแบบเมื่อกี้อีกยังไงล่ะ” ยิ้มมุมปาก ”
แต่ฉันไม่ไหวแล้วนะคะ”เบือนหน้าหนีไปทางอื่น
“ก็ได้ ฉันไม่กวนเธอแล้ว แต่คืนนี้เธอต้องตามใจฉันทั้งคืน”ยื่น หน้าเข้าไปหอมแก้มพิมพ์ฟอดหนึ่งแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ
พิมพ์ได้แต่มองแผ่นหลังกว้างของ ปีเตอร์ที่เดินเข้าห้องน้ำไป แล้วหยิบเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นมาใส่จนเสร็จ เธอไม่คิดเลยว่าจะต้องมารองรับอารมณ์ของเขาที่มีมากไม่รู้ว่าเขาไปเอาแรง มาจากไหนนักหนา
ช่วงดึกของวันพิมพ์กำลังจะเข้านอนแต่มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น
ก๊อกๆๆ
เธอจึงรีบไปเปิดประตูทันที เจอปีเตอร์ยืนรออยู่ตรงหน้าห้อง
“คุณมาทำไมคะ ดึกแล้วกลับไปเถอะ” ดันประตูให้ปิดลงแต่ปี เตอร์กลับแทรกตัวเข้ามาในห้องอย่างง่ายดาย
“ก็ฉันบอกเธอแล้วไงว่าฉันจะมานอนกับเธอห้ามขัดใจฉัน ด้วย”นั่งลงบนเตียงนุ่มหน้าตาเฉย
“ค่ะ”รับคำอย่างจำใจแล้วปิดประตูห้องลง
พิมพ์เดินไปปิดไฟตรงหัวเตียงแล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงโดย หันหลังให้ปีเตอร์ ปีเตอร์เห็นเธอทำอย่างนั้น จึงขยับตัวเข้าไป ใกล้แล้วสวมกอดเธอทางด้านหลังพร้อมกับจูบไซ้ซอกคอทาง ด้านหลังพร้อมกับใช้มือล้วงเข้าไปในชุดนอนเข้าไปลูบไล้บีบนวด หน้าอกเต่งตึงของเธอ แล้วเลื่อนลงไปยังช่องรักที่คับแคบของ เธอ ใช้นิ้วทำให้เธอหวามวามเกิดความเสียวชาน จนนําหวานไหลออกมา
จากนั้นเขาจึงจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองกับของเธอออกจน ไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว พร้อมกับสวมใส่คอนดอมแล้วนำแก่นกาย ของตัวเองเข้าไปในช่องรักของพิมพ์จนสุดทาง จากนั้นก็บรรเทิง บทรักไปตามแรงปราถนาข้างในตลอดทั้งคืน จนไปถึงจุดหมาย ปลายทางอันสุขสมครั้งแล้วครั้งเล่า
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ