บทที่3 ยื่นข้อเสนอ(รอคำตอบ)
ชัยวัชกำลังเตรียมตัวเดินทางไปประเทศอังกฤษเพื่อไปพูดคุย เสนอข้อตกลงเรื่องหนี้สินกับปีเตอร์ที่คาสิโนของเขา และยังหวัง อยู่ลึกๆว่าปีเตอร์จะตอบตกลงรับพิมพ์ไปอยู่ด้วยเพราะความสาว ความสวยของเธอไม่ได้ด้อยไปกว่าใคร แถมยังไม่เคยมีแฟนมา ก่อน ถ้าใครได้ไปถือว่าโชคดีมากเพราะสมัยนี้หาได้ที่ไหนผู้หญิง ทั้งสวยและบริสุทธิ์อยู่ในคนคนเดียว
ชัยวัชเดินถือกระเป๋าเดินทางลงมาข้างล่าง เจอพิมพ์รองเขา อยู่พอดี
“คุณพ่อจะไปแล้วเหรอคะ” เดินเข้าไปใกล้ๆชัยวัช
“พ่อไปก่อนนะ “ชัยวัชยื่นมือไปลูบหัวพิมพ์อย่างเอ็นดู
“สวัสดีค่ะ คุณพ่อ” พนมมือยกขึ้นไหว้
พิมพ์เดินไปส่งชัยวัชขึ้นรถจนรถแล่นออกจากบ้านลับตาไป จึง เดินกลับเข้าบ้านตรงไปยังห้องนั่งเล่นอ่านหนังสือต่อ แต่ยังคง กังวลใจอยู่ไม่รู้ว่าการไปครั้งนี้ของชัยวัชจะเป็นยังไง
ณ ประเทศอังกฤษ
พอชัยวัชลงจากเครื่องก็ตรงไปยังคาสิโนของปีเตอร์ทันทีไม่นานรถแท็กซี่ก็แล่นมาจอดหน้าคาสิโนกึ่งโรงแรมที่มีความ ใหญ่โตหรูหราทันสมัย ดึงดูดผู้คนจากทั่วสารทิศให้มากลาย
ชัยวัชเดินตรงเข้าไปข้างในแจ้งจุดประสงค์ในการมาครั้งนี้ให้ พนักงานต้อนรับส่วนหน้ารับรู้ ชัยวัชถูกเชิญให้ไปนั่งรอปีเตอร์ใน ห้องรับรองแขกด้านใน เพราะปีเตอร์ยังไม่มาถึง
ด้านปีเตอร์กำลังเดินเข้าไปในคาสิโนของตัวเองซึ่งมีผู้คน พลุกพล่านเพื่อมาตรวจความเรียบร้อยเหมือนทุกวัน ปีเตอร์กำลัง จะเดินเข้าไปในลิฟต์เพื่อไปพักผ่อนยังห้องส่วนตัวของตัวเอง อยู่ๆก็มีพนักงานเดินเข้ามาหาเขา
“นายมีคนมาขอพบครับ” พูดจบแล้วก็เดินนำหน้าปีเตอร์ไปยัง ห้องรับแขก
ปีเตอร์เดินเข้าไปห้องนั่งลงบนโซฟาแล้วก็ยกยิ้มมุมปากมองคน ตรงหน้าอย่างน่าสมเพช
“คุณขอพบผมคงไม่พ้นเรื่องหนี้อีกแล้วสินะ คุณชัยวัช”ปีเตอร์ทำ หน้าเอือมระอา
“ใช่แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนเดิม”ชัยวัชส่งยิ้มให้ปีเตอร์อย่างมี เลศนัย
“หมายความว่ายังไง” ปีเตอร์ขมวดคิ้วเข้าหากัน
ชัยวัชไม่ตอบแต่กลับยื่นรูปถ่ายใบหนึ่งให้ปีเตอร์ พอปีเตอร์รับไป ดูถึงกับตาค้างมองดูรูปไม่วางตาจนเก็บอาการไม่อยู่
“เป็นไงครับ สวยพอไหมที่จะปลดหนี้ให้ผมทั้งหมด”ชัยวัชยิ้ม เป็นต่อ
“ผมยอมรับนะว่าสวย ว่าแต่เธอเป็นอะไรกับคุณ”ปีเตอร์มองหน้า ชัยวัชต้องการคำตอบ
“เป็นลูกบุญธรรมของผมเองแหละ เพิ่งจะเรียนจบเอง”ชัยวัชยิ้ม ดีใจที่ปีเตอร์มีท่าทีสนใจลูกสาวบุญธรรมของตัวเอง
“แล้วคุณได้ถามความสมัครใจของเธอหรือยัง” ปีเตอร์ไม่อยาก จะเชื่อเลยว่าคนอย่างชัยวัชจะยอมเอาลูกสาวตัวเองมาใช้หนี้ แทนน่าสมเพชสิ้นดี
“ผมคุยกับเธอแล้ว เธอบอกว่าเต็มใจใช้หนี้แทนผม คุณจะเอา เป็นเมียหรือเป็นอะไรก็แล้วแต่คุณ ผมไม่ว่าอะไรหรอก” ชัยวัชพูด ออกมาไม่อายปากหรือแคร์ใครทั้งนั้น
“แล้วเธอชื่ออะไร” ปีเตอร์เริ่มอยากรู้จักเธอมากขึ้น
“ชื่อพิมพ์ครับ”ชัยวัชยิ้มมุมปาก
“ผมขอคิดดูก่อนก็แล้วกัน หนี้ของคุณมันไม่ใช่น้อยๆเลยนะ เตอร์บอกด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“ก็ได้ผมจะรอคำตอบแต่ผมหวังว่าคุณจะตกลง”แอบหวังอยู่ในใจ ว่าปีเตอร์ว่าจะตอบตกลง
“ผมขอตัวก่อนก็แล้วกัน ถ้าผมได้คำตอบแล้วผมจะโทรบอกเอง” พูดจบปีเตอร์ก็เดินออกจากห้องไปพร้อมกับเอารูปของพิมพ์ใส่ กระเป๋าเสื้อของตัวเองไว้
หลังจากที่ปีเตอร์เข้ามาในห้องพักก็แต่นั่งแต่จ้องมองรูปของ พิมพ์ราวกับต้องมนต์สะกด แต่พอนึกขึ้นได้ว่าเธอยอมเอาตัวเข้า แลกเพื่อใช้หนี้แทนพ่อตัวเอง มันก็ไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงขายตัว ไร้ค่าได้ราคาไม่มีศักดิ์ศรี ปีเตอร์ยกยิ้มมุมปากพร้อมกับมองรูป ด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป
ส่วนชัยวัชพอออกมาจากคาสิโนก็ตรงไปยังโรงแรมที่พักทันที และไม่ลืมที่จะโทรบอกคนที่บ้าน ได้แต่หวังว่าปีเตอร์คงจะใช้เวลา ไม่นานในการตัดสินใจ
ณ ประเทศไทย
ชัยวัชลงมาจากเครื่องก็ตรงกลับบ้านทันที พอมาถึงก็ไปนั่งพัก ในห้องรับแขก พิมพ์ยกแก้วน้ำดื่มมาให้ยกวางลงบนโต๊ะตรงหน้า ชัยวัช พร้อมกับนั่งลงตรงข้ามกัน
“ก็อย่างที่พ่อโทรบอกนั้นแหละ เขาขอไปคิดดูก่อน”ชัยวัชถอน หายใจแรงๆ
“ค่ะ พิมพ์เข้าใจ” เงินทั้งสิบล้านเธอคงไม่มีค่าขนาดนั้นหรอก มี แต่คนบ้าเท่านั้นแหละที่ยอมรับข้อเสนอแบบนี้พิมพ์คิดในใจ
“พ่อก็ได้แต่หวังนะ ว่าเขาจะตอบตกลงถ้าไม่อย่างนั้น เราทั้ง สามคนคงไม่มีแม้แต่ที่ซุกหัวนอน” ชัยวัชพูดไปด้วยน้ำเสียง เคร่งเครียด
“คุณพ่ออย่าพึ่งคิดมากเลยค่ะ” พิมพ์ได้แต่ให้กำลังใจเท่านั้น
“พ่อคงจะใจร้อนเกินไป พ่อขอตัวไปพักข้างบนห้องก่อนก็แล้ว กัน” ชัยวัชลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องไป
“ค่ะ” พิมพ์รับคำแล้วได้แต่มองชัยวัชเดินออกจากห้องไปพร้อม กับถอนหายใจเบาๆ
สองอาทิตย์ต่อมา
ชัยวัชกำลังนั่งอยู่ในห้องทำงานของตัวเอง อยู่ๆโทรศัพท์ก็ดัง
ขึ้น พอเห็นว่าเป็นเบอร์ของปีเตอร์จึงรีบรับทันที
“ฮัลโหลสวัสดีครับ คุณปีเตอร์” ชัยวัชกรอกเสียงใส่โทรศัพท์
“สวัสดีครับ คุณชัยวัช” ปีเตอร์เอ่ยทักทาย
“ว่ายังไงครับ คุณตัดสินใจได้หรือยัง” ชัยวัชเข้าเรื่องทันที
“ผมขอพูดตรงๆเลยนะ ผมไม่รับ คุณก็รู้จำนวนเงินมันมากเกิน ไป ผมเป็นนักธุรกิจนะ อะไรที่มันไม่คุ้มผมไม่เสี่ยงดีกว่า” ปีเตอร์ พยายามพูดถนอมน้ำใจ
“แล้วถ้าผมจะบอกคุณสมบัติของพิมพ์อีกข้อหนึ่งล่ะคุณจะสนใจ ไหม” ชัยวัชยิ้มมุมปาก
“คุณหมายถึงอะไร” ปีเตอร์ขมวดคิ้วเข้าหากัน
“ลูกสาวของผมยังไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลยสักคน คุณคงรู้นะว่า ผมหมายถึงอะไร ” ชัยวัชพูดไปตามความจริง
“ผมไม่เชื่อหรอก ” ปีเตอร์แปลกใจสวยหวานน่ารักขนาดนั้นไม่ เคยมีแฟนเลยมันเป็นไปไม่ได้หรอก
“คุณจะลองดูก่อนไหมล่ะ ถ้าไม่เป็นอย่างที่ผมพูดเอาตัวเธอมา ค้นผมได้เลย ชัยวัชพูดออกไปเพื่อให้ปีเตอร์มั่นใจมากขึ้น
“ผมไม่สนเรื่องนั้นหรอกนะ ผมไม่รับก็คือไม่รับหวังว่าคุณคงจะ เข้าใจ” ปีเตอรไม่อยากจะเชื่อว่าชัยวัชจะต้องเอาความบริสุทธิ์ ของผู้หญิงมาต่อรองกันถึงขนาดนี้
“ถ้าคุณไม่รับลูกสาวผมไป เราทั้งสามคนพ่อแม่ลูกก็คงไม่มี แม้แต่ที่ซุกหัวนอนแล้วล่ะ ผมขอร้องรับลูกสาวผมไปเถอะ” ชัยวัช จนปัญญาจริงๆจึงยอมขอร้องปีเตอร์
“ก็ได้ผมเห็นแก่ที่เรารู้จักกันมานานนะ ถ้าเธอมาอยู่กับผมแล้ว คุณไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวเธออีกแล้วตกลงไหม” ปีเตอร์ยอมรับข้อ ตกลงเพราะเห็นแกคนที่รู้จักกันมานานส่วนเรื่องอื่นค่อยว่ากัน ทีหลังก็แล้วกัน
“คุณพูดจริงๆใช่ไหม “ชัยวัชยิ้มดีใจ
“ใช่ผมตกลงจะรับเธอมา แต่ในฐานะอะไรนั้น ผมจะตัดสินใจ เอง”ปีเตอร์พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบพร้อมกับหยิบรูปพิมพ์ขึ้นมาดู
“ผมต้องขอบคุณมากที่คุณเมตตาพวกเรา”พูดออกไปด้วยความ
ดีใจ
“ว่าแต่เธอจะมาได้เมื่อไหร่” ปีเตอร์ถามออกไปเพราะอยากเจอ
พิมพ์ตัวเป็นๆ
“งั้นผมจะให้เธอเดินทางไปวันพรุ่งนี้เลยก็แล้วกัน”ชัยวัชไม่ อยากให้ปีเตอร์รอนาน
“ตกลงผมจะให้คนของผมไปรับเธอที่สนามบินก็แล้วกัน” พูดไป
ตาก็จ้องรูปพิมพ์ไม่วางตา
“ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวไปบอกพิมพ์ก่อนจะได้เตรียมตัว” ชัยวัช โล่งอกที่ไม่ต้องกลายเป็นบุคคลล้มละลาย
“ครับ งั้นก็แค่นี้ก่อนแล้วกัน” พูดจบปีเตอร์ก็วางสายทันที
หลังจากที่ชัยวัชวางสายจากปีเตอร์ก็รีบไปบอกพิมพ์ที่กำลังวุ่น ทำอาหารอยู่ในห้องครัว ชัยวัชเดินเข้าไปในห้องครัวแล้วบอก ข่าวทันที
“พิมพ์ลูก คุณปีเตอร์เขาตกลงรับหนูไปอยู่ด้วยแล้วนะลูก”พูดไป ก็ใจหายถึงพิมพ์จะไม่ใช่ลูกแท้ๆแต่ความผูกพันธ์ก็ยังมีอยู่
“คุณพ่อว่าอะไรนะคะ” พิมพ์ไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเอง
“คุณปีเตอร์ตกลงรับข้อเสนอแล้ว”พูดไปอย่างใจเย็น
พิมพ์ได้ยินอย่างนั้นหน้าก็เงื่อนลงทันที ไม่คิดเลยว่าเขาจะรับ ข้อเสนอที่มีแต่เสียกับเสียไม่รู้เขาจะทำอะไรกับเธอบ้าง
“ค่ะ แล้วหนูต้องไปอยู่กับเขาเมื่อไหร่คะ” ถามเพราะจะได้เตรียม
ตัว
“พ่อบอกเขาแล้วว่าให้หนูเดินทางไปวันพรุ่งเลย” บอกไปตามที่ ตกลงกับปีเตอร์ไว้
“พรุ่งนี้เลยเหรอคะ “พิมพ์ตกใจมันเร็วเกินไปเธอยังไม่ทันได้ตั้ง ตัวเลย
“ใช่วันพรุ่งนี้ พ่อกับแม่จะไปส่งหนูที่สนามบินเอง พอไปถึงที่ โน้นคนของเขาจะมารับหนูไปพบเขาเอง” ชัยวัชพูดอธิบายให้ พิมพ์ฟังให้ชัดเจน
“ค่ะ “พิมพ์รับคำแค่นั้นเพราะทำอะไรไม่ได้แล้ว
“แล้วอีกอย่างหนึ่งไปอยู่ที่นั้น ต้องเชื่อฟังคุณปีเตอร์เขาทุก อย่างเลยรู้ไหม ห้ามขัดใจเขาเด็ดขาด” ชัยวัชกลัวพิมพ์จะไปทำ อะไรให้ปีเตอร์ไม่พอใจแล้วส่งตัวเธอคืนมา เขาจึงต้องเตือนเอา ไว้ก่อน
“ค่ะ พิมพ์จะทำตามที่เขาต้องการทุกอย่าง” พูดไปน้ำตาคลอเบ้า
หลังจากที่ทานข้าวเย็นเสร็จพิมพ์ก็ขึ้นห้องนอนของตัวเองเพื่อ จัดกระเป๋าเดินทาง น้ำตาก็ค่อยๆเอ่อไหลออกมาอาบทั้งสองแก้ม อย่างห้ามไม่ได้พยายามเข้มแข็งแล้วแต่มันทำไม่ได้จริงๆ
พอจัดกระเป๋าเสร็จพิมพ์ก็ไปอาบน้ำเตรียมตัวจะเข้านอน ได้ยิน เสียงเคาะประตูห้องจึงเดินไปเปิด
คุณแม่” กนกวรรณยืนอยู่หน้าพร้อมกับถือแก้วนม ”
“แม่เอานมมาให้ดื่มหน่อยนะ” ยื่นแก้วนมให้พิมพ์
“ขอบคุณค่ะ “รับแก้วนมไปถือไว้ในมือ
“พรุ่งนี้หนูก็จะไปแล้วแม่คงเหงาน่าดูเลยแหละ” เดินเข้าในห้อง
พิมพ์
“ถ้าเหงาก็หมั่นโทรหาพิมพ์บ่อยๆสิคะ”ส่งยิ้มให้กนกวรรณ
“จ้ะ แม่จะหมั่นโทรหาก็แล้วกัน นอน
ได้แล้วแม่ไม่กวนแล้วล่ะ”เดินเข้าไปสวมกอดพิมพ์แล้วผลักออก เดินออกจากห้องไป
“ค่ะ “รับคำพร้อมกับปิดประตูห้อง
พิมพ์ขึ้นไปล้มตัวลงนอนบนเตียงแต่ก็นอนไม่หลับนอนพลิกตัว ไปมาในหัวก็คิดไปต่างๆนาๆเป็นกังวลไปหมด ว่าวันพรุ่งนี้เธอจะ ต้องเจออะไรบ้างคาดเดาไม่ได้เลยและอีกอย่างหนึ่งเธอยังไม่ เคยเห็นหน้าปีเตอร์เลยไม่รู้ว่าหน้าตาจะเป็นยังไงบ้าง มีแต่ชัยวัช เล่าให้ฟังว่าเป็นหนุ่มหล่อรวยแค่นั้นเอง พิมพ์ได้แต่ถอนหายใจ แล้วขมตาหลับไปในที่สุด
ด้านปีเตอร์ก็เอาแต่จ้องมองรูปของพิมพ์เพราะอีกไม่นานเกินรอ เขาจะได้เจอตัวเธอแล้ว แต่พอคิดไปคิดมาไม่รู้ว่าเขาบ้าหรือโง่ที่ รับข้อเสนอบ้าๆนี้จากชัยวัชมาได้ยังไงกัน เขาก็ยังงงกับตัวเองอยู่ เลย ไม่รู้ว่าพอเธอมาพบเขาแล้ว เขาจะทำยังไงกับเธอดี ปีเตอร์ คิดไม่ตก
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ